Er kan een middel zijn gegeven, er kan gedronken zijn. Of iemand kan gewoon heel vast slapen. Niet iedereen word wakker van een ademhaling.
Klopt het onderwerp is anders, maar het feit blijft dat mensen dus niet kunnen geloven dat iets is zoals het soms is, net zoals jij nu. Dus dan maakt het onderwerp -in mijn ogen- niet uit.
Daar heb je ook wel gelijk in. Als dit over TS ging had ik dit ook niet zo stellig gebracht. Dan zou het wel pijnlijk kunnen zijn als iemand je niet gelooft. "Gelukkig" merkt TS het wel.
TS ik wil je heel veel sterkte wensen. Heb je al enig idee wat /hoe en of JIJ iets wilt als hij thuis komt? Ik zou de touwtjes nu in handen nemen meid. En nee, ik zeg niet dat je je spullen moet pakken oid, want dat kan alleen jij bepalen. Alleen ik vind wel dat je wel moet doen wat jouw gevoel je ingeeft. En jouw vriend heeft dat maar te accepteren.
Ik heb eerlijk geen idee hoe ik dit ga aanpakken. Weet ook niet wanneer hij thuis komt en hoe hij zal thuiskomen. Nog niets gehoord van hem. Geen sms'je geen sorry.. niks! In men hoofd al bezig geweest met hoe alles geregeld moet worden ALS ik van hem weg ga. Maar men gedachten springen van het 1 naar het ander. Weet het allemaal even niet meer
Jeetje, wat afschuwelijk. Ik word gewoon naar van je verhaal. Eén ding is zeker, wat hij gedaan heeft, is echt niet oké (understatement)! Veel sterkte!
Ik zou als ik jou was voor jezelf op een rijtje zetten wat jij wil en niet afwachten hoe hij thuis zal komen. Zit je op een excuus te wachten of is het daar te laat voor? Wil je in therapie samen of is het daar te laat voor etc. Het vertrouwen is weg en je voelt je onveilig. Althans dat maak ik op uit jouw verhaal. Zoek het bij jezelf. Wat wil jij? Samen verder hulp zoeken, alleen verder of iets anders? Hoe zal jij je weer veilig voelen? Wat zou er allemaal moeten gebeuren? Sterkte! - heb je vrienden of familie waar je je ei bij kwijt kan?
Probeer toch rustig te blijven in deze situatie, zeker voor de kinderen. Ze zullen sowieso je spanning van vandaag al wel hebben gevoeld. Kun je hem niet appen over wanneer hij denkt thuis te komen? Puur voor jezelf zodat je een beetje weet waar je aan toe bent?
Ik zou momenteel niet met zo'n man in één bed willen liggen.... Dus als hij thuis komt zou ik hem sowieso naar de logeerskamer 'verbannen'. Wellicht is een pauze een goed idee en kan hij tijdelijk bij zijn ouders oid slapen? Je kan en wil hem niet om je heen hebben, dus een beetje fysieke afstand kan geen kwaad. Jullie kunnen bijv. afspreken dat hij om de avond thuis komt eten, kinderen in bad doet en een verhaaltje voorleest. Evt. nog een bak koffie en daaena mag hij naar zijn logeeradres. Op deze manier kan je misschien een beethectotryst komen en nadenken over het vervolg (therapie, uit elkaar....). Sterkte! Lijkt me echt een k*t situatie!
Jeetje komt net thuis en doet alsof er helemaal niets aan de hand Is!! Kindjes zijn hier dus wil er zelf nog niet over beginnen. Als hij tegen me praat krijg ik gewoon geen woord gezegd.. kan hem niet aankijken!
Dat doet schaamte met je, negeren voelt dan veiliger dan erover praten want dan wordt het 'echt'. Maar het is ook echt. We hebben altijd maar in ons hoofd dat lieve mannen dit soort dingen niet doen, maar de man hoeft voor de rest geen monster te zijn om evengoed een onacceptabele drang en kant te hebben. Je hebt nee gezegd, en hij doet het keer op keer weer, dat is geen uiting van liefde, maar een uiting van macht. En waar die drang vandaan komt mag ie zelf gaan uitzoeken, maar daar hoor jij niet het object van te worden. Ik vind het heel k*t voor je, ik zou me ook radeloos en eenzaam voelen hierin. Maar het feit dat je het aan ons al bijna niet durft te vertellen betekend dat je zelf wel weet hoe erg het eigenlijk is maar ook nog een soort beschermend deken over hem heen probeert te gooien, omdat hij ook toevallig een oprecht goede kant heeft. Maar meis dat beschermende dat hoort hij voor JOU te doen, niet omgekeerd. hij hoort als een echte kerel jou te beschermen, en je te respecteren. Beide doet hij niet. Doe wat goed voelt, zal voor iedereen anders zijn. Niks voelt heel goed nu lijkt me.. zelf zou ik mn ouders opzoeken denk ik en daar even blijven.
Hij zal toch zeker wel aan jou merken dat er wat is?? Zeker als je hem niet eens aan durft te kijken. Als ie dan nog zn kop in t zand steekt en net doet alsof er niks gebeurd is, zou ik toch heel snel mn mond opentrekken (als de kindjes op bed liggen)
Ik zou vanavond een heel duidelijk gesprek aangaan dat hij hulp moet zoeken eventueel samen. Wil hij dit niet dan zou ik gaan. Wat hij doet kan echt niet. Ik denk niet dat hij door heeft hoe ernstig dit is.
Zoals ik het nu lees denk ik niet dat hij zomaar van zijn perverse gevoelens afkomt.. Bizar dat hij door blijft gaan. Mijn gevoel zegt ''wegwezen'', dit gaat niet meer over. Sterkte meid!
Nu ben ik furieus! Hij ging oudste in bed steken. Maar bleef zo lang weg. Wat blijkt.... hij ligt bij haar in bed te slapen!!! Die heeft nie eens het fatsoen om sorry te zeggen... Of ook maar iets! Wil hem zo uit bed gaan sleuren nu en hem zeggen dat hij mag vertrkken. Maar aangezien hij bij dochter ligt gaat dat niet. Wil het arme kind geen schrik aanjagen
Nou jahh.. sliep hij werkelijk? Of deed hij alsof? Misschien achterdochtig van mij om dat te denken maar kan me haast niet voorstellen dat hij echt zou slapen? Inmiddels slaapt je dochter wel diep genoeg om hem zachtjes ''wakker '' te maken?
Wat een knettergek topic is dit. Sorry hoor...maar wie zijn wij hier allemaal om TS advies te geven om zo snel mogelijk daar weg te gaan.... van zo'n afstand. Dat is toch echt te gek voor woorden. Wat weten wij hier nou echt helemaal. Nuances en andere belangrijke informatie missen we als buitenstaanders. Ten eerste horen we alles van 1 kant. Misschien is het verstandiger om in je eigen omgeving hulp te zoeken TS. Van een arts of maatschappelijk werker. In al de jaren dat ik hier op het forum zit nog nooit zo'n topic als dit meegemaakt. Van viespeuk tot kinderverkrachter.