Je bent de enige die hier op reageert. Bij mij komen negatieve reacties extra hard aan door wat er gebeurd is. Het is moeilijk bv 1 positiefs compliment tegen de honderden negatieve reacties die ik altijd gekregen heb te zetten. De negatieve wegen dan no gsteeds zwaarder.
ja de groeten! 20 pagina's aan digitale knuffels, begrip en hulp waar je veelal niet of kortaf op reageert, maar op de paar negatieve reacties (die klaarblijkelijk voortkomen uit frustratie van 20 pagina's tegen een muur praten) ga je wel in. Wtf? Je stoot het positieve af en pakt het negatieve met 2 handen aan. En dat doe je zelf he? Dat heeft niets te maken met alle ontzettend lieve meiden hier die je hebben willen helpen, maar alles te maken met jouw negatieve instelling. Ik ben weg hier. Het is verdorie 1:30u en ik ben me gewoon aan het opwinden.. Belachelijk!
Zo voel ik mij er toch over? Het is niet nodig om iemand af te kraken. Daarnaast heb ik al 1000x aangegeven dat ik de meeste adviezen al geprobeerd heb. Ook heb ik gezegd bij de paar die ik niet gedaan hebt gereageerd. Ook dat het een goed idee is. Dus ik snap je reactie niet.
Het is super rot dat je je zo voelt. Je wilt graag iemand die naar je luistert en indien nodig een helpende hand kan bieden. Wat voor een invloed heb jij hier zelf op? Waar zit het knelpunt dat je het moeilijk vindt om zelf het contact met iemand aan te gaan? Er zijn allerlei vragen die je je zelf kan stellen om zelfreflectie te creëren. In de periode dat ik me rot voelde omdat ik geen enkele vriend of vriendin om me heen had nadat ik was verhuist, heb ik kritisch naar mezelf gekeken. Ik kan zeggen: de mensen hier zijn stom, ze maken geen contact met mij. Maar ik kan ook zeggen: ik vind het stom dat ze geen contact met me maken.... wat ga of kan ik hier nu aan doen? In plaats van het probleem bij mijn omgeving te leggen, heb ik het probleem bij mezelf gehouden.
Weet je wat me opvalt? Je weet eigenlijk heel goed wát je moet veranderen maar niet hóe je het moet veranderen. Zet eens op een rijtje wat er allemaal in dit topic door Jou is gezegd. Zoals hierboven. Daarna zet je er voor jezelf achter hoe je dit zou willen veranderen. Bijv. Elke dag schrijf ik 2 positieve dingen op en 1 negatieve. Alles telt mee. Mama je bent lief Cat wat zit je haar leuk Of cat je hebt een dikke kont Zo ga je zien dat het positieve lijstje langer word dan het negatieve. En zoek nu niet naar excuses en zeg ja maar ik krijg geen positieve opmerkingen want dat geloof ik niet. Zeker niet als je een kind hebt van 2.5/3? Want kindjes zijn altijd eerlijk. Ik wil graag iemand die er voor mij is. Om leuke dingen mee te doen; Als eerste moet je je open stellen om diegene te vinden. Hoe kan ik mij open gaan stellen? Wat @Nescio zei is echt een super goed begin. Morgen is t super lekker weer. Ga naar buiten en zeg tegen 5 random people hallo...thats it...een hallo. (Nouja begin eerst maar met je lijstje trouwens, ik ga een beetje te snel ) En de rest weet ik zo even niet half 4 (nachtfles ) maar ik weet zeker dat jij het wel weet.
Ik snap dat je nu behoefte hebt aan een een veilige droomwereld vol liefde, maar in er dagelijks leven zijn mensen wel eens hard of gemeen. De reactie viel echt mee, maar door je somberheid zie je dat niet. Je trekt je alles x100 aan. Dat is niet realistisch. Zelf zie je alles somber in, maar als andere mensen somber zijn in reacties doe je niks anders dan boos/verdrietig worden of nog negatiever worden. Dat is met 2 maten meten he Ook een luisterend oor zal antwoorden en dat zal niet altijd vol liefde en poezelige woorden zijn. Als je dat niet aankan moet je tegen een muur gaan praten. Ik zou zeggen: les 1 is harder worden
Je kunt het ook van de andere kant bekijken: Het feit dat je blijkbaar telkens weer bepaalde reakties oproept bij mensen is wellicht een teken dat je je eens moet verdiepen in hoe jij je opstelt in het leven, en hoe dat overkomt op een ander, en het eens over een andere boeg moet proberen. Probeer gewoon eens een luchtige aanpak i.p.v. je meteen open te willen stellen naar mensen. Vele mensen (waaronder ikzelf) rennen een mijl van mensen die meteen diep gaan en hun leed op tafel gooien. Gewoon lekker over koetjes, kalfjes en de kids babbelen bij een kop koffie daarentegen is een beter begin. Dan komt de rest vanzelf. En kun je geen mensen vinden die iets met je willen doen, dan ga je lekker zelf een bak koffie ergens drinken. Lekker mensen kijken op een terrasje, even eruit, met de kop in het zonnetje. Koop iets leuks voor jezelf, en probeer wat positiviteit in je leven te brengen.
Oprechte vraag: kijk jij dan ook naar de andere mensen om? Of te wel, als jij in gesprek bent met die kennissen/vriendinnen die je noemde, interesseer je je dan ook voor hen? Of gaat het alleen om jouw verdriet en gemis? Ik heb familie maar geloof me, ik heb echter ook bepaalde levenservaring/verdriet die jij weer niet hebt gelukkig. En als ik vriendschap op wil bouwen wil ik niet alleen over die ander praten en altijd initiatief naar de ander moeten nemen wb informeren hoe het gaat. Er moet ook ruimte zijn voor mij en mijn zorgen en verdriet. En ik betwijfel enorm als ik jouw Posts lees of dat bij jou het geval is. Het lijkt alsof je denkt dat jij alleen een groot verdriet en gemis hebt, maar geloof me...dat is echt niet het geval.
Wat ik hiermee wilde zeggen oa dat je op die manier geen vriendschappen op zult bouwen. Je kunt alleen een vriendschap opbouwen als er wederzijds ruimte is voor elkaar en zorg voor elkaar. Wil je alleen ruimte voor je eigen zorgen en problemen, dan moet je naar de praktijkondersteuner, therapeut oid.
@cat2 Ik vind het jammer dat je continue in de slachtoffer rol kruipt terwijl dat je 21 pagina's vol hebt met tips en adviezen. En ja, je zegt al heel veel te hebben geprobeerd maar heel veel is nog niet alles. Je geeft de intentie het niet te willen veranderen, en misschien bedoel je het niet zo maar zo komt het wel over. Het is frustrerend om te lezen dat je iedere tip en of advies weg wuift. Waar ben je toch zo bang voor? Waarom heb je de adviezen nog niet opgenomen en uitgevoerd die je tot nu toe zijn gegeven? Heel eerlijk, maar als jij zo reageert tegen de mensen om je heen zoals je hier reageert in het topic dan snap ik wel dat mensen weg lopen en niet willen luisteren. Dat bedoel ik niet lullig maar als iemand je probeert te helpen dan moet je daar wel gebruik van maken en het niet weg wuiven. Ik heb je een paar pagina's lang proberen te helpen terwijl ik je niet eens ken, het enige wat ik als antwoorden kreeg was '' Ja maar .... '' nee niets Ja Maar, kom op zeg, geef jezelf een schop onder je kont en lees dit hele topic eens terug, er zijn zo ontzettend veel onbekende mensen die jou een hand uitstrekken maar je doet er helemaal niets mee. Een nieuwe vriendschap kun je niet beginnen met dit soort diepgaande gesprekken, zoiets moet je opbouwen, je moet het vertrouwen winnen van elkaar en dan pas kan je door gaan met dit soort dingen. We leven nu eenmaal niet in een sprookjes wereld waarin alles koek en ei is, het leven is hard en zal altijd hard blijven. Je zult je daar bij neer moeten leggen en sommige dingen gewoon een plekje moeten geven. Probeer eens al het negatieve om te zetten in iets positiefs. Concentreer je eens op de dingen die WEL goed gaan. Jij vind dat je geen familie hebt maar kijk eens naar je man en je dochtertje, je hebt wel degelijk familie. Je zegt geen vrienden te hebben en dat iedereen zich tegen je keert maar lees dit topic eens terug, 21 pagina's vol met tips en adviezen van veel al onbekende mensen die je proberen te helpen.
Jij bent gewoon op zoek naar iemand tegen wie je altijd je verhaal kunt doen en overal 'ja en amen' op zegt en het altijd met je eens is. Volgens mij wil je gewoon continue aan de hand genomen worden en verteld worden wat je moet doen. Die sprookjes bestaan niet in het echte leven. Zolang je in de negativiteit blijft hangen, zal er ook niks veranderen. Ik heb mensen in dit topic oprechte interesse zien tonen, vragen zien stellen waar je niet eens op reageert, net of je de uitgestoken handen die er zijn ook niet voldoende zijn.
Ik snap niet dat sommigen hier zo blijven doordrammen. Over halsstarrig vasthouden aan je overtuigingen gesproken zeg... TS heeft ten spijt al van alles geprobeerd en is niet voornemend iets met het leeuwendeel van de tips te doen, ze wil haar ei kwijt en kan niets met kritiek.
Klopt hoor. Ze wil haar ei kwijt. En ik denk van de meeste hier op zp en in het echte leven haar ook zouden troosten, knuffelen en bemoedigenden woorden zouden toespreken als ze haar als vriendin hadden. Als ze mijn buurvrouw was en ik zou weten dat ze zo alleen was zou ik ook een bakkie doen of eens een avondje kletsen oid. Natuurlijk. Maar daar verander je haar thuissituatie niet mee. En het is zo jammer dat je iemand zo ziet worstelen en er is na een hele tijd nog niks veranderd. Dit is nu echt iets waarbij je de kracht in jezelf moet zoeken om de situatie te verbeteren. Als het thuis niet lekker loopt kan een vriendin je niet helpen. Wel met praten en knuffelen. Maar dan moet je eerst een vriendin hebben Ik weet zeker dat als ts hier een oproep doet voor iemand in haar woonplaats er zat mensen zijn die hier op ingaan. Maar dat durft ze niet. Dan loop je vast toch? Dat moet ze echt eerst zelf aandurven.
Je mist het punt. Als ik mijn schoonfamilie mee tel kom ik op met dan 150 familieleden uit. Allemaal ooms, tantes, neven en nichten. Daarvan zijn er maar 2 die ik regelmatig zie op schoonouders na. En van die 2 van de 150 is er maar 1 waar ik echt close mee ben. Zij is mijn enige beste vriendin maar ik durf eigenlijk wel met zekerheid te zeggen dat ik voor haar 1 van de beste vriendinnen ben.
Maar door alleen naar haar te luisteren en niet haar te proberen helpen veranderd de situatie toch niet? Als ik sommige reacties hier lees heeft ze dus al vaker topics geopend en om advies gevraagd. Waarom doet ze dan niets met al die adviezen? Waarom dan weer nieuwe topics openen en weer vragen om tips en adviezen? Zet dan in je post dat je alleen je ei kwijt wilt en dat je verder geen tips en adviezen wilt en zeker geen kritiek. Zeg dan dat je alleen maar positieve antwoorden in jouw voordeel wilt hebben. Als je adviezen vraagt en je krijgt ze, doe er dan ook wat mee. Ik snap dat het voor sommige leden ( die dus in andere topics ook al hebben gereageerd ) frustrerend is als iemand om advies vraagt en je dat geeft en dat dat dan telkens maar weg gewuifd word. TS is op zoek naar mensen die naar haar willen luisteren, er zijn er zat die hier naar haar luisteren en met haar mee denken. Dat is toch prachtig? Geweldig zelfs dat onbekende voor TS haar willen helpen, dat laat maar weer zien dat de wereld niet zo verrot is als dat zij denkt. Maar ze ziet het gewoon niet, of ze wilt het niet zien dat kan ook.
@ ts: ik hoorde ooit de uitspraak “ lijden=pijn x verzet”. Of te wel: hoe erg je ergens onder lijdt wordt niet alleen bepaald door hoe groot de pijn is, maar ook hoe je daar zelf mee om gaat. Het eerst, de pijn, is niet beïnvloedbaar ( in jouw geval het missen van je familie en ik vermoed ook nog andere zaken uit je jeugd). Het tweede, daar moet en Kun jij zelf mee aan de slag. Dat doe je niet door het buiten je zelf te zoeken ( als ik maar vriendinnen heb, of een aardige schoonfamilie) maar door zelf te veranderen. Schrijf op wat je zegeningen zijn en hang die op door je hele huis. Zeg elke morgen na het opstaan dat je een mooi en goed iemand bent. Schrijf op wat je ooit zo leuk vond aan je vriend en zoek da vervolgens opnieuw op. Verzin een leuke avond voor jullie, kook lekker, en verwacht niet direct dat hij hetzelfde terug doet. Als jij beter en fijner en zelfstandiger in het leven staat, dam zul je vanzelf nieuwe mensen om je heen aantrekken en nieuwe vriendschappen opbouwen.
Zo zeg, dit topic vol zelfbeklag bestaat nog steeds. Kort samengevat: TS ziet vooral dat anderen egoïstisch en ongeïnteresseerd zijn, maar de bal bij zichzelf leggen ho maar. Over twee/drie maanden opent ze weer zo’n topic en ook dan is er niks veranderd. De tip om vooral eens aan zichzelf te werken wordt netjes gepareerd. Kan hier geen slotje op?
Voor de derde keer: Het komt er op neer dat je alleen een luisterend oor nodig hebt. In jouw omgeving kan niemand op dit moment die taak vervullen. Gelukkig zijn er heel veel lieve meiden op dit forum die jou willen helpen. Dat hebben ze zelf aangeboden! Dat is een geweldige lieve kans!! Dus je gaat verdorie NU een topic openen om die lieve dames op te sporen! Of je stuurt een pb naar iemand die aanbood je te helpen in dit topic. En dan begin je gewoon een gesprek over koetjes en kalfjes, drink je een kopje koffie en wie weet groeit er iets moois. Zo lang je deze kans niet aanneemt, neem ik al je gezeik (want dat vind ik het worden) niet meer serieus. Hou op met dat gemiep dat niemand je wil en dat je geen vrienden hebt. Die kan je nú krijgen!