Het gaat bij aanranding of verkrachting toch niet om hoe de man het ervaart, wat hij wel/niet begrijpt of wat wel/niet zijn bedoeling was... Er zijn zat mannen die denken dat een vrouw ja bedoelt wanneer ze nee zegt.
Het valt me hier steeds weer op hoe slecht sommigen hier toch willen lezen. Ik begrijp echt niet dat er nog steeds wordt gezegd: "Als een relatie goed zit, is het veel minder erg om zo wakker gemaakt te worden." In dat geval gaat het toch over wakker gemaakt worden omdat je partner wil checken of je zin hebt, opdat je SAMEN aan de gang kunt, dat is toch helemaal prima. Maar in het geval van ts wilde haar man helemaal niet dat ze wakker werd. Nou, ik ben voor optie 1 ook zeker te porren maar van optie 2 krijg ik ook de kriebels. En dat ts naakt slaapt, tja, we weten niet waarom, we weten niet of ze dat nog doet, en weet je; whatever! En ergens begrijp ik misschien wel dat men zich afvraagt of dat wel zo handig is gezien de situatie, maar beter breng je het dan toch als advies in plaats van als een verwijt?! Aan de hand van deze discussie heb ik de mening van mijn man gevraagd, wat hij ervan vindt als een man zijn vrouw in haar slaap wil penetreren en daarop kickt; dat is toch gewoon een seksuele stoornis? Vond hij. En dat staat hier centraal; ts en haar man hebben hulp nodig. En hopelijk zijn ze daar nu naar op zoek.
Nou.... en nu ga ik heel veel over me heen krijgen.... maar tot op zekere hoogte wel, vind ik. Even volledig los van de discussie in dit topic: als jij halfzacht met tegenzin meegaat in een vrijpartij, maar niet duidelijk aangeeft dat je niet wilt, dan vind ik niet dat je achteraf kan zeggen dat je bent aangerand. Een man die niet superscherp op vage signalen is gebrand is niet automatisch een aanrander. Gaat hij door als een vrouw duidelijk nee zeg, dan natuurlijk: 100% fout. Maar als hij redelijkerwijs had kunnen denken dat zij er voor in is, dan vind ik toch ook echt dat je als vrouw een deel van de schuld draagt voor wat er met je gebeurd is. We kunnen niet alle verantwoordelijk voor onze eigen Veiligheid altijd maar volledig bij mannen leggen.
Je kunt de situaties toch niet met elkaar vergelijken? Ik ging nooit alleen (in het donker) over straat, mijn dochter ook zeker niet. Helaas teveel ervaring met nare zaken in de familie. Maar als je je eigen man niet op die manier kunt vertrouwen? Bovendien ga je er toch vanuit dat je bij hem geen risico loopt? Het is je man!
Maar wat als je zegt dat je er niet van gediend bent en een paar nachten later gebeurt het weer? Dan heb je als man toch echt een probleem lijkt me.
Maar dat is toch niet wat hier is gebeurd? Het is een keer gebeurd, waarbij we niet weten wat er besproken is en na een 2e fikse ruzie, is het maandenlang niet meer gebeurd. Uiteindelijk heeft hij het weer eens geprobeerd, dat lijkt me een goede reden voor een flinke ruzie en duidelijk afspreken dat ze dat nooit meer wil hebben, maar het na maanden nog eens proberen (want dat is het, hij heeft haar niet gedwongen) is misschien niet netjes, hij had kunnen weten dat ze het waarschijnlijk niet op prijs zou stellen, maar vind ik ook niet gelijk staan aan verkrachting. Hij heeft duidelijk een raar soort fantasietje en probeert dat met z’n vrouw te beleven. Daar moet hij mee stoppen en als hij er nu nog mee door gaat wordt het een heel ander verhaal, maar het een beetje aftasten van elkaars grenzen vind ik persoonlijk helemaal niet zo schokkend. Te meer omdat ik helemaal niet het idee krijg van TS dat ze haar man als aanrander ziet. Maar goed, ik ben wel een beetje klaar met dit topic. Ik hoop vooral dat TS zelf een weg kan vinden in haar situatie.
Dat zou ook totaal niet moeten gebeuren bij je man, dus als ts het zo ervaart dan zou ik in haar geval afstand nemen. Het is niet goed of fout om naakt of met pyjama naast hem te gaan liggen, maar dat is een persoonlijke keuze. Maar als zij het gedrag in het verleden en nu weer ervaart als ongewenst dan zou ik zelf niet meer naast desbetreffende persoon in bed gaan liggen omdat ik geen oog meer dicht zou doen.
Op het moment dat je slaapt ben je niet genoeg bij bewustzijn om duidelijk nee te kunnen zeggen. Ts heeft wel al eerder kenbaar aan haar man gemaakt, dat ze dat dus niet wil. Dus is het dan redelijkerwijs dat man aanneemt dat hij haar toch mag penetreren als ze slaapt. Ik vind persoonlijk dat dat toch duidt op een probleem dat in dit geval zeer duidelijk bij de man ligt.
Ik zie het puur als een fetish. Heb het vermoeden dat hij het liefste had gehad dat zij gewoon blijft slapen en hij dan zijn ding kan doen. En dat dat dus de kick is.
Zal zelf ook nog maar eens reageren. Ja ik heb na de 2de keer duidelijk aangegeven dit niet te willen. Hem duidelijk gevraagd waarom hij dit deed. Heeft toen opgebiecht dat hij dat spannend en leuk vond. Een drang die hij niet kon weerstaan... Toen idd ruzie gehad. En hij ging hulp zoeken en zei dat hij besefte dat dit niet kon. Heeft uiteindelijk nooit hulp gezocht... Van toen ging onze relatie niet goed meer. Ik voelde me niet meer op mijn gemak maar deed men best om hem te geloven dat hij het niet meer zou doen. Ik sliep sindsdien idd met pyjama.. maar als ik op het punt van diepe slaap ben voel ik dat niet of men broek wat naar beneden word geschoven. Er zijn er die zeggen dat je na zoiets niet goed vast meer slaapt. Idd dit is lang zo geweest maar uiteindelijk komt er een punt dat je zo vermoeid geraakt van de weinige slaap, het werken, de kindjes dat je toch weer diep in slaap valt. Momenteel slapen we niet meer samen! Gisteren is mijn mama langs geweest om beide kanten aan te horen en samen te praten. Ik heb het enorm moeilijk en weet nu al dat ik me nooit meer goed ga voelen, hem niet meer zal vertrouwen... In mijn hoofd weet ik dus al hoe dit zal aflopen.. Ben echt gebroken nu en kan alleen maar huilen. Maar blijf sterk voor de kindjes (die trouwens 1 en 4 jaar zijn)
Sorry hoor, maar dit is mijn eerste post in dit topic. Dus als jij vindt dat jouw woorden verdraaid worden in dit topic, ligt het misschien aan jouw manier van schrijven.
Een fetish is voor mij ergens op kicken met een seksuele connotatie. Seks willen met een partner die daar onbewust van is, is geen fetish maar een stoornis. De partner van TS zou moeten nagaan hoe hij aan die stoornis komt en vervolgens zou relatietherapie de volgende stap kunnen zijn. Het doet me een beetje aan die gasten denken die rape drugs in drankjes doen om zich vervolgens aan een willoos slachtoffer te vergrijpen. Maakt niet uit of het zijn vrouw is, de wortel van die stoornis is dezelfde.
Ik lees al een tijdje stilletjes mee maar ik wil je heel veel sterkte wensen wat er ook gezegt wordt! Het is al moeilijk genoeg zonder al die meningen en ik leef met je mee. Sta achter je keuze, wat dit ook mag zijn, en doe het met opgeheven hoofd. Veel liefs voor jou en je kindjes!
Ik bedoelde dus dat meerdere mensen jouw woorden blijkbaar verdraaien. Dan ligt het dus allemaal aan mij en die anderen, ok.
In de topic-titel wordt zelfs al vermeld dat ts zich niet prettig voelt bij haar partner. Hoe je het ook wil noemen, aanranding, verkrachting, poging tot, of geen van allen, ts voelt zich niet op haar gemak wegens grensoverschrijdend gedrag. Dat valt gewoon niet goed te praten. Een vrouw hoort zich veilig te voelen in haar eigen bed, bij haar eigen man, en die man heeft haar grenzen gewoon te respecteren. Een simpel "ik vind dit niet fijn" is al genoeg. Alles wat daar buiten valt is gewoon niet acceptabel! Ts heeft aangegeven dat ze het niet wilde, ze hebben er ruzie om gehad en zelfs na de poging van afgelopen week wordt het nog steeds gebagatelliseerd, hoe dan? Waren de eerste reacties te heftig? Het pedofilie stuk wel ja. Maar het feit dat het al tot een 2e poging is gekomen ging al te ver. Ze vond de eerste keer al niet prettig. Dan moet het stoppen! Maar het nog steeds bagatelliseren nadat het weer gebeurde kan er bij mij niet in. Zelfs wanneer het zou gaan om het uitleven van een fantasie is een nee gewoon nee. Communiceer daarover vóordat je je leuter er in stopt, en als de ander de fantasie niet deelt houd het gewoon op. Ga dan niet nóg 2 pogingen wagen, want dan stel je je eigen bevrediging boven de veiligheid van je partner, en dat valt op geen enkele wijze meer goed te praten. Ts wil het niet. Haar partner weet dat. En de seconde dat hij probeert haar te penetreren terwijl hij zich bewust is dat zij het niet wil, bestaan er geen mooie woorden meer en zijn er geen excuses meer. Dan ís het gewoon verkrachting, hoe je het ook went of keert. Als haar vriend niet aan de schandpaal wil komen, moet hij z'n poten thuis houden.