Ik ook. Ik was 15 een het was toendertijd een vriend van mijn vader. Ik heb het eigenlijk nooit iemand verteld. Mijn zus ook door iemand. Die man is de 40 ruim gepasseerd en zijn vrouw is jonger dan ik..
Wat ontzettend heftig zeg! Ik heb ooit een documentaire gezien, van iemand die ook zoiets overkomen is vanaf die leeftijd. Ik heb na 10 minuten totaal overstuur van wat die vrouw vertelde de tv uitgezet. Ik ben zelf verkracht, en een aantal keren misbruikt door één en dezelfde persoon. Maar zo veel jaar bij jou.. onbegrijpelijk dat iemand daar toe in staat is. Heel erg voor je!
Het is niet zo dat het wekelijks gebeurde ofzo, er zaten soms maanden tussen. Ik ben er zelf inmiddels wel overheen, heb er weinig last van. Heb ook de dader kunnen vergeven, al heeft dit mij wel heel wat jaren gekost natuurlijk.
Ja ook ik ben wel eens aangerand. Was na het stappen, had een jongen/man leren kennen en we waren wat aan t zoenen. Hij wilde meer, ik niet. Hij deed het toch en greep me bij de keel. Was niet leuk maar liep met een sisser af. Heb er ook geen last verder van gehad.
Ik vind het heel verdrietig om te lezen wat jullie allemaal is overkomen.. Ik ben 1 keer aangerand, feitelijk of niet, dat is de enige keer geweest dat het echt zo voelde. Op het MBO was een klasgenoot die me niet zozeer ik mijn billen greep maar van achter zijn hand over mijn kruis schoof en druk zette met zijn vinger. Dit in een seconde tijd. Hij deed dit terwijl ik met mijn rug naar hem stond, dus ik werd er echt door overvallen. Uit reactie heb ik zn duim bijna gebroken en het volgens gemeld bij het hoofd van de afdeling. De jongen is diezelfde dag nog van school gestuurd. Heb er geen last van gehad, maar het voelde erg kwaadaardig.
Ik heb ooit gehoord dat 1 op de 3 vrouwen op de wereld te maken heeft gehad met seksueel geweld. Nu is er een hele hashtag op instagram, Facebook en twitter trending nav die filmproducent...alle vrouwen die ooit seksueel zijn lastiggevallen worden gevraagd #metoo in hun post te zetten....het aantal vrouwen en de verhalen zijn schrikbarend....
Ja, ik val helaas ook in deze groep. Ik was 3 jaar en de buurman kon niet van me afblijven. Smerige viezerik. Mn ouders hebben aangifte gedaan. Maar wegens gebrek aan bewijs heeft ie nooit een straf gekregen.
Wat erg dat je dat hebt moeten mee maken Het zal je vast niet zijn komen aanwaaien maar ik vind jou altijd zo sterk overkomen in je posts. Dat vind ik met deze wetenschap nóg bewonderenswaardiger. Daar kan ik nog een voorbeeld aan nemen. Ik heb zelf meerdere ervaringen. Zowel door een vreemde als herhaald door een familielid. Maar gelukkig was ik niet zo jong als jij toen het begon. Als ik me voorstel dat iemand aan mijn zoontje zit (is 3), of aan mijn dochter, met zijn gore poten. Echt, ik zou degene op mijn knieën achtervolgen naar het einde der wereld, hem of haar maandenlang martelen en vervolgens in het zoutzuur laten oplossen. Maar verder ben ik niet haatdragend ofzo.
Ik denk dat dat het punt is juist... Eigenlijk hoor je dus niemand ongevraagd aan te raken en doordat ‘we’ de grenzen niet duidelijk bewaken zijn er helaas een paar debielen die denken altijd een vrijkaartje te hebben.
Nooit aangerand of zo, maar wel in mijn eerste baan een klassiek gevalletje sexuele intimidatie meegemaakt. Ik was jong en onbeholpen en wist niet of dit wel allemaal door de beugel kon maar voelde me heel ongemakkelijk. Ik heb het toen schoorvoetend aan mijn baas verteld en die werd me toch een potje boos op die vent die dat deed! Heeft ook direct stappen ondernomen met HR en zo. Is me altijd bijgebleven, als er meer mannen adequaat zouden reageren zoals hij toen deed, en het niet lacherig afdoen, was de wereld een stukje makkelijker.
Als meisje van 13-14 jaar betast door een volwassen man, een keer op straat en een keer in het zwembad. Vooral die ene keer op straat vond ik erg eng, ik was zo bang dat hij me de bosjes in zou trekken voor 'meer'... (het was avond/donker)
Wat fijn dat je er toch overheen bent gekomen. Dat heb ik met mijn ervaring ook, ik heb het verwerkt en heb er gelukkig ook weinig last van, het een plek kunnen geven.
Nee, in zoverre niet fysiek. Een leraar heeft een tijd een gezinslid misbruikt (hij was een vriend van mijn moeder) en die man heeft wel heel erg mij en mijn toenmalige vriend gemanipuleerd. Daardoor ben ik verder gegaan dan ik wilde. Mijn toenmalige vriend vond 1 keer nee ook niet per se reden meteen te stoppen. Hij probeerde meestal wel nog even hoe ver hij precies kon gaan. Ik ervaar dat echter niet echt als aanranding. Tevens hele onprettige situaties als ik alleen was met die man. Pas achteraf toen ik hoorde van mijn gezinslid kon ik dingen in context plaatsen. Tijdens het uitgaan voelde ik op een keer de hand van de jongen waarmee ik aan het praten was over mijn billen gaan. Ik heb toen zijn hand weggelegd. Ik was zo verbaasd dat hij daarna niet verder probeerde, ik was zo gewend dat grenzen aangeven eigenlijk geen zin had, dat ik niet wist wat me overkwam.