Ik weet even niet meer wat wijs is. Ik en mijn ex zijn nu 3,5 jaar uit elkaar, maar helaas blijft het moeizaam gaan. Eerst zag hij haar om het weekend van vrijdag tot zondagmiddag, maar hij had het psychisch moeilijk met de scheiding en toen zijn moeder overleed trok hij het niet meer en is op zijn verzoek de regeling aangespast. Nu gaat ze om de week van vrijdag uit school tot zaterdagmiddag. Hij heeft aangegeven dat het beter met hem gaat en dat hij de oude regeling weer wil. Maar de verhalen die ik van mijn dochter hoor maken mij niet blij. Ze mag laat naar bed, eet altijd iets met een p (pannenkoeken of patat). S ochtends ligt er een snoepje en een ipad klaar en komt papa pas laat uit bed. Mijn dochter is pas bijna 7 dus ik wil graag eerst een gesprek met hem, want wat ik van mijn dochter hoor, daar wordt ik niet vrolijk van, maar hij wil niet ingesprek, want dat helpt toch niet volgens hem. Vorig weekend kwam ik haar ophalen, zijn ze niet thuis! Als ik belde gelijk voicemail en whatsapp bleef op 1 vinkje. Ik heb 10 minuten gewachten en ben toen maar naar huis gegaan. Uit eindelijk werd ze 18.30 thuis gebracht. Hij gaf geen uitleg. Uit eindelijk begreep ik dat ze naar de kermis waren en dat haar overgroot vader, die ze niet heeft gekend een straat naar hem vernoemd kreeg. Als hij het gevraagd had, geen probleem, maar ik stond gewoon voor een dichte deur! Het aankomende weekend is ze weer bij haar vader, maar ze kreeg een uitnodiging voor een feestje vanaf 12. Uur van een schoolvriendin. Ik haar vader appen. Het kon niet want ze hadden al een feestje. Ik bood aan, zal ik haar dan om 15.30 ophalen op het feestje. Kreeg ik terug, nee ik breng haar na het eten thuis! Hem kennende is dat weer laat 19.30 ofzo. Wat moet ik hier nu mee? Hij wil niet praten en doet gewoon wat hij wil.
de oude regeling staat op papier, in het ouderschapsplan, maar alle andere afspraken houd hij zich ook niet aan. Ik heb het ook niet zo op om naar de rechter ofzo te gaan. hij trekt zich toch nergens wat van aan. den zegt de rechter dat ze om 15.30 thuis moet zijn en dan doet hij dat niet.... en dan? weer naar de rechter voor een geld boete.....
als de oude regeling op papier staat en de nieuwe niet, dan denk ik dat je weinig anders kan (gevoelsmatig) Ik snap dat je niet blij bent, maar hoe het bij hem gaat heb je niet veel over te zeggen (qua eten enz) 1 keer in de 2 weken patat of pannenkoeken is zo erg toch niet? Wellicht als ze weer 2 dagen gaat dat hij dan wel weer 1 keer gaat koken. Wat is laat uit bed, ons zoontje van 7 gaat zondag ochtend ook vast na beneden, pakt wat drinken doet de verwarming aan en gaat even lekker op zijn tablet spelen, uurtje later is dan een van ons ook beneden. afhankelijk van hoe lang het is (al heb ik een vriendin waar ze ook de hele ochtend in bed liggen en zoonlief alleen beneden zit meer mensen doen dat dus blijkbaar.) Ik zie direct geen enorme alarmbellen op basis wat je hier schrijft
Tsja, even hard gezegd: jij hebt niks te maken met wat ze daar doet. Pannekoeken en patat of S ochtends snoepen is geen mishandeling en niet strafbaar. Een ipad ook niet. Wat dat betreft heb je er dus niets mee te maken. Al snap ik dat dat vervelend voelt en dat je het liever niet zou hebben. Met de afspraken op papier wel. Als hij graag de oude regeling wil kun je aangeven dat dat goed is, maar dat hij haar dan wel op de afgesproken tijd terug brengt. Dus.. dat zou ik doen
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of 9 was. Ik ging ook om het weekend naar mijn vader en dan was het altijd groot feest. Patat, pannenkoeken, pizza, chips, popcorn, snoep. Je kunt het zo gek niet opnoemen of het was er. We gingen ook altijd weg om wat te ondernemen. Ik zie dus eigenlijk het probleem niet al snap ik je gevoel wel. En daarbij zijn het nu nog maar 2 dagen per maand. Zelfs wij eten vaker patat of pannenkoeken hier thuis. Ik vind wel dat als je ex aan geeft dat hij er weer klaar voor is om zijn dochter vaker te zien, dit moet kunnen. Ik lees geen schokkende gebeurtenissen die daar gebeuren alleen dingen die jij niet zo leuk vind. En ik snap ook wel dat het voor hem moeilijk is om uitjes te plannen rond deze tijden. Als ze op zaterdagmiddag weer thuis moet zijn kunnen ze niks ondernemen.
Wat je dochter en ex doen in het weekend is bot gezegd niet aan jou. Hij is de vader, en op dat moment zorgt hij voor haar. Jij staat daar buiten. Ik snap dat het voor jou qua gevoel niet goed voelt maar je zou dat echt los moeten laten. Dat hij jou voor een dichte deur laat staan vind ik niet kunnen, in mijn ogen is het een kleine moeite om even te bellen of appen. Als mijn zoons bij hun vader zijn liggen ze soms ook erg laat in bed op zaterdag, of eten ze lekker ongezond. Ook brengt hij ze wel eens later of eerder. Ik kan mij er niet druk om maken, ik heb op dat moment de zorg niet dus wil mij zelf ook niet gek maken met dit soort dingen. Ik vind het veel belangrijker dat er een heel goed contact is met hun vader, en dat ze plezier bij hem hebben
Snap dat je het met bepaalde dingen niet eens bent. Maar zie het anders maar als een verwen weekendje bij papa. Heeft je dochter het naar haar zin? Daar gaat het uiteindelijk om toch? Zolang hij psychisch stabiel is en voor zijn dochter kan zorgen (of dit nu afwijkt van jouw opvoedmethode of niet) dan zou ik hun weer de oude regeling gunnen. Lijkt mij voor je dochter ook erg leuk dat ze haar vader iets langer ziet, toch? Blijft tenslotte wel haar papa.
Oja en een dichte deur daar zou ik pissig om worden. Als dat de afspraak was dan heeft hij zich daar gewoon aan te houden of hij had je op zn minst even op de hoogte kunnen stellen dat hij haar wat later thuis zou brengen.
Preciws wat de rest ook zegt.. helaas heb je er niks over te zeggen hoe hij voor zijn dochter zorgt, zolang ze niet regelmatig gewond terugkomt. Loslaten... moeilijk hoor. In gesprek gaan is wel belangrijk en ook cruciaal, vind ik. Je moet elkaar op de hoogte houden in het belang vh kind. Neem sowieso eens contact op met het juridisch loket. Je kunt daar een aanvraag doen voor een verkort advies van 3 uur van een familierecht advocaat. Afhankelijk van je inkomen kun je daar een toevoeging voor krijgen. Mij heeft dat al een hoop duidelijk gemaakt en geholpen de situatie weer onder controle te krijgen. Je wet dan preciws hoe je ervoor staat en wie welke rechten en plichten heeft.
Eens met de rest. Hoe moeilijk ook, probeer het los te laten. Dat jij het niet zo zou doen is een ander verhaal maar je kan in feiten niet tegen houden dat de normale omgangsregeling weer in gaat.
Volgens mij is het probleem van ts niet zo zeer wat ze eten en gaan doen. Maar het feit dat ze niet kan communiceren met haar ex omdat hij daar niet voor open staat. En het feit dat hij zich niet aan tijd afspraken kan houden. Ik heb geen tips! Sterkte!
probeer scherp te houden waar het echt om gaat. het gaat erom dat de afspraken duidelijk zijn en jullie je daar aan houden, hij dus ook. als hij weer stabiel is zou je dus gewoon de regeling van het ouderschapsplan kunnen handhaven. ik vind het juist ook positief dat hij destijds zelf aangaf dat het even teveel was, maar als het dan weer gaat is het ook tijd de oude regeling te hervatten. hopelijk komt er zo op termijn ook weer ruimte om met elkaar af en toe wat dingen te overleggen of af te stemmen.
Ja eerlijk gezegt Is het zijn weekend zijn opvoeding. Zelf eten wij weekend ook vaak makkelijk dus vind dat niet zo gek dat hij altijd p maaltijden eet aangezien het weekend Is als de kleine daar Is. Als ze overdag gewoon brood en fruit eet Is dat prima toch. Vaste tijden zijn vaste tijden, daar moet hij zich aan houden. Wat betreft ophalen en brengen maar in overleg moet dit ook kunnen afwijken zoals bijv kinderfeestjes. Laat het los, het gaat in zijn weekend op zijn manier en kinderen zijn wat dat beter vrij flexibel. Zolang je kind het leuk heeft bij papa en ze niet verwond Etc terug komt gewoon accepteren. Het Is nu eenmaal zo.
het gaat inderdaad meer om het communiceren. dit weekend melde hij dat ze later thuis zou zij ivm een feestje. ze zouden na etenstijd thuis zijn, maar hij wou geen tijd zeggen. uiteindelijk kreeg ik om 18.45 een appje we gaan zo eten en dan breng ik haar daarna thuis.... uiteindelijk werd ze om 20.45 thuis gebracht! Ik kan gewoon totaal geen afspraken met hem maken. uit een bloedtest blijkt dat ze zwaar allergisch is voor katten. toen ik hem belde om dat te vertellen schoot hij gelijk in de verdediging en zag hij het als een manier om haar bij hem weg te houden!!!!! ik heb gezegd, wees blij dat je het nu weet. als je er goed mee omgaat, komt ze weer energiek thuis en kan ze misschien weer 2 nachten bij je blijven. op dit moment wordt ze gewoon ziek bij je. later belde ik hem nog een keer, want op dat moment was het gewoon niet mogelijk om te praten. Hij heeft toen pas geluisterd toen ik zei dat hij allergiepillen in huis moest hebben! Ze is daar het weekend geweest en ik begreep van mijn dochter dat hij wel pillen heeft gehaald, maar de kat liep nog vrolijk rond in het huis! ik kan hier echt boos om worden. als hij haar zo graag meer wil zien, hoeveel moeite is het dan om de kat op zijn kamer te doen als ze er is en je huis goed schoon te maken. Ik zal niet ontkennen dat hij een leuke vader is, maar ik vindt hem totaal niet een verzorgende vader. en na 3 jaar heeft hij nog zoveel boosheid richting mij... ik snap niet dat hij zich daar niet overheen kan zetten.
Fijn dat je kunt zien dat hij wel een leuke vader is maar niet goed is in verzorgen. Ik denk dat je dat ook los moet gaan laten. Hij doet dit niet en zal dat wrs ook niet gaan doen. Goed van je dat je later nog een keer hebt terug gebeld en het toen wel lukte om het uit te leggen.
Veel mensen kunnen prima samen zijn met een kat als ze histaminepillen nemen. En het zijn de huidschilfers die de allergie veroorzaken. Die zijn er zelfs een halfjaar nadat een kat uit huis is nog op sommige plekken. Hoe breng jij dit soort nieuws? Want zoals je het omschrijft, is hij gewoon een vader die bang is zijn kind te verliezen. Een vader die daarom zijn kind extra verwend en bang is voor tegenspraak en het verlies van zijn kind als hij, in jouw ogen, ook maar iets verkeerd doet. Misschien zie ik het verkeerd, maar zo lijkt het wel. De kat als voorbeeld: je kunt het brengen als 'we hebben allergiepillen in huis gehaald. Onze dochter blijkt allergisch, maar zo kan ze toch bij jou zijn' of 'onze dochter is allergisch voor katten. Als je wilt dat ze bij je mag zijn, moet je haar tabletten geven en de kat opsluiten'. Bij de 2e manier zou ik persoonlijk in de verdediging schieten. Ik zeg niet dat het niet ook gedeeltelijk bij hem ligt, want hij zal heel onzeker zijn. Daardoor zijn afspraken moeilijk. Voor een dichte deur staan vind ik ook belachelijk en niet acceptabel. Geef gewoon aan dat het prima is als ze dat en dat doen, maar dat als de tijden veranderen, dat je dat graag even via een appje wilt weten omdat jij dan ook met dingen rekening kunt houden en daar omheen kunt plannen (eten, douchen, boodschappen etc). Wees enthousiast als ze wat leuks gedaan hebben en laat zelf zien dat je geen wrok koestert. Wees de leuke vrouw waar hij ooit voor is gevallen en niet de bezorgde moeder. Dit is makkelijk gezegd door iemand die er niet middenin staat, maar je kunt hem niet zomaar veranderen, maar de situatie wel de goede richting op sturen. Succes!
Ik herken het ergens wel (het niet houden aan afspraken, op het laatste moment smsen en veel later komen) dat zijn regels waar hij zich aan moet houden. De rest betreft zijn invulling van het weekend is aan hem.
Ik denk dat je ook objectief naar jouw communicatie en verwachtingen kunt kijken: - hij zei: ze komen later, na een feestje en na het eten. - dat is toch precies wat ze hebben gedaan? 20.45 is toch niet extreem laat voor een 7jarige in het weekend na een feest? Moesten jullie daarna samen nog ergens stipt op tijd zijn dat je die tijd precies moet weten? Als een feest leuk is en je dochter kon daar iets langer van genieten, daarna nog even eten en dan naar huis, is dat zo erg? Stel dat jullie nog getrouwd zijn en ze gaat zo een middag/avond met haar vader op pad, dan geef jij toch ook geen tijdschema voor? Ik proef eerlijk gezegd in jouw posts juist wrok en een soort vijandigheid.
normaal ligt ze om 19.00 uur op bed, dus dan vind ik 20.45 echt wel te laat. plus dat het, het tweede weekend achter elkaar is dat ze te laat thuis is. en hij heeft niet gevraagd of ze mee kan naar het feestje, hij heeft het alleen gemeld. als hij mij gewoon belt of appt ,met de vraag of het mogelijk is doe ik niet moeilijk. mij vriend (al 2 jaar) ging die nacht ook weg voor een week en hij is als een vader voor haar. Dus wij wouden graag nog even uit eten met zijn drieen. nu zijn we met zijn tweeen uit eten gegaan en ik heb steeds mijn mobiel in de gaten gehouden voor het geval hij voor de deur stond. Ik vind wel dat je tijdsafspraken moet maken. Hij verwacht ook dat ik thuis ben als hij haar komt brengen.