Ja de 17 die hij over had heeft hij terug gegeven, maar alle overige is hij dus kwijt geraakt met spelen. Ik zou ook verwachten dat daar een zekere compensatie tegenover staat.
Het gaat mij niet om het terugbetalen van de kaarten, maar de opmerking zelf was wat ongeinteresseerd en lomp. 17 zijn er terug, zelf had hij er minstens 100 nog over. Denk het dubbele wel. Ik zelf zou er wel voor zorgen dat als mijn dochter zoiets zou doen, er toch zeker vervangende kaarten zouden komen. Maar eerlijk gezegd zou ik zelf echt wel rondgevraagd hebben en de kaarten langer in de kast gehouden hebben. Maar ben te eerlijk denk ik... Verder is het een hele soap geworden maar het is wel opgelost.
Een excuses vind ik sowieso op zijn plaats. Je zegt dat je je kind flink toespreekt, maar zit er dan geen gevolg aan vast? Gaat het er niet om dat je kind leert dat er gevolgen zitten aan pikken? hoe onschuldig het in het begin ook is, want hier geloof ik heilig in. Kinderen leggen de link eerst niet, maar later kan het wel erger worden. Hoeft niet natuurlijk Stel, jij verzamelt postzegels. Een bekende van jou neemt er een paar mee, domweg stelen dus, en raakt ze kwijt. Wil jij dan geen schadevergoeding? Bepaalde postzegels zijn namelijk kostbaar.
Dan had dat jongetje mooi die €5,- kunnen betalen. Voelt hij het zelf wat zijn actie voor gevolg heeft.
Ik had niet alle kaarten vervangen, maar wel mijn kind iig een paar nieuwe laten geven. Alle kaarten die hij uberhaupt in huis zou hebben zou hij af moeten staan. Ik vind dit heel slap van die ouders hoor!
Het is een soap omdat het (nog steeds) niet duidelijk is, of de kaarten uit huis gestolen zijn of uit de speeltuin meegenomen zijn. Dat maakt een heel verschil in de consequenties die zouden volgen voor mijn kind.
Ja dat ben ik met je eens. Een excuus is zeker op zijn plaats. Jammer dat er ouders zijn die dat niet aan hun kind leren. Dat hij haar kaartjes niet meer heeft is al erg. Ik zou mijn kind dan ook zeker van zijn eigen kaarten aan de ander laten geven. Want begrijp ik goed dat hij zelf ook een grote stapel heeft? En ondertussen haar stapel grotendeels kwijt is? Tja dat zou voor mij simpel zijn: Je geeft je eigen kaarten maar aan die ander.
Tenzij het doosje een heel veel voorkomend doosje was zou ik eigenlijk wel verwachten dat een beste maatje wel zou herkennen dat iets van het andere kindje is, zeker als het gaat om een rage. Al zou hij het gevonden hebben vind ik het niet netjes om het dan zelf te houden