In de instelling waar ik werk zijn medisch- en zorgdossier samen één dossier. Als je opgenomen bent in een wlz instelling val je automatisch onder de specialist ouderengeneeskunde. Decubitus ontstaat niet alleen door dezelfde houding of druk, maar heeft ook te maken met de algehele conditie en voedingstoestand van iemand. Als ik het zo lees, was die bij je vader verre van optimaal. Ook kan het zijn dat decubitus pas zichtbaar wordt als het al vergevorderd is, van binnen naar buiten zeg maar. Niet om het goed te praten, laat dat duidelijk zijn. Maar het is een zeer complex iets. Uit ervaring weet ik ook dat ziekenhuizen soms wel erg makkelijk de schuld bij een andere instelling leggen, zij hadden wellicht ook niet kunnen voorkomen dat de wonden zouden verergeren. Er worden in onze instelling zeer regelmatig cliënten opgenomen die uit het ziekenhuis komen met forse decubitus wonden, om maar aan te geven dat het ziekenhuis niet 'heilig' is in deze. Ik denk dat een afsluitend gesprek met de SO zeker verhelderend kan zijn, ik zou persoonlijk juridische stappen achterwege laten, je bereikt er niets mee voor jezelf, maar dat is erg persoonlijk natuurlijk. In ieder geval heel veel sterkte.
Allereerst wat erg! Ik zou zeker een gesprek aan gaan met o.a een arts, en de afdelingshoofd. Eerst maar eens naar hun verhaal luisteren. En vooral aangeven waar je mee zit. De vragen van te voren op papier zetten zodat je dan niet vast loopt door eventuele emoties. Ik zou als ik jou was willen weten waar het mis is gegaan.
Gecondoleerd! Wat vervelend en verdrietig dat je er zo'n gevoel aan hebt overgehouden. Erg jammer dat ze geen nazorg gesprek hebben aangeboden. Het is inderdaad ook mogelijk wat zetje zegt, maar het zou fijn zijn als je het kon uitspreken in een gesprek. Sterkte!
Dank je wel. Toen hij nog in leven was mochten wij als eerste contactpersoon dat dossier ten alle tijden inzien, ik heb dat in het begin nog wel gedaan toen hij de wonden nog niet had, maar ik vond het moeilijk om te lezen dat hij aftakelde, dus heb het daarna niet meer gedaan. Nu denk ik: had ik het maar wel gedaan! Maar ja, achteraf he
Bedankt voor je feedback! Ik moet zeggen dat mijn vader slecht at én dat hij diabetes had. Hij is eerder een paar keer naar de wondverpleegkundige geweest in het ziekenhuis toen de wonden nog niet vergevorderd waren. Volgens haar waren ze al wat aan het genezen. Ik heb het idee dat de verpleging het daarna verwaarloosd heeft omdat het toch aan het genezen was en dat ze daarom wat lakser werden. Misschien zit ik er helemaal naast natuurlijk, en daarom is een gesprek en inzage in het dossier verhelderend. Even een edit: mijn man zegt me net dat de wonden zelfs al dicht waren.
Als het goed is mag jij als gemachtigde en eerste contactpersoon het dossier inkijken. Hier moeten alle rapportage en afspraken instaan. Ik weet alleen niet hoe dat zit als iemand is overleden... Maar neem aan dat zo'n dossier niet zomaar verdwijnt. Ik hoop dat ie de antwoorden kan krijgen waarnaar je opzoek bent. Sterkte!
Dan is dat sowieso al een verschil met het medisch dossier. Daar mag je als contact persoon of gemachtigde ook niet in. Dus dan zal er zeker een verschil in zijn.
op de afdeling (pg) waar ik werk kan de 1e contactpersoon ook onze rapportages mee lezen via de computer. echter kunnen ze de rapportages van de arts niet lezen. deze worden er bij hun uit gefilterd. het is duidelijk dat ze steken hebben laten vallen, en idd een afsluitend gesprek is heel normaal. zeker aanvragen dus, en probeer daar niet alleen naar toe te gaan maar neem nog iemand meer van de familie of je man ofzo mee. met 2 weet en hoor je meer tenslotte. sterkte!