Taalontwikkeling dreumes

Sommige mensen denken dat "woordjes duidelijk zeggen" ook betekend dat het ook echt goed gezegd word.
Als een dreumes consequent "naan" zegt bij banaan mag je dit als woord mee tellen.
Als je dat doet, kom je dan nog steeds op hetzelfde aantal uit?

Hoe is zijn taalbegrip?
Als je zegt "waar is de bal" of "pak je jas", hoe gaat dat dan?

Ieder kindje ontwikkelt zich op zijn eigen tempo. Mijn oudste zoon zei op 2 jarige leeftijd nog geen 10 woordjes, wat wel hoorde volgens CB. Binnen 2 maanden tijd is hij enorme sprongen vooruit gegaan en bleef hij maar kletsen. Uiteindelijk valt zijn taalontwikkeling onder normaal en is het niet vreemd.

Mijn jongste maakte met 2 jaar al 3 woordzinnen en kletste de oren van je kop.

In principe denk ik dat het allemaal nog prima goed kan komen, maar luister naar je eigen gevoel zonder dat je naar kindjes om je heen kijkt. Maak jij je zorgen? Dan kan je er wel iets mee doen. Zo niet, wacht dan rustig af tot hij ruim 2 jaar is.

 

Je zou ook eens naar babygebaren kunnen kijken. Een manier om te communiceren. Misschien lukt het hem daarmee iets beter duidelijk te maken wat hij wil. En het is nog leuk ook.

En zeker nog niet druk maken nu hoor. Zeker als je merkt dat er wel vooruitgang in zit en wel taalbegrip is. De een is motorisch sterker, de ander op het gebied van taalbegrip

 

Nee, dat moet je niet doen, daar gaat hij echt niet van praten, als hij boos en gefrustreerd is.
Als het een troost is: mijn dochter liep niet en praatte niet met 17 maanden. En drie weken later deed ze allebei. Het kan dus zomaar ineens heel anders zijn...

 

Herkenbaar hoor. Ik heb nu ook een late dreumes op dat gebied. Zijn zussen waren allang aan het kletsen, maar mijn zoon zegt alleen maar ‘die’ en wijst dan dingen aan. Hij kent de klanken voor mama en papa maar hij zegt het nooit gericht en voor de rest brabbelt hij alleen maar klanken die nergens specifiek op wijzen.
Ik maak me geen zorgen, want ik merk aan hem dat hij heel veel begrijpt van wat ik zeg. Hij kan het alleen zelf nog niet verwoorden. Of hij ziet de noodzaak ook nog niet zo, omdat ik snel door heb wat hij wil.

Ik ben wel een beetje begonnen met babygebaren, om hem een kans te geven zich te uiten als hij wel het frustratieniveau bereikt. Maar heel simpel alleen nog met eten, drinken, mama en papa. Misschien is dat ook wat voor jouw zoon, aangezien hij al echte frustratie laat zien. En verder verwoord ik alles en wacht geduldig af.

 

Kijk maar eens op de Facebook pagina van babygebaren.
Het zijn de officiële gebaren van de Nederlandse gebarentaal die gebruikt worden. Alleen dan zonder de grammatica.
Kinderen zijn motorisch gezien eerder in staat te gebaren dan te praten.

Hier zijn de dvd's van Lotte en Max echt een hit. Zoon wil het liefst de hele dag wel kijken, maar mag alleen tijdens het koken. Zit dan enthousiast mee te doen en goed te kijken. En zegt de woorden er ook bij.

 

Ik lees eigenlijk niks geks. Mijn zoontje zei ook nog niet veel toen hij 18 maanden was. Af en toe wat losse woordjes. Toen hij bijna 2 was waren het ineens heel veel woorden en na zijn 2e verjaardag ging hij los en het leek wel iedere week meer te worden. Hele zinnen werden het en nu is hij ruim 3 en zn mond staat nooit stil mn dochter is nu 17 maanden en zegt een paar soort van woordjes maar echt nog niet veel. Ik ben sowieso al tijden baba en niet mama ik zou me er niet druk om maken en zeker niet te druk over maken, het kan echt zo hard gaan ineens

 

Ik lees echt nog niks geks hoor! Hij is pas 18 maanden! Vaak zat dat ze na hun 2e ineens met sprongen vooruit gaan. Ondanks dat Dafne een hele vlotte prater is, deed ik ook aan babygebaren. De dvd van lotte en max erg leuk ja, zoals @Fristi2012 ook al zei.

 

Als jij je er niet lekker bij voelt, moet je hulp vragen. Misschien is er helemaal niets aan de hand, dan ben jij tenminste gerustgesteld. Misschien is er wel iets, dan ben je er lekker vroeg bij.
Op zich vind ik het echter niet vreemd klinken. Ik lees geen duidelijke alarmsignalen. Maar nogmaals, als jij je zorgen maakt, blijf dan gewoon niet malen.

 

Weet je, in principe ontwikkelt elk kindje zich op z'n eigen wijze.
Het feit dat jouw kindje dus met 18 mnd nog niet actief spreekt, hoeft niets te betekenen.
Onze oudste zei met negen mnd "mama" en daarna bijna niks extra's tot ongeveer twee jaar. Maar een prima passief taalbegrip, ik maakte mij geen zorgen en inmiddels verlang ik nog wel eens terug naar die "rustige tijd"
Onze jongste zegt weinig losse woordjes maar wel weer hele zinnen. Zei dus met 18 mnd "wat doe jij" en "wat is dat". Even om aan te tonen, hoe verschillend het kan gaan.

Maar.... dat gezegd hebben... ga ik ook zeggen dat JIJ als mama aangeeft, dat je het gevoel hebt, dat er iets niet klopt. En zelf denk ik altijd "volg je onderbuikgevoel". Het is jouw kindje, instinctief weet je vaak of je kindje hulp nodig heeft.
En zo niet? Nou dan beter één keer te veel aan de bel getrokken dan één keer te weinig toch?
Jij maakt je kindje dagelijks mee en jij maakt je zorgen...dat is reden genoeg om aan de bel te trekken!

 

Mijn oudste kon met 18 mnd echt al heel duidelijk praten, korte zinnetjes etc. Dus toen mijn jongste dat niet deed, ook met 2 jr nog niet (ze maakte toen wel zelf klankwoordjes bv ‘nnnn’ voor ‘slapen’ en ‘mm-mm’ voor ‘wandelen/kinderwagen’) maakte ik me wel zorgen. Hier blijkt ze lijmoortjes te hebben; achter haar trommelvlies zit vocht/troep, waardoor ze bedompt hoort. Ze had nooit oorontstekingen en had ook maar zelden oorpijn. Nu is ze 3 en is het wisselend; haar oren zitten heel snel ‘dicht’, waardoor ze dus hoort alsof ze in een bubbel zit of met haar oren onder water. Dat is met taal-/spraakontwikkelingen natuurlijk lastig... Zij ging uit zichzelf gebaren en gebruikte veel haar mimiek, om dus toch manieren van communiceren te vinden.

Nu heeft ze periodes gehad waarin haar oren wel open waren en daarin pikt ze het heel snel op, ze heeft geen taal-/spraakachterstand meer.

Hier ging ze met 2jr via een doorverwijzing van het cb naar Adelante voor onderzoek; gehoortestjes, psychologisch onderzoek, logopedisch onderzoek, spelobservatie. Daaruit kwam duidelijk dat het probleem dus rondom haar trommelvlies zit, zeer waarschijnlijk krijgt ze volgend jaar buisjes.

 

Het komt vast vanzelf, en kan dan ook ineens erg snel gaan! En idd, als jej e zorgen maakt, eens naar een logopedist of arts ofzo, al is het puur om je gerust te stellen.
Vooral niet teveel vergelijken. Misschien doet jou kindje praten wat later dan 'de omgeving', met andere dingen is hij misschien juist weer sneller. Meisjes praten volgens meestal ook iets eerder.

 

Mijn jongste dochter van bijna 24 maanden sprak tot een maand of 5/6 geleden ook bijna niks. Die, papa en mama en dat was het wel. En zo ineens van de een op andere dag kwam ze los en nu praat ze echt heel veel. Onvoorstelbaar, ook ‘moeilijke’ woorden ‘hagelslag’ en kleine zinnetjes. Ik had toen niet kunnen bedenken dat zich dat zo snel zou ontwikkelen. Mijn oudste was heel anders die had al snel haar eigen brabbeltaaltje en ging geleidelijk steeds meer praten, dus ik heb ook wel gedacht dat mijn jongste dochter daarin achterliep. Maar ze doet het gewoon op haar eigen manier. Heb wel eens gelezen dat er kindjes zijn die echt wachten met (veel) praten/woordjes tot ze zeker weten dat ze het er (redelijk) goed vanaf brengen. Goed om even het cb om advies te vragen maar zou me niet bij voorbaat al te veel zorgen maken. Het kan echt zo ineens loskomen met die taalvaardigheid.

 

Ik zou me ook nog geen zorgen maken. Hier zeiden ze met 18 maanden echt heel weinig, en met bijna 2 jaar raakten ze in zinnen van 3 woorden. Dat ging echt zo snel ineens! Collega van me heeft een zoontje die over 1,5 maand 2 wordt en die begint nu echt op gang te komen qua woordjes. Toen hij 18 maanden was zei hij volgens mij ook nog niets behalve wat losse klanken.

 

Als jouw onderbuik gevoel denkt dat er echt iets is, ga dan actie ondernemen. Vraag rond wie eens mee kan krijgen (logopedie?).
Bij twijfel kan je altijd even afwachten wat er komende maanden gaat veranderen.

Enerzijds klinkt het echt niet vreemd en kan dit prima onder normaal vallen. Maar ik geloof heel sterk in een onderbuik gevoel. Ik had kwa praten bij mijn oudste zoon een goed gevoel, het komt wel goed. Maar anderzijds heb ik meerdere malen een onderbuik geboel gehad over andere zaken en heel vaak had ik daar gelijk in. Mijn zoon ontwikkelde zich anders en velen om mij heen zeiden "het komt wel goed". Niet dus. Hij heeft ass.
Dus zegt je gevoel echt dit klopt niet, doe er iets mee. Bij twijfel stel dan eens een datum in waarbij je zelf verwacht dat het beter zou moeten gaan. Dus bijv als hij 2 is.

 

Het klinkt heel erg als mijn oudste.. Met 18 maand netaan begonnen met bewust klanken gebruiken. Papa en mama gingen bij het CB goed..
En daarnaast ook erg gefrustreerd, hoofd tegen de grond smijten etc. We hebben ook gebaren geprobeerd, maar hij kon die ook niet gebruiken. Hij snapte wel een hoop(passieve woordenschat), maar was gewoon qua taalontwikkeling niet zover dat hij het actief kon gebruiken. Niet in woorden, niet in gebaren..
het was hier echt een kwestie van tijd. Het ging na 19 maanden wel langzaam beter en het CB wilde het nog wel aankijken. Met 2 jaar moeten ze 2 woorden plakken in een zin. En dat deed hij in de week ervoor.. Maar daarna ging het opeens hard en is het echt goedgekomen. Juist hij kon met 3-4 jaar heel goed dingen als emoties onder woorden brengen, echt een denker en minder een doener..

Maar als er echt iets knaagt, dan kun je kijken of je eens bij een logopedist langs kunt.

Mijn oudste heeft nog een poosje logopedie gehad vanaf 3 jaar voor zijn klankuitspraak (kwam dus nadat de taalontwikkeling weer gemiddelder liep). En dat vond hij echt heel leuk.

 

Ik denk dat je te hoge verwachtingen hebt vanuit je omgeving of het cb.
Niet ieder kindje ontwikkeld zich op dezelfde wijze.
Als hij over een jaar nog steeds niets zegt, ja dan zou ik me wat zorgen gaan maken inderdaad, maar hij is net 1,5 jaar!
Zolang je weet dat zijn begrip goed is, komt dat praten echt wel. Je moet echt proberen om je er niet zo op te focussen want dat werkt alleen maar in het nadeel, voor jullie beide.

Mijn zoontje was trouwens 2 jaar en zei alleen ‘mama’. Maar zijn begrip was erg goed wist ik dus maakte me ook echt geen zorgen. Ik moest extra terug komen op het cb met 2,5jaar. Hij is de week na zn 2e verjaardag opeens gaan praten en zegt nu al zinnen van 3/4 woorden

 

Hey grasspriet, hier één van de mede-mama's uit het 'uitgerekend in...topic' waarin we beiden schreven.
Toevallig vroeg ik me gister ook af of die van ons niet wat weinig zegt.
Papa en mama is het enige wat ie echt volledig kan zeggen. Maar sinds ie papa kan zeggen (en das nog niet lang, "pas" sinds een week of twee, heet ik ook ineens om de haverklap 'papa' . Al schijnt ie me wel weer mama te noemen zodra ik uit beeld ben )
Verder wel:
atie (auto)
ss (jas)
ate (water)
eg (weg, was eerst alleen 'gg')
hmmá (oma)
uh oh (als iets valt, sinds ie vorige week 2x Teletubbies heeft mogen kijken )
Moet de 9e sinds lange tijd weer naar het CB. Zal eens polsen wat ze bij ons zeggen hierover.

Moet wel zeggen dat ik me niet druk maak (vroeg me meer af wat "standaard" is voor deze leeftijd).
Hij loopt sinds kort echt 100% van de tijd, dus pas nu is er weer ruimte om andere dingen te leren!

Begrijpen en uitvoeren doet ie prima iig. (bijv. 'stop het maar in de prullenbak' of 'zet je water maar op tafel')