Dag lieve (aanstaande) mama's Ongeveer een jaar geleden had ik op deze site een topic geopend over mijn situatie. Ongepland zwanger, buiten het huwelijk, marokkaanse cultuur... Nou één en al drama. Ook was ik op een gegeven moment tot het besluit gekomen abortus te doen Ik zal meteen vertellen wat er allemaal is gebeurd en hoe de situatie nu is. De relatie tussen mij en de papa was stuk gegaan, hij was wisselend en ik kon die onzekerheid niet meer verdragen. Ik kwam in een gastgezin Ik miste de papa van ons kindje enorm.. de 20 weken echo kwam dichterbij en ik wou hem er graag bij hebben. Rond de 19 weken contact gekregen met de papa en is hij komen opdagen bij de 20 weken echo. Daarna een lastig gesprek gehad maar uiteindelijk besloten om er samen voor te gaan. Wij zijn gaan intrekken in een studio in België.. Jaaa, in Belgie. Hier hadden we snelste kans op een woonplek en grotere kans op een baan met een redelijk salaris. Rond 28 weken zijn we verhuisd. Mijn moeder was redelijk bijgekomen. Ik kreeg wel dagelijks zure opmerkingen.. Ik mocht thuis langs komen mijn spullen op te halen, maar een knuffel of een hand schudden werd geweigerd. Ik mocht er ook niet slapen oid.. Helaas. Naar mate de tijd veranderde dit In tegendeel tot de familie van de papa, want die wisten nog steeds nergens van. Hij verzweeg dit gedurende de hele zwangerschap. Zelf heb ik met 8 maanden contact met hen opgenomen en verteld dat ik zwanger was. Zij hebben gedaan alsof hun neus bloed. Ik had toen ook een fixe ruzie en leek erop dat we ALWEER uit elkaar zouden gaan. Er is een hele lieve vrouw die veel spullen voor mij had ingezameld Ik had letterlijk alleen wat rompertjes en 2 a 3 kledingsetjes. Maar dankzij haar hulp had ik alles! Eeeeeuwig dankbaar! Vlak voor de bevalling had de papa mij een brief geschreven en is daarna langs geweest om goed te praten. Sinds toen, is hij ook geen moment weg en bij me gebleven, hier in België. Tijdens de bevalling was hij er bij. Ik heb veel aan hem gehad, hij heeft mij goed tijdens de bevalling gesteund en kwam ook dagelijks langs. Hier moet je 3 dagen in het ziekenhuis blijven na de bevalling. De dag dat ons kleine prinses geboren werd, heeft hij het nieuws aan zijn familie aangekondigd. geen antwoord.. Mijn moeder kwam na de bevalling langs om de kleine te zien en nam cadeautjes mee. ONVOORSPELBAAR!!! Hij heeft het kindje erkend Wij zijn ook meteen een maand na de bevalling voor de islamitische wet getrouwd. 2 maanden na de bevalling zijn we bij mijn moeder ingetrokken op haar verzoek omdat ons studio ernstige vochtproblemen. Na wat heftige maanden bij mijn ouders, zijn we toen de kleine 4 maanden was het huis uit gezet. We kregen al snel een appartement (binnen 2 weken), dit was al duidelijk voor we het huis uit werden gezet. Wij wonen nu in een appartement. We hebben nu een grote woonkamer, prachtige keuken, 2 grote slaapkamers en een luxe douche/bad. En ohjaa, een gezellig terras! Ons prinsesje heeft haar eigen babykamer Momenteel gaat het financieel goed. Wel is er nog 1 probleem wat voor veel spanning zorgt. Tot heden, heeft manlief (nu is het wel officieel mijn man) geen contact ]met zijn ouders. Ze hebben wel poging gedaan om met hem in contact te komen, maar hij wil nu eerst laten zien dat hij alle verantwoordelijkheid heeft kunnen nemen Het einde is nu wel in zicht, want hij wou nog een dure auto kopen en die heeft hij nu, maar de spanning thuis worden er niet beter van. Ik heb zojuist alle reacties terug gelezen van toen.. En ben zo onwijs trots dat ik deze keuzes gemaakt heb, zoals het kind houden en kiezen voor wat het beste is en niet voor het ''leukste'' door bijv naar Belgie te gaan. Wij zijn hier ontzettend gelukkig en zijn ver weg van iedereen. Dat zorgt ook voor wat comfort. Maar het duurt niet lang.... en we racen weer door een andere achtbaan, zucht .. Namelijk het contact met schoonouders en hun kennismaking met de nu 8 maanden kleindochter. Wat ik vooral nu met mijn verhaal wil bereiken is hoe uitzichtloos de situatie soms wel lijkt, er echt wel hoop is! Wij hebben het echt niet makkelijk gehad. Alles was vreselijk moeilijk. En nu nog omdat het familie probleem niet is op gelost. Maar we hebben wel een dak boven ons hoofd en een stabiel inkomen. Ons kindje kan nu in een kindvriendelijke omgeving groot worden. En dan wil ik nog een kleine (misschien wel onnodige opmerking aan toevoegen) De dames die destijds zeiden dat ik maar een verhaal verzon en soms wel uitscholden.. Dat heeft mij destijds heel veel pijn gedaan. Gelukkig heeft het mij niet gedemotiveerd om te vertrouwen in een positieve toekomst. Maar ik denk dat iemand anders in mijn plek hier anders op kan reageren. Mijn tip: a.u.b. ik snap dat soms hier wel leugens worden verspreid, maar als je het niet 100% vertrouwt, negeer het. Je weet eenmaal nooit wie wel de waarheid verteld. Het doet verschrikkelijk veel pijn (nu nog!) om deze reacties terug te lezen. En de dames die destijds hebben gesteund: Heel erg bedankt, ik kan niet in woorden omschrijven hoe erg ik dat nodig had. Ik voelde mij zo eenzaam en was wanhopig. Jullie steun deed mij goed en als ik nu de reacties terug lees voel ik dat ene goeie gevoel in mijn buik die ik destijds kreeg. Heel veel liefs voor iedereen!
Ik heb toen onder een andere naam gereageerd op jouw topics. Ik ben blij dat je nog wat van je hebt laten horen na jouw eerdere berichten. Goed om te horen dat de basis nu positief is. De rest komt nog wel, en zo niet blijft de basis toch het belangrijkste. Ik heb mij toen best wel wat zorgen gemaakt en ik wens jullie het aller beste!
Wat leuk om te lezen! Ik vond het zo erg voor je allemaal. Het kwam afentoe nog wel bij me op hoe het nu zou gaan. Ik ben heel blij voor jullie dat het toch is gelukt om samen ervoor te gaan. Wel jammer van de familie, hopelijk trekt dat ooit nog bij.
Wat een heftig verhaal met een goed einde. Bij gebrek aan eigen familie moet je zelf op zoek gaan naar mensen die je kunnen helpen, sta open voor contacten met de mensen die in je buurt wonen en wees niet bang om om hulp te vragen. Heel veel succes met je gezin en jehuisje!
Ook ik heb je toen gevolgd, we waren ook ongeveer even ver zwanger Fijn om te horen dat alles goed gaat met jullie!
Goed van jullie dat jullie eruit zijn gekomen! Helaas zullen nooit alle mensen het eens zijn met de keuze die je maakt. Maakt niet uit op welk gebied. Wanneer jij/jullie achter jullie keuzes staan moet je vast houden aan het positieve. Succes!
Fijn om een update te horen van je, je klinkt alsof je flink gegroeid bent het afgelopen jaar. Mag je trots op zijn! Veel geluk met jullie gezinnetje.
Wat fijn om te lezen dat het zo goed gaat met jullie! Dat het alweer een jaar geleden is zeg.... Misschien trekt de familie nog wel bij. Ik ben in elk geval blij dat je vriend ten goede is bijgedraaid en dat je er zelf voor hebt gekozen om het kindje te houden. Heel veel geluk met zijn drietjes!
Op godsdienstige wijze trouwen voordat je voor de wet getrouwd bent is strafbaar. Nu wordt er eigenlijk nooit op bestraft, maar ik wil je er wel op wijzen dat het niet toegestaan is (zowel in NL als in BE). Waarom ik dit zeg? Omdat je nul komma nul rechtsbescherming hebt op de manier waarop jij nu niet officieel getrouwd bent. Vind het persoonlijk wel een maffe manier om aan mensen te laten zien dat je je verantwoordelijkheid neemt door eerst nog een dure auto te kopen. Juist geen dure auto kopen en zuinigheid met vlijt oogt in mijn ogen vele malen verantwoordelijker maar wellicht is dat een cultuurdingetje Verder wil ik zeggen dat ik het helemaal mooi vind dat je zo blij met je huidige leventje bent.
Wij gaan voor de wet trouwen zodra we met alle familie bijeen zijn gekomen, maar bedankt voor je goede zorgen en de attentie! En wat de auto betreft, we kunnen het nu missen, we komen niks te kort en kunnen na alle stress nu lekker genieten van de luxe die we nu hebben.
Wat fijn dat het nu goed mt jullie gaat! En fijn dat je even een update geeft hoe het nu met jullie gaat! Klopt het dat je zelf ook nog heel jong was en dat je niet aan je ouders durfde te vertellen van de zwangerschap? (Want dan kan ik je topic nog herinneren)
Klopt! Over mijn leeftijd ben ik nooit helder geweest zei altijd ''jong volwassen'' wegens herkenbaarheid. Wat goed dat je je dat kan herinneren!