Ik praat graag mee hier! Ik ga straks alle pagina's lezen zodat ik ook jullie verhaal weet. Vorig jaar zomer is er bij mij op mijn hypofyse een goed aardige tumor ontdekt. Hierdoor slik ik medicijnen zodat ik een regelmatige eisprong heb. Vanwege dit mochten wij al vrij snel de MMM in. Sinds oktober 2016 gaan wij voor ons eerste kindje. Tijdens de eerste onderzoeken is naar voren gekomen dat mijn linker eileider verstopt zit, gelukkig neemt mijn rechter het elke maand over. Bij de samenlevingstest kwam naar voren dat we niet echt een goede match zijn, ik heb vijandig slijm waardoor zijn zaad binnen no time niet meer beweegt. Met de 1e SOT is ons IUI aangeraden, omdat de kans dat ik natuurlijk zwanger word erg klein is. Omdat we nogal van het nieuws schrokken hebben we een paar maanden het even stil gelegd, maar begin september toch besloten er echt voor te gaan. De SOT moest alleen herhaalt worden, omdat het resultaat erg slecht was hebben ze geadviseerd om hem nogmaals te herhalen en afgelopen maandag kregen we te horen dat de laatste twee keer zo slecht waren dat ze nu ipv IUI direct ICSI adviseren. Omdat we willen uitsluiten dat het komt door het vervoeren naar het ziekenhuis moet mijn vriend 20 november nogmaals een SOT uitvoeren, maar dan in het ziekenhuis en 22 november krijgen we dan definitief te horen welk traject we ingaan.
Jeetje meis wat een verhaal, lange weg!! Is een SOT gewoon spermaonderzoek? Spannend hoor, welkom hier!
@Ukkie1 ow sorry, dat is inderdaad een spermaonderzoek. Ze noemen het in het ziekenhuis een SOT. Ik heb inmiddels alles gelezen. Leuk om jullie weg allemaal te lezen en voor de 3 die zwanger zijn van harte gefeliciteerd Voor de overige spannend het traject. Ik heb ook een HSG gehad met contravloeistof en dat deed echt enorm veel pijn. Ik heb zelfs liggen schreeuwen en ik ben echt niet kleinzerig. Het is gewoon een rot onderzoek, maar ze zeggen dat het pijnlijker was omdat mijn eileider verstopt is. Heb een paar dagen erna ook nog flink wat pijn gehad. Succes in ieder geval als je in januari het onderzoek hebt!!
Ja ik had dat ook altijd heel onverwacht dat ik teleurgesteld was terwijl wij ook eigenlijk nooit hebben kunnen proberen. We hebben een poosje zingen buiten de kerk gedaan en toen hoopte ik er ook heel erg op. Hoe stom, komt volgens mij gewoon door de hormonen die je zo van slag maken. Dikke knuffel en hopelijk kan je er weer tegen aan de volgende maand.
Dat HSG onderzoek heb ik dus ook gehad, ik wist alleen niet dat het zo heette. Ik vond het ook een vreselijk onderzoek. Nu blijkt dat door mijn lucrin alles droog en uitgeschakeld is en dat het onderzoek ook niet vergemakkelijkt. Ik ging van vloeken terwijl ik echt niet zo ben. Ik ben blij dat ik niet van te voren wist wat het inhield. Wij kwamen op gesprek en toen vertelde ze dat ze s middags nog tijd hadden voor dat onderzoek en gezien wij best een eindje moeten rijden hebben wij dit gelijk gedaan. Ik wist niet hoe het onderzoek heette, maar ik lees het nu door jullie verhalen en ik heb even gegoogeld. Bij mij deed vooral het plaatsen van het cupje wat uiteindelijk een ballonnetje werd erg pijn. Toen het eenmaal zat voelde het als een soort krampen en dacht ik even dat ik zou gaan overgeven. Gelukkig toen het eenmaal was gebeurd zakt de pijn snel weer weg. Ik heb nog een avond buikpijn gehad en daarna geen last meer gehad. Voor degene die nog moet (ik wil je niet bang maken) misschien valt het allemaal mee en verder veel succes ermee!!
Nou, leuk vooruitzicht die hsg na deze berichten . Ik durf nog niet te bellen want dan voelt die mmm zo definitief.... Welkom @svlok, heftig hoor wat je nu al mee hebt gemaakt en dus een spannende maand voor jou. @TMR, Fijn dat je zo snel terecht kan bij de vk (al duurt wachten altijd laaaaaang).
Sorry misschien beter niet kunnen vertellen. Mijn schoonzus heeft ook zo'n onderzoek gehad en vond het niets voorstellen. Hopelijk heb jij ook zo'n geluk. Ik zou wel de stap nemen dan kan je ergens naar toe leven... succes!
Oh meiden, ik heb een dip. Opeens ben ik super bang dat het misschien nooit gaat lukken of dat ik weer heel veel pijn ga krijgen en ik het niet ga trekken. Ik kwam van de week weer in contact met een oude vriendin zei heeft na 7 jaar proberen haar kinderwens moeten opgeven. Ik vind het zo erg voor haar en dan opeens kwam de klap ook voor mezelf. Ik heb gejankt joh.. pfff.
Bij mij was de HSG geheel pijnloos, dus je hoeft er niet per se last van te hebben. Ik heb alle onderzoeken ook ondergaan en inmiddels door IUI moeder van twee kerngezonde jongens. Succes!
Nee joh, dan komt je kindie een stap dichterbij! En de MMM vond ik vooraf enger dan toen ik er in zat! X
Zo naar! Soms komt de kater pas later..En dan de ongi hormonen erbij, geen goede combinatie. Even lekker uitrusten en dan er weer tegenaan met de clomid! Deze ronde MOET het toch lukken meid. Hoop het zo!
@Rombely sorry, maar het verschilt heel erg per persoon. Ze zeiden tegen mij dat de meeste het mee vinden vallen, maar omdat de vloeistof tegen een gesloten eileider spoot deed het veel pijn. Gewoon bellen, dan krijg je in ieder geval meer duidelijkheid @Rozeline jeetje snap dat je daar erg van slag door raakt, maar positief blijven. Ze hebben tegenwoordig zulke mooie technieken om toch zwanger te worden. Het moet gewoon lukken!!
@Rozeline, dat je soms verdrietig bent mag ook zeker. Maar probeer positief te blijven inderdaad, ze kunnen echt zoveel tegenwoordig. Houd moed!! En net zo voor jou @BB83, je gevoelens mogen er zijn. Maar snap dat het heel vervelend is dat je dan toch ineens wel verdrietig bent terwijl het na je witte test leek mee te vallen. Ik ben iedere maand met m'n ongi mega chagrijnig, gewoon zielig voor m'n man en Kids. En deze maand, terwijl nu ik definitief niet voor m'n 37e weer zwanger mag zijn, is er niets te merken aan m'n humeur. Snap er niks van, geen pijl op te trekken dus. Bedankt voor jullie geruststellende verhalen. Net nog een keer met m'n man over gehad en we gaan de afspraak voor hsg maken. Hij is er nog niet zeker van of die de mmm in wil, de reden: mensen met een kinderwens die nog geen kinderen hebben gun ik het meer. Wij hebben er al twee. Dan kunnen de doktoren toch beter hun tijd aan de mensen zonder kinderen besteden... Vind ik wel knap die gedachte.
Net gehoord dat m'n beste vriendin ongepland zwanger is van de derde... Super gegund aan haar want ze heeft na een zware tijd nu kans op een normale zwangerschap (omdat ze zelf daar echt haar best voor heeft gedaan). Maar phoe hé, daar gaat dat goeie humeur van mij.... Waarschijnlijk tot aan dat ik zelf zwanger mag zijn
@Rombely ik snap precies hoe je je voelt, je gunt het een ander echt, maar baalt zo als je het nieuws van een ander hoort en je niet zelf jet nieuws naar buiten mag brengen digitale knuffel voor jou We houden vol en hopelijk komen we binnenkort zelf met het nieuws
De doktoren maken wel tijd hoor, zowel voor mensen met kinderen als zonder kinderen! Daar zou ik me echt niet druk om maken, het is hun werk toch... Snap wel dat het heftig lijkt om de mmm in te stappen hoor! Maar ik wist het wel als ik jou was.. Mijn vriend is mee geweest naar 2-3 follikelmetingen en verder heeft hij bijzonder weinig van de mmm meegekregen, maar dat verschilt natuurlijk bij iedereen. Jullie moeten er wel samen achter staan.. Succes met nadenken!
@TMR ik heb even mijn echo's opgezocht. 1e echo ben ik 6wk 3 dgn geloof ik. Nauwelijks wat te zien, een streepje en een dooierzakje. T rondje is t kindje. Maar een week!! Later is de 2e echo gemaakt!! Kijk hoe een verschil!!
Nou dat is inderdaad een groot verschil zeg! En bij mij was de echo misschien pas bij 5wk en 3/4dagen.. Het was volgens de verloskundige wel te verklaren waarom er (bijna) niets te zien is. Pffff nog 5 nachtjes slapen..... haha