Waar te beginnen... Wij zijn nu 1 jaar bezig en hierin 6 maanden met Clomid. Ik bleek pcos te hebben. Vruchtbaarheid Vriend is prima. We hebben de afgelopen tijd 5 kansen gehad. Omdat ik in het verleden gekampt heb met een depressie hebben we om de 3 maanden een pauze van 2 maand gehad. Om mezelf weer enigzins terug te vinden. Dit hielp wel enigszins. Tot nu.. 3 weken geleden een hysteroscopie gehad. Alles zag er goed uit. En we hadden een goeie kans, extra zelfs. Het gezellig gemaakt en eisprong gehad. En nu ik in de wacht weken zit, heb ik het gevoel dat ik in een bubbel leef.. Mijn werk is tijdelijk gestopt, omdat ik het niet trok in combinatie met het fertiliteit traject. Ontzettend jammer maar het is niet anders. Op dit moment zit ik 5 dagen voor nod en ik voel gewoon niks. Anders dan de afgelopen maanden. Toen direct na eisprong misselijkheid, hoofdpijn en last van darmen. Ik voel me sinds de eisprong totaal niet mezelf.. somber, huiliger, vreetbuien, vette huid. Ik heb een enorme angst ontwikkeld om mijn vriend kwijt te raken.. Hier weet hij van, we praten veel. Maar hoe krijg ik in godsnaam mijzelf weer op de rit? Want ik trek dit gevoel niet.. En zo ben ik niet van mezelf. Komt het dan nu pas allemaal los van al die maanden? Ik heb therapie, 1 x per 3 weken. Mag vaker maar was nog niet nodig. Heeft iemand ideeën om weer uit die bubbel te komen en weer een beetje mezelf te zijn? Dankjewel voor het lezen!
ik denk dat je instabiel wordt van de clomid.. al die hormonen icm de grote kinderwens maken van het leven een rollercoaster. heel normaal volgens mij maar wel helaas.. mss meer therapie? ik zou het zelf zoeken in meer afleiding.. toch licht werk, vrijwilligerswerk, sport..?
Wat ontzettend rot voor je! Helaas is er geen gebruiksaanwijzing voor zulke situaties. Maar de tips van Sophy zijn wel heel nuttig. En ook al wil je de hele dag in bed blijven (denk ik), probeer vroeg op te staan en gelijk een goede wandeling te maken. Dat geeft toch wat ritme en mag je trots zijn dat dat is gelukt. Het heeft tijd nodig. Maar je gaat je zeker weer beter voelen! Onthoud dat.
Hi! Wat rot om te lezen dat je je zo rot voelt door ws clomid. Ik heb het ook gebruikt en wat een rot spul. Ik zou vragen of je mag overstappen op spuiten. Dat is wel intensiever maar doet in vergelijking met clomid wonderen voor je stemming. Clomid versterkt je sombere stemming, vanwege je verleden niet een fijne combinatie. De mmm is al heftig genoeg!!!
Als je behoefte hebt aan meer therapie zou ik dit doen. En volg je eigen tempo. Laat anderen dit niet voor je bepalen. Fijn dat je vriend het begrijpt. Probeer iedere dag 1 leuk ding te doen. Dit hoeft niks groots te zijn maar iets waar je gewoon zin in hebt. Plan iets zodat je iets hebt om je op te verheugen. Ik heb het hele vruchtbaarheidstraject ervaren alsof mijn leven stilstond, zonder vooruitzichten. Deze probeerde ik zelf te creeeren zodat ik ook de wachtweken weer doorkwam. Ik hoop dat je er iets aan hebt. Heg is verschrikkelijk om je zo naar en angstig te voelen
Ik sluit me aan, als je ZO een last hebt kan t best door de clomid komen. Ik herken t maar dan in veel mindere mate. Wie weet knap je wel enorm op....!
Ik herken het ook zeker. Hier nu in derde ronde Clomid, voor de tweede keer in combinatie met eenmalig injectie Ovitrelle erbij, en gebruik vanaf januari al Utrogestan. Ik ben zelf al een persoon die dingen sneller van de negatieve kant ziet ipv de positieve kant en al die hormonen maken het er niet gemakkelijker op. Soms echt depri buien, huilen, en het gevoel hebben alsof we geen stap verderkomen. Heel veel tips heb ik niet, enige wat wij nu doen zijn extra veel leuke dingen plannen zodat ik iets heb om naar uit te kijken. Weekendje weg, uiteten, shoppen, dat soort dingen. Je mag jezelf best verwennen in deze slopende periode! Heel veel sterkte en een dikke knuffel!
Allemaal hardstikke bedankt voor alle reacties! Doet me echt goed om te weten dat het niet gek is dat ik me zo voel. Sinds gisteren wandel ik veel. Met muziek, zonder muziek en moet zeggen, voelt goed! Blijf ik dan ook zeker doen. Mijn vriend kwam vandaag thuis en had om me op te beuren een grote bos bloemen meegenomen en een doos merci Morgen komt mijn thuis coach weer en dan maar even overleggen wat handig is. Nog 4 dagen en ik mag testen.. wel heel leuk uitje in het vooruitzicht. Zondag naar de kreadoe met mijn zus ☺
Zoals ik lees zou het inderdaad goed door de clomid kunnen komen. Ik heb daar geen ervaring mee. Het enige wat voor mijzelf hielp tijdens het slopende traject was vooral accepteren dat het gewoon kut is en het allemaal even niet wil. Heb er heel lang tegenaan geschopt dat het mijn ''schuld'' was dat we geen kinderen konden krijgen. Proef dat ook een beetje in jouw verhaal. Dat mag er ook best af en toe zijn he. Als je daarna maar weer de kracht vind om door te gaan, misschien is inderdaad fijn als je wat vaker naar therapie gaat zodat ze je hiermee kunnen helpen. Zet m op strijder! ooit komt het goed.
Vergeet niet dat chlomid rot spul is voor je humeur. Ik herken het heel erg die schommelingen. Maar wil wel even een compliment geven, wat knap van je dat je tussen door even een pauze nam. Niet iedereen kan dit! Naar mijn idee heb je dus een prima zelfkennis. Misschien is het een idee geen idee of je sport maar om smorgens zodra je opstaat even te sporten, hardlopen ect. Hier werkt dat altijd heel fijn, en voor mij vaak een schop onder me hol om de dag door te komen wanneer ik het lastig heb. Plus ook naar mijn weten goed voor de pcos. Maar doe het vooral op jou tempo, ik weer het klinkt cliché, maar beter nog een jaar langer onder weg zijn in je eigen tempo dan over een jaar je zelf moeten opvegen. Iedereen die altijd tegen mij zei maak je niet druk, verklaarde ik voor gek. Hoe weten hun nu wat je door maakt? Zei zitten immers niet in deze mmm. Dus hebben geen flauw idee wat je mee maakt. Tot ik mezelf echt tegen kwam, slecht in me vel en alleen maar me rot voelen. Mijn keuze en denkwijze is nu dan ook we zien het wel, ga ik mezelf kapot maken voor een kinderwens? Nope!!! Medicatie aan de kant gedaan en ik heb weer rust. Geniet weer van de kleine dingen. En ik heb spontaan vandaag een knaller van een ovu test. Wel is waar dag 18 maar hij is er zonder hormoon medicatie en zonder me ellendig te voelen. Daarbij ben ik toch den beetje nieuwschierig dus, heb je al getest?
Dank jullie wel voor de lieve reacties! Ik haal hier veel energie uit. Heb sinds gisteren een hometrainer en wandel elke dag een groot stuk. Dit is al erg fijn. Vanmorgen getest negatief. Wel sinds gisteren ontzettend veel krampen en oud bloedverlies. Net ook druppel helder maar daar bleef het bij. Wacht het nog even af en anders doe ik over 3 dagen weer een test. We houden het spannend.. en al mocht het wel doorzetten, dan is dit de eerste cyclus zonder echo's, medicatie en gedoe. Dat is ook al een grote mijlpaal!
Even een update van mijn kant, Na een heftige week samen besloten om onze kinderwens voorlopig aan de kant te zetten. Wanneer we er mee bezig gaan weten we niet maar ik he er compleet doorheen gezeten. Ik heb nu ook medicatie om mijn angst aanvallen en negatieve gedacht en een plek te geven, in combinatie met therapie. Dit houd ook in dat ik voorlopig niet meer hier te vinden zou zijn. Allemaal heel erg bedankt voor de reacties! En wellicht tot ziens