ik ben altijd een heel nuchter persoon en krijg altijd zo de kriebels van termen als hoogsensitief/hooggevoelig. Maar toch las ik uit nieuws gierigheid een artikel op internet hier over, misschien omdat ik altijd wel het gevoel had een erg gevoelig mens te zijn, en jeetje, ik herkende me in bijna alle punten. Nu ben ik een beetje verder gaan lezen (online) en ik herken zo veel! Opzich fijn dat een hoop eigenschappen waar ik zelf altijd tegenaan liep of 'last' van heb herkenbaar zijn, maar wat moet ik er nu mee? Zijn er meer hier die zich herkennen in hoogsensitiviteit? En hoe ervaar jij het? Hoe ga je er mee om?
Ik ben ook helemaal niet van de stempels en diagnoses. Toen ik aan het zoeken was om te zien hoe ik mijn dochter met bepaalde dingen kon helpen viel er heel veel op zijn plek! Ik noem het vaak niet, ik weet dat ik het ben en mijn dochter ook. Ik weet hoe ik moet handelen.
Puzzelstukje, wat doe je dan? Ik heb een drukke baan, met veel verantwoordelijkheid, druk gezin, altijd bezig. Ik heb vaak behoefte aan even rust, vooral richting het einde van een werkdag, Maarja ik kan me moeilijk gaan afzonderen... en even 5 min op het toilet ofzo helpt niet genoeg
Ik herken er ook heel veel in. Voornamelijk wanneer er veel prikkels zijn. Zo kan ik bijvoorbeeld niet op zaterdag de stad in. Na 2 winkels ben ik helemaal overprikkeld en heel moe. Verjaardagen vier ik liever niet maar die van de kinderen vier ik natuurlijk wel. Alleen breng ik dan een groot deel van de dag in de keuken door om hapjes te maken enz. Ik voel me snel een soort van overspannen wanneer er meerdere mensen binnen zijn die ik moet bedienen enz. Ik heb altijd een mp3 speler bij met rustgevende muziek. Voordat ik ga werken en voordat ik na mijn werk naar huis ga luister ik 1 of 2 liedjes en wandel ik een rondje. Daar word ik al rustiger van. Ook heb ik een avond in de week dat ik een avond voor mezelf heb en iets buitenshuis ga doen. En ik spreek vaak met mijn man af dan hij voor de kinderen zorgt en ik bijvoorbeeld ga strijken of schoonmaken o.i.d. Dan heb ik ook muziek op en kan ik me even afzonderen van alles. Dat voelt dan ook als tijd voor mezelf.
Wat herkenbaar inieminie. Ik loop met name tegen werk aan. Veel extroverte collega's die veel praten, ik ben zó moe na een paar uur werk! Ik word er onzeker door, ik kan me door de kleinste opmerking al helemaal druk maken en dagen van slag zijn. Thuis doe ik vooral wat ik fijn vindt. Ik ga graag op stap maar wel op mijn eigen voorwaarden.
Heel herkenbaar allemaal, ik heb er ook veel last van op mijn werk (basisonderwijs). Mijn valkuilen zijn harde geluiden/muziek, drukte, stemmingen (en uitspraken) van anderen, perfectionistisch en altijd klaarstaan voor een ander (geven geven geven). Ik heb nog moeite met het zien van de positieve kanten, de kracht, van deze eigenschappen, want op dit moment belemmeren ze mij alleen maar. Ik word er ook heel onzeker door, net als jij. Vreselijk.. Ik ben herstellende van een burn out en ik ben er dmv gesprekken met een psycholoog achtergekomen dat ik hoogsensitief ben. Ik plan tijd voor mezelf in: 1x p.wk yoga - een aanrader overigens! - en 2x p.wk een lange avondwandeling. Daarnaast doe ik 's avonds vrij weinig (mijn sociale leven staat dus momenteel ook op een laag pitje). Dat kan nu nog omdat ik aan het reintegreren ben, als ik over een poosje weer volledig aan het werk ben moet ik regelmatig 's avonds naar school of thuis werkzaamheden voor school doen. Overdag probeer ik zoveel mogelijk prikkels te vermijden - voor zover dat kan met twee kleine kinderen : tv uit, telefoon zoveel mogelijk wegleggen, naar buiten met de kinderen, geen/weinig speelgoed met muziekjes, de visites beperken etc. Ik ben nog zoekende naar wat wel en wat niet kan. Ikea is bv geen goed idee, ben ik achtergekomen haha. Goed van je dat je doet wat jij fijn vindt! Dicht bij jezelf en je eigen gevoel blijven is heel goed. Ik verdenk mijn oudste er ook van trouwens.