De roe gekregen

Stout gedrag kan toch ook gewoon een consequentie hebben zonder Sinterklaas er bij te betrekken?
Hier sowieso directe en logische consequenties, uitgesteld werkt niet.

 

Meen je dit nu serieus?

Als mijn kind iets doet wat niet hoort spreek ik hem daarop aan. En als er een consequentie aan hangt is dat iets wat gepast is. Daar leert hij van.
Daar heb ik Sinterklaas niet voor nodig. Ik vind dat een hele vreemde straf.

 

Straffen met Sinterklaas zie ik als een vorm van onmacht. Ik vind dat net zo raar als tegen een kind zeggen dat het overal vanaf moet blijven in een winkel omdat anders de politie komt oid. Je wil toch dat je kind naar jouw leert luisteren en leert waarom bepaald gedrag wel/niet kan en niet omdat je anders geen cadeaus krijgt of de politie komt of welke andere denkbeeldige boeman dan ook.

 

Sinterklaas is wat mij betreft een feest, dat heeft niets met opvoeden te maken. Als ze stoute dingen doen krijgen ze van mij een gepaste straf. Met Sinterklaas krijgen ze altijd cadeautjes, omdat ze niet stout zijn.

 

Ik vraag me dan echt af hoe iemand het de rest van het jaar doet, als een kind ‘stout is’. Bewaar je dan al je frustraties en straf tot dat ene feest en hoop je dat ze zich dan een paar wkn wel gedragen? Als het vroeger wel zo gebruikt werd en nu niet meer komt dat waarschijnlijk omdat nu bij veel mensen duidelijk is dat het niet werkt (igg niet op de lange temijn)
En hoe piet eruit ziet, zal mij een worst wezen, zolang volwassen mensen zich daar maar een beetje volwassen over gedragen, vind ik het allang best.

 

Aah gelukkig ook nog normaal opvoeden dus Sommige dingen zie ik gewoon niet zo voor me. Ik heb een dochter die nogal moeite heeft met zich te gedragen (heeft allerlei oorzaken). Ze zou dan nooit cadeautjes krijgen. Sterker nog, ik denk dat ze dan mij cadeautjes moet gaan geven om het goed te maken

 

Ik denk niet dat je kind dood gaat als hij van 1x van alle keren dat de schoen gezet mag worden een keer een briefje erin zit dat hij die flappers aan zn hoofd eens beter mag gebruiken...

 

Ik betrek alles en iedereen bij de opvoeding. Als mijn kind stout is geweest, krijgt hij in mijn huis echt geen cadeau, van niemand niet. In mijn ogen krijgt een kind daarmee tegenstrijdige signalen.
Stel mijn kind doet iets stouts, ik geef een straf daarvoor, maar van de Sint krijgt hij gewoon een cadeau in zijn schoen. Dan is hij door dat cadeau alle consequenties weer vergeten en weg is het leerproces.

Toevallig zag ik een paar weken terug nog zoiets gebeuren bij mijn vriendin en haar zoontje: we waren een dagje in een pretpark en haar zoon was ontzettend vervelend. Hij luisterde totaal niet, was brutaal en sloeg zijn moeder zelfs. Hij kreeg even straf door hem toe te spreken, maar aan het einde van de dag kreeg hij wel gewoon een ijsje, "want dat hoort nu eenmaal bij een dagje pretpark". In mijn ogen heeft hij niets geleerd van zijn gedrag, want uiteindelijk heeft hij een leuke dag gehad en genoten van een ijsje(!), terwijl zijn moeder met een pijnlijke rode plek op haar arm zat.
Als mijn zoon zoiets had gedaan, brutaal of zelfs slaan tijdens een bezoek aan een pretpark, was ik naar huis gegaan, zonder twijfel. Een ijsje zou niet eens in mij opkomen! En dat weet mijn zoontje dan ook al te goed. Hetzelfde geldt met het Sinterklaasfeest (wat wel 2,5 weken duurt), is hij stout, dan hoort hij gewoon van niemand iets te krijgen, ook niet omdat het er nu eenmaal bij hoort of een feestje is.

 

Helemaal met je eens, daarom heb ik dat ik ook niet gezegd

 

2,5 week lang niet?!

 

Hier is het gewoon 1 consequentie, geen continue stroom van consequenties.

 

Dus als hij stout is geweest en jarig is mag niemand hem een cadeau geven???
Sorry ik snap echt heel weinig van je verhaal geloof ik. Als mijn kind iets stouts doet, ook al is het slaan, hangt daar echt niet de hele dag vanaf (net zoals dat ijsje in het pretpark). Dat is goed toespreken en uitleggen en dan gaan we gezellig weer verder. Kinderen (die van mij tenminste) slaan eigenlijk nooit en als ze het doen is het uit onmacht en daar valt prima over te praten en daar ga ik ze niet op die manier voor straffen.

 

Wij hebben het een keer gedaan door middel van een briefje in dochter haar schoen. Onmacht? Misschien wel. Na de geboorte van onze tweeling was ze echt ontzettend oervervelend. Continue aandacht zoeken die er op dat moment gewoon niet mogelijk was. (Kindjes in het ziekenhuis dus nauwelijks kraamzorg, keizersnede dus fysiek kon ik niks, geen familie die bij kan springen etc etc) we hadden al een aantal maanden veel geprobeerd van beloningsstickers tot een op een tijd met een van ons elke dag. Na vier maanden dat gedrag waren we er toch wel klaar mee want ze begon ook gemeen naar haar broertjes te doen. Reken maar dat dat briefje indruk gemaakt heeft en vanaf die tijd ging het stukken beter! Met pakkesavond heeft ze dus alsnog de cadeautjes gekregen met een beloningsbrief erbij.

 

Ik ben dus ook voor het veranderen van de pieten.

 

Jeetje ik vraag me wel af hoelang straffen bij sommige mensen duren. Als mijn kinderen iets stouts doen dan volgt daar een logische consequentie op, die echt geen uren duurt en zeker niet tot het begin van de volgende dag. En als het dan klaar en uitgesproken is mogen ze weer mee doen. En geef ik aandacht aan al het positieve gedrag wat ik zie. We denken met zijn allen vaak wel dat hard straffen goed helpt, maar dat is echt niet hetgeen waar je het uiteindelijk van moet hebben.

 

Ik schrik hier wel van eigenlijk. Jouw zoontje is jonger dan mijn dochter. Wat voor verschrikkelijke dingen vreet die dan uit dat jij hem dit dagen of zelfs weken blijft nadragen, met teleurstellingen op wat hoogtijdagen moeten zijn?