hi ladies, Vanaf nu mag het, zo voelt het dan ook! En ik vind het wel heel spannend om weer te bevallen, maar tegelijkertijd wil ik het graag! Ik heb een heel erg hectisch jaar achter de rug waarbij ik en manlief echt naar dit moment hebben toegeleefd! Ook waren de laatste paar weken zwaar, ik heb ontzettende bekkeninstabiliteit en heb vanwege een luchtweg infectie icm astma in het ziekenhuis gelegen... en dan te bedenken dat we ook nog een dochtertje van 1,5 hebben rondrennen! Soms weet ik niet hoe we het hebben gedaan Haha Maar we hebben het gered, we zijn er klaar voor! Vandaag ga ik Mn vluchttas klaarmaken, en echt even de laatste dingen regelen! Mn lijf rommelt al een hele tijd, dus voor Mn gevoel komt ie eerder (geen garanties helaas ☹️) Vanavond naar de verloskundige, die hebben echt meer geduld dan ik Haha Meer meiden die dit herkennen? Die niet kunnen bedenken dat het ook nog bijna een maand kan duren??? Die een lieve man hebben die ook bij ieder zuchtje of steuntje wil kijken of er al een hoofdje uit hangt?
Ik ben volgende week 37 weken en heb er ook zo ontzettend zin in!! Een maand lijkt nog zo lang dan he haha. Ook deze week begonnen met mijn vlucht tas. Ik heb ook echt het idee dat hij eerder gaat komen, dit klinkt echt heel dom waarschijnlijk maar ik en mijn oma zijn echt bijna identiek in alles en zij is op haar verjaardag bevallen, laat ik nou net in week 38 jarig zijn haha ik heb echt zo vermoeden dat het dan gaat gebeuren ofzo. Maar goed voor de beeb is het beter als hij gewoon 40 weekjes blijft zitten, ga denk ik wel stiekem mijn buik missen. Oh en mijn lijf rommelt ook een beetje, heel veel krampen maar de baby is al volledig ingedaald dus misschien lichte voorweeen ofzo.
Hier vandaag ook 37 weken. Ben errug klaar met zwanger zijn, Tis gewoon niks voor mij. M'n lichaam doet pijn. Maar aan de andere kant, weer zo'n kleintje, je wordt helemaal geleefd. En de angst hoe het zal gaan samen met de oudste. Zal hij heel jaloers zijn, of juist heel lief. Als ik daar aan denk mag het ook nog wel even duren. Maar het zat zijn overheerst wel, laat het volgende week maar komen.
Pff echt hè... ik heb echt geen gemakkelijk laatste trimester gehad, veel pijn gehad en veel ziek geweest... Vanochtend de hele tijd voorweeen gehad en constant harde buiken, dus maar aan het werk gegaan in huis, het trok wel redelijk weg maar nu ben ik juist wat misselijk met harde buiken... blij dat ik straks even bij de verloskundige langs moet...
Herkenbaar! Ik ben zondag 37 weken en van mij mag ze rond 38 weken ook wel komen. Ben zo ontxettend benieuwd
Heel herkenbaar. Ben er ook wel.klaar mee. Hoe oud is je oudste? Die van mij 4 en half dus gelukkig rust als hij op school is. Hier nu 38+3 maar door mn hevige bekkeninstabiliteit is de afgelopen weken echt afzien geweest. Voel me een gevangene van mijn eigen lichaam en dat doet mentaal ook nogal al wat met me. Niet echt mn happy zelf de laatste tijd. Gelukkig morgen weer naar de vk, hopelijk komt het einde in zegt. Wil lekker knuffelen met mb hummeltje. Zet en op meiden. Nog even doorbijten. Ik duim dat we er snel vanaf zijn
Ik ben bijna 36 weken! Ben ik de enige die het nog steeds zo onwerkelijk vind? Ik bedoel, soms zit ik zo even weg te dromen en dan denk ik nu zit ik gewoon op de bank. Maar over 2 weken is onze baby misschien gewoon al geboren. Ik kan het gewoon nog niet geloven. Ook het bevallen lijkt me zo raar... het voelt een beetje alsof ik in een roes leef ofzo.
Het is ook heel onwerkelijk, de situatie van nu die ken je en straks is er ineens een mensje bij en is alles heul anders
Jup, hier ook aan het afwachten! Morgen 39 weken zwanger. Mijn oudste kwam met 38.2 weken, dus deze zit al langer. Ben het ook wel zat nu. M'n bekken doet flink pijn. Elke dag moet ik mijn dochter naar school brengen en halen. Is maar 5 min lopen, maar poeh hey wat een pijnlijk gedoe nu Dus ja wat mij betreft mag ze wel komen! Vind het ook wel weer heel spannend om te moeten bevallen hoor. Het is voor mij al 8 jaar geleden dat ik bevallen ben Dus ben heel benieuwd hoe het deze keer gaat!
Ja! We kunnen niet wachten hoor, en zijn ontzettend nieuwsgieri naar hem. Maar ik had gedacht dat ik wel zou wennen aan het idee om mama te worden, en we straks een gezin zijn. Ik vind het geweldig. Maar oh zo onwerkelijk! En dat terwijl nog maar een paar weekjes hoef.
Het is voor mij nog niet zo lang geleden dat ik bevallen ben van mn dochter, en nu anderhalf jaar later mag ik weer! En ik heb zo'n zin om van alle kwaaltjes af te zijn... het is iedere dag wel iets nu, ben gewoon op! Vanochtend heb ik enorm last van maagzuur, echt pijn gewoon! Het komt een beetje met vlagen en heb al melk gedronken en normaal ontbeten... ik heb normaal echt nooit maagzuur, maar nu veroorzaakt het echt pijn op de borst
Hier bijna 40 weken! De eerste met 36 weken geboren, maar deze jongen heeft schijnbaar geen haast helaas.... ik ben er klaar voor en klaar mee, ook door BI, slecht slapen, constant plassen, verveel me thuis.. heb heel de week oppas/ opvang ivm BI, zou fijn als ii weer zelf voor de kids kan zorgen.
Hier is de oudste 23 maand op de uitgerekende datum, dus een stuk jonger. Momenteel heel aanhankelijk. Dat gevangen zitten in eigen lichaam herken ik idd. Hier al vanaf week 8 bekkenpijn, gelukkig niet instabiel, maar wel doet alles pijn. En kan dus zo weinig. Hoe was het bij de vk?
Heel herkenbaar! Heb al vanaf het begin last van m'n bekken maar nu is het wel heel extreem. Daarnaast veel harde buiken en enorm veel voorweeeen waardoor ook slaaptekort. Ik ben er eigenlijk wel klaar mee. Maarja nog maar even geduld M'n zoontje was met 38+1 gehaald. Ik hoop dat dit kindje natuurlijk komt en niet te lang duur meer
Pff 23 mnd is nog jong. Dat zou ik nu echt niet trekken. En balen van de pijn, is echt niks aan. Idd alles doet pijn Bij de vk ging wel oke. Nogmaals mijn gevoel geuit en dat de pijn en kwaaltjes niet te doen zijn. Is echt afzien voor mij de afgelopen twee weken. Staat nieuwe afspraak voor maandag gepland, ben dan 39+1 en gaan dan kijken of er in die week iig een consult in zh gepland kan worden om te kijken wat de mogelijkheden mbt inleiden zijn. Zou natuurlijk altijd nog fijn zijn als het een eze dagen spontaan begint. Maar daar hoop ik niet meer op.
Zit zelf sinds half augustus thuis. Was toen nog wel leuk. Veel mensen om me heen zaten ook in ziektewet en dus veel afgesproken. Maar zij hebben inmiddels weer hun eigen ding en ik kan het lichamelijk niet meer. Dus ook elke dag verveeld thuis helaas. Wordt je wereld erg klein van. Wel fijn dat je veel hulp het mbt zorg voor de kids maar snap dat je dat op den duur ook wel weer zelf wilt doen. Nog even volhouden, het einde komt nu echt in zicht. Al kan het wss niet snel genoeg gaan...
Die maagzuur is echt een bitch he! De rennies zijn niet aan te slepen. Weet dat het net na de bevalling ook geen rozengeur en maneschijn is maar dan heb je iig een mooi klein mensje om mee te knuffelen. + een bak kilos minder mee te zeulen.
Mag ik even mee ‘klagen’? Ik ben er wel klaar mee onderhand. Bijn dagelijks voorweën die na een uurtje weer ophouden. Ik wil het echte werk!