Hier ook soms een rugzak met "staart" er aan. Zoon is snel overprikkeld, hoort je dan echt niet meer. Als ik met de hond dan buiten loop is het fijn dat hij niet weg kan lopen naar een sloot/weg/door de poep o.i.d. Dan maar 'walgelijk'.
We gaan sowieso een slee meenemen of huren. Vorig jaar is ze ook mee op wintersport geweest, toen was ze 4 maanden en was een wandelwagen / buggy nog echt nodig. Nu hebben we een appartement aan de piste dus hoe handig een buggy dan is.. Maar goed, ieder zijn mening over een tuigje en gelukkig denkt niet iedereen er hetzelfde over. Wij gaan er sowieso een aanschaffen voor M. Heeft er nog iemand ervaringen over de verschillende soorten? Die rugzak lijkt zeker handig, maar verder?
Op zich ga ik er van uit (lees hoop) dat ze idd niet ver komt in de sneeuw. Al sta ik bij M nergens meer van te kijken. Zo kon ze toen we op vakantie gingen in de zomer amper fatsoenlijk kruipen, een dag op de camping en madam klimt de caravan al zelf in.. Zo kan ik nog veel meer voorbeelden geven helaas, hihi. Dus ik sta bij haar nergens meer van te kijken.
Ik heb deze, die kan volgens mij ook prima voor kleinere maten, zeker met een dikke winterjas eronder: https://www.bol.com/nl/p/jippie-s-veiligheidstuigje-grijs/9200000001528748/?bltg=itm_event%3Dclick%26mmt_id%3D49275d8caf70a334%26pg_nm%3Dpdp%26slt_id%3Dprd_reco%26slt_nm%3Dproduct_recommendations%26slt_pos%3DC1%26slt_owner%3Dccs%26itm_type%3Dproduct%26itm_lp%3D1%26itm_id%3D9200000001528748%26itm_role%3Din Maar ik gebruik m alleen om m vast te klikken in het winkelwagentje, omdat ie daarin gaat staan als ik me even omdraai naar het schap. Dus ik weet niet hoe handig de lijn is en zo.
Ik denk als me tweeling geboren is en net zo zijn als me jongste zoon ik ook 2 mooie rugzakjes ga aanschaffen. To als je denk dat t veiliger is voor je kindje gewoon aanschaffen en laat de mening van andere links liggen! Veiligheid boven alles en als moederzijnde ken je je kindje t beste dus doe waar je je goed bij voelt.
Oh ideaal, jammer dat ik dit 1,5 jaar terug niet wist. Ik heb 'm wel eens vastgebonden met een sjaal, hoefde me maar om te keren om iets te pakken en hij stond alweer te dansen. TS: Hier hadden we zo'n tuigje die om beide polsen ging, maar ik vermoed dat die voor je dochter nog te groot zal zijn. Zelfs bij mijn zoontje van toen 2 was hij aan de ruime kant en het is gewoon klitteband, als ze een beetje bijdehand zijn trekken ze dat zo los. Vind zo'n rugzakje er wel ideaal uit zien. Hier was het trouwens ook niet zo dat hij continue aan een tuigje zat hoor, het was echt voor de periodes dat hij heel slecht luisterde. Leren handje geven deed ik ook met het tuigje, ging ook prima. En joh, hij is nu bijna 3,5 en dat tuigje is al 1,5 jaar niet meer gebruikt en de buggy wordt ook al zeker een jaar niet meer gebruikt, zelfs niet met dagjes uit o.i.d. Hij loopt gewoon prima zelf alle afstanden en luistert (meestal) keurig.
Ik heb polsbandjes voor mijn meiden. Heb 3 kindjes onder de 3. Heb er een tijdje heel veel gebruik van gemaakt, echt reuze handig. Nu luisteren ze wat beter en als ik zeg dat ze anders aan ‘het touwtje’ gaan blijven ze in mijn buurt. Je hebt ook rugtasjes en tuigjes inderdaad maar daar heb ik geen ervaring mee. Die dingen die ik heb heten ‘wrist buddies’. Ik kan ze aanraden. Was er echt mee geholpen. Fijn om te lezen ook dat er mensen zijn die dat walgelijk vinden. Bedankt hoor! Vind een dergelijke reactie eerder walgelijk. Mijn kinderen zijn niet autistisch en ik let gewoon goed op ze, maar ze zijn supervlug en luisterden niet altijd even geweldig (en nog steeds niet altijd want het zijn kinderen en geen robots). Dus om te zeggen dat het een kwestie is van goed opletten is echt bullshit. De polsbandjes gebruik ik nu nog zelden en ze luisteren zonder die dingen een stuk beter en blijven meer in mijn buurt. Als ik het ze vraag houden ze braaf de wandelwagen (waar de jongste in zit) vast. Ik begrijp serieus niet waarom mensen (moeders) elkaar zo moeten afbranden op bepaalde keuzes die ze maken. Ik heb die bandjes niet gekocht omdat ik een gemakzuchtige moeder ben die geen zin heeft om haar kinderen op te voeden. Ik heb ze gekocht omdat ik met een baby, een dreumes en een peuter ogen, handen en benen te kort kom en ik ze liever niet onder een auto of de sloot in zie verdwijnen!
Nou dit dus inderdaad. Ik heb nooit begrepen waarom je over een tuigje zulke vervelende oordelen krijgt, terwijl je kind vastsnoeren in een buggy de normaalste zaak van de wereld is... Terwijl het toch echt gezonder en beter voor de ontwikkeling is om je kindje lekker te laten lopen (gepaste afstanden uiteraard)
Mijn moeder had m voor mn broer die was vertrokken zodra hij de kans ook maar enigzins schoon zag. Ik kreeg t voor elkaar om onder t waakzame oog van de oppas (die was gewaarschuwd!) weg te komen en over een speerwerp veld heen te crossen, TIJDENS de wedstrijden... In nottingham heb ik ze 18 jaar geleden bij bijna werkelijk ELK klein kind gezien wat kon lopen en op straat mee liep. Dat waren vaak polsbandjes. Ik zou de voorkeur geven aan een tuigje om de romp, polsjes zijn toch zwakker en als ze struikelen en vallen hebben ze handjes nodig om gezicht af te schermen als een daarvan aan een touwtje zit, lijkt me dat niet handig. Lekker boeiend of je met een tuigje 'loeder moeder' van het jaar bent. Had liever dat het zo standaard ingeburgerd was als in Nottingham. Scheelt weer een oproep over de intercom 'kindje...is haar ouders kwijt, graag ophalen bij de klantenservice'. Kind over de rooie nee dat is lekker. Heb je dr 1 is t vaak wel te doen mits je fysiek geen beperkingen hebt, heb je dr 2 wordt t een uitdaging, meer dan dat...succes! Niet alle kindjes zijn makke schaapjes, hou mn hart vast hier (is de eerste). Ze begint nu met oversteken van bank naar tafel...zodra t kwartje valt is t lopen, vrij rap gevolgd door rennen vrees ik. Maar gewoon handje vast/wagen vast of in de wagen aanleren, zolang t er 1 is lukt t hopelijk wel en anders gaan we een mooie rugzak uitzoeken! (als backup toch geen slecht idee).
Ik zou zo'n rugzakje kopen. Ziet er leuk en veilig uit. Dat mensen er nog steeds moeilijk over doen snap ik niet. Dan heb je waarschijnlijk geen echt weglopertje gehad. Mijn dochtertje bleef altijd goed bij me, maar heeft gewoon een 'kat uit de boom kijker-karakter. Nu maar afwachten wat voor karakter mijn zoontje gaat krijgen. En anders krijgt hij ook een mooi rugzakje. Ik denk dat het woord 'tuigje' gewoon een negatieve lading heeft bij veel mensen. Als mensen het iets als 'veiligheidsgordel/Veiligheidsrugzaknoemen klinkt het gelijk prachtig beschermend he!
De standaard van prenatal is prima. Ik zou niet zo'n polsdingetje kopen want ze heeft de armpjes nog nodig om balans te houden. Toen mijn zoontje net liep duurde het nog wel even voordat hij niet meer kroop. Ik zou vooral veel schone kleertjes meenemen. Wij hebben overigens thuis 2 tuigjes, maar dan voornamelijk voor het blijven zitten in een boodschappenkarretje. En omdat hij echt wegliep en lukraak de weg overstak.
Ha nog iemand die dat doet! Ideaal, zo kan ik me tenminste een tel omdraaien om iets te pakken uit de schappen zonder dat peuterzoon gaat staan. Verder hebben wij dat tuigje altijd in de kinderstoel zitten. Daar zit hij dus ook vast. En het werkt ook goed om vast te maken aan de rugleuning van een slee. Ik heb ook geen ervaring met lopen met een tuigje. Ik heb hem op onveilige plekken altijd in de wagen. Alleen als we voor de gezelligheid een rondje lopen mag hij zelf lopen. Ik zou als ik een tuigje oid zou kopen kiezen voor iets dat om het lijfje gaat. Aan een handje voelt voor een kind denk ik iets minder fijn. En tegenhouden met iets om het lijfje staat steviger denk ik. Nog even een vraagje: hoe leer je een kind aan de hand lopen? Hier willen ze dat echt niet hoor. Met oversteken moet het, maar dan is het echt een houdgreep, want anders wurmen ze zich echt los.
mijn kinderen zijn alle vier ondernemend geweest, bij de eerste dacht ik ook "jep gemakzucht"hoe moeilijk is het om op je eigen kind te letten, en gewoon op de stoep leren lopen, handje bij het oversteken, niet te ver voor je uit lopen, het is een kwestie van energie in stoppen, en toen nummer 2 begon met lopen was de oudste al goed "getraind" waardoor ik hetzelfde bij haar kon doen, en achteraf bleken de eerste en tweede helemaal niet zo ondernemend als ik dacht, want toen kreeg ik de derde...en daarna de vierde...en jemig wat een druktemakers ! ik hou van ze, en ik geniet er van, en ze hoeven bij mij zo goed als nooit een tuigje om ( oke wij gebruiken geen tuigje maar een polsbandje) maar die hebben ze iig weinig om, zo thuis, in en om het huis, en ook naar school of het centrum is hier goed te doen met vier kinderen,dat zijn ze inmiddels alle vier ook goed gewend en de oudsten willen ook graag mama helpen door de jongsten een hand te geven, maar in een pretpark zijn hun net zo over enthousiast.... dan gaat de jongste aan het polsbandje, de oudste twee lopen rond als een kip zonder kop ( op een leuke manier ) .. oooooh dat is gaaf.. maaaamaaaaa kijk eens ! nee mama kijk eerst hier eens, oh mama zie dit dan,oh even wachten jongens mama moet even snel M bij de muts grijpen. oh mam zullen we hier in gaan ? "ja jongens even wachten M loopt weg,"maahaaaam ik roep jou ! "ja jongens maar mama moet achter M aan hollen want straks gaat hij onder het poortje door"mam je kijkt niet eens !"kunnen we niet gewoon zonder M gaan ?" nee jongens dat gaat niet" he chips,nu loopt F ook nog weg, F !!! daar mag je niet heen, je moet achter in de rij aan sluiten, niet voordringen ! kom nou even hier staan jongens. is het gemakzucht, ja misschien, maar wat kunnen wij heerlijke dagen in de dierentuin of pretpark beleven dankzij dat ding, iedereen lacht, iedereen heeft lol,wanneer ze luisteren mogen ze "los"lopen maar zodra ze weglopen en voorgaan dringen dan komt de jongste aan het polsbandje en kan hij niet verder dan 2,5 meter om mij heen lopen en daar zeurt de jongste dan ook niet om, vind het altijd zo makkelijk oordelen, ik heb liever een stress loze dag waarop wij allemaal met liefde op terug kunnen kijken dan een dag vol stress en angst en ergenissen omdat we alleen maar met de jongsten bezig zijn achter hun aan te vangen waardoor de oudsten zich achtergesteld voelen. of we zetten de jongste in de buggy voor "straf"waar we hem dan de hele dag in laten want hij leert het gewoon niet, zodra ze drie zijn geweest gaat dat vanzelf over ( bij onze kinderen tot nu toe tenminste haha "maargoed als hij de hele tijd in de buggy zit krijgt hij ook zijn beweging niet. net zoals nu op facebook met dat kindje van 5 dat onder de auto is gekomen "waar waren de ouders dan ?" uit de ouderlijke macht zetten zulke mensen verdienen geen kinderen, als je al niet op je eigen kind kunt letten "ach zal wel weer in de mobiel gekeken hebben "etc etc, mij is het ook een keer bijna overkomen, de oudsten gingen vast naar school, de derde en de vierde liepen met mij mee, ik nam de buggy mee omdat hij op school altijd in de buggy moet zodat ik hem daar niet kwijt raak, mijn derde is nu 4 en luistert nu met oversteken e.d heel goed.... dacht ik.... de vierde viel, gat in de kin..... een flinke, ik zei mijn derde dat ze moest wachten maar ze wou naar haar broer en zus en stak over....ik kon nog net opstaan met een bloedend kind en haar weg grijpen, maar ik begrijp ook echt ouders wel die op dat moment hun vier jarige vertrouwen en de aandacht geven aan het kind dat het meest pijn heeft, waarom oordelen ? wel of geen oorbellen, wel of geen jurkjes, wel of niet naar de kerk, wel of geen borstvoeding, wel of geen tuigje, wel of niet laten huilen ik geloof er in dat elke keuze die een moeder maakt.... zij deze maakt omdat zij denkt dat deze keuze goed is voor het kind, of iig waar de rest van het gezin ook baat bij heeft. dit zijn keuzes die met liefde gemaakt zijn, of keuzes die ze eigenlijk zelf ook liever niet hadden willen maken maar dat het voor hun gevoel helaas niet anders is.
Bij onze oudste heb ik ook een tuigje gebruikt (voor om de borstkas). Het is zo'n verstelbaar ding wat je ook in de kinderstoel kunt vastklikken. Eigenlijk vrij simpel dus. Ze weigerde steevast onze hand vast te houden en vastzetten in de buggy was gillen tot en met. Ze wilde zelf kunnen lopen, maar ja... in een volle winkelstraat is dat ook niet gemakkelijk. Inderdaad ... liever "loeder moeder met een kind aan een tuigje" dan dat ik mijn kind plat van de straat kan pulken. Inmiddels is ze 8,5 jaar oud en gaat zelfstandig op de fiets naar school, voetbal, dansen en naar paardrijden. Dus het komt écht wel goed
Hier is mijn oudste ook autistisch. Hij was dan wel mijn 1e maar geloof me, ik kreeg het met geen mogelijkheid voor elkaar om hem bij me te houden. Liep ook, als hij de kans kreeg met wildvreemde mensen mee. En luisteren kon hij gewoon niet. Inderdaad wat jij zegt: niet slecht, maar gewoon helemaal niet. Dus ook hij liep met een tuigje om. En ik zal maar niet zeggen hoeveel commentaar ik kreeg. Waarop ik dus uiteraard terug reageerde met: liever een tuigje dan met een vreemde mee lopen en wie weet wat er dan gebeurd, en ook beter dan dood onder een auto. Want hij rende, zodra hij de kans kreeg zo de straat over, keek nergens naar. Mijn jongste 2 kinderen hebben gewoon geen tuigje nodig gehad, die bleven redelijk bij me, of waren in elk geval te corrigeren. Die vlogen niet de straat op en liepen al helemaal niet met een wildvreemde mee. Overigens is het helemaal goed gekomen met hem, al loopt hij nog vaak weg als hij met me ergens is. Ik ben hem altijd kwijt!! Maar hij is nu op een leeftijd (over een kwartier wordt hij 21 ) dat hij wel weer thuis komt. Hij heeft er in elk geval geen trauma aan over gehouden en kan het zich ook niet herinneren dat hij met een tuigje liep. Maar heel fijn weer, dat directe commentaar van mensen!