Jeetje, daar zou ik ook niet blij van worden als ze me dat gezegd hadden bij de 3e. Eerlijk? Ze hadden moeten praten als brugman om mij te overtuigen ben ik bang ... Mijn eerste werd groot geschat, was niet ingedaald en moest mede daardoor in ziekenhuis (medische indicatie) geboren worden. Dat werd een soepele bevalling van iets meer dan 4 uur, waarvan 20 min rustig persen, op een kind met groot hoofd en relatief nog meevallend gewicht. Ik was iets ingescheurd (en gehecht dus) maar dat had weinig om het lijf. Echt niets bijzonders gebeurd , heb geen gynaecoloog gezien... (hij was p95, 4355 gram bij 41+3 wkn). Mijn toenmalige gynaecoloog zag ook geen reden tot ingrijpen. Ik mocht gewoon tot 42 wkn blijven lopen en ik mocht een 'proefbaring' doen zoals hij het noemde: natuur zijn gang laten gaan en kijken waar het eindigt. Ik weet van mijn VK (tijdens begeleiding van mijn 3e) dat ik het getroffen heb toen, tegenwoordig zouden de gynaecologen in ons ziekenhuis dit beleid waarschijnlijk nooit meer voeren... Doordat deze eerste bevalling van groot kind zo soepel en zonder complicaties verlopen was, mocht ik van VK gewoon thuis bevallen van de 2e. Die is in 2 uurtjes gelanceerd, p97, 4520 gram. Geen enkel probleem . Het enige was dat zij wel volgens protocol meteen naar ziekenhuis moest voor dus observatie glucose. Omdat ik hier niet op voorbereid was, viel dit wat rauw op mijn dak (en viel erg tegen dat verblijf op kraamafdeling...). Bij mijn 3e heb ik dus erg moeten nadenken: alvast in ziekenhuis bevallen zodat ze meteen ter plekke is als ze ook opgenomen moest worden? Of toch thuis en daarna weer gewoon naar ziekenhuis als zou moeten? Ik heb gekozen voor laatste. Mijn 3e is dus ook gewoon thuis geboren zonder problemen en was iets 'kleiner' p90. Ze viel eigenlijk ook net binnen het protocol voor controle bloedglucoses, maar VK heeft er vanaf gezien om ons in te sturen (heeft ook niets tegen mij gezegd). Waar ik nog steeds dankbaar voor ben , heerlijke kraamtijd gehad in mijn eigen bed/huis! TS laat je goed voorlichten en bespreek duidelijk je bezwaren. Die voor mij dus heel invoelbaar zijn!
Thanx. Ja ik heb er ook wel overnagedacht ivm dat die kleine als nog voor glucose onderzoek naar het zh moet. Ik kan alleen nergens vinden boven welk gewicht ze dan precies moeten zitten. Ik heb maandag het gesprek met de gyn en ga zeker op mn strepen staan maar ken diegene niet dus geen idee met wie ik te maken krijg. Baal zo dat mn vk van nr 2 zelf met verlof is....met haar vast fijner kunnen overleggen.
Ben je wel op de hoogte van alle risicos die een groot kind met zich mee brengen? Het is namelijk niet alleen je onderkant met schade of het glucose prikken. Zou me eerst daar goed in verdiepen en dan beslissen maar begrijp je het protocol misschien beter, waarom zkh bevalling worst geadviseerd en een vk dat misschien loever niet thuis want die is eindverantwoordelijk.
Maar als je eerder een groot kind hebt gekregen, zijn de risico's en de kans dat er iets misgaat veel kleiner. Hier maakte niemand zich zorgen over onze tweede die ook groot was. Zelfs in het ziekenhuis bij de verloskamers zeiden ze, ga lekker thuis bevallen, als die eerste zo groot was en zonder problemen is gekomen komt deze er ook zonder problemen.
nou over die risico's is ook niets tegen mij gezegd bij nr 2. onderkant schade was er amper bij dat grote kind en bij t eerste kleinere kind een hoop meer. en nu wordt er wederom vrij weinig verteld het enige wat ik krijg te horen krijg is protocol,zou jij daar genoegen mee nemen?ik nml niet zeker niet omdat het nr 3 wordt ipv 1. als de vk met een goed onderbouwd en uitgelegd verhaal komt kan ik me daarin verdiepen maar ik kan je nu na een aantal dagen veel zoeken naar protocollen in ieder geval duidelijk meegeven dat de protocollen die uberhaupt te vinden zijn ver uit 1 lopen en in geen enkel zh of vk praktijk hetzelfde blijkt te zijn. wel heb ik van een aantal verloskundige begrepen dat het per praktijk verschilt wat de max aan gewicht is en maar nog niemand gehoord over 4200/4200 gram en dat er zelfs kindjes van 5 kilo gewoon thuis geboren mogen worden. dus tja om op je vraag terug te komen ben ik wel op de hoogte van de risico's die een (iets) groter kindje met zich mee brengen......nee....
Dat kan je dan toch vragen ipv zelf uitzoeken. Vind dat de vk daar ook eerlijk in moet zijn. En iets groter kind ben ik t niet zo mee eens. P97 is best groot. En ja het klopt dat je al 2 keer van een groter kind zou zijn bevallen. Maar kleiner als deze. En tuurlijk zijn de risicos dan kleiner omdat je lichaam het zou kunnen maar zeg nooit nooit. De protocollen gaan echt niet om de schade aan de onderkant maar wel grotere risicos. Maar het blijft natuurlijk jou overweging. Ik wil ook graag thuis bevallen. Maar als het advies is ziekenhuis ga ik naar het ziekenhuis. Dat advies wordt niet voor niks gegeven.
Ik ben ook wel benieuwd naar de protocollen. En vooral waarom die zo verschillen per vk. Misschien ben ik nu erg negatief, maar het klinkt bijna als een verzinsel. Zoals ik al zei, die van ons wordt tussen de 4,5-5kg en dat mag gewoon thuis. Ik ben er vrij zeker van dat die 200g meer dan bij onze tweede echt niet zal zorgen voor meer risico’s dan bij de vorige. Die er binnen 2 uur na de eerste wee was. Het is jammer dat je vertrouwde vk er niet is en ik zou haast nog overwegen om een andere te zoeken als je niet zo ver zwanger was al. Al met al een lastige kwestie. Sterkte!
Een iets groter kind is normaal bij een volgende kindje en we hebben het over 200 gram meer,nou dat vind ik indd maar iets groter,noem me dom of naïf maar ik vind zolang de vk geen ander antwoord op mijn vraag kan geven buiten het antwoord protocol dat ik haar toch echt minder geloofwaardig over vind komen. P97 is t buikje de rest zat eronder maar dat was bij haar broer precies hetzelfde verhaal. Ik wacht het gesprek met de gyn maandag wel af en kijken of diegene me wel een antwoord kan geven. En anders zijn er indd al 2 andere vk die zeiden je kan nog overstappen.alleen liever blijf ik bij deze praktijk maar goed als er zo ‘vaag’ wordt gedaan ga ik het toch overwegen. Misschien ren ik na een paar weeen gillend naar het zh maar zou graag zelf die keus willen hebben zolang het niets medisch is.
Het gaat inderdaad niet om schade aan de onderkant of het prikken van glucoses. Het risico waar het om gaat is een schouderdystocie, en de reden waarom dat waarschijnlijk niet genoemd wordt door de VK is om je niet bang te maken voor de bevalling, maar geloof mij dat dit de grootste angst is van een VK of gynaecoloog. Protocollen worden gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek, en daarbij is het helaas niet mogelijk om van te voren te voorspellen wie wel en niet een complicatie krijgt, het gaat om een risico en vanaf een bepaald geschat gewicht is dat risico niet meer aanvaardbaar. Er zullen dus altijd meer vrouwen zijn bij wie het wel goed gaat en die dus "voor niets" in het ziekenhuis bevallen, maar het gaat erom dat diegene waarbij het wel mis gaat op de juiste plek is met veel helpende handen en een kinderarts die klaar staat om de baby op te vangen. Dat je eerder bevallen bent van een groot kind hoeft niet te betekenen dat het bij de volgende automatisch ook goed gaat. Volgende kindjes zijn eigenlijk in de regel groter (uitzonderingen daar gelaten) en ergens zit de grens dat het kind gewoon te groot is en dat de schouders er niet meer doorheen passen. Als het nooit zou voorkomen bij 2e of latere kindjes zou dat ook meegenomen zijn in de protocollen. Ik zou het er dus nog eens met je VK over hebben; maar advies wat gebaseerd is op medische richtlijnen zou ik nooit zomaar in de wind slaan. Want wat als het dan misgaat, zou je jezelf dat ooit kunnen vergeven? Uiteraard hoop ik dat het gewoon weer een vlotte bevalling wordt, maar dan wel "voor niets" in het ziekenhuis
Ik ben van beide kindjes in het ziekenhuis bevallen, maar ik mocht gewoon thuis bevallen. Eerste werd al flink geschat, woog 4080 bij de geboorte. Uiteindelijk bevallen met de vacuüm pomp (en dus een knip). 2e werd ook wel flink geschat. Maar mocht thuis bevallen. Met 7cm ontsluiting wilde ik opeens echt perse naar het ziekenhuis. Daar bevallen van een zoon met een gewicht van 4590 gram. Helaas ging ook deze bevalling niet helemaal vlekkeloos, hij is met een schouderdystocie geboren. Dat betekent dat hij met z’n schouders vast zat. Verpleegkundige is bovenop m’n bed gesprongen om em naar buiten te duwen, noodknop was al ingedrukt dus de hele kamer stond vol personeel. Gelukkig heeft ie maar heel kort vast gezeten en deed ie het daarna super (hij mocht gewoon meteen bij mij op de borst). Maar wat ben ik blij dat ik in het ziekenhuis was en niet thuis! Overigens was ik nu alleen iets uitgescheurd en heb ik daar veel minder last van gehad als van de knip bij de eerste.
Thanx dames dat geeft al meer duidelijkheid als wat de vk zei. Gesprek met mn vk gaat er zeker nog wel komen hoor maar was gewoon heel erg benieuwd naar ervaringen van andere. En tuuurlijk ik weer heel goed dat geen enkele bevalling hetzelfde is maar als er gelijk gezegd wordt je moet dit en je moet dat gaan bij mij momenteel mn haren overeind staan. Mn 2de suikertest vond ik ook onzin maar ik doe het wel voor die kleine. Het is gewoon zo jammer dat als je door vraagt er gewoon geen ‘eerlijk’ antwoord wordt gegeven en bij de vraag aan haar denk ik er te nuchter over? Wordt ook weggewuift. Dan denk ik dus t valt wel mee anders zou ze wel aangeven wat de risico’s zijn. Ik heb sws met mn man overlegd en gaan ook vragen bij hoeveel gewicht een baby geprikt wordt op glucose in dat zh en zit ze er boven gaan we sws daar de bevalling doen.vind t zielig dat kleintje gelijk weer in de maxi cosi te planten en op sleeptouw mee te nemen.
De reden dat je er geen richtlijnen over kunt vinden is omdat dit beleid per ziekenhuis heel erg verschild. Ze kijken naar gewicht, geslacht en zwangerschapsduur Onze dochter was 4400 gr bij 41 weken en moest blijven om suiker geprikt te worden. Ook kreeg ze meteen bijvoeding en moest ik na het voeden extra kolven. Als ik in een ander streekziekenhuis had gelegen hadden ze dit helemaal niet gedaan hoorde ik later. Vreemd dat er zoveel verschil in zit toch
Mijn zoontje was 4360 gram, was ook niet verwacht dat hij zo groot was. Ivm langdurig gebroken vliezen was ik medisch (anders wilde ik ook zkh). Als hij een paar minuten(!) later was geboren dan was zijn zuurstofgehalte te laag geweest. Hij lag als sterrenkijker en later in kruinligging. Zonder hulp is hij er goddank op tijd uitgekomen (gyn was wel gebeld voor als zijn schouder bleef hangen o.i.d.). Ik moet er met geen haar op mijn hoofd aan denken om met een dergelijk gewicht thuis te bevallen. Geen enkele bevalling is hetzelfde en je weet nooit of dit kindje wel goed ligt of niet, er zijn zoveel factoren.
Vandaag bij de gyn geweest... Buiten dat de communicatie er gewoon niet is geweest tussen de gyn en vk had ik wel een ophelderend gesprek met haar. Ze dacht overigens dat ik suiker had wat dus niet zo blijkt te zijn,zegt genoeg over communicatie. Het ingeleid moeten worden met 38 weken is helemaal mn eigen keus en ze zei als je dat niet wilt is dat je goed recht,fijn om te horen dus. Ze snapte heel goed met de groeicurve van deze beeb en mn 2de naast elkaar dat ik me geen zorgen maakte en dat deed zij ook absoluut niet. Wel raadde ze me aan niet over de 40 weken te gaan maar zover was ik zelf ook al. Tot 38 weken mag ik gewoon thuis bevallen en vanaf daarna niet meer ivm dat ze dan over het geboorte gewicht van mn zoontje heen gaat en dat wil mn vk niet en daar kan zij als gyn niets aan veranderen. Ook is de kans heel groot dat ze daarna indd naar het zh moet voor glucose test en dus daarom besloten na 38 weken het los te laten en voor het zh te kiezen. Ze heeft me ook goed uitgelegd wat er kan gebeuren als een schouder blijft hangen en indd had ik geen idee wat de gevolgen daar van konden zijn. Ze gaf het weinig kans dat het zou gebeuren ivm de vorige 2 maar ze zei ook nadrukkelijk dat niets te voorspellen is en dat begrijp ik volkomen. Ze vond me alles behalve onverantwoordelijk of naif en dat vond ik wel fijn om te horen.ze begreep me juist heel goed en hebben afgesproken dat ik met 38 weken nog een keer langs kom om te kijken hoe het ervoor staat met de kleine. Al met al dus een fijn en ophelderend gesprek.
Kijk daar heb je tenminste wat aan. Duidelijke uitleg is altijd fijn en dan kun je tenminste ook een weloverwogen beslissing nemen. Hier overigens zware kindjes, de oudste 2 4960 en 4990 gram. Ondanks meerdere suikertesten bij mij en na de geboorte bleken ze gewoon zwaar.
Nou zeker ben blij dat deze gyn ondanks dat ik haar niet ken echt wel de tijd ervoor nam en ook de voor en nadelen eerlijk uitsprak. Jeetje dat zijn indd flinke kindjes en denk ook dat dit geen suikerbaby is hoor maar dat zal blijken na de geboorte.
Mijn derde zoontje bleek 5100 gram en 57 cm te zijn, heel snelle thuisbevalling zonder scheuren, dus het kan .
Owjee dat verwacht je indd niet gauw met een derde. Hoe kwam dat als ik vragen mag? Hoorde van mn vriendin die kraamzorg is toevallig vd week een vrouw waarvan haar 8ste kindje een spoedks was. Alles kan indd.