Hoi iedereen, Hier in huis hebben wij een drukke boel met een peuter (3j) en dreumes die in februari 2 jaar wordt. Nu is de oudste een echte goedzak zeg maar. Alles wat hij niet deed doet de jongste wel! Ook de jongste is al een echte babbelaar. De woorden komen al een tijdje achter elkaar naar buiten. Hij is net een papegaai. Heel leuk natuurlijk, behalve als hij driftig wordt .. hij zegt nu namelijk donder op als iets niet lukt of dus driftig wordt. Hoe moet ik hier mee omgaan. Boos worden werkt niet. Negeren wel even geprobeerd. Misschien dat langer volhouden. Gênant is het vooral. En het mag absoluut niet. De oudste komt dan naar me toe van mama hij zegt het weer. Het is hoogstwaarschijnlijk een schreeuw om aandacht. En reuze interessant dat je daarmee aandacht krijgt. Maar blij wordt ik er niet van. Herkenbaar voor iemand? Hij is ook zo'n klein mannetje dat het gewoon bizar is dat hij met ruim 1 jaar dat er al uit kan floepen. Tips graag!
Inderdaad consequent blijven en wat we hier doen is een alternatief geven. Dus i.p.v. donder op zeg je bijv. Wil je even weg gaan of aan de kant gaan?
Zelf het goede voorbeeld geven. Van wie heeft hij dat geleerd? En herhalen en herhalen dat dat niet gezegd mag worden.
Dat vraag ik mij ook echt af.. wij zijn dus niet van het schelden. Maar is het ergens een keer gevallen? Of bij mij man? Echt geen flauw idee. Vanavond in bad een alternatief gegeven en dat pikte hij wel gelijk op. Dus op die toer maar verder gaan.
'leuk' is dat hè, nette woorden moet je eindeloos herhalen voor ze het willen zeggen, maar zulke dingen hoeven ze maar een keer te horen...... En ze weten nog wanneer ze het moeten gebruiken ook
Zo dan! Een dreumes van ruim anderhalf dat al donder op zegt. Hij zal het van iemand hebben opgepakt. Ik zou heel consequent zijn en zeker op die leeftijd begrijpen ze veel meer dan je denkt. Schelden is hier zitten op de gang en erover nadenken wat je gezegd hebt. Alleen hebben mijn kinderen onder de 4 jaar nooit scheldwoorden gebruikt. Maar mijn 1 jarige zou ik ook toch echt op de gang zetten, heel consequent. Schelden is hier een absolute no-go
Erg hé ik schaam me er ook nog voor. Wat hierboven ook al geschreven wordt klopt echt. Ze onthouden gewoon de lelijke dingen. Hij is verbaal gewoon sterk voor zijn leeftijd, maar het is zo'n raar gezicht als je het hem hoort zeggen. Hij is dan echt boos op dat moment. Vaak op zijn broer. Dus vanavond was het nee we zeggen niet doen. En dat papegaaide hij gelijk na. Hopelijk blijft dat hangen uiteindelijk. En boos wordt ik ook. Lastig hoor ik voel me soort van gefaald. Welk kind van 1 jaar doet dat nou.. gelukkig is hij daaromheen super lief. Maar hij heeft aangeleerd dat bij boosheid hij dat zegt. Bedankt allemaal voor de reacties.
Lastig is dat. Hij kan het overal gehoord hebben. Net als echte papegaaien. Je doet er een eeuw over om ze 'hallo' te leren, maar als ze 1x een baby horen huilen pikt hij dat gelijk op. Haha
Wij hadden bij onze oudste dat wij dachten dar hij steeds liep te schelden. Probeerde hij dus de naam van zijn vader te zeggen. Weet je zeker van de betekenis? Als alternatief probeer ik hier thuis het woord boos te geven. Als los woord. Of zin: ik ben boos. Dan is er toch een uitlaat klep.
Hmm ik snap t, maar hij kent de lading niet van t woord. Ik zat pas met zoonlief in de auto en hoppa, iemand kwakt zo zn auto voor mijn auto dus ik zeg kwaad, zonder na te denken, what the Fack! Met een gierende lach hoor ik fack! Fack. Vd achterbank komen. Ik heb t omgebouwd naar tak en dat pikte hij gelukkig wel op. Dat misch proberen? Nee joh geen donderop maar de zon er op! Dan is t weer over! Zoiets? Mijn zoontje is ook een papagaai momenteel, hij wordt eind dec 2 maar zegt echt alles na. Dusja, als iemand op straat of de supermarkt eens schelt zal ik t heus terug horen ben ik bang... Ik zou er denk niet TE groot probleem van maken, alleen zeggen dat dat geen leuk woord is.
Hihihihi, zo ken ik er eentje die zo klein als ie was de volledige gvd er uit kon gooien. Het ging wel mompelend tijdens t prutten met een puzzeltje wat niet ging oid. Je weet echt niet wat je hoort uit zo'n kleintje. t hele plaatje klopte, hij was druk geconcentreerd bezig met iets wat niet lukte gooit er een gvd uit gevolgd door een diepe zucht en gaat verwoed verder prutten met die puzzel. Toen is er iemand maar even op zn woorden gaan letten met mompelen.
Vriendin van me heeft een schattig knulletje maar toen papa hem kietelde toen hij anderhalf was, kwam er een heel verontwaardigd: what the fak papa? uit Stiekem ging ik
Ben nu wel heel nieuwsgierig naar de naam...... Hadden wij bij onze ene dochter. Vroegen we aan haar welke pap wil jij? 'papa boos' was het antwoord. 'Nou papa is niet boos hoor, maar welke pap wil jij?' 'papa boos' daar bleef ze bij. Het moest zijn frambozenvla pap framboos dus
Wij maken er niet zo’n punt van. Ik ga niet boos worden iig. En straffen al helemaal niet. Een kind van deze leeftijd weet de lading van zo’n woord niet en zal al helemaal niet nadenken over zijn woorden als je hem apart zet. Wat wij doen bij onze derde dochter. Zij is tot nu de enige die het ontzettend interessant vindt om te “schelden”. We hebben een kleed waar ze op mag schelden. Alleen daar. Nergens anders. Dit had ze vrij snel door en het kleed is steeds minder in gebruik. Maar ik denk dat dit met 1,5 ook nog te jong is. Gaat vanzelf over, zou er juist geen aandacht aan schenken.