Mijn dochter van 11 doet er ook alles aan om haar broertje van 2 in sinterklaas te laten geloven. Ze hoeft zelf ook niet perse iets in haar schoen maar geniet volop van het blije koppie van haar broertje. Vind het de leukste sinterklaas tot nu toe: oudste is te oud om zenuwachtig te zijn en jongste is daar te jong voor, hij geniet gewoon volop van ieder moment maar heeft nog geen systeem door (behalve dat zwarte piet pepernoten en snoepjes uitdeelt )
Ja leuk is dat hé, Mijn oudste kinderen zeggen ook dat ik me echt niet druk hoef te maken over een kadootje in hun schoen maar dat ze het gewoon doen voor hun zusje en natuurlijk kirjgen ze wel iets in hun schoen
Uiteraard wordt ze niet overgeslagen. Sterker nog, er zit voor haar tot nu toe meer in de zak dan voor haar broertje. Zij heeft wensen genoeg, voor hem is het lastiger te verzinnen....
Voor de mamas die zich niks voor kunnen stellen bij dat je het vervelend vindt om te liegen tegen je kind. Dinsdagavond ging het gesprek aan tafel zo: - mama hoe groeit rijst eigenlijk? mama vertelt over rijstvelden - waar groeit rijst dan allemaal mama? mama vertelt over Azie - groeit er ook rijst in Afrika? mama zoekt het op, er volgt een verhaal over klimaatzones, dieren die in azie leven en in afrika leven etc etc. Mama blij kindjes blij. Woensdagavond ging het gesprek zo: -mama hoe oud is sinterklaas eigenlijk? - nou heel oud, dat weten we niet precies - maar hoe vaak is hij dan al naar nederland gekomen? - ja heel vaak al - waarom heeft hij eigenlijk een paard , dat is toch heel onhandig op een dak? - euhm.. bij moeilijke daken blijft het paard beneden staan - maar hij is toch veel te oud om zelf het dak op te klimmen als dat paard niet meegaat? - euhm... dan doen de pieten het denk ik. Ik weet het ook niet precies, wat denk je zelf? -mama!!! (Chagrijnig gezicht) Mama niet blij en kind ook niet blij.
Wat leuk! Hier net zo. Onze zoon is 6 en zijn broer van 14 en zus van 19 staan ook keihard mee te zingen met alle Sinterklaas liedjes. Ze hebben de schoen er als eerste staan en ook al verkondigen ze tegen ons (als de jongste er niet bij is) dat ze het voor hem doen en echt niets in hun schoen verwachten, ze staan s'ochtends net zo hard te stralen als zij ook wat in hun schoen vinden Dat is toch superleuk! Onze jongste gelooft nog wel maar in de klas wordt ook verkondigd dat het nep is door wat oudere kinderen die zijn blijven zitten. Ik vind dat ook niet nodig, ik denk dat wij na deze Sinterklaas het ook gaan uitleggen, en ik ben er van overtuigd dat ons zoontje het geheim goed kan bewaren, dat is toch juist spannend!! Onze oudste kinderen hebben ook echt niets overgehouden aan het verhaal rondom Sinterklaas. Ik was vroeger wel echt enorm bang voor zwarte piet, maar als ik er aan terug denk, het was altijd een leuke en gezellige tijd. En ik heb er niets aan overgehouden.
Zulke vragen worden hier thuis ook gesteld, ik zie daar niets ernstigs in.. "Ik weet het niet precies hoe die pieten dat doen, mama slaapt snachts" Die vragen over hoe? Wat en waarom? Krijg ik ook over Lego Ninjago alle Disney-figuren etc. Ondanks dat hij weet dat dat nep is natuurlijk, leeft het in zijn belevenissen tijdens het kijken en het spelen op school wel. Ik zie dat niet als liegen.. Als ik nu aan mijn dochter van 19 vraag of ze zich voorgelogen voelt over het Sinterklaas feest en of ze daar een trauma aan over heeft gehouden..denk ik dat ze rollend op de grond ligt
Als je een gesprek over klimaatzones kunt houden lijkt het mij een goede uitdaging om haar zelf na te laten denken over het sinterklaasverhaal. En dat jij zelf bedenkt dat het paard beneden blijft staan e.d. dat doe je toch zelf? Ik zeg al meteen: goh ja wat een goeie vraag, hoe denk jij dat dat zit?
Mijn oudste is bijna 8 en het is gewoon schattig onze jongste is ook een draak nu als ik iets zeg in de trant van denk erom sinterklaas hoort alles, zegt ze heel brutaal nou en? (ze moet nog 4 worden) wel vindt ze het enorm leuk allemaal. De oudste is heel verbolgen over het feit dat anderen zeggen dat hij niet bestaat, en heeft voor zichzelf bedacht dat ze dan nog nooit sinterklaas hebben gezien en dat dat wel heel erg is. Prima straks moet ik hem eens uit de droom helpen, maar nu nog even genieten.
Ik vraag ook aan hem "wat denk je zelf" , maar dat vindt hij een frustrerend antwoord waar hij niks mee kan. Hij vat dat op als een trucje van mij om eronderuit te komen (wat natuurlijk ook zo is) Hij wil van alles graag weten hoe het in detail werkt. En op allerlei vlakken kan ik hem daarin bedienen behalve de Sint. Het is geen wereldramp, maar wel minder leuk vind ik.
maar niet alles is te verklaren. Dat is met gewone vragen ook zo. Niet op alle vragen is een antwoord. Maar jij zet in je bericht: voor degenen die niet snappen dat het vervelend is om te liegen tegen je kind? Zolang jij zelf geen antwoorden verzint en de vraag terugkaatst hoef je dus niet te liegen.
Hoezo is dat natuurlijk? Ik herken dat helemaal niet. Ja nou én? Is jullie kind nu al zo bezig met vergelijken? Dan moet je dáár misschien eens iets mee doen. Mijn kinderen zijn dus geen nerveuze wrakjes, noch extreem druk, brutaal en lastig. Zo wel, dan zou ik dáár iets mee gaan doen. Uiteindelijk ligt dat niet aan Sinterklaas zelf, maar aan iets onderliggends. Dus zoek uit waar die angst oid vandaan komt, want er zijn nog wel meer gelegenheden waar dit bij voor kan komen, zoals verjaardagen, communies, etc.
Ik lees hier eerder een moeder, die graag alles voorkauwd, maar geen fantasie heeft. Je kunt i.p.v. overal antwoord op te geven ook je kind zelf vaker vragen hoe hij denkt dat het in elkaar steekt en wedervragen stellen i.p.v. kant-en-klare antwoorden op te leveren. Zo ook met Sinterklaas: - mama hoe oud is sinterklaas eigenlijk? - nou heel oud, dat weten we niet precies Is toch prima? Je kunt in elk geval aangeven, dat Sinterklaas al naar Nederland kwam, toen oma een klein meisje was, of zo. Hou je je liever bij feiten? Zoek dan de geboortedatum van Sint Nicolaas op. - maar hoe vaak is hij dan al naar nederland gekomen? - ja heel vaak al Zoek op wanneer Sinterklaas voor het eerst in de huidige vorm in Nederland gevierd werd. - waarom heeft hij eigenlijk een paard , dat is toch heel onhandig op een dak? - euhm.. bij moeilijke daken blijft het paard beneden staan Hmmm... lijkt er eerder op, dat je jezelf niet verdiept hebt in Sinterklaas. Amerigo kan namelijk prima over daken lopen. Vraag je kind maar eens hoe het liedje gaat van 'Zachtjes gaan de paardenvoetjes'. - maar hij is toch veel te oud om zelf het dak op te klimmen als dat paard niet meegaat? - euhm... dan doen de pieten het denk ik. Ik weet het ook niet precies, wat denk je zelf? -mama!!! (Chagrijnig gezicht) Mama niet blij en kind ook niet blij. Ja dat snap ik, als het zo gaat. Ik ga juist helemaal op in het verhaal. Ik stel zelf kritische vragen en laat het kind dan met antwoorden komen. En weet je wat? Die antwoorden zijn vaak veel beter dan waar ik mee zou komen!
Je kunt suggesties geven... Berggeiten lopen ook op schuine bergen (kun je zelfs filmpjes van laten zien). Zou Amerigo dat ook op die manier doen? Of zou hij anti-slipzooltjes onder zijn hoeven hebben? Misschien is Amerigo wel een beetje magisch. Beetje je fantasie gebruiken en vooral niet zeggen hoe het is, maar wat zou kunnen zijn. Dan gaat het in hun hoofd een heel eigen leven leiden en vormen ze er zelf een logisch geheel van.
Zo, het lijkt alsof je je aangevallen voelt.. In mijn werk in de kinderopvang zag ik inderdaad dat vrijwel alle kinderen in de periode van sinterklaas enorm druk/wat brutaler etc zijn..dat is dus echt niet zo vreemd. Een verjaardag duurt ook geen 2,5 week. Mijn ervaring: hier doen we wel aan sinterklaas, vind het een magische gezellige periode. Als mijn dochter vragen heeft, vraag ik aan haar “wat denk jij”. Wel is dit het eerste jaar dat ik in haar gedrag zie dat de sint in het land is. Voorgaande jaren was ze te jong om het te beseffen maar goed over 1,5 week is hij het land weer uit.
Het is per kind verschillend. Mijn zoon (ASS) werd er erg druk van, onrustig, minder goed slapen, kort lontje etc. Mannetje was toen 5 jaar, wat bleek hij was bang. Niet voor Sint of Piet maar als die zomaar binnen konden komen om wat in zijn schoen te stoppen dan kon een inbreker dat ook en dus voelde hij zich gewoon niet meer veilig. In zo'n geval is het allemaal mooi en aardig maar hebben wij er voor gekozen om hem het verhaal van Sinterklaas te vertellen, dat de man allang dood is maar dat wij dit elk jaar vieren en dat papa en mama dus de cadeautjes in de schoen stoppen. Mijn dochter had nergens last van en die hebben we lekker laten geloven , ze was 6 toen ze het hele verhaal zelf had uit gepuzzeld en niet meer geloofde. Er zit een groot verschil in fantasie en fantasie. Je hebt de leuke fantasieën, waar je vrolijk van wordt en blij en waarvan je geniet, er zijn echter ook fantasieën waar je bang van wordt en die niet leuk zijn. Zo vond mijn dochter sprookjes helemaal geweldig, maar was echt bang voor de heks/stiefmoeder van sneeuwwitje, dat was dan compleet met nachtmerrie's erover. Dan is het leuk en aardig maar dan vertel ik wel dat het allemaal nep is. Nu ze ouder zijn vertellen wij ook wel dat niet alles wat je op tv ziet echt is, dat niet iedereen op facebook echt is (dat er dus mensen zijn die doen alsof)
Jeetje dus als iets niet echt is vind je het vervelend dat je niet kunt antwoorden. Allemachtig op het moment dat je kind het vervelend vind is het misschien toe aan de waarheid. Je kunt toch samen wel iets verzinnen hierop. Zonde als je zo fantasieloos bent en alleen aan de hand van feiten kunt antwoorden op de vragen van een klein kind. Ik eet zandtaartjes zonder dat ik zeg dat je zand niet moet eten ivm bacteriën en je darmflora!
Wij hebben het onze dochter toen ze bijna 7 was verteld. Ieder jaar was het huilen en slapeloze nachten vanwege de spanning. Sinterklaas moest ze niets van weten, ze was echt bang voor die goede man. Wij hebben toen in de zomer eens vragen gesteld over sinterklaas en hoe ze dacht dat de cadeautjes in de schoen kwamen ed. Het bleek toen dat ze al wel twijfelde en dingen raat vond. Wij hebben het haar toen uitgelegd en gezegd dat het een "grote mensen geheim" is en ze dus niks mocht zeggen tegen haar broertje. Sindsdien vind ze sinterklaas leuk en kan ze er echt van genieten. De middelste hebben we het in de zomer verteld toen hij net 6 was want ook hij twijfelde en hij had ook slapeloze nachten vanwege pieten die op school kwamen om rommel te maken. Wij woonden toen tegen over school en hij Zat snachts uit zn raam te kijken of er geen pieten op school waren. (De juf had gezegt dat hij wel op kon Letten. En bedankt juf) Sindsdien is de ergste spanning weg al merk ik bij de middelste (nu 7) dat hij Door zn fantasie nog wel eens erg mee gaat in het hele gebeuren. Wij hebben het zomers verteld zodat we nog ongeveer een half jaar hadden om er af en toe op terug te komen en te kijken of ze het snapten of toch nog bleven geloven in de sint.
Mijn jongste had vorig jaar echt last van de Sinterklaas stress, wilde niet naar school, huilen bij het afscheid nemen, kreeg haar nauwelijks de klas in. Dat had ze anders nooit. Ook nu is ze snel boos en huilerig, nu is ze altijd al heel gevoelig geweest maar dat kon ze steeds beter handelen. Maar nu gaat dat even niet. En dat komt niet door een onderliggend probleem, dat komt door de spanning rond Sinterklaas. Verder heeft ze dit het hele jaar door niet. Maar we genieten wel van het Sinterklaasfeest, hoe druk ze bezig is met inpakpapier te maken en hoe ze zich afvraagt hoe Sinterklaas door de schoorsteen gaat (oh ja, dat doet hij natuurljk niet, dat doen de pieten, Sint en het paard blijven op het dak )