Ik twijfel dus heel erg, probeer het van verschillende kanten te bekijken Dus waarmee ben je het eens? Ik kom er niet uit.
Nou ook met die twijfel. Allereerst vind ik ook aanpakken: ook al doe je iets beneden je niveau dan kun je altijd verder solliciteren. Ik zou echt zo kort mogelijk afhankelijk van een uitkering willen zijn. Maar we leven zo in een werkgeversmarkt en die maken soms vreselijk misbruik van mensen. En sommigen (merk ik ook wel eens in reacties hier op het forum) denken werkelijk dat ze allee kunnen maken met hun: voor-jou-10-anderen-mentaliteit. Dus als ik zou moeten kiezen staat dat laatste mij het meest tegen.
Tja, voor elke werkgever die zo redeneert heb ik hier op het forum toch ook al werknemers gelezen die altijd maar vinden dat zij het belangrijkste zijn, dat ze geen plichten hebben op hun werk, dat hun wil wet is etc. Dus het werkt in twee richtingen. Werkgevers en werknemers zijn allebei mensen. En mensen zijn nu eenmaal heel egocentrisch.
Als aanvulling: ik denk dat het voor NL in zn algemeen en de mentaliteit hier wel weer eens heel goed zou zijn als werkgevers door de knieën moesten om mensen te vinden. Dat er voor werknemer wel 10 banen liggen. En als zijspoor daarvan, ik denk dat we voor de vakmensen over niet al te lange tijd in zo'n situatie komen. Want nu is alleen hoogopgeleid belangrijk maar wacht maar over een paar jaar als er geen loodgieter of timmerman weer te vinden is.
Dit is nu al hoor. Monteurs zijn bijv ontzettend schaars maar wel gewild. Of wat dacht je van verzorgenden? Of in de detailhandel en retail? Koks? Die ontwikkeling gaat veel harder dan je denkt! Bedrijven moeten daar alleen nog in meebewegen. Dat kost tijd. De kandidaten die na de hoogtijdagen 10 jaar geleden belachelijk hoge salarissen vroegen deden ook (logischerwijs) niet direct water bij de wijn. En eigenlijk zegt ts dat ook; zij verdiend meer en wil minimaal weer hetzelfde verdienen. Lijkt mij logisch. Ik zou ook niet zonder meer genoegen nemen met minder. Die werkgevers hebben uiteindelijk gewoon mensen nodig en gaan er echt wel voor betalen. Talent wordt steeds schaarser en we vergrijzen natuurlijk nog steeds.
Ik snap dat het andersom ook gebeurt, maar toch zijn de partijen niet gelijk aan elkaar. Als een uitkeringsgerechtigde een baan afwijst omdat het salaris laag is (in het geval van een werkgeversmarkt) dan kan dat ernstige gevolgen hebben voor die persoon. De persoon kan zijn uitkering verliezen, met alle gevolgen van dien. De werkgever die 3x zoveel salaris betaalt kan dat ten eerste begroten (begroot maar eens minimumuitkering of een verlies van uitkering als individu) of in sommige gevallen zijn bedrijfsvoering erop aanpassen, die kan ervoor kiezen om onder studenten te werven of een personeelslid op te leiden. Kortom: de werkgever heeft daarin vaak keuzes, ook al kost de ene keuze misschien wat meer dan de andere. Daarnaast zijn de vacatures die maar moeilijk te vervullen zijn en waar dus hele hoge salarissen voor gevraagd worden in verhouding minder aanwezig dan vacatures waar door tientallen mensen op gereageerd wordt en waar de werkgever aanzienlijk veel lager zal belonen in het geval van een werkgeversmarkt. Ik heb ook door dat het een werknemersmarkt aan het worden is. Gelukkig maar, het zijn bittere tijden geweest voor een hoop mensen. Het resultaat van een werknemersmarkt is dat de koopkracht stijgt: wat uiteindelijk voor een hoop werkgevers ook weer goed nieuws is.
En met bovenstaande ben je mede oorzaak van een steeds groter gat in iemands zijn cv simpelweg omdat je ze bij voorbaat al geen kans geeft om te zien of ze aan de competenties voldoen die je bij de personen zonder gat in hun cv direct verwacht, tenzij je geen andere keuze hebt.
Maar hoe zou jij dat dan doen? Als je op een vacature 250 sollicitaties krijgt? Je moet dan toch ergens een eerste selectie maken? Uiteraard draait het om competenties maar ik kan moeilijk ditect met 250 mensen in gesprek gaan...
Er is toch onlangs zo'n 50+ campagne geweest waarbij veel grote bedrijven zich hebben aangesloten? Om bewust wat positieve discriminatie toe te passen? Net zoals je bewust, naast uiteraard de ideale kandidaten, een 50+er kunt uitnodigen, zou je ook iemand kunnen selecteren die een tijd thuis heeft gezeten, om op gesprek te komen. Dat betekent niet meteen aannemen natuurlijk, maar positieve discriminatie toepassen in het voorstadium, bij het uitnodigen voor gesprekken. En dan heb ik het niet specifiek over banen waarin super-actuele vakkennis belangrijk is, want ik begrijp dat het recente werkverleden dan een harde eis kan zijn van een werkgever. Dat lijkt me ook wel logisch.
Maar door standaard diegene met een gat in het cv opzij te schuiven selecteer je helemaal niet op competenties. Daarbij kun je je afvragen of iemand zonder gat in zijn cv net zo hard zal ‘rennen’ als iemand met een gat in zijn cv. Over het algemeen blijkt uit onderzoek dat het ego dermate groot is in hun kunnen (betreffende zonder gat in een cv) dat het demotiverend kan zijn om daadwerkelijk het beste uit zichzelf te halen, ze krijgen immers toch wel weer een baan. Oftewel het onderpresteren wat op school ook gebeurt wanneer er te weinig uitdaging wordt geboden. Uitdaging is niet enkel iets nieuws tijdens een functie mogen doen of leren maar ook het daadwerkelijk verkrijgen van die baan. Uit dat oogpunt is het juist interessanter om voor die functies waar je 250 sollicitaties op krijgt niet direct diegene met een gat opzij te schuiven maar van die 2 stapels de ‘best’ aansluitende op gesprek te vragen.
Je sollicitanten verdelen in categorieën. Bijvoorbeeld: 1 iemand die helemaal voldoet aan de criteria (op het oog een ideale kandidaat) 1 "thuiszitter" 1 ouder iemand Enz Zullen de grootste verrassingen uitkomen.
Die positieve discriminatie is al voor meer groepen geprobeerd, 58/60+, vrouwen, allochtonen, mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt etc. Dit heeft steeds niet gebracht wat ze ervan verwacht hebben. Hoe denk je dat het komt dat de positieve discriminatie die ze wilde (waar dus ook bedrijven zich bij aangesloten hebben) om meer vrouwen aan de top te krijgen de laatste 2 jaar volledig ingezakt is en ze dus over 2 jaar de doelstellingen bij lange na niet halen. Geloof van de 20-25 grote bedrijven die zich hierbij aangesloten hadden is er 1 die de afgelopen 2 jaar nog een groei in percentage heeft gehad, de rest is in percentage wederom achteruit gegaan.
Jij kent de cijfers beter dan ik. Ik ben echter wel een hele tevreden, positief gediscrimineerde vrouwelijke allochtoon met een vast contract bij het ministerie van V&J En de ene doelgroep is de andere uiteraard niet. Ik kan me voorstellen dat de arbeidsparticipatie van vrouwen en allochtonen bijvoorbeeld van meer afhankelijk is dan enkel positieve discriminatie bij het selectieproces. Je kunt als werving & selectie natuurlijk niet de complete arbeidsparticipatie rechttrekken. Maar je kunt wel aandacht hebben voor mensen met een gat in hun CV. Misschien hebben ze wel een supergoede reden. Toevoeging: bovendien, dat iets niet oplevert wat je ervan gehoopt hebt, betekent niet altijd dat het nutteloos was. Nu weten we dat er meer dan positieve discriminatie nodig is voor bevordering van arbeidsparticipatie door de door jou genoemde doelgroepen.
Wij stellen sowieso kandidaten zonder leeftijd voor aan onze managers en ook zonder naam Zo komen ze binnen in onze database. Op die manier zorgen we ervoor dat op die punten niet geselecteerd kan worden.
Is het wel mogelijk om vrijwilligerswerk te doen als je een ww-uitkering krijgt? Immers zit je dan vaak ook vast aan een vrijwilligerscontract, en ik kan mij voorstellen dat je dan niet per direct beschikbaar bent voor betaald werk...
Er is veel vrijwilligerswerk zonder contractbasis. Ik doe vrijwilligerswerk bij een vluchtelingenorganisatie en een sportvereniging en daar kan ik direct mee stoppen als ik dat wil.
[QUOTE="Manque, post: 21089242, member: 96599"]Jij kent de cijfers beter dan ik. Ik ben echter wel een hele tevreden, positief gediscrimineerde vrouwelijke allochtoon met een vast contract bij het ministerie van V&J En de ene doelgroep is de andere uiteraard niet. Ik kan me voorstellen dat de arbeidsparticipatie van vrouwen en allochtonen bijvoorbeeld van meer afhankelijk is dan enkel positieve discriminatie bij het selectieproces. Je kunt als werving & selectie natuurlijk niet de complete arbeidsparticipatie rechttrekken. Maar je kunt wel aandacht hebben voor mensen met een gat in hun CV. Misschien hebben ze wel een supergoede reden. Toevoeging: bovendien, dat iets niet oplevert wat je ervan gehoopt hebt, betekent niet altijd dat het nutteloos was. Nu weten we dat er meer dan positieve discriminatie nodig is voor bevordering van arbeidsparticipatie door de door jou genoemde doelgroepen.[/QUOTE] Dat krijg je als je ambitie hebt en door je eerdere werkgever juist als vrouw betrokken bent geweest bij het ondertekenen van zo’n afspraak viel indertijd enkel in de vrouwen groep, nu ondertussen ook in de groep met een beperking (al kan ik met mijn rolstoel voor 99% hetzelfde als al mijn mannelijke collega’s, het enige wat ik niet kan is ‘spontaan’ bij werk in uitvoering gaan kijken, is lastig om over alle bergen zand en grond te rijden en vanuit veiligheidsoogpunt niet veilig). Overigens is de overheid nog steeds van mening dat er ondanks die uitslagen niet meer nodig is voor het bevorderen van die arbeidsparticipatie. Ondanks dat werkgevers vooral de problemen zien ipv de oplossingen.
Als je al wil solliciteren op een vrijwilligersorganisatie moet je voor desbetreffende vacature eerst toestemming vragen en mag het je mogelijkheden voor betaald werken niet in de weg zitten. Dus ga je voor 32 uur per week vrijwilligerswerk doen kunnen ze wel degelijk moeilijk doen.
Oh, dat wist ik niet. Mijn schoonmoeder had eerst ook vrijwilligerswerk maar die moest echt opzeggen met een opzegperiode. Weer wat geleerd.