hi ik ben over een week uitgerekend en ben echt bang voor de bevalling. Omdat ik nu natuurlijk weet hoeveel pijn het doet, ondanks ik bij de eerste bevalling na een weeenstorm toch een ruggenprik heb gekregen. Ik heb dus het echte bevallen niet gevoeld. Ik zie er zo tegen op om die pijn te voelen en merk dat ik daardoor minder "uitkijk" naar dit kindje. De tijd na de bevalling viel me ook zo tegen. Hoe gaan jullie er mee om? Ik weet dat ze er toch uit zal moeten Haha
Dat had ik ook! Maar het is me zo mee gevallen. Het enige wat ik echt zwaar vond was toen ik van 5 naar 10 cm binnen 20 minuten ging. Maar zelfs daarna zei ik meteen, ik doe het zo weer! Ik was ook bang omdat ik wist hoe het voelde, maar mijn angst maakte het erger waardoor de daadwerkelijke pijn reuze meeviel. Maar heel eerlijk, ben ik nu alweer bang voor de volgende bevalling
Bij mij viel de tweede echt heel erg mee! De eerste was erg traumatisch (duurde ook maar 2,5 uur) maar tweede ging heel goed (3 uur) alleen laatste halfuurtje echt stevige pijn, daarvoor alleen ‘vervelend’.
Herkenbaar. Helaas viel mijn tweede bevalling me echt vele malen zwaarder dan de eerste ondanks pijnbestrijding dus hier geen positief verhaal Spreek je angsten uit bij je verloskundige, en regel evt op voorhand pijnbestrijding, dat kan veel rust geven. En voor de rest: laat het los, je hebt er nu eenmaal maar zoveel invloed op..
ja verloskundige zijn nogal anti pijn bestrijding maar dat zou me inderdaad rust geven als ik weet dat ik een ruggenprik krijg. We gaan het zien!
Mijn tweede bevalling was echt zoveel beter dan de eerste! Ik was ook bang, omdat ik wist wat er ging komen, maar het viel me echt 100% mee. Op het moment ga je natuurlijk door de hel, maar toch bleef ik heel rustig en dacht ik steeds: “Ik kan dit gewoon!” En jij kunt het ook hoor! Komt goed.
Misschien een beetje laat om nu nog te regelen, maar ik loop bij een psycholoog. Vanaf volgende week krijg ik EMDR-behandelingen om de traumatische bevalling te verwerken. Dat duurt een paar maanden, dus dat is niet zo handig voor jou, maar misschien kan een therapeut of een psycholoog je op een andere manier helpen? Ik zou het ook zeker bespreken met je verloskundige.
Als je vertrouwt op je lichaam en elke wee gaat zien als een stap dichter bij je baby, dan ervaar je de pijn heel anders ( veel minder). Misschien moet je je even verdiepen in hypnobirthing op internet. Geeft vertrouwen en rust. Vertrouwen op het vrouwelijk lichaam om een kind te baren. Ik heb geen dure cursus gedaan. Ik heb veel gelezen op internet en hypnobirthing filmpjes bekeken op youtube, heeft mij enorm geholpen. Heb daarna wel goedkoop de cd met affirmaties van hypnobirthing (voor tijdens zwangers chap en bevalling) gekocht via marktplaats. Hier werd ik zooo rustig van, ook tijdens de bevalling afgespeeld. Mocht je daar interesse in hebben (voor een tiny kleine prijs), kun je me pm sturen. Succes, you can do it!!
Ja ik heb vandaag met de verloskundige gesproken en aangegeven dat ik als ik dezelfde pijn ervaar weer een ruggenprik wil en dat geeft me al wel rust als dat gaat lukken. En misschien gaat het zo vlot en kan ik het wel aan dat het niet nodig is. Ben benieuwd hoe het zal gaan
Thanks! Ja eruit komen zal zoiezo lukken. Haha ik denk ook dat de vorige keer een paniek over me heen kwam en een weeenstorm dus dat werkte niet echt mee. Hopelijk kan ik nu zelf de rust beter bewaren en zal het eens opzoeken!
Herkenbaar hoor. Ik ben ook bang voor de pijn. Ik probeer nu veel te lezen over ontspannen bevallen, hypnobirthing enz. Dat gaat me hopelijk helpen. En de vk heeft me ook goed gerust kunnen stellen.
Ik zag ook enorm tegen deze bevalling op doordat m'n eerste 2 bevallingen heel heftig waren. De laatste bevalling had ik ook enorm pittige weeën maar ik kon nu veel beter m' rust bewaren. In plaats van me te verzetten tegen de weeën ging ik er nu in mee. Ik dacht steeds iets van : kom maar meisje, kom maar. En daardoor kon ik veel beter met de weeën omgaan. Het was zwaar maar veel beter te doen.
Inmiddels is onze prachtige dochter geboren op 2e kerstdag! Alles heel fijn verlopen. T begon vroeg in de ochtend tot 19.00'met weeen die goed op te vangen waren en heb ook twee keer nog even kunnne slapen. Toen is de verloskundige gekomen en zijn we om half tien aangekomen in het geboortecentrum. Ik had thuis aangegeven toch echt een ruggenprik te willen tegen de pijn en dus heb ik die voor tien uur gekregen in het ziekenhuis. Toen ben ik van 5cm naar 10 cm gegaan en is ze om 00.21 na drie persweeen geboren! Kan er heel fijn op terug kijken en we zijn nu lekker thuis. Zelf voel ik me veel beter dan na de eerste bevalling. We zijn verliefd op haar!