Hoi, Ik ben echt super blij met de zwangerschap, dat staat voorop. Ik heb niet veel geklaagd ondanks de klachten, maar het begint nu toch wel op te breken. Ik wil gewoon even m'n hart luchten.. Ik ben het nu echt zo zat.. nu al paar keer schimmelinfectie gehad, er groeit een aambei waar je u tegen zegt, bekkeninstabiliteit.. vanochtend werd ik wakker en heeft de kleine verkeerd gelegen waardoor ik ontzettende spierpijn had in m'n buik.. tenminste ik ga er vanuit dat de kleine dan verkeerd heeft gelegen, zodra ik een tijd zit dan trekt het wel langzaam weg.. de misselijkheid komt weer terug, maagzuur. De lijst word alleen maar langer, met de dag lijkt het erger te worden. Gelukkig doet de kleine het goed en ik hou mij eraan vast dat dit alles gewoon voor een goed doel is en ik over een paar weken de kleine vast heb. Wie is/was het ook zo zat?
Ik denk dat bijna iedereen het zat is op het laatst. Het wordt zwaarder, je bent moe. Veel kwaaltjes. En je wilt onderhand de baby wel in het echt zien. Nog een paar weekjes. Succes.
Ik ben het nu al zat door vele klachten en al vanaf 20 weken niks meer kunnen. Bij mijn eerste zat ik er op het eind ook echt totaal doorheen. Verschrikkelijk zeg.... Sterkte met alles. Laatste loodjes zijn het zwaarst helaas
Echt, ik was het bij m'n dochter helemaal niet zat maar had ook bijna geen klachten op maagzuur na. Deze zwangerschap valt enorm zwaar. Draaikontje vervelend dat je zoveel klachten hebt! En jeetje vanaf 20 weken al niks meer kunnen lijkt mij ook enorm zwaar.. helemaal als je nog een kindje er naast hebt... jij ook sterkte.
Ben niet anders gewend dus was er al wat op voorbereid. Vanaf deze week begin ik er wel echt klaar mee te raken. Maar heb helaas nog even te gaan. Voor jou is gelukkig het aftellen echt begonnen en hopelijk komt de baby lekker optijd.
Ik ben het ook zooooo zat. Hetzelfde als jou, last van mijn bekken, constant maagzuur, slaap slecht omdat ik dus ook steeds wakker word vd pijn in mijn bekken en maagzuur. Die buik zit me gewoon bij alles in de weg en ik ben gewoon ook niet meer vooruit te branden. Heb er genoeg van en wat mij betreft mag ze geboren worden hihi
Jep, hier nog 1... Ben nu op 1 dag na 36 weken, maar om mijn part kwam hij gisteren al. Mijn buik zit enorm in de weg, op mijn rug liggen kan ik niet meer. Op mijn linkerzij idem. Meneer is vaak extreem druk, dat ik echt naar adem moet happen. Ik slaap zodra het even gaat, anders trek ik het niet (waarbij ik dus in de nacht, als meneer de boel weer afbreekt in mijn buik, soms tot een uur of 2 / half 3 wakker kan liggen). Voel mij een walrus/nijlpaard, en boodschappen doen gaat op slakkentempo.. Ik heb het geluk dat mijn schoonmoeder mijn was strijkt, want dat zou ik echt niet meer kunnen doen. Verder doe ik in het huishouden wat me nog lukt ( = niet veel meer). Zo goed als alle dingen waar ik bij onze oudste zoon geen last van had. Maar daar had ik ook een kleinere buik
Hoeft niet per se. Iedere zwangerschap en elke vrouw is anders. Ik had van de eerste geen last en van de tweede wel. Het zegt niets..
Ugh, we zijn het allemaal zat. Kan niet wachten om de kleine vast te houden en het is t allemaal waard maar mijn God, wat zuur. Vannacht redelijk geslapen tot 4:45, werd misselijk wakker en kon geen houding meer vinden wat prettig lag. Ik weet dat het beter is als de kleine nog even blijft zitten, maar van mij mag het nu ook wel gebeuren. Het stomme is dat ik met dochter lief dus geen last van dit soort dingen had, en daardoor dit dus ook niet verwacht had..
Ik was helemaal vergeten hoe die laatste loodjes waren hihi. Jongste is plotseling met 34 weken geboren maar bij de middelste was ik eigenlijk ook nog niet aan het aftellen, geboren met 39 weken. Nu kan ik gewoon niet meer wachten om er vanaf te zijn. Ik zit mezelf zo in de weg. Gister echt de hele avond voorweeen gehad en ergens hoopte ik stiekem dat het gewoon door zou zetten. Vanochtend wel klein beetje bloedverlies dus hopelijk heeft het wel iets gedaan en was het niet voor niks. Vannacht wel 10 x wakker van maagzuur of plassen, ben echt zooo moe wakker geworden en dan moet de dag nog beginnen. Manlief heeft vanavond kerstborrel op zn werk dus sta er ook lekker alleen voor vandaag pfff. Lekker dat klagen hier
Wel herkenbaar hoor, alles kost nu zoveel moeite en met nog een kleintje in huis is het best pittig Maar iedere dag is er 1. Ik voel me de ene dag ook beter dan de ander. Maar voor mn dochter is het echt wel genoeg geweest, die vraagt zich nu echt af of er in die dikke tummy echt wel een broertje zit hahaha Dus we tellen ook echt af hier... Ik ben nu nog bezig met de laatste dingen zoals de tas voor het zh klaar zetten (krijgen een geplande keizersnee) en dan ga ik vanaf vrijdag genieten van de kerstvakantie met mn kleine dametje...en dan is het afwachten of de kleine man zich voor de geplande datum laat zien of op de datum Sterkte meiden, de laatste loodjes wegen soms echt heel zwaar...
Ohjaaaa ik ben het ook zo zat!! Ik ben moe, heb stemmigswisselingen van hier tot Tokio. Last van mijn bekken en ben het gewoon zat. Man moet overwerken de aankomende tijd en ik zit veel met de kinderen. Durf niet om hulp te vragen want ik ben bang dat er gedacht wordt "jij wilt toch drie kinderen" . Dus nog even doorbikkelen.
De ene dag valt gewoon zwaarder uit als de ander. Ben nu precies 36 weken en al dagen aan het denken "wanneer kom je? Rond de 38 weken? Eerder? Nog dit jaar? Of echt 'pas' volgend jaar?" etc., terwijl ik daar met onze oudste zoon niet eens bij- of over na dacht. Toen heeft hij 'gewoon' in de nacht van 23/24 maart mijn vliezen gebroken.
Ah ik ben jaloers op jullie allen!! Ik ben het ook zat en ik ben nog niet eens op de helft Ik moet er niet aan denken dat ik nog zo lang moet overleven... Ik heb HG dus zwanger zijn is voor mij geen feestje.. Sterkte allemaal dames, jullie zijn er bijna!!! Zet hem op
Ja, ik ben het ook zat! Hier ook een HG zwangerschap en bekkeninstabiliteit.. Werk al sinds week 8 niet meer, ziekenhuisopnames gehad, sondevoeding gehad... En nu gisteren gehoord dat ze de baby nu al op bijna 3400 gram schatten. Verloskundige denkt niet aan diabetes omdat ik een week of 5 geleden nog een mooie dagcurve heb geprikt.. Maar nu wel voor een extra echo doorgestuurd naar de gyn. Die heb ik pas op 3 januari omdat het druk was met de feestdagen ook en de verloskundige zich dus geen zorgen maakt. Maar door deze rotzwangerschap voelt het voor mij helemaal niet dijn. Ik heb vandaag echt een rotdag. En iedereen maar zeggen “je bent er bijna!” Ja dat kan wel zo zijn, maar ik ben het gewoon zat!! Zo, heel fijn, even klagen..
Vannacht was meneertje weer superdruk.. Eerst boxte hij naar alle kanten van mijn buik, om vervolgens ongeveer 20 minuten de dikke hik te hebben... Oja, de jeuk op mijn buik spreidde zich ook heerlijk uit naar boven. Ik kon wel blijven krabben.. (en heb ook ontdekt dat niveau creme op mijn buik GEEN goed idee is. Wordt de jeuk alleen maar erger van) Oja, in de tussentijd schopte de oudste ook steeds de deken van zich af en kon ik er 2 keer af om hem opnieuw onder te dekken.. Laatste keer dat ik op de klok keek was 2.30 en om 6.40 zou mijn wekker weer gaan (wat niet eens nodig was, aangezien ik om 6.30 alweer wakker was...). Heb vandaag, nadat ik m'n zoon naar het KDC heb gebracht meer op de bank geslapen dan dat ik ook maar iets heb gedaan in het huis.. Pff...
Hier ook hoor! En moet nog even Tweede zwangerschap valt echt zwaarder met een drukke peuter. Veeeeeeel maagzuur, bekkeninstabiliteit en gewoon doodmoe steeds. En heftige nesteldrang, waardoor ik meer wil dan kan. En dat resulteert zich weer dat ik hele middag op bed lig omdat ik teveel heb gedaan. Kom op dames, nog even
En ook vannacht was het weer raak... het was (ver) na 3 uur dat ik eindelijk in slaap viel en om 8.00 hoorde ik zoonlief alweer... Heb om 2.00 nog ff iets te snaaien gehad. Werd beetje flauw... Heb btw ook een vreemde vorm van nesteldrang. Heb eergisterennacht (was rond half 1) de bovenste trap (ri. de zolder) schoongemaakt met een "veger-en-blik"- borstel en heb daarbij de halve maandjes (of hoe heten die dingen die erop zitten) gelijk es gekortwiekt (onze katten scherpen hun nagels er graag aan en t zag er niet meer uit). Erg? Of volkomen normaal ?