Hallo allemaal! Ik zit met de handen in het haar en zou graag wat tips willen betreft mijn lieve dochtertje van 22 maandjes oud. Sinds een kleine 2 weken (toen is ze flink ziek geweest) wil ze niet meer de hele nacht in haar eigen bedje slapen (ze slaapt in ledikantje). Het inslapen, wat echt nooit een probleem is geweest, is 1 en al gehuil en ze is compleet overstuur. Dit wordt met de dag erger eigenlijk. Als ze eenmaal in slaap is gevallen wordt ze midden in de nacht wakker en wil ze persee bij ons in bed slapen. Ook dit wordt steeds eerder in de nacht. Momenteel ben ik zwanger van ons 2e kindje, merk dat ik ontzettend moe ben. Ik ben letterlijk jaloers op de mensen die heerlijk met kind tussen jullie in kunnen slapen, maar ik doe echt geen oog meer dicht. Bijkomend probeem; ze ligt nog steeds bij ons op de kamer ivm een verhuizing die heel erg uitgesteld is. Waarschijnlijk kunnen we over 2 maanden oververhuizen. Hierdoor ziet ze ons snachts ook gewoon liggen en houdt ze niet op met huilen tot ze tussen ons in ligt. Ook is het 'laten huilen' idee erg lastig zo, we liggen er zo goed als naast. Hebben jullie nog tips die ik kan gebruiken? Zou het zo graag willen doorbreken (ben kapot op). Ik ben zelf een beetje bang dat de enige oplossing is om haar in een andere kamer te laten slapen, maar dat is geen optie tot de verhuizing in gang is gezet. Graag jullie ideeën!! Help help!
Ik heb ook wel de ervaring dat het na ziekte een tijdje gedoe is met slapen, dat trekt na een poosje wel weer bij maar daar heb je nu niks aan. Misschien helpt het om het ledikantje tegen je bed aan te zetten, of een doek door de spijlen te vlechten zodat ze jullie niet meer ziet. Ik kan ook nooit slapen met mijn dochter in bed, ze draait alle kanten op en het eindigt ermee dat zij als een zeesterretje uitgespreid midden op bed ligt en mijn man en ik balancerend op de rand om er niet uit te vallen. Dus ik snap je Is er nog een mogelijkheid dat jij ergens anders gaat slapen, op de bank desnoods, en je dochter bij je man in het grote bed? Niet ideaal natuurlijk maar misschien dat je zo nog wat slaap krijgt. Als je straks verhuisd bent gaat ze meteen naar haar eigen kamer, dan Is alles nieuw dus dan gaat dat waarschijnlijk gewoon prima. Je hoeft dus niet te vrezen dat je hier nog tijden aan vast zit.
Ik durf zelf niet mijn vriend alleen met haar in bed te laten liggen. Hij werkt momenteel naast zijn werk ook nog savonds in het huis waar we heen gaan verhuizen. Hij slaapt zo onwijs vast momenteel, heeft eigenlijk nooit door dat er een klein meisje naast hem ligt sochtends. Haar ledikantje staat nu zo dat ze ons liggend niet kan zien, ze moet echt gaan staan in haar bedje. Ik moet zeggen (zul je net zien) dat ze afgelopen nacht keurig in haar eigen bedje heeft geslapen. Ik hoop dat het idd een vrij korte fase was haha! Al is ze wel heel gefixeerd op ons bed. Net bracht ik haar naar bed, maar ze duikt gelijk ons bed in. Trekt de dekentjes tot haar kin en doet net of ze gaat slapen Ik blijf altijd concreet dan, maar stiekem moet ik van binnen hard lachen als ze dit doet.
Haha, het Is ook altijd hetzelfde: net als je de haren uit je hoofd begint te trekken gaan ze zich weer gedragen