Uh.... Ja!!! Hier wel. Maanden lang voorweeen en harde buiken, zoals je weet zelfde verhaal als bij jou. Uiteindelijk ingeleid, ze brak mn vliezen en t kwam op gang. Ik kon niks meer, zoveeeeel pijn. Voor mij niet te vergelijken met de harde buiken en voorweeën. Al had ik precies jouw angst hoor, dat ij midden in de nacht wakker zou worden met persweeën ofzo... Hihi. Anders x extra toucheren bij de verloskundige? Kan ze kijken of je verder ontsluit op je voorweeën. Sterkte, je bent bijna safe!!!
Mwah. Ik ben ingeleid en de eerste 4/5 cm voelde hetzelfde als voorweeen en kon ik gewoon nog praten en rondlopen. Toen mijn vliezen daarna gebroken werden, werd het pas echt heftig en kon ik tijdens de wee niet meer praten.
Haha, ja dat is precies ook mijn angst dat ik te laat bel ofzo. Het zeurt gewoon, lage rugpijn maar niet heel pijnlijk, gespannen buik en tussendoor geregeld harde buiken. Vaak een paar goeie dagen en dan weer een paar slechte dagen... Gisteren en vandaag echt weer bagger. Hopelijk een groeispurt oid. 3 weken terug ook dezelfde klachten en controles gehad, toen deden die voorweeën niks. Vind t vervelend om op deze dag te bellen dus kijk t nog maar ff aan...
Jaa ik herkende ze beide keren wel direct, niet dat het veel pijn deed, maar meer het gevoel wat het opleverde. Mijn man was echter niet direct overtuigd en wilde het echt eerst een tijd timen en aankijken voordat hij de vk belde.
Nou, met 21 weken herkende ik het niet omdat ik het simpelweg niet verwachtte op die termijn... Met 37 weken herkende ik de weeën echter van de pijn die ik met 21 weken had gehad. Toen kon het inderdaad niet missen dat het was begonnen.
Tja meis. Hoort erbij hoor als je in de zorg werkt! En ik mag t zeggen, ben jaren verpleegkundige geweest haha. Wellicht zegt ze zelf wacht t rustig af. Maar misch wil ze je wel heel graag zien. Heb je al een x remming gehad? Want dan kan je ook denken: als je nu gaat bevallen, kan niemand t meer tegenhouden, dat hoeft ook ip niet meer, met 35,5 week ben je al superver. En de mensen die echt ineens zover zijn dat ze mogen persen zonder vooraf t dkor te hebben... Das zo minimaal! Je zzou wel heeeel veel.. Tja pech of geluk, haha net hoe je t bekijkt, moeten hebben om daar bij te horen. Ik kreeg toen ook de tip dat echte weeen erger worden onder de douche terwijl harde buiken juist ontspannen. Dus kan je ook nog proberen Gewoon goed aan jezelf denken, bij twijfel bellen. En verder uitkijken naar de eerste knuffels!!
Nee. Niet altijd. Ik had pijn in m'n buik maar niet regelmatig en toen zei de gyn na de monitor dat ik wel ging bevallen die dag
Dat was hier hetzelfde, groot verschil na het breken van de vliezen met 5/6cm. Helaas duurde de tweede helft veel langer dan de eerste. Wel had ik vanaf de eerste wee door dat het een wee was zeg maar En anders dan het ‘gerommel’ wat ik die dag ervoor voelde.
Ik had al weken voorweeen, maar toen ik echte (rug)weeen kreeg herkende ik het absoluut direct! Was voor mij heel duidelijk.
Ik zat dan niet op 7 cm, maar ik dacht op een gegeven moment wel van "tjee die komen wel heel rap op elkaar en doet wel echt zeer" Na 10 weken voorweeen herkende ik ze echt niet direct.
Echt niet waar! Ik bleek al 7 cm ontsluiting te hebben zonder het door te hebben. (Eerste kindje) vk schrok zich te pletter toen ze het ontdekte.
Ik herkende het niet. Ik had al regelmatig weeën vanaf 34 weken. Toen ik met 41+3 weken in het ziekenhuis gestript werd, had ik een ruime 3 cm ontsluiting. Ik wilde daarna wel meteen naar huis (zouden daar eigenlijk een broodje eten). Vanaf dat moment ook weeën maarja.. Dat was elke keer (was al 2 keer eerder gestript) en deze voelde precies hetzelfde.. maar 12 uur later moest de verloskundige komen, ik herkende het puur omdat ze regelmatig kwamen, niet door een ander gevoel ofzo.
Ik wilde op dit moment dat er een gevoel definitie was van hoe je een echte wee (van buik danwel rug) herkend. Bij onze oudste zoon had ik in de avond een lange tijd last van echte een moe gevoel in mijn rug ("rugpijn" dus). En een paar puur later begonnen de buikweeën, eerst zacht en steeds harder. Nu, bij de jongste, heb ik al 2 dagen af en toe van die... weet niet precies hoe ik ze moet noemen.... het zijn zeker geen buikweeën, maar een soort van zenuwtrekkingen in mijn rug die laag beginnen en langzaam omhoog trekken. Heb het niet steeds. En ben (door de oudste) ook niet fit (verkouden, licht grieperig), dus wat ik precies voel... Ben a.s. dinsdag 38 weken, dus het zou een 'voorbode' kunnen zijn. Alleen herken ik t niet.
Ik dacht eerst altijd '' hoe herken je nou echte weeën?'' Nou ik heb het geweten. Mijn vliezen waren al 48 uur gebroken toen er besloten werd dat ik ingeleid zou worden. Ze hebben uiteindelijk alleen mijn vliezen nogmaals hoeven breken en daar was de ge-wel-dige weeën storm ( om de 20 sec een wee waarbij de vorige wee dan half bleef hangen.) Ik was in de maanden daarvoor bij een beval coach geweest en die vertelde dat wanneer het begint je dan nog een appeltaart kunt bakken thuis en dat het tot 6 a 7 cm echt wel uit te houden is en dat je tussen de weeën door grapjes kan maken en als klap op de vuurpijl dat de weeën komen en gaan en uiteindelijk om de minuut komen. Nou dat zag ik allemaal op zich wel zitten, ik heb haar werkelijk waar vervloekt en als ze bij de bevalling aanwezig was geweest had ze (spreekwoordelijk) een appeltaart in haar gezicht kunnen krijgen.
Niet echt heel duidelijk. Ik had van tevoren in een topic hier gevraagd hoe een wee voelde en door alle gegeven antwoorden had ik me het allemaal wat pijnlijker voorgesteld. En aangezien de pijn in het begin nog wel meeviel, heb ik lang gedacht dat het nog niet begonnen was 'omdat je het ècht wel voelt als je echte weeën hebt'. Tijdens de persfase heb ik nog tegen de verloskundige gezegd dat ik zo'n pijn in m'n rug had. Toen kreeg ik dus te horen dat ik een wee had. "Oh...." (Nu had ik ook geen echte persweeën en heb ik, na 3 uur op 9cm te hebben gezeten, ook maar wee opwekkers gekregen.)
Hahaha vreselijk! Tja ik weet t dus ook gewoon echt niet. Het is nu weer rustiger, rugpijn is weer weg enz. Heb gewoon erg last van voorweeën denk ik! Gelukkig zit ie er mooi nog in, die onruststoker
Haha, ik niet hoor! Ik kreeg om 4.00 uur 's ochtends met 41 weken zs krampen en was er een uur lang echt van overtuigd dat het gewoon darmkrampen waren. Totdat mijn moeder voelde dat mijn buik samentrok....
Bij mijn eerste bevalling wel en bij de tweede niet. Omdat de eerste prematuur is geboren dmv een spoedkeizersnede kreeg ik bij de tweede een medische indicatie en moest dus eigenlijk in het ziekenhuis bevallen. Ik had sinds de 28e week last van harde buiken en vanaf de 32e week voorweeën. In week 36 belde ik mijn moeder of ze me wilde komen helpen met de twee oudsten naar bed te brengen omdat ik me 'niet zo lekker' voelde. 20 minuten na dat telefoontje ben ik bevallen van de jongste. Toen mijn moeder aankwam ben ik even op bed gaan liggen en braken mijn vliezen vrijwel direct. Mijn moeder en de twee oudsten kwamen de slaapkamer binnenlopen toen ik riep en toen zag mn moeder het hoofdje al. Nog voordat we in paniek konden raken was de kleine er al. Gelukkig was met hem alles goed, ik was behoorlijk uitgescheurd en we zijn uiteindelijk met een ambulance alsnog naar het ziekenhuis gebracht. Op dat moment was ik behoorlijk overdonderd maar ik kijk toch wel met een goed gevoel terug op de bevalling, voor mij was het een makkie dit keer, op het hechten in het ziekenhuis na dan...
ik heb ze ook een aantal weken... veel voorweeen en harde buiken.. vorige week nog mijn urine ingeleverd maar geen blaasontsteking , waarschijnlijk wel aan het rommelen... ben ook bang dat ze eerder komt... totaal niet gehad bij mijn oudste dochter..ik deel je gevoel