Eigenlijk ben ik precies waar ik ook had willen zijn: getrouwd, lieve kindjes, gezond, fantastische vriendinnen, toffe baan, mooi huis, genoeg geld om lekker te kunnen leven, veel uitjes kunnen doen/reizen.. Wij hebben in het verleden de reis die we wilden gemaakt en nu hebben we nog de wens voor een grote reis met de kinderen erbij. En ik vind nu mijn baan heel tof en leuk maar ik ben pas 32 eh denk niet dat ik hier tot mijn pensioen wil blijven. Maar hoe en wat ik dan wel wil vind ik erg lastig. Leidinggeven? Specialistisch? Voorlopig blijf ik met zulke ukkies nog gewoon in deze baan maar ik denk er wel over na. Daarnaast nog wel wat cursussen die ik als hobby zou willen beoefenen. Saunameester ofzo. Of een taalcursus. Daarnaast fanatiek sporten. Misschien nog een kindje.. Verbouwingen..., nieuw huis..zat plannen dus! Maar echt een doel in mijn leven? Nou dat zijn mijn gezin en mijn vrienden, het daar mooi mee hebben.
Ik ben erg gelukkig met ons gezin en ons huis, we hebben ook financieel geen klagen en gaan meer op vakantie dan de gemiddelde Nederlander. Maar toch zou ik graag lichamelijk gezond zijn en blijven. Daarnaast lijkt het mij heerlijk om te kunnen reizen wanneer wij dat zelf willen, dus niet vast zitten aan de schoolvakanties en vrij moeten vragen op werk, maar vandaag spontaan bedenken dat je morgen weet ik het waar heen wilt vliegen en dit ook gewoon kunnen doen. Als we ooit de stap durven te zetten dan zouden we ook graag emigreren. Overigens is mijn doel voor nu om de kinderen zo snel mogelijk op bed te krijgen en dan lekker met een kleedje op de bank en een goed glas wijn Netflix te kijken.
Ben ook heel zelfverzekerd met wat ik wil in het leven en qua opvoeding/kinderen enzo. Maar wat mijzelf betreft is het echt hopeloos, heb echt 0 eigen waarde en dat vind ik zo jammer soms.
Dat ik mij kinderen een fijne jeugd kan geven, dat zij later een studie kunnen volgen die zij leuk vinden. En voor de rest voel ik mij prima in mijn huurwoning, bij mijn baan en vooral mijn lieve man en kinderen.
Vroeger wou ik van alles... Nu wil ik gewoon graag een leukere moeder zijn en blijven voor Mn kinderen
Ik heb eigenlijk het gevoel dat ik al 4 levens achter de rug heb. Ik wil wel nieuwe dingen blijven leren, en een nieuwe (bij-)baan over een jaar ofzo. En er zijn nog wat reizen die ik wil maken, maar daarvoor moeten er eerst wat oorlogen afgelopen zijn...
Vroeger had ik 2 hele duidelijke doelen voor ogen, mama worden (wat werkelijkheid is geworden!) en ik wilde heel graag rechten studeren. (dat is helaas niet gelukt door een hersenbeschadiging) Mijn doel is nu een thuis mama zijn die haar kind(eren) met normen, waarden en ontzettend veel liefde op wilt voeden. En ik weet dat dat voor iedereen geldt, maar op de 1 of andere manier heb ik een ongekende drang om dat te willen en dat heb ik echt al jaren. Veel mensen om mij heen zeggen ook " jij bent hier echt om mama te zijn." En ik denk dat dat wel klopt.
Doelen of dromen, ze liggen dicht bij elkaar. Wij wonen prachtig, hebben financieel geen klagen, vorig jaar getrouwd in het bijzijn van onze kindjes, wat wil je nog meer! Nou, vrijstaand wonen, nog wat mooie reizen maken en zelf een leuke parttime baan vinden. En "gewoon" gezond en gelukkig blijven.
Mijn droom/doel was om mijn studie af te maken, een leuke baan vinden in dat werkveld en daarbij kinderen krijgen. Dat liep allemaal even anders toen onze dochter een zorgenkind bleek te zijn. Mijn studie wil ik nog steeds afmaken (dit kan ook nog) maar heeft wel enorm stil gestaan/op een slakkentempo wat dingen gedaan. Onze dochter was en is mijn prioriteit. Mijn doel was om erachter te komen wat er met haar aan de hand is, hier zijn we afgelopen zomer achtergekomen. Nu is mijn doel om haar zoveel mogelijk te leren binnen haar kunnen en mijn droom om haar zoveel mogelijk mee te kunnen laten doen in de maatschappij voor zover dat voor haar haalbaar en prettig is. Die studie staat nu op nummer 3, aankomende baby op nummer 2 maar ik verwacht dat hij tzt gewoon naar een kdv of gastouder kan zodat ik ook mijn vrijheid heb om mijn studie weer goed op te pakken. @Boommm wat jammer om te lezen dat je eigenwaarde 0,0 is . Iedereen kan je zeggen dat dat echt niet nodig is, maar ik gun het je om uiteindelijk heel gelukkig te zijn met wie je bent. Ik hoop dat je dat punt gaat bereiken
Jammer! Ik ken je natuurlijk niet, maar het beeld wat ik van je heb rechtvaardigd 0 eigenwaarde zeker niet. *hug*
Huidige droom is om voor nu meer zekerheid/grip te krijgen in onze huidige situatie. Toekomstige dromen zijn dat we weer opnieuw gaan beginnen met het bedrijf. Dat er potentie in zit is een feit, alleen ontzettend veel tegenslagen gehad afgelopen 2 jaar waardoor het nu niet lukt. En daar baal ik echt zo erg van. Als het allemaal een beetje meezit kan dat over ca. 3/4 jaar. Wat reizen betreft staat voor mij persoonlijk Australië en Nieuw Zeeland op de wishlist. En uiteindelijk emigreren naar Frankrijk. Dat is onze ultieme droom. Hoe weet ik nog niet maar dat gaat gewoon gebeuren. Nu al begonnen met de taal leren. Dat vind ik een vereiste.
Gelukkig zijn. Dat is ook hetgeen wat ik mijn zoontje wil meegeven. Het maakt niet uit of het links, rechts, paars, doof of koud is...wees gelukkig!
Ten eerste wil ik eindelijk eens uitzoeken in welke richting ik nu echt wil werken. Ik heb nooit echt een idee gehad van wat ik nou daadwerkelijk wil doen. Een goede moeder zijn voor mijn kinderen en ze zo liefdevol mogelijk opvoeden. Een ander huis met meer ruimte en een tuin. Dat is echt mijn droom
Werkgerelateerd doel: dat ik echt de functie krijg waar ik nu voor ingehuurd wordt. Dit loopt bijna af en hoop dus duidelijkheid te krijgen. Verder ben ik echt gelukkig, lieve man, lieve zoon! We willen wel kijken of we nog een huisje kunnen kopen, dus één van de doelen is sparen voor het huis. Mijn ultieme droom is ooit eens naar Australië te kunnen.
Ik hoop aan de opleiding tot verpleegkundige te mogen beginnen. Ben toe aan een nieuwe uitdaging. En we jaar voor de eerste keer een luxe vakantie vieren. Recent de reis geboekt. Ook dat was een droom.
Mooie vraag, het komt al vaker voorbij, maar doelen in je leven worden aangepast naarmate de situatie in je leven veranderd. Ik zou graag een boek willen schrijven/ iets willen betekenen rondom de vroeggeboorte en het overlijden van mijn zoontjes. Kijken of ik andere moeders hiermee kan helpen, vooral de angststoornis die ik tijdens mijn zwangerschap daarna had ontwikkelt zou ik graag bespreekbaar willen maken, hoewel ik mij daar destijds enorm voor schaamde. Ik zou sowieso heel graag iets voor de wereld willen betekenen. Er is zoveel ellende... Maar wat dan... Maar eerst zelf orde op zaken stellen. Er is grote wens voor een broertje of zusje, maar ook grote angst... en nogmaals mooie reizen maken, maar dan met kind(eren?), dat is echt een droom!
Hier herken ik mijzelf heel erg in. Alleen voelt mijn man het niet zo... Het kriebelt en ik kan het niet loslaten!
Mijn droom was ook echt mama worden. Heb 2 pleegkindjes en daarmee is mijn droom uitgekomen. Nu zou ik heel graag een boek willen schrijven over hoe we na 10 jaar nooit zwanger te zijn geraakt, toch heel gelukkig zijn als pleegouders. Ben een blog begonnen om aan eventuele uitgevers te laten zien dat ik veel lezers heb en tegelijkertijd schrijf ik mijn gevoelens lekker van mij af. Desnoods geef ik het zelf uit maar dat boek zal er komen
Werk- als pedagogisch werker in het ziekenhuis werken Huis- een boerderij met wat dieren Gezin- voor alle kids de juiste hulp krijgen en diagnose En naar Australië
Mijn droom was dat ik een onafhankelijke en zelfstandige vrouw zou worden, gelukkig in het leven, levend in vrijheid en tevredenheid. Dat is allemaal bereikt Additioneel werd mijn droom dat als ik kinderen zou krijgen met een lieve partner, we deze kinderen in een veilig en liefdevol gezin zouden laten opgroeien waar ze zichzelf kunnen ontplooien. Ook dat gaat de goede kant op. Hiermee zijn mijn dromen behaald: ik heb een liefdevol gezin, een heerlijk huis, woon in een veilige omgeving en werk aan een mooie carrière waarin ik mezelf kan ontwikkelen. Ik ben dan ook een gelukkig mens