Ik denk dat je de topic opener bedoeld, haha. Mijn twee kinderen zijn van mijn partner met wie ik dus eventueel een derde kind zou willen. Hij ziet er trouwens de noodzaak niet zo van in. Ik ook niet, maar als vrouw (ik dacht mannen ook.....maar blijkbaar minder!) ben ik slachtoffer van mijn hormonen. Het eerste jaar vliegt ook voorbij, hoor. Kijk, ik weet ook dat het nooit zo zwaar zal worden als de eerste keer mama worden. En kort daarop kwam mijn zoontje dus ik had twee kleintjes in huis. Ook dat heb ik overleefd en ik kijk terug op een speciale periode. Ze worden zo snel groot *zucht*. Maar dat groot worden heeft zo zijn voordelen. Vond jij de derde keer makkelijker? Ben je nu wel compleet voor je gevoel?
Oja! Haalde jullie even door elkaar. Ik vond het zeker gemakkelijker de derde keer. Ik had de oudste ook vlak na elkaar. Ze zeggen wel eens: die derde doe je er even bij en dat klopt best wel. Al ben ik me ook wel echt bewuster van de groei en ontwikkeling. Is toch de laatste voor ons. En ja, dat voelen we allebei heel duidelijk: we zijn klaar nu.