@Humtum ; bij jou waren beide eileider gespaard ondanks de operatie he. De bbz bleek al uit zichzelf aan het oplossen. Heb jij nog een tijdje last gehad van die ene kant in je onderbuik? Ik blijf soms toch een trekkerig gevoel houden in mijn rechtse onderbuik ook al heb ik geen operatie gehad. Ik kan het gevoel niet helemaal beschrijven. Beetje gevoelig, trekkerig, soms een steekje... Herkenbaar voor iemand?
@MinnieM , kan me dat niet zo goed herinneren. Heb sowieso een kleine week flink pijnstilling gehad. Weet wel dat ik nooit menstruatie pijn heb gehad maar sindsdien op de eerste dag van m'n menstruatie wel wat zeurende pijn heb. Dus mogelijk is er wel iets wat kwetsbaar is geworden? Anderzijds merkte ik ook dat ik meer ging letten op dingen die ik voelde in m'n lijf en de pil toch mogelijk bepaalde dingen onderdrukte of veroorzaakte dus er kunnen ook anderen redenen zijn geweest.... Als je t niet vertrouwd zou ik gewoon terug naar de huisarts/gynaecoloog gaan!! En bij mij loste het idd vanzelf op. Tijdens de echos en punctie leek het daar niet op maar tijdens de operatie (36u na baarmoeder punctie) weer wel. Vandaag dat ze toen niets hebben weggehaald dan het restweefsel dat precies onder de eierstok zat.
Wat je schrijft over "dat kwetsbaar geworden" denk ik dus ook. Ik heb het idee dat mijn rechtse eileider nu wat kwetsbaarder is geworden. Ik lijk de hele tijd zijn aanwezigheid te voelen... Misschien wordt ik wel gek en ligt het aan mij. Alhoewel, ik moet wel zeggen dat de gevoeligheid nu wat lijkt af te nemen. ik ben nu 8 DPO. De vorige maand had ik hier geen last van. Ik heb het idee dat er toen wellicht een eitje links gesprongen is en deze keer rechts, omdat de rechtse kant dus wat kwetsbaarder is geworden lijkt die kant dus ook gevoeliger na mijn ei. Ik ga het eens in de gaten houden. Hopelijk is dat niet te lang nodig, omdat ik snel zwanger ben. @Humtum : jij bent bijna uitgerekend. Spannend. Hoe voel je je?
Ja bijna uitgerekend idd @MinnieM, komende dinsdag 40 weken. Begin t wachten nu wel echt beu te worden. Voelde me tot vorige week best goed qua energie en lijf maar heb sinds deze week veel last van m'n bekken/schaambot. Ben beetje klaar met alle pijntjes....En ik ben gewoon heel nieuwsgierig naar onze kleine meid!! Dus laat maar komen die bevalling haha
Haha, dat kan ik me voorstellen. 9 maanden is ook een lange wacht. Zo te horen is de kleine al wel goed aan het indalen als je last hebt van je schaambot. Ik hoop dat je snel de kleine meid in je handen mag houden. Xx
Ik wil je heel veel succes wensen nu je weer gaat beginnen! Heb zelf 2 keer een bbz gehad, eerste keer met eileider verwijdering, 2e keer op mijn eierstok. Maar het positieve: nu voor de 2e keer (of eigenlijk 6e, maar 2 keer goed) zwanger. Beide spontaan. Dus het kan helemaal goedkomen!
Thanks @Jiseb Hebben ze de tweede bbz nog moeten behandelen of ging deze uit zichzelf weg? Ik ben ook bang voor herhaling... maar hoop dat het de volgende keer wel goed zit.
Ook de tweede keer hebben ze het operatief verwijderd, helaas. Ik was daarna ook heel bang dat het weer mis zou gaan, maar gelukkig kwam het toen goed.
Nee, helaas niet. Ze vonden een heleboel verklevingen in mijn buik, maar vaak komt dat door bv. een soa of buikoperatie. Bij mijn was geen van de mogelijke aanleidingen het geval. En waarom het 2 keer mis moest gaan, weten ze al helemaal niet. Kans van ongeveer 1 op 50000 zeiden ze (ik win liever de loterij ). Helaas heb ik daarnaast ook nog 2 miskramen gehad. Maaaaar.... uiteindelijk kwam het allemaal goed. En de 2e keer was het in no-time raak, zo zie je maar weer! Ik hoop dat het bij jou ook allemaal goed komt. Mijn gynaecoloog zei: er is steeds een kans dat het mis gaat, maar dus ook een kans dat het goed gaat. Je moet alleen wel de kracht en de moed kunnen houden om door te vechten. Daar heb ik veel aan gehad!
Jouw berichtje biedt mij ook zeker hoop! Thanks daarvoor! Ik heb helaas wel ooit een soa gehad. En ben daardoor wel extra bang voor verklevingen. Maar de gyn zei dat de kans op succes nog steeds het grootst is. Bij nog een bbz wil hij wellicht wel een kijkoperatie doen. Zucht. We konden een hsg laten doen. Ik vroeg daarnaar. Maar beide gyns raden het af en adviseerde om eerst natuurlijk te proberen omdat het deze x zo snel raak was. Maar nu twijfel ik steeds meer. Wat had jij gedaan? Hopelijk is het allemaal niet nodig en zit de volgende zwangerschap op de juiste plek. Ik ben zo bang voor nog een bbz, maar probeer ook hoop te houden.
Wachten op je ei duurt laaannnggg. Ik begin ongeduldig te worden. Zou toch mooi zijn als het de 1e ronde na de bbz goed raak zou zijn in de bm. Te mooi om waar te worden...
Hey dames, Ik heb mijn ei wat eerder gehad dan verwacht. Ik ben nu zo'n 3 of 4 dpo en voel regelmatig menstruatiekrampen. Ik herken de krampen een beetje van tijdens mijn bbz. Normaliter krijg ik de krampen ook wel maar dan meer tegen mijn nod datum aan. Ik maak me nu best zorgen dat het straks weer fout zit. Het zou ook te mooi om waar te zijn, zijn wanneer het de 1e ronde na de bbz raak is in de bm.... Ik wou even mijn zorgen delen. X
Momenteel ook een sterke geur ontwikkelt. Ik heb toch het idee dat het raak is. Moet allemaal nog blijken aangezien ik pas 4-5 dpo zit. Maar ik maak me zo druk dat het fout zit. Ik weet niet wat ik moet doen om er rustig onder te blijven. Ik maak me helemaal druk dat ik weer in het ziekenhuis lig voor een vroege echo en dat de bm weer leeg is en dat het dan weer een bbz blijkt.
De kans dat het nog een keer gebeurt is echt klein hoor! Ik heb wel 2 keer pech gehad, maar het kwam goed! En achteraf is het het allemaal waard geweest (niet fijn natuurlijk, maar ik zou het zo weer over doen). Ik was heel blij dat ik juist geen hsg nodig had, maar ben heel kleinzerig en was eigenlijk best wel bang voor de pijn.
Zucht. Helaas was het niet raak. Toch ongesteld geworden de eerste ronde na de bbz. Nu blijkt dat iemand in de nauwe omgeving ook weer zwanger is, is de klap extra hard. Soms heb ik geen hoop meer. Ik snap gewoon niet waarom ik al die pech moet hebben. Het is niet alleen de bbz. Zonder te veel in detail te treden, maar ik heb privé al zo veel mee moeten maken en mensen moeten verliezen. Ik weet soms niet hoeveel klappen ik nog dragen kan.