Gedoe om de dynamiek in de kleuterklas

Eens met de juf, nieuwe vriendjes zijn zo gemaakt. Daarnaast lijkt mij een uitzondering maken voor je zoontje niet wenselijk want dan staan er straks 3-4 andere ouders hetzelfde te eisen.
Voor je zoontje is het nu heel verdrietig idd maar kinderen van die leeftijd passen zich doorgaans best snel aan dus heb wat meer vertrouwen in hem.
Goed leermoment ook om te laten zien dat niet alles altijd maar (door jullie) opgelost kan worden en dat het soms gewoon even niet anders is.
Misschien kan je hem uitleggen dat hoewel ze niet samen in de klas zitten ze nog wel met elkaar op het schoolplein kunnen blijven spelen of speelafspraakjes met elkaar kunnen maken?

 

Ja dat is echt rot! Maar even advocaat van de duivel spelen. Het gaat dus om de dynamiek in de klas die blijkbaar moeilijk te handhaven is. Ze halen dus naar alle waarschijnlijkheid de kinderen uit elkaar die voor die dynamiek zorgen om zo de rust te laten wederkeren zeg maar. Dus in dat opzicht snap ik wel dat ze de duo’s die elkaar versterken uit elkaar halen. Jouw zoontje en zijn vriendje.
Wij hebben dit schooljaar bewust ervoor gekozen om ons zoontje niet bij zn beste vriend te plaatsen. Maar dat was meer omdat ons zoontje nogal een volger is en dan alleen met dit vriendje zou spelen als het aan hem lag. Wij willen juist dat hij ook vriendjes maakt met andere kinderen waarbij de rollen meer gelijkwaardig zijn.
Op het schoolplein in de pauzes spelen ze wel gewoon met elkaar. Dat kan in jullie geval natuurlijk ook. En het klinkt misschien cru maar op deze jonge leeftijd is het inderdaad nog niet zo gecompliceerd om nieuwe vriendjes te maken. Al vind ik wel dat de leerkrachten dit een beetje bot brengen. Ik denk dat je het een kans moet geven. Mocht de situatie nou zo zijn dat je zoontje echt geen vriendjes maakt, dan zou je nog eens het gesprek kunnen aangaan.

 

Wij hebben hier vrijwel exact dezelfde situatie meegemaakt, ook hier een intens verdrietige kleuter, omdat de klas gedurende het jaar werd gesplitst en hij van zijn beste vriendje werd gescheiden. Ook wij hebben met de juf gesproken en ook hier geen succes, maar de verzekering dat het wel los zou lopen op die leeftijd. Ik heb er een flinke knoop in m’n maag over gehad.

Inmiddels zijn we dik een jaar verder en kan ik eerlijk zeggen dat de juffen gelijk hebben gekregen: de jongetjes bleken heel flexibel, gingen allebei vrij snel met andere kindjes spelen en maakten nieuw vriendjes. De eerste periode zochten ze elkaar nog wel steeds op in de pauze en kwamen ze op elkaars feestje en zo, maar ik merk dat dit steeds minder wordt.

Maak je dus niet al te veel zorgen: Het is nu even zielig voor hem, maar echt, ze zijn nog zo jong, dat komt wel goed.

 

Ik zit ook in kamp juf. Ik denk ook dat nieuwe vriendjes zo zijn gemaakt en als het de dynamiek van de klas verbetert is het ook in zijn voordeel . Daarbij... Soms zijn er dingen die niet gaan zoals je wilt maar toch moet accepteren. En dat de wereld groter is dan dat ene vriendje. Op het schoolplein kunnen ze ook perfect met elkaar spelen. ook een wijze les voor je zoon.

 

Allereerst wil ik je gerust stellen en denk ik dat het ook in de nieuwe klas helemaal goedkomt.

Maar ik ben het niet helemaal met de juf eens. Kijk ik ken de jongetjes natuurlijk niet en weet niet wat onder "stoer" gedrag valt. Maar mijn zoon en zijn vriendjes vallen ook onder die categorie. Ze zijn fysiek druk en heel beweeglijk. Ze zijn wel heel lief. Maar ik vind het eerlijk gezegd nogal wat om een kleuters om die reden te herverdelen. Als dat hier zou gebeuren moest het wel heel erg zijn!

Ik merk ook uit verhalen van bekenden dat niet alle kleuterjuffen goed om kunnen gaan met "drukke" typische jongetjes. Natuurlijk kan dat gedrag invloed hebben op de groepsdynamiek, maar ook de reactie van de juf kan daar heel veel invloed op hebben. Een juf die daar goed mee omgaat en op in speelt op een leuke manier, kan er ook voor zorgen dat het gezellig verloopt.

 

Ben ik het toch niet mee eens. Als de dynamiek in de klas onrustig is, andere kindjes wat ondersneeuwen door dar drukke gedrag snap ik de keuze heel goed. Ongeacht hoe de juf daarmee omgaat. En dan nog, het is het eind van de wereld niet hé. Ja, hij zal verdrietig zijn maar ook dat gaat over. Het niet zo dat het vriendje naar de andere kant van het land verhuist.

 

Misschien dat de communicatie vanuit school hier beter kan, maar voor de rest kan het heel goed dat de school een goede stap maakt. Allereerst ligt deze beslissing (daar ga ik vanuit tenminste) niet alleen bij de juf. De juf geeft aan bij ib en directie dat er een probleem in haar klas is en vandaar uit gaat zo’n balletje rollen. Kinderen overplaatsen naar een andere klas wordt niet zomaar gedaan.
En groepsdynamiek kan heel beslissend zijn voor een hele klas. Zo had ik ooit een klas met individueel gezien geen probleemkinderen. Maar het effect wat ze op elkaar hadden was zeer negatief. Dat was een heel vermoeiend jaar.
En ik ben ooit nieuw op een school gekomen, midden in het jaar. Daar hadden ze net een nieuwe kleutergroep opgestart met kinderen uit andere klassen. En daar waren toch wel wat verkeerde keuzes gemaakt, wat het tot een zeer zware groep maakte.
Verder is het verdriet van je zoontje natuurlijk heel vervelend, maar dat gaat echt wel over. Kinderen maken inderdaad snel nieuwe vriendjes. Dat komt echt wel goed.

 

Hier was het een beetje andersom. Mijn dochter mocht (had ze zelf gevraagd) naar de andere klas na de zomervakantie want in de andere klas zat haar beste vriendinnetje. Sinds ze bij elkaar in de klas zitten is de vriendschap een beetje doodgebloed. Ze spelen op school nog wel maar hebben geen afspraakjes meer. Ze heeft inmiddels wel wat andere vriendinnetjes vanuit haar oude klas waar ze wel mee afspreekt buiten schooltijd. Dus wel of niet bij elkaar in de klas zitten maakt niet uit. Ze zijn nog zo jong, vriendschappen komen en gaan. Het is niet gezegd dat ze over een half jaar nog vriendjes zouden zijn als ze bij elkaar in de klas zitten. Net als het niet gezegd is dat ze geen vriendjes kunnen zijn als ze niet bij elkaar zitten.
Ik zou het dus lekker zo laten. School ziet er blijkbaar noodzaak in om ze uit elkaar te houden.

 

Oprecht he... Ik snap eigenlijk nooit waarom de autoriteit van de school altijd in twijfel moet worden getrokken. Zij zien een probleem en handelen daar naar. De juf en de ib-er zien de dynamiek van de klas meer dan de ouders.

En vriendjes maken ze snel hoor... Soms zijn er gewoon dingen die je niet leuk vind... Such is life. Ook kleuters kunnen dat snappen hoor.

 

Nou in twijfel trekken, je mag als ouder toch gerust meedenken en je vraagtekens ergens bij hebben?
Ik zie onder de kleuterjuffen echt heel veel verschil. En zo'n juf kan een klas ook maken of breken. De IB'er ziet zo'n klas ook met de juf erbij en daar straalt dan een bepaalde sfeer uit. Ik denk dat je onderschat wat dat soms voor invloed kan hebben. Hetzelfde geldt bv voor leidsters op een kdv of bso.

 

Iedereen hier zegt dat nieuwe vriendjes snel gemaakt zijn maar dit is niet altijd zo. Mijn zoontje is op dat gebied heel introvert. Liever 1 goede vriend dan 10 halve vriendjes. Hij heeft nu al anderhalf jaar 1 beste vriendje en andere kindjes zijn wel leuk maar als je vraagt hoe dat vriendje heet krijg ik als antwoord dat alleen *** zijn vriendje is.

Zijn je zoontje en vriendje bij elkaar probleemgevalletjes of is dat bij andere kinderen zo en hebben hun gewoon dikke pech dat de klas nu zo is verdeeld?
Als het het 2e geval is zou ik nog in gesprek proberen te gaan.

 

Hier zelfde verhaal. De klas werd gesplitst (andere reden, te groot) en kinderen werden op basis van leeftijd een klas doorgeschoven afgelopen schooljaar. (hadden een groep 1 en groep 2) Dochter liet ook diverse vriendinnetjes achter..
Maar ze zijn nog zo jong dat ze binnen no time andere vriendjes hebben.
Volgens de juf gaan ze pas van groep 3 wat meer vaste vriendjes/ vriendinnetjes krijgen. Dan zijn de klassen ook stabieler (geen continue aanvoer van nieuwe leerlingen) en hebben ze er de leeftijd naar.

 

Hier hebben we een school met allemaal combi klassen. En die worde gesplitst en door elkaar gehusseld. Ik vind het super werken! Je hebt elk jaar een andere dynamiek, ieder jaar zitten de kinderen bij een aantal vaste kinderen in de klas maar afhankelijk van de splitsing en de combi weer bij anderen. Daardoor leren ze nieuwe vriendjes en vriendinnetje maken, komen ze oude vriendjes en vriendinnetjes weer tegen en pikken ze veel van elkaar op.

Ik snap dat het op dit moment het einde van de wereld lijkt voor jouw zoontje en dat jij er ook tegen op ziet, maar als ouder kun je ook actief helpen met het maken van nieuwe vriendjes en het onderhouden van oude vriendschapen. Maar mijn ervaring is dat op 5 jarige leeftijd de vriendschapsloyaliteit zo ongeveer een weekje duurt

 

Over het algemeen zijn nieuwe vriendjes inderdaad zo gemaakt, maar dat neemt niet weg dat ik vind dat er rekening gehouden kan worden met beste vriendjes bij elkaar houden tenzij er een specifieke reden is om dat niet te doen. Dus inderdaad als twee kinderen samen voor een verkeerde dynamiek in de klas zorgen, maar zeg dát dan! Dan is het duidelijk en ik denk dat je je er dan als ouder veel beter in kunt vinden.

Hier beide 'soorten' vriendschappen gezien. Oudste had een beste vriendin waar ze enorm leuk mee kon spelen, maar in de leersituatie van school werkte de dynamiek tussen hen averechts. Inmiddels zitten ze niet meer bij elkaar in de klas, wat naar mijn idee bij allebei voor een sterke verbetering van gedrag op school en daarmee ook hun resultaten heeft gezorgd. De jongste had in de kleuterklas twee beste vriendinnen. Toen ze naar groep 3 gingen werden de kleuterklassen gemixt. Ik heb toen bij de leerkracht en de intern begeleider aangegeven dat ik haar bij één van de twee beste vriendinnen 'per sé' in de klas wilden hebben. Die twee zijn twee handen op één buik en ze stimuleren elkaar juist positief. Ik wilde ze dus echt niet uit elkaar hebben. Het andere meisje kon nog wel eens overheersend en claimend zijn en ze aanzetten tot 'rare' dingen, daardoor had hen bij elkaar houden voor mij voor mijn dochter wat minder noodzaak, ook al was ook zij een beste vriendin. Mijn dochter was echt ongelukkig geworden als ze bij allebei niet in de klas gekomen was (en dan dus met name dat ene meisje)...
En qua loyaliteit, dat verschilt per kind. De beste vriendin van de oudste zit al bijna vier jaar niet meer bij haar in de klas, ze hebben zelfs een tijd op verschillende locaties gezeten, maar ze zijn nog steeds beste vriendinnen.

Ik zou dus kijken en vragen hoe de jongens op elkaar reageren en afhankelijk daarvan nogmaals in gesprek gaan met de juf. Of dus niet en het gewoon aankijken. En ja, hij mag verdrietig en boos zijn. Dat is een hele logische reactie. Als ze niet bij elkaar komen zou ik dat ook tegen hem zeggen (dat verdrietig en boos zijn mag, want het is ook gewoon stom!), maar daar zelf niet in blijven hangen en je op over langere tijd richten. Bv. de meivakantie. Kan heel goed dat hij dan weer nieuwe vriendjes heft en daarnaast gewoon lekker met zijn oude vriendje speelt met buiten spelen of na schooltijd. En zo niet, direct een verzoek indienen bij de juf en ib/directie voor groep 3, dat hij dan wel weer bij dat vriendje in de klas komt.

 

Ja maar... Dan nog. En dan zal er veel verschil zijn qua juf. Weet je... Die juf staat voor de klas en daar moet je het mee doen. Blijkt dat de dynamiek niet werkt dan moeten ze er wat mee. En dan kan je als ouder op je vraagtekens hebben maar je kind moet gewoon mee dan. Of wil je dan cout que cout dar je kind in dezelfde klas blijft zitten terwijl het duidelijk niet werkt?

Kinderen krijgen er niets van als ze even een teleurstelling te verwerken krijgen. Hoort erbij. We moeten niet als ouders altijd alles maar willen regelen want anders is jantje of truusje zo verdrietig. Leren ze van.

 

Ik snap jullie op zich wel maar ik denk dat jouw zoontje en dat vriendje wellicht ook voor een deel zorgen voor die vervelende dynamiek.

De klas van mijn jongste is van groep 1 naar groep 2 opgedeeld en verdeeld over andere klassen en iedereen kon aangeven bij wie ze in de klas wilde zitten, en dan gingen ze puzzelen. Maar dat had dus niets met de dynamiek te maken maar met dat de klas te groot werd.

 

Het is aan de juf. Ik ben het ook regelmatig niet eens met haar aanpak, maar zolang dl blij is of er iets van leert hou ik m'n mond maar. Als je 2 weken een ongelukkig kind hebt rondlopen vind ik het een heel ander verhaal worden trouwens.

 

Ik zeg niet dat ik vind dat die kinderen hoe dan ook bij elkaar moeten blijven. Ik vind wel dat er wat meer uitleg moet komen als je een kleuterklas gaat opsplitsen zo ver in het jaar met als reden groepsdynamiek. Ik maak op uit het verhaal van ts dat ze geen bevredigend gevoel heeft bij de uitleg. Dat betekend niet dat ze "haar zin" moet krijgen, maar ik verwacht dan wel een uitgebreid gesprek waarin uitgelegd wordt wat de rol van ts haar zoontje hierin is.
En met opsplitsen haal je de groep uit elkaar, dat snap ik. Maar je kunt nog wel naar vriendjes kijken, en als ts en zijn beste vriendje een groot aandeel hebben daarin en het daarom niet kan dat dat dan duidelijk uitgelegd wordt.

Overigens hebben niet alle kinderen/kleuters even snel weer nieuwe vriendjes. Dus dat moet je ook per kind beoordelen. Een juf die roept: nieuwe vriendjes zijn zo gemaakt, vind ik op dat gebied niet heel kundig overkomen.

 

Denk dat je je zoontje het beste uit kunt leggen dat dit een keuze is van juf/school en dat jullie daar gewoon niets aan kunnen doen. Dat je snapt dat hij verdrietig is maar dat het , niet bij elkaar in de klas zitten, niet betekend dat je dan niet meer met elkaar kunt/mag spelen.

Mijn dochter zit in een grote klas (40 kinderen) in groep 1 was het gewoon overleven voor zowel de juf als de kinderen. In groep 2 zijn ze dus gaan splitsen, in groep 3 en 4 weer. Helaas heeft de school er steeds voor gekozen om dezelfde groep te nemen voor de combi klassen, daardoor vervreemden als het waren deze kindjes van de rest van de groep.

Nu in groep 5 was daar de mogelijkheid om de klas te verdelen in 2 kleine groepen 5. Dat deden ze al gelang naar niveau (omdat gebleken was dat het gemiddelde niveau van de grote groep lager was dan het niveau van de 10 kindjes die dus al sinds groep 2 een combiklas vormden met de groep hoger). Mijn dochter is toen dus samen met 8 jongens geplaatst bij de 10 (combi) kindjes. En hoewel ze het heerlijk vind in de klas zie ik toch ook dat ze weinig sociale aansluiting vind bij de gevormde groep meisjes maar ook geen aansluiting meer bij de meisjes die in de andere klas zitten.
Zelf lijkt ze er weinig last van te hebben en vind het allemaal prima zo. Zegt ook eindelijk zit ik in een klas waar ik me niet steeds hoef te wachten op de rest.