“De gelukkigste persoon in Nederland is een 20’er (of 65-plusser) die in Drenthe woont, een relatie heeft zonder (jonge) kinderen, regelmatig een glaasje drinkt, psychisch gezond is en werk heeft. Dat weten we dankzij de stapel onderzoeken naar geluk, zo meldt rtlnieuws.nl .” https://www.ggznieuws.nl/home/onderzoeken-naar-het-geluk-in-nederland/ Kwam dit artikel tegen en vond het wel interessant. Ben benieuwd naar jullie situatie thuis (getrouwd/samenwonend/gescheiden/alleenstaand etc, heb je werk, jonge/oude kinderen, groot/klein sociaal netwerk) en of jullie nou echt gelukkig zijn? Welk cijfer geef je je leven? Op welke vlakken is er nog verbetering te halen? Dit vond ik zelf wel opvallend en grappig trouwens; “Is je goede voornemen om dit jaar helemaal niet meer te drinken? Laat dat voornemen dan maar varen: geheelonthouders zijn gemiddeld minder gelukkig dan mensen die matig (voor vrouwen één glas en voor mannen maximaal twee) drinken.”
Grappig om te lezen. Zonder kind had ik veel minder zorgen, maar toen was mijn leven veel oppervlakkiger dan nu. Al met al ben ik heel, heel gelukkig. Polkadot, cupcake, zonnestralen gelukkig. Natuurlijk valt er vanalles te verbeteren, maar dat is ook wel de uitdaging die het leuk maakt.
Volgens die gedachte scoor ik maar een 2. Ik ben nog een twintiger . That's it. Ik ben gelukkiger dan vorig jaar. Ik geef een 6. Ik zou wat meer willen slapen en dus energie en dus meer buiten willen komen. Ook zou een baan iets meer geluk geven vanege de financiën. Maar ben al lang blij dat ik weer een positief cijfer kan geven.
Ik heb 2 kinderen, een leuke baan, drink niet en woon in het noorden. Ik ben over het algemeen heel gelukkig, mijn familie woont dichtbij en kunnen allemaal goed met elkaar opschieten. Ik heb, behalve materialistische dingen, geen wensen dus ben heel tevreden
Ik schaar mij graag onder de gelukkigen Ik woon weliswaar niet in Drenthe, maar goed, dat is mij vast vergeven. Ik heb een leuke man, een prachtig kind en een wondertje onderweg. We hebben geen geldzorgen en allebei een baan. We zijn gezond en ook onze omgeving is veelal gezond. Verder hebben we een fijn en stabiel sociaal netwerk. Oh ja, als ik niet zwanger ben drink ik wel eens een wijntje hahahaha Tuurlijk is het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ik zou graag een andere baan willen bijvoorbeeld. En ik heb wat angsten voor deze zwangerschap en bevalling. Maar in de basis? Ik ben een tevreden mens. Ik geef het toch wel een 8!
Grappig... Ik dacht na over de titel en bedacht: ik ben vooral moe... Ruim 14 jaar getrouwd, 3 zoons (8, 2 en 1 maand oud) en 1 overleden dochter, die nu 5 zou zijn. Oudste heeft ADHD, zit op het SBO, maar gaat momenteel echt lekker. Middelste is aan het peuterpuberen en ontwikkelt echt rap nu hij een klein babybroertje heeft. Dat is leuk om te zien en horen, want hij gaat echt steeds beter praten en ik kan hem nu meestal goed volgen (ik ben nog wel de enige die dat kan ) Jongste is nog heerlijk baby, lekker om mee te kroelen en knuffelen, maar die nachten... daar ben ik echt niet zo goed in. Gisteren bedacht ik dat ik eigenlijk wel weer uitkijk naar een dagje werken. Ik vind het best pittig, thuis met 2 jonge kinderen en `s middags een grote zoon opvangen die heel lief en zorgzaam is, maar als de medicatie uitgewerkt is ook heel bewerkelijk. Maar ik ben gelukkig met deze geschenken, mijn mannengezin... Ik geniet op zijn tijd van een wijntje en een boterham met filet americain We hebben geen geldzorgen, allebei leuk werk, kunnen het zo regelen dat we geen opvang nodig hebben. We kunnen in de zomer op vakantie en gaan straks in de voorjaarsvakantie ook nog een midweekje weg.
Ik woon in Groningen, getrouwd, geen kinderen, ik werk 28 uur. We hebben een hond en een kat. We hebben geen geldzorgen. We wonen heerlijk buiten, in de natuur. Wel wat aardbevingschade. Dat geeft wel weer zorgen. Maar gelukkig wel redelijk nieuw huis, die niet zomaar omvalt. Maar onlangs wel weer nieuwe scheuren erbij geteld. Ik voel me meestal gelukkig, ondanks dat ik onlangs erg ziek ben geweest en ik wel graag kindjes had willen hebben.
Ik ben zielsgelukkig. Wij zijn een gezin van 4 personen. Mijn man, onze twee knullen van 10 en 7 en ik. We zijn niet getrouwd maar na 13 jaar noem ik hem echt geen '' vriendje '' meer Mijn man werkt fulltime in ploegendiensten en ik ben een bewuste thuisblijfmoeder. We hebben het goed maar moeten nog steeds gewoon op onze uitgave letten. We hebben het een hele tijd met stukken minder moeten doen maar daar hebben we wel van geleerd en zelfs de kinderen waarderen nu juist ook de kleine dingen het meeste. We hebben een super leuke vriendengroep waar we vaak dingen mee doen, dit doen we met de gezinnen maar ook gewoon enkel de volwassenen onder elkaar. We genieten van weekendjes weg en andere leuke vakanties dus in die zin zijn we gelukkig. Ik zou het dan een 8,5 geven omdat het altijd beter kan natuurlijk De verbeter punten zou ik graag zien in mijn gezondheid. Gaat niet echt lekker, heb een hoge bloeddruk, hart ritme stoornis maar ze kunnen de oorzaak niet vinden, momenteel word ik ook voor wat andere dingen onderzocht maar wil het niet uitspreken omdat ik het gewoon nog niet wil erkennen Dus buiten mijn gezondheid om ben ik een ziels gelukkig mens en geniet juist door mijn slechte gezondheid nog meer van alle leuke dingen om mij heen.
Haha.. ik woon niet in Drenthe, ben geen 20-er of 65+, sport niet wekelijks, zie/spreek mijn familie niet dagelijks en ik heb jonge kinderen... Ik zou niet gelukkig moeten zijn geloof ik...
Dan trek ik die fles wijn maar alvast open Ik voel me vaak moe maar heel gelukkig. Ik heb “alles”. Man, kindjes, huis, iedereen is gezond, we hebben leuk werk, ik heb mijn ouders nog, familie, vrienden. We kunnen leuke dingen doen, uit eten op vakantie etc. Dus ja ik ben wel gelukkig. Alleen alles bij elkaar is het soms ook vermoeiend, alle “verplichtingen” die bij werken en kleine kinderen horen, dat kost wel wat energie, zeker om ook een sociaal leven te onderhouden en hobbies. Tja ik mag niet klagen
30er, woon in het zuiden, jonge kinderen, alleenstaande moeder, drink geen alcohol wegens medische problemen, psychische problemen en afgekeurd. Ik ben gedoemd Maar of ik mezelf echt ongelukkig zou noemen? Ik heb een onwijs rotjaar gehad, en dat heeft wel mijn perspectief op een hoop dingen veranderd. Omdat ik (in ieder geval tijdelijk) niet meer kan en mag werken werd ik gedwongen om te kijken naar andere manieren van tijdsbesteding en naar wat er echt bij me past, waardoor ik een aantal dingen heb gevonden die me positieve energie geven. Daarnaast geeft het ook een prettig gevoel om te weten wat ik aan mijn vriendinnen heb wanneer niet alles super gaat, en er is er specifiek eentje die echt een rots is geworden. Juist door gesprekken te voeren over pijn, verdriet en angsten is onze band dieper geworden. En ik heb een aantal hele lieve meiden hier op zp leren kennen! Ook de band met mijn kinderen is hechter geworden, omdat ze in plaats van de rennende, vliegende moeder er nu een hebben die in de gedwongen rust een spelletje gaat spelen. Natuurlijk zijn er hele zware dagen bij. Dagen waar het me moeite kost om uit bed te komen, maar het moet. Maar door er bij stil te moeten staan en het per dag te nemen heb ik wel geleerd om meer te genieten van de kleine dingen, dus ik zou mezelf zeker niet ongelukkig noemen.
Ik ben gelukkig met wat ik nu heb, maar wel met de achterliggende gedachte dat ik hoop dat de situatie ook nog anders wordt. Ik ben een twintiger dus daar scoor ik mee . Woon in een redelijk huis op een fijne plek. Woon samen, heb een dochter en een zoon op komst. Dochter is wel een zorgenkind en daardoor ben ik best druk met dingen waar ik liever niet druk mee was geweest maar ik zou haar voor geen goud willen missen. Ik werk helaas niet en mijn studie gaat verschrikkelijk traag. Ik zou graag willen werken maar ivm dochter momenteel nog geen optie. In de toekomst zal dit wel kunnen. Financieel hebben we geen zorgen. Ik drink niet en ik sport niet. Maar aan die laatste dingen mis ik niet zoveel
Ik ben heel gelukkig. 30-er 3 kinderen Drink niet Woon in Groningen (Ok de aardbevingsschade is wat minder)
Ik ben gelukkig, na een aantal chaotische jaren is nu de rust weer gekeerd, de kinderen worden groter en gaat beter, ik ben twintiger, getrouwd, twee kinderen en eentje onderweg, geen financiele problemen (meer), werk 18 uur en ik drink nu even een poosje niet , anders af en toe een glaasje.. Vraag me over een half jaar nog eens hoe het is... O ja en ik woon niet in Drenthe
mwah.... ben 20-er heb 3 kinderen woon in het westen drink heel af en toe wat ben getrouwd werk 12-16 uur in de week en een heel klein netwerk. Zou wel een groter netwerk willen hebben, een leukere baan (mja geen diploma's), meer geld willen hebben, een ander huis en een bmw(maar goed dat is een beetje 'verwend' gedrag) Overigens ben ik 'gezegend' met een dysthyme stoornis, dus het is erg moeilijk positief te zijn en te blijven, dus nee ik zal vast nooit 100% gelukkig worden, heel jammer
Ik ben super gelukkig! Ben halfverwege de 30, getrouwd, brabo, een zoon van 9 maanden en werk 32 uur.
Wij wonen niet in drenthe, maar overijssel, vrijstaande woning in een leuk dorp. Familie woont dichtbij. Man en ik zijn 26(hij) en 27(ik) en ruim 3.5 jaar getrouwd. 6 jaar samen. Onze zoon is 1 en we hebben een hok vol dieren, 3 honden, 2 katten, 2 kippen en een fazant. Hij heeft een eigen bedrijf welke heel goed loopt. Ik ben bewust 100% mama, thuis dus. Ook niet zoekende naar een baan. Man en ik drinken heel soms, ik heel erg weinig, man soms een paar biertjes. Ik rook niet, man wel. Hebben een kleine sociale kring, ik heb drie heel goede vriendinnen. En een aantal gewone vriendinnen. Man heeft twee goede vrienden, en verder wat kameraden. Mijn vader zien we elke maand en broer ook. Mn man zn familie zien we elke week. Ik vind mijzelf erg gelukkig. We zijn gezond en hebben alles wat we willen. Oh en ik sport niet. Ik haat sporten.
Ik ben 35. Ben getrouwd. Heb 3 kinderen (12-10-2 ) Drink heeeeel zelden Woon in Groningen. Ja ben best gelukkig.....al ben ik van mezelf wel een doemdenker Zie dingen al snel negatief en heb in het verleden vaker een depressie meegemaakt.
Ondertussen ben ik heeeeel gelukkig! Maar dat was 2 jaar geleden wel anders toen ik in scheiding lag, net een nieuw huis had gekocht (ja wat een timing) en ZL net een jaar oud was.... bah krijg nog steeds een brok in mijn keel als ik terug kijk op die rot tijd vol onzekerheden... 2 jaar later gelukkig getrouwd met de beste, liefste, leukste vent op de wereld ZL doet het fantastisch goed ondanks de scheiding, zit lekker in zijn vel. We hebben allebei een leuke baan, we hebben veel vrienden en familie, een mooi huis en nu een kindje van ons samen binnenkort! Helaas wel een man die vorig jaar een burn out heeft gehad... dat was erg pittig maar heeft ons wel sterker gemaakt.... mijn baan is best stressvol maar wel leuk. ik sport niet (fietste veel) en dronk graag een wijntje hier en daar (en straks weer hihi) Ben geboren in het noorden en woon nu in het zuiden (bijna vastelaovend! Met een dikke buik ) het gaat dus prima hier