14 februari als ik me niet vergis voor de scholen in Groningen, Friesland en Drente. 14 maart voor Noord-Holland, Utrecht en Flevoland. Dit voor de scholen die meedoen, dat zullen er deze keer wellicht minder zijn dan bij een landelijke staking. Overigens heb ik hier in Noord-Holland nog niks gehoord van onze twee lagere scholen over of ze weer aan een staking meedoen. Toevallig is het op de school van mijn autistische zoontje ook een studiedag, dus hier hadden we reeds een aangepast ritme die dag.
https://www.ad.nl/binnenland/leraren-ziek-meer-dan-1-000-leerlingen-naar-huis-gestuurd~a5fa6a25/ Dit zal ook een reden zijn voor de staking
https://www.ad.nl/binnenland/viroloog-ab-osterhaus-pleit-voor-griepprik-docenten~a7fad715/ Nee, docenten moeten gewoon standaard een griepprik...
Waarom is dat gek? Zoiets moet natuurlijk niet verplicht worden. Maar als je in de zorg werkt, is het ook normaal om een griepprik te krijgen. Waarom niet die keuze bieden als je met jonge kinderen werkt? Alhoewel dat het onderliggende probleem (een tekort aan leerkrachten) niet wegneemt
Een griepprik gaat natuurlijk niet verhelpen dat ik volgend jaar 33 leerlingen in de klas heb. Grootste klas die ik tot nu toe heb gehad waren er 32, daarbij kreeg ik 4 halve ochtenden in de week ondersteuning van een onderwijsassistent. Die worden volgend jaar weg bezuinigd. Dus ja. Ik ga mijn best doen volgend jaar. Voor de zomervakantie gaan we de groepen die samengevoegd worden alvast een aantal keer dingen samen laten doen om elkaar te leren kennen. En dan bij de start van het schooljaar flink insteken op groepsvorming. En natuurlijk mijn best blijven doen voor de 3 standaard niveaugroepen en waar mogelijk ook nog voor de kinderen die daarbuiten vallen (minder- en meerbegaagden) Dat zijn de dingen die ik zelf in de hand heb. Maar het zou wel schelen als ik net als vorig jaar de groep zou kunnen splitsen zodat we bij begrijpend lezen op twee niveaus tekst aan kunnen bieden. Ik hoop dat er nog meer geld voor meer collega's bij zal komen. Maar tot die tijd zijn een hoop kinderen toch de dupe van de huidige situatie.
Hopelijk gaat het na het wennen zowel voor de groep als voor jou goed werken. Mijn kinderen zitten vanaf groep 2 in een klas van 34, geen verdere ondersteuning. We krijgen jaarlijks van de juffen (elk jaar een andere juf) te horen dat de kinderen gewend zijn aan de groepsgrootte en gewoon niet anders weten. Wellicht dat hetzelfde geldt voor leerkrachten, wennen aan een andere tempo ipv bij voorbaat tegenop kijken.
De kinderen die van jongs af aan in zo’n grote groep zitten, zijn er inderdaad aan gewend en weten niet beter. Maar ik denk niet dat ‘ze zijn eraan gewend’ zomaar vertaald kan worden naar ‘het is niet slechter dan een kleine klas’. Jouw kinderen en jijzelf kunnen niet vergelijken. Ik kan dat wel. Mijn kleinste klas had 16 leerlingen (zogenaamde ‘zwarte school’ in een achterstandswijk). Ik heb ook jaren gehad met tussen de 20- 26 leerlingen. Nu een groep van 28,vorig jaar 32, komend jaar dus 33. Bij sommige dingen maakt een grote of kleine klas niet uit. En er spelen naast groepsgrootte ook veel andere dingen mee. De verschillen in (cognitief) niveau van de leerlingen, aantal leerlingen met gedragsproblematiek en de ernst daarvan. En natuurlijk de leerkracht die voor de klas staat. Maar alles bij elkaar genomen, durf ik je toch te garanderen dat omgaan met verschillen (zowel cognitief als in gedrag)in een kleine klas gewoon makkelijker is. En er is gewoon meer aandacht per kind. Simpele rekensom: een les duurt een uur. Laten we zeggen dat ik in 10 minuten een klassikale instructie geef. Dan in een kleine klas een minuut of 8 verlengde instructie en in een grote klas 12 minuten. Voor een grotere instructiegroep, heb je wat meer tijd nodig. Er blijven 42 minuten over in een kleine klas. In een klas 20 leerlingen heb ik dan nog 2 minuten per kind, waarin ik even mee kan kijken en nog wat extra uitleg kan geven. In een klas van 33 waarbij er nog maar 38 minuten over is, net een minuut per kind gemiddeld. Nu zijn er altijd k8nderen zonder vragen. En kinderen die iets meer tijd nodig hebben. Maar in een klas van 20 heb ik elke les elk kind even gezien. In een klas van 33 haal ik dat niet. Sommige kinderen hebben daar geen last van. Andere verzuipen toch eerder.
Mee eens hoor, maar at the end hoeft kwaliteit van ontvangen onderwijs (vanuit kind bekeken) niet per se af te hangen van klokminuten tijd dat je zelf krijgt van de juf. Het komt erop neer dat je in een grotere groep op een andere manier lesgeeft -> niet op dezelfde manier met minder tijd per kind. Misschien meer in projectvormen of niveauoverschrijdend (kinderen elkaar helpen), zelfoplossend werken ipv wachten op juf met vragen enz. Een totaal andere aanpak kan ook tot dezelfde resultaten leiden. En misschien juist verfrissend zijn voor de kinderen. Dat zie je bijv vaak bij mensen die parttime gaan werken in een resultaatgericht bedrijf. Omvang van werk wordt niet kleiner, je hebt alleen minder tijd om tot hetzelfde resultaat te komen. Daarmee word je gedwongen om anders te werken, niet meer of minder.
Het aantal leerlingen moet niet uitmaken. Alleen de extra taken die erbij zijn gekomen maken dat het ineens zoveel meer werk is. Het hele basisschoolsysteem ( of hele school systeem) kan wel weer eens flink op de schop. Zo is het al best verouderd. Tegenwoordig zie je ook meer tienerscholen. Die scholen geven leerlingen vanaf 10 jaar les. Op hun eigen niveau. Omdat tieners nu eenmaal in een bijzondere levensfase zitten. Zo is het ook al een heel rigide systeem wat we al heel wat jaren hanteren op de basisschool. In 2010 heb ik dit al eens besproken in college. Ik zie hier veel meer in te behalen.
Ik ga ervan uit dat alle leerkrachten dit anno 2018 doen. Dus niks: een totaal andere aanpak kan ook tot dezelfde resultaten leiden.
Huh? Dus je gaat minder uren werken, krijgt daarvoor natuurlijk minder betaald en moet dezelfde hoeveelheid werk verrichten als voor een ft salaris... en dat noemen we dan "anders werken"? onder het kopje efficiency zeker. het lijkt mij zeer onwenselijk en niet alleen voor leerkrachten..
Niet om het een of ander maar dat is wel wat er overal tegenwoordig gebeurd. Ook in de zorg bijvoorbeeld. Veel bezuinigingen en hetzelfde en heel vaak zelfs meer moeten doen voor dezelfde of minder uren. Dan moet je wel gaan nadenken over andere manieren van werken. Niet altijd leuk, niet altijd goed maar soms wel verrassende resultaten.
Wat een gek berichtje.......hoezo mensen met lange tenen???? Terugkomend op het onderwijs en grote klassen en andere manieren van lesgeven...... Ik vind te grote klassen geen fijne ontwikkeling, ik wil graag dat mijn kind gezien word en niet een nr word of ondersneeuwt of opgaat in het grote geheel.... Ondanks dat het vervelend is het staken snap ik dat het gedaan word en overleven we dit keer ook wel weer. En in de zorg hebben we het ook niet fijn idd, maar t gaat er hier niet om wie het het ergste heeft..... in de zorg kunnen wij niet staken want dat kunnen we onze clienten niet aandoen, balen voor ons maar niets aan te doen, andere manieren zoeken om aan te geven dat wij ook wel wat extras van alles kunnen gebruiken......
Zo werkt dat in het algemeen wel hoor, behalve bij banen die gericht zijn op uren maken. Afhankelijk van de functie verandert deze resultaattechnisch niet als je beslist om minder te werken/ ouderschapsverlof oid op te nemen. Vooral als je de functie met dezelfde eindverantwoordelijkheid wint behouden.
Eens dat het systeem op de schop moet. Het moet vooral flexibeler worden. Maar ik ben het niet eens met 'het aantal leerlingen moet niet uitmaken' Zelfs als ik de manier van lesgeven radicaal zou wijzigen, dan nog blijft mijn lokaal 49 vierkante meter. Als er geen geld is voor meer collega's, dan zeker niet voor nieuwbouw. Dus met dat oppervlak moet ik het doen. Ik heb vorig jaar vanwege de groepsgrootte al mijn computers het lokaal uit moeten doen. Laptops hebben we nog niet voldoende en die er zijn werken vaak niet. Maar dat terzijde. Het maakt het werken aan projecten (21th century skills?) wel lastiger. Met een stuk of 24 leerlingen, heb ik ruimte over om een aantal rustige werkplekjes in te richten. Voor leerlingen die even wat minder prikkels nodig hebben. Of juist om een tweetal of een klein groepje aan te zetten dan samen werkt aan een andere opdracht. In een klas van 33 staan 9 tafels extra. Geen ruimte meer voor afgezonderde werkplekken. En juist meer leerlingen die er behoefte aan hebben. Ik heb ook geen instructietafel meer. Daar is geen plek voor. Dus als ik een groep kinderen bij elkaar wil zetten, moeten kinderen van plek ruilen. Ik werk met wisselende instructiegroepen, want dat is het meest adaptief en doet meer recht aan passend onderwijs. Maar dat geruil van werkplekken, zorgt wel elke keer voor onrust. Vooral omdat met 33 leerlingtafels in het lokaal er niet overal voldoende loopruimte is. Kinderen moeten dus omlopen of zich achter andere leerlingen doorwringen. Dit soort dingen lijken misschien maar kleine onhandigheidjes, zeker voor mensen die zelf niet voor de klas staan. Maar het heeft echt invloed op de groepsdynaniek. Het gebrek aan voldoende fysieke ruimte zorgt dat irritaties sneller oplopen. Zeker als er geen plek is om je even terug te trekken. Wij mogen geen werkplekken maken op de gang. Er staan wel twee lokalen leeg. Als je mensen hebt is het ideaal om de klas te kunnen splitsen. Maar die mensen zijn er volgend jaar niet meer. Je kunt kinderen daar niet (langdurig) zonder toezicht laten werken. De mogelijkheden zijn beperkt en dat is niet op korte termijn op te lossen voor onze school. Maar die kinderen zitten er straks wel mee.
Ik snap helemaal wat je bedoeld. Ben geen juf, maar heb wel 2 kinderen die behoefte aan ruimte hebben en soms een afzonderlijk plekje.