Wij wonen zo'n 25 min rijden van het zkh. De aanrijtijd van de ambulance wordt in onze regio vaak niet gehaald! Ik vond het dan ook wel een veilig idee om in het zkh te bevallen en merk dat er veel hier in de omgeving zo over denken..
Hier is een thuisbevalling helaas niet verantwoord. Afstand tot het ziekenhuis is te groot. Bij nood duurt het met veel geluk minimaal een uur voor je in het ziekenhuis bent, afstand is dus indicatie voor medische bevalling hier. Hopelijk dit keer de eigen vk bij de bevalling. Vorige keer een prematuur kindje dus geen eigen VK erbij gehad. Bevalling zelf is vorige keer prima verlopen, dus dat zou thuis kunnen en zou ik ook wel graag willen, maar afstand echt te groot.
Ons eerste kindje moest in het ziekenhuis geboren worden ivm verminderd voelen van leven. Bevalling is zonder complicaties verlopen. Ze had de navelstreng om haar nekje, maar dit heeft geen verdere gevolgen gehad. Ons tweede kindje is thuis geboren, zonder complicaties. Ik vond dit ontzettend fijn. Mijn eigen omgeving en na die tijd in mijn eigen douche, douchen. Daarna direct in mijn eigen bed. Ons derde kindje is thuis geboren. Echter had ze meconiumhoudend vruchtwater. Het ziekenhuis konden we door de snelheid van de bevalling niet meer redden dus ze is thuis geboren. Ze is gezond ter wereld gekomen en mocht thuis blijven na overleg met de kinderarts. Het “bijzondere” eraan is dat ik ‘s middags nog op de verloskamers heb gelegen ivm verminderd leven voelen. Achteraf begon de bevalling toen al, we zagen harde buiken/weeën op de ctg. We hebben besloten wel naar huis te gaan. Achteraf hadden we beter kunnen blijven. Maar goed, dat is achteraf gezien.
Hier was het bij de jongste net andersom: mijn geplande keizersnede eindigde in een hele vlotte thuisbevalling...
Hier wilde ik graag thuisbevallen van de 3e, helaas met persweeën nog naar het ziekenhuis gemoeten. Er komt geen 4e maar anders zou ik voor een zkh bevalling kiezen, vond het verschrikkelijk om met persweeën nog in de auto te stappen..
Bij de oudste moest ik in het ziekenhuis vanwege hoge bloeddruk en dus een inleiding bij 37 wk. En daar was ik wel op mijn plek met 2x ruggenprik en vaccuumpomp na ruim 2 uren persen.... Bij de jongste wilde ik weer in het ziekenhuis, leek me gewoon fijner en veiliger. Verloskundige heeft thuis mijn vliezen doorgeprikt (omdat de bevalling met 40 wk niet op gang kwam ondanks 3x strippen en wederom oplopende bloeddruk). 4 uurtjes na het doorprikken was de kleine man er al. Hoewel de ontsluitingsfase heel snel ging (2,5 uur) ging het persen wederom moeizaam, dippende hartslag dus zuurstof erbij en uiteindelijk door op mijn buik te drukken kon hij eruit. Toch weer blij dat ik in het ziekenhuis was! Ik vond het met ontsluitingsweeen al een ramp in de auto...... (15 min op topsnelheid ) Het is niet de bedoeling dat er nog eentje komt, maar ik zou een volgende keer ook zeker weer in het ziekenhuis bevallen!
onze eerste is in het ziekenhuis geboren, bij de 2e wilde ik graag thuis bevallen, alles ging goed en hij is ook thuis geboren, alleen toen vond de verloskundige dat ik teveel bloed had verloren en moest toen alsnog naar het ziekenhuis met de ambulance. zelf voelde ik me prima. gelukkig mocht ik de zelfde dag nog naar huis. ik vond het erg jammer dat ik toch nog naar het ziekenhuis moest. als ik het over moest doen, dan koos ik toch weer voor een thuisbevalling, dat was zo anders dan bij de eerste in het ziekenhuis.
Dat kan ik me voorstellen. Bij de eerste in het ziekenhuis bevallen en met gewone weeen in de auto vond ik al verschrikkelijk.
Hou op hou op, bij de 1e met een weeënstorm in de auto gezeten .. Eigenlijk zou je lichaam gewoon een seintje moeten geven "He, je weeën beginnen zometeen dus rijd maar alvast naar het ziekenhuis".
Dat snap ik, hoe fijn! Was mijn plan ook bij de 3e, zal maar niet vertellen hoe mijn bevalling is gegaan