Het zal nog verbazen wat je lichaam er nog bij kan en wat je cervix nog aankan. Eerlijk als je zou bevallen was dat allicht al gebeurd. Dat is wat ons jammer genoeg overkwam jij bij je dochtertje en ik bij men zoontje. Onstuitbare arbeid. Dus denk dat ons lichaam nu wel laat weten dat ze niet opgeven en doen wat het moet doen. Maar de emoties die daarbij komen voor onszelf. Vertrouwen hebben, iets doen en afwegen wat is te veel maar waaraan heb ik nood om normaal te kunnen functioneren. Het is niet makkelijk. Ik vond het beide keren anders. Bij men dochter ervaarde ik het anders dan nu deze zwangerschap. Vorige keer onderging ik gewoon want de drang naar een “levend” baby’tje was zo groot. Nu heb ik heel erg het gevoel alsof men leven me door men vingers glipt. Alles is opzij gegaan net als de vorige keer maar Toch heb ik het er nu anders zwaar mee. Morgen is idd the day waar ik zo lang naaruit keek. En erg genoeg voel ik me al heel de dag slecht. Ik kan echt elk moment huilen. En ik weet niet waarom. Omdat we het gehaald hebben? Omdat ik weet hoeveel werk er aan de winkel is op vlak van mijn rol als mama terug innemen mijn rol als vrouw. Ik had een eigen zaak die ik na 7 weken terug ga opstarten. De zorg voor 2 kinderen... ik weet het niet maar ik heb alleen maar het gevoel dat het me ontglipt, dat het ineens zo snel gaat. Dat het voorbij is en wat erna. Ik ben zo gefocust geweest op nu dat het onwezenlijk lijkt dat het al nu is. Ontzettend moeilijk te verwoorden en ook super verwarrend voor mezelf. Ik wil door het dolle heen zijn , ik wil men leven terug, ik vind het soms erg voor men dochter dat ze nooit meer als enige is. Pfff best veel wat op me afkomt. Wat je normaal doorheen je zwangerschap verwerkt. Maar dat heb ik niet gedaan denk ik vanwege alle zorgen en druk. Overvalt me dat nu ineens... Ik hoop dat ik na morgen andere inzichten krijg. Sorry moest er denk ik even uit. En is moeilijk om mensen te vertellen over wat binnen zitten en afgesloten en afhankelijk zijn met je doet. Iedereen verwacht dat ik dolblij men leven hervat. En wat afgelopen maanden was dat laat je gewoon als een extra huidje achter je... nou zo voelt het deze keer niet aan. Ik ben ervan overtuigd dat je nog aardig wat weken erbij gaat doen! Eens die 32 aanstreept en zo week per week erbij ben je voor je het weet 36 weken. Want uiteindelijk zijn 4 weken echt niet veel meer. Mijn mama zegt altijd denk maar eens dat je nog maar 4 weken te leven hebt. Dat is onwijs kort. Maar 4 weken wachten op iets leuk of waar je naar verlangt. Is onwijs lang. Lieve groetjes ik hoop dat we binnekort gewoon ons leven kunnen hervatten en een mooi elan kunnen vinden in ons nieuw gezin waar we toch we best een stevige prijs voor betaald hebben.
Dikke knuffel ook voor jou. Alles komt er nu pas uit en moet worden verwerkt. Je hebt het zo dapper gedaan!
Ahh @Mijn Xander , het is ook niet niks he.... Hier hoef je echt geen sorry voor te zeggen, ben blij voor je dat het er even uit is. Het is ook een ontzettend zware tijd geweest, en zo spannend wat nog gaat komen. Wel op een andere manier spannend, maar evengoed is het zo! Ik hoop voor je dat je je vandaag wat beter voelt, dikke knuffel! Viel het mee, de cerclage verwijderen? Lief van je dat je overtuigd bent dat ik nog wat weken er bij plak, maar daar ben ik echt heel nuchter in... eerst zien en dan pas geloof ik wat.. Ben echt heel blij met bijna 32 weken, merk dat ik me mentaal echt een stukje lekkerder ga voelen hoe meer dat dichterbij komt. Ik hoop dat het echte genieten dan gaat beginnen! Veel sterkte, hou je taai! Als het goed is heb je het zwaarste achter de rug!
@Kangerootje ja de week is door de helft! Geeft steeds meer rust, de kg's vallen hier langzamerhand steeds meer van m'n schouders af 'Fijn' dat je die conditie herkent haha, fijn voor mij maar minder fijn voor jou Maar goed om te horen dat je nu gerust een uurtje kan lopen ergens! Ik probeer nog wel een klein rondje te lopen per dag, maar dat gaat echt in een slakkentempo inderdaad omdat ik om de haverklap een heel strakke buik heb (geen echte harde buik maar niet fijn). Die verbazing 's morgens herken ik ook heel goed haha, ook als ik 's nachts naar de wc moet, kan dan zo blij worden als ik merk dat m'n buik nog mooi rustig is Echt bijzonder dat je cervixlengte ondanks alles toch stabiel is gebleven! Je snapt dan soms ook echt niet hoe dat kan... Helaas is het bij mij toch wel langzaam aan het verkorten, dus ik hoop maar dat die verkorting in hetzelfde tempo door blijft gaan (of stopt uiteraard), in dat geval hebben we nog wel een paar weekjes te gaan. We gaan het zien! Gelukkig krijg ik t/m week 36 extra hormonen, dus ik vind die uitspraak van je verloskundige wel heel fijn haha Maarja, aan de andere kant kreeg ik de vorige keer pas weeën nadat ik een paar cm ontsluiting had, dus ik vertrouw ook gewoon (nog) nergens op. Lastig dat je al wel zo veel gerommel hebt! Kun je nog een beetje slapen tussendoor? Hoop het voor je! Succes met het afwachten! Ik duim dat dit 'jullie week' wordt! Toitoitoi Liefs!
Dankjewel voor je Berichtje. Voel me vandaag idd veel beter. Ga de dingen maar stukje bij beetje doen. En het nemen zoals het komt. Door de stress overviel alles me een beetje. Het verwijdering ging verrassend goed. Eendenbek deed wel wat pijn. Best ver open deden ze die. Maar het verwijderen was echt 2 knipjes en het lostrekken voelde ik amper. Vreemd om te verklaren maar voelt nu echt alsof de spanning eraf is. Benieuwd Hoelang ik er nog aanplak. Zoals je zegt eigenlijk heb ik het zwaarste achter de rug. Maar voor jou beginnen de betere weken ook heel kort om de hoek te loeren. Na 32 weken ga je jezelf steeds positiever voelen. Het vertrouwen in dat jullie nu echt wel een baby’tje gaan krijgen dringt bij elke week meer en meer door. Dat gaat vast een heerlijk gevoel geven. Als je denkt vanwaar we gekomen zijn en waar we nu staan hebben we dat al super gedaan!
@Mijn Xander Fijn dat je je gister al beter voelde! Goed om de dingen stukje voor stukje te doen, niet alles tegelijk idd! Alhoewel je dat soms wel zou willen... maar goed van je om het in stukjes te hakken! Naar die eendenbek, brrrr! Gelukkig viel het verder mee. Gek idee dat je lichaam het nu 'op eigen kracht doet' of valt dat mee? Inderdaad, het idee dat we straks daadwerkelijk een baby'tje hier in de wieg hebben liggen komt steeds meer binnen. Kan het me nog steeds niet voorstellen, maar oh wat een fijn idee... Kan ook al bijna niet meer wachten, al moet de kleine liever nog wel minstens 5 weken op zich laten wachten! Voor ons gevoel sluiten we met de geboorte ook een deel af, niet alleen deze zwangerschap maar ook een deel van het verdriet na het overlijden van ons dochtertje. Natuurlijk, het overlijden van haar zullen we nooit echt kunnen afsluiten, maar hopelijk wel het verdriet van toen dat we met lege handen zaten. Alhoewel ons gezin nooit meer echt compleet zal voelen natuurlijk. Erg dubbel en ingewikkeld allemaal! Maar eindelijk is er straks weer een heerlijk lichtpuntje in ons midden, daar gaan we van uit! Zeker, we zijn al superver gekomen! Ben heel blij voor je dat je bijna bij de 37weken bent Als je bedenkt dat ze 5 weken geleden tegen me zeiden: het kan maar zo dat je kindje de komende dagen geboren wordt, whooo geweldig dat ie nu nog lekker zit waar hij/zij hoort te zitten Als ik het goed onthouden heb ben je nu zwanger van een zoontje toch? Hoe voelt dat, na het verlies van je eerste zoontje? Merk je dat dat moeilijker is, of merk je geen verschil met wanneer het een meisje zou zijn geweest? (ikzelf zou een dochtertje fantastisch vinden (zoontje ook hoor!), omdat ik na het verlies van ons dochtertje heel graag een dochtertje zou willen opvoeden. Maar ik lees ook op bijv FB verhalen van vrouwen die het heel confronterend vinden) Zet hem op, nog even en je hebt weer een kindje in je armen!
Heel herkenbaar. Na het verlies van ons zoontje beseffen dat we deze keer echt een baby’tje mee naar huis mochten nemen was onwezelijk maar tot op vandaag word ik nog steeds warm bij de gedachte hoe prefect dat aanvoelde. Ik heb het verlies van mijn zoontje erna echt een plaats kunnen geven. Hij is ons engeltje en zij onze engel in aanwezigheid. Dat voelt goed. Het aanvaarden dat hij er nooit fysiek bij zal zijn was moeilijk maar heb ik na men dochter wel zo kunnen invoelen. Voor mij voelt dat nu ook heel juist aan. Ik heb heel veel geleerd uit dat verlies. Op alle vlakken. Zonder hem te verliezen had ik al die dingen niet geleerd en nooit op die manier gezien. In dat opzicht heb ik het een invulling kunnen geven die goed aanvoelt. Ik hoop voor jullie dat jullie dat ook kunnen nadat jullie een bundeltje geluk mee naar huis mogen nemen. Ik was na mijn zoontje heel gelukkig met een dochter. Ik wou altijd een meisje. Heb ik me lang schuldig over gevoeld tegenover men zoontje nadat hij er niet meer was... Toen we wisten dat we erna een meisje kregen was ik heel blij maar ook dacht ik nooit zal ik een jongen hebben... heel tegenstrijdige gevoelens. We gingen ook nooit meer voor een volgende zwangerschap gaan na onze dochter. Daar besliste het lot anders over. Ik droomde van een jongen maar die droom durfde ik niet toelaten. Dus zei ik dat ik hoopte op een 2de dochter. Toen we wisten dat we een jongen kregen vond ik dat heel moeilijk. Nu heb ik het gevoel alsof het gewoon echt letterlijk een geschenk uit de hemel is. Jullie weten niet wat het wordt ? Een jongen of meisje ? Hebben jullie dat bewust gedaan omdat het idee moeilijk is ? Ik heb vandaag weer aardig wat gedaan. Ik ben zo blij dat ik nog kan functioneren. Kan heel vreemd klinken maar ik dacht echt het lukt me nooit meer. Maar gaat goed. Wel best wat rug pijn en bekkenpijn. Denk van veel rust nemen naar nu ineens best veel doen. Heeft wel zijn impact. Heb het idee dat de baby ook wel al gezakt is. De druk lijkt er we vanaf nu de cerlage eruit is. Een vreemd gevoel. Vandaag wat spullen gaan kopen voor de babykamer. Wat voelde dat heerlijk. Voormiddag zijn mijn mama en schoonmama me komen helpen poetsen. Want 5 maanden tegen dingen aankijken. Is een hel. Dat moest ik echt aangepakt hebben maar ging in men eentje onmogelijk op een halve dag lukken. Ik hoop dat ik nog even mag nestelen maar ik heb niet dat gevoel maar zeg nooit nooit. Benieuwd naar welke termijn we nog mogen neerzetten. Ook @Kangerootje want wat doe je ons verbazen. Die termijn heb ik bij men dochter niet gehaald. Maar super fijn dat je nu wel nog wat weekjes van genot eraan mocht plakken. Het geeft toch wat vertrouwen in je lichaam en het zijn die momenten wat je in de toekomst het meest gaan bijblijven. Ik wacht spannend af op een baby arrived berichtje.
@Mijn Xander Ben ik weer! Sorry voor m'n late reactie soms, maar op m'n telefoon kan ik niet meer fatsoenlijk typen, hele rare autocorrectie ofzo. Echt om gek van te worden. Voor korte reacties wel te doen, maar nu zit ik weer achter de laptop en gaat het wat makkelijker En @Kangerootje idd bevallen! Ben nog steeds echt helemaal blij voor je Wat beschrijf je het mooi wat het verlies van je zoontje voor jullie betekent, dat je er zo veel van geleerd heb. Ik ervaar dat precies zo, natuurlijk had ik haar 1000 maal liever bij mij gehad, en jij zonder twijfel ook, maar er valt nu eenmaal niets meer aan te veranderen. Ze heeft me zo veel dingen doen beseffen en leren. Bijzonder he, dat zo'n klein kindje dat allemaal teweeg kan brengen! Voelt voor mij ook erg fijn dat haar komt niet 'nutteloos' is geweest. Ze heeft echt voor een verandering/verrijking gezorgd. Wat ontzettend bijzonder, dat je eigenlijk na je dochter niet meer zwanger zou worden, maar dat er toch op de een of andere manier nog een kindje is die daar een stokje voor steekt en nu in jouw buik zit Het is je gegund! Heerlijk dat je babyspullen hebt kunnen komen, en samen hebt kunnen poetsen! Fijn die hulp Afgelopen dagen nog dingen kunnen doen? Maar denk ook tegelijkertijd aan je rust he! Wij weten idd niet wat het wordt, wisten we bij onze dochter ook niet. We vinden de verrassing tot op het eind bewaren veel te leuk en het was bij onze dochter ook echt fantastisch om zelf na de geboorte te ontdekken wat het is. Zoon of dochter nu maakt me niet uit, ik vind het niet moeilijk om weer een dochter te krijgen. Zou ik heel mooi vinden Gek genoeg ben ik meer nieuwsgierig naar welke naam we mogen gaan geven aan ons kindje, dan of het daadwerkelijk een meisje of jongen is haha! Vanmorgen weer controle gehad en de cervixlengte is wel verder aan het verkorten. Nu 9 mm (vorige week nog 15mm). Dus ik zie zelf de kans dat ik 37 weken haal wel steeds kleiner worden. Het is nu al weken aan het verkorten, tja op een gegeven moment is het dan gewoon 'op'. De vraag is alleen in welk tempo het verder verkort. Aan de ene kant echt niet fijn natuurlijk bij 32 weken, maar aan de andere kant.... ben 10 weken langer zwanger dan bij m'n dochtertje, en al 5 weken langer zwanger dan bij de eerste opname. Dus we hebben al zó veel gewonnen! Elke dag er nu bij voelt als een cadeautje. De spanning is gelukkig stukken anders dan de afgelopen maanden, dat geeft me al een heleboel rust. Van te voren zo gehoopt, maar niet durven te verwachten dat ik deze termijn al zou halen. Dus zoals zo vaak al gezegd: we wachten het maar weer verder af Mss moeten we toch maar weer even verder met de geboortekaartjes bedenk ik me nu....
Hee Meid, hoe is het nu?? Sorry dat ik nu pas reageer, maar ook mijn telefoon doet dat dus op ZP!!! heel irritant, elke keer extra letters of verkeerde woorden.... Wat ben je al een eind!! Goed joh. de 32 weken is mijn 1e doel.. dinsdag 28 wk en dat is alweer heel wat beter dan 26+3. Je baarmoedermond verkort indd, maar om je wat hoop te geven; bij mijn 1e zwangerschap had ik met 30 wk een bmm van 0,7 cm. Hierna hebben ze t niet meer opgemeten, omdat t niets meer zei, maar ik ben pas met 40 weken bevallen, met een inleiding!! Dus het kan nog steeds Maar zo niet, dan heb je al een hele mooie termijn en komt het vast goed. Fijn om te lezen dat je wat rust hebt nu ook. hou je sterk, knuffel!
Dappere meiden die elke dag nog tellen. Ik leef zo onwijs met jullie mee. Idd wat ukkie zegt. Ik had 0.7 bij de 28 weken. Daarvoor niet gemeten,ja met 20 weken en toen had ik nog 3.6! Dus best kans dat het bij mij sindsdien ook steeds is gaan verkorten maar op een gegeven moment bleef t stabiel. Maar ik begrijp je toffepeer en je bekijkt het positief. Op 32 weken zijn de lange termijn effecten hetzelfde als bij a termen baby's. Zo bekeek ik het ook. En leef gewoon van dag naar dag, dan een week door de midden, al dichter bij de 33 als bij de 32, enz. Goed ook dat je met alle scenarios rekening houdt. Zodat je je niet te erg verzet als de bevalling toch zou beginnen. Ukkie jij ook goed bezig zeg. 28 weken, top! Door naar de 29!!!!! Ik duim voor alle meiden hier!
Lieve meiden, Hier een stille meelezer. Wat zijn jullie dapper! Nu nog de laatste loodjes, hou vol! Ik hoop jullie goede voorbeeld te kunnen volgen. Liefs!
Oh jeetje meissie, ik lees nu pas je updates. Wat ontzettend schrikken en wat een spanning allemaal. Ik duim dat er nog zoveel mogelijk dagen/weken bij komen. Hoe gaat het nu?
Thanks meiden!! Lief allemaal Ik geef de hoop nog zeker niet op hoor! Maar m'n lichaam heeft nou eenmaal helaas al een keer bewezen met een belachelijke termijn te kunnen bevallen, dus ik vertrouw dat lichaam gewoon niet meer. Het heeft mij, m'n man en vooral m'n dochtertje zo enorm in de steek gelaten... Al ik vind het fantastisch dat ik nu met een beetje hulp (proluton en veel rust) al zo ver ben gekomen. Kan datzelfde lichaam dus toch wel wat aan. Wie weet wat er nog meer bij komt! @Ukkie1 vandaag 28 weken!! Whoehoe! Bijzonder ook he zo'n verschillend beleid tussen ziekenhuizen... Ik ging er ook niet meer van uit dat het gemeten zou worden, maar mocht ik ontsluiting hebben dan had ze me willen houden vanwege de termijn. Je kunt ook alleen maar literatuur vinden over de lengte voor de 24/28 weken en wat dat zegt op een risico op vroeggeboorte, bij een langere termijn niks. Maar goed, het zal wel @Kangerootje hoe is het met jou en je dochtertje? Lekker aan het genieten van je kraamweek? @Mijn Xander hoe is het met jou? Beetje vol te houden allemaal? @Star2017 en met jou? Ook al eindje op weg nu toch?
@toffepeer lief dat je aan me denkt! Ik heb je laatste update helemaal gemist! Je cervix dus toch weer iets verkort.. Toch weer even minder nieuws waar je niet op had gehoopt. Gaan ze dat nog iedere week meten? Gelukkig blijf je er posiief onder! We blijven gewoon duimen voor de 37 weken! De 33 is al voor je in het zicht! Hier alles gelukkig ook nog steeds goed! Vorige week een groeiecho gehad en ze groeit goed, cervix ook nog mooi qua lengte. De 27 weken komen al in het zicht! Ben echt blij iedere week als ik weer een week verder ben!
Wat fijn dat bij jou ook alles goed is! Elke week verder is weer zó ontzettend fijn he! Heb ook altijd de neiging om het van de daken te schreeuwen haha. Dus bij deze: IK BEN 33 WEKEN, WHOEHOEEEEEEEEE!!!!!! Ik denk dat ze alleen morgen bij de controle nog gaan meten, onder het mom van als er ontsluiting is, wil m'n gyn liever dat ik opgenomen blijf, omdat ik nog onder de 34 weken ben en de vorige keer pas bij 3-4 cm weeën kreeg. Hopelijk is dat wel de laatste keer, want echt ontzettend veel zegt het nou ook weer niet is wel gebleken de laatste weken Verder vermaak ik me nog wel prima, lekker Olympische Spelen kijken, tussendoor babykamer steeds meer af maken (met name kleertjes etc). Begint echt ergens op te lijken en kan niet wachten tot kleine smurf zijn of haar intrede mag maken
Toevoeging op laatste zin: maar daar moet hij/zij liever nog wel paar weekjes mee wachten, al ben ik al supertevreden met deze termijn na alles wat we mee gemaakt hebben
Oh wat ben ik blij voor jullie allemaal. Wat fijn inderdaad elke week erbij is zon ongelofelijke winst! Hier gaat t goed, reageer zsm even uitgebreider
@toffepeer haha ik bak bijna iedere week een taart of we gaan uiteten ofzo! Morgen gaan we het geslacht bekend maken, heb zo'n Gender taart laten maken. Succes vandaag weer bij de controle! En dan op na de 34 weken! Gelukkig vermaak jij je ook nog prima! Ben je verders al helemaal klaar met alles? Op het verder inrichten van de kamer na dan?
Weetje wat leuk is toffepeer, om eens te bekijken, de YouTube filmpjes van het kanaal Triplets by Tas en Vil. Weet nog dat ik dat op jouw termijn zo leuk vond, dat kanaal is van een stel dat vlogt, zij kregen een prachtige drieling met 33w 3d en helemaal kerngezond. Dat deed mij zo goed om te zien toenderetijd
Hallo, @toffepeer 33 weken gehaald geweldig toch. Het ziet er almaar beter en beter uit. 3 weken verwijderd van A-term!!! Niet meer lang. Ben bijna zeker dat je dat vast en zeker haalt. Dan kan het genieten samen echt beginnen. Hier alles nog goed. Al kijk ik er echt naar uit om de baby in ons gezin te hebben. Het zwanger zijn zit er eerlijk gezegd op voor mij. Anderzijds is het de laatste keer dat ik ooit zwanger ben. Dus kan best nog wat genieten ervan. Ik kan terug fijn dingen doen. Heb de laatste dingen die ik graag wou fijn zelf kunnen doen. Ben inmiddels al veel te veel gaan babyshoppen. Spannend wanneer de baby beslist om te komen. Ik ben best ongeduldig. Doe je inmiddels terug kleine dingen? Kan je wat genieten van in de babykamer prullen of spulletjes voorbereiden ? Ik hoop van wel. Groetjes