handig! Ik heb zelf helemaal geen hulpmiddelen in gebruik, al zou soms een speciale bel wel handig zijn (met lampje). Nu heb ik wel een hond, maar die blaft lang niet altijd. En de telefoon...tja, als ik hem niet hoor, dan bellen ze wel terug wanneer het dringend is denk ik altijd maar ...
Wanneer ik weer eens iets totaaaal anders hoor dan wat er gezegd wordt, levert dat vaak komische momenten op. Soms lastig, maar meestal lach ik er om hoor. Mijn omgeving weet ook dat ik slechthorend ben en probeert er rekening mee te houden. En ik doe het zelf uit automatisme ook niet altijd goed hoor: sta ik vanuit de keuken tegen mijn man te praten die in de kamer is en wordt vervolgens ook nog boos op hem, omdat ik hem niet versta. "Je weet toch dat ik je niet kan horen, kom dan naar me toe...", JIJ praat met mij zegt ie dan...tja, hij heeft gelijk. Ik vind het met name heel handig: als ik slaap en er zoemt een mug, draai ik me op mijn goede oor en hoor ik niks meer. Geen mug, geen gesnurk, geen kinderen (dus gaat man er nog wel eens uit als ik ze wel hoor, maar geen zin heb.....) Op straat wil ik niet altijd met iedereen praten, dus als ik geen zin of geen tijd heb doe ik soms net of ik ze niet gezien heb....(Heb je me geroepen? Niet gehoord, sorry ) Dus ja: slechthorend zijn is verrekte vervelend op sommige momenten, op andere momenten een uitkomst!
Mijn man heeft sinds z'n 34ste gehoorapparaten, beiden oren. Heeft een genetisch aangeboren afwijking aan z'n gehoor, en tinnitus. I.v.m. z'n werk en leeftijd heeft hij een vrij uitgebreide versie gekregen. (incl. afstandsbediening erbij waarbij hij van alles in kan stellen) Soms stoort ie zich er wel eens aan. Die buisjes gaan soms irriteren. Dan doet hij ze even een paar uur uit. Hij heeft grijze, maar meeste mensen valt het niet op. Oh, en hij loopt ermee bij Beter Horen.