Dank jullie wel voor al jullie mooie verhalen. Ook voor mij klinkt dit zo herkenbaar. Elke keer weer die hoop gevolgd door diepe teleurstelling met veel tranen. Vervolgens mezelf weer bij elkaar rapen en weer met nieuwe energie en positiviteit de volgende ronde in. Na 2 keer achter elkaar een vroeggeboorte gehad te hebben van perfect gezonde kindjes die het beide helaas uiteindelijk niet hebben overleefd, is het verlangen zo zo groot om weer zwanger te worden en de zwangerschap volledig uit te dragen en een gezond kindje in mijn handen te houden. Na de laatste vroeggeboorte zijn we nu weer bijna een jaar bezig om weer zwanger te worden. En het duurt zo lang Elke keer als mijn menstruatie weer doorzet, komt alles weer terug en snap ik nog steeds niet waarom alles gebeurd is. Dus de eerste dag van de cyclus is altijd even zwaar. En vooral vrouwen om me heen die tegelijk met mij zwanger waren van tijdens mijn eerste of tweede zwangerschap die nu weer doorgaan voor een tweede of derde...pfff Nou ja al die verhalen die al eerder door anderen zijn geschreven van de omgeving waar het gewoon een stuk makkelijker lijkt te gaan. En natuurlijk is het gaan afgunst, maar is het gewoon altijd weer even pijnlijk. Nou ja, ik wilde het even delen... vandaag weer de dag dat menstruatie is doorgebroken....