Dat klopt. Het is allemaal erg emotioneel en subjectief. Net daarom is het zo verschrikkelijk oneerlijk en gemeen om woorden als 'leegroven' en 'vermoorden' te gebruiken.
Maar dat is sowieso zo. Ongeacht of er gedoneerd is (of autopsie) of niet. Ik heb mijn vader direct na zijn overlijden gezien en een paar uur later en toen zag hij er ook heel anders uit.
Maar dat is absoluut niet wat ik bedoel. Natuurlijk verandert een overledene in de loop van de dagen, maar mijn nichtje zag er echt als een totaal ander kindje uit. De vorm van haar hoofdje was heel anders, haar lijfje was eigenlijk teveel opgevuld. Het was dus zeker niet de normale verandering die je verwacht als er niet in iemand gesneden is. Dat geeft ook niet perse. Mijn zusje en zwager waren er voor gewaarschuwd. Eigenlijk hebben ze afscheid genomen voor de autopsie. Het kindje dat terug kwam was ( letterlijk) leeg en compleet anders.
Ik weet niet of dat gemeen is. Als jij iemand die hersendood is niet dood vindt ( en daar verschillen de meningen over), kun je het beleven als moord. Het zijn niet de woorden die ik zou gebruiken, maar het kan een beleving zijn. Ik weet niet waarom dat perse gemeen is. Gemeen tegenover wie??
Ik draag al sinds mijn 15e een donorcodicil bij me. Een klasgenoot van mij kwam om bij een auto ongeluk en toen werd verteld dat hij een donorcodicil droeg, en ook nog heeft kunnen doneren. Tijdens de lessen maatschappijleer werd er meer aandacht aan besteed, volgens mij heeft toen ook een groot deel van de klas een codicil ingevuld. Sinds een jaar of 12 ben ik volbloeddonor, helaas zijn mijn aderen te dun voor plasma of stamceldonatie.
Behalve de behandelend artsen, de familie die de keuze maakt tot donatie over te gaan. Is toch een bijna onmogelijke beslissing en om dan van anderen te horen dat je naaste vermoord is...
Tegenover de artsen die alles in het werk stellen om levens te redden, misschien? Edit: of rouwende familieleden die de moeilijke beslissing namen om te doneren, zodat anderen konden leven. Want zij hebben dan meegewerkt aan moord, in die optiek? Of ontvangers van donororganen, want zij profiteren even gezellig van iemand die eerst vermoord werd, om daarna zijn of haar organen te roven. Komaan, ik kan er echt niet bij dat je de gruwel van die woorden niet ziet.
Ik geloof niet dat je het zo ver door moet trekken. Ik interpreteer zulke uitspraken misschien anders; niet als een beschuldigende vinger naar een ander, maar meer als betrekking op zichzelf. " je wilt jezelf niet laten vermoorden of je lijf leeg laten roven". Maar goed, wat ik net al zei, iedereen beleeft het anders. Ik denk dat de manier waarop er met nabestaanden wordt omgegaan bepalend is voor het beeld dat je hebt van de procedure. Is dit respectvol en vrijblijvend gedaan, zul je er een beter gevoel bij hebben, dan als je jezelf gepushed voelt en er bot met je wordt omgegaan. Wij hebben destijds geen toestemming gegeven voor orgaandonatie bij mijn zusje. En dat terwijl ik zeker niet tegen ben ( ik sta zelf ook nog geregistreerd als donor). Mochten we wel voor donatie gekozen hebben, zou ik me door zo'n uitspraak totaal niet beledigd of aangevallen voelen. Maar dat is persoonlijk.
Waar ik erg benieuwd naar ben is of artsen en anderen die beroepsmatig nauw betrokken zijn bij donatie zelf willen doneren en zo nee wat de beweegredenen zijn
Ik ben geen arts, maar voel me wel nauw betrokken (al kan het vast veel nauwer ). Heb in een harttransplantatie-team gewerkt, ben bij obducties geweest en werk nu op een afdeling waar ze kijken of donor en ontvanger een match zijn (hla-typering) en werk voor patiënten die een stamceltransplantatie hebben ondegaan of nog moeten ondergaan. Ik ben nog wel donor, ondanks mijn vele twijfels, hoe ‘belachelijk’ die hier ook worden afgedaan. De nieuwe wet daar ben ik echt op tegen, ondanks dat ik natuurlijk ook veel positieve ervaringen hoor van de ontvanger (maar dat is logisch dat die overwegend positief zijn).
Sorry maar ik zie echt niks geks. Die vraag, word gesteld zodat je er goed over na kan denken, zodat wanneer het zo ver is, ze de organen zo vroeg mogelijk kunnen gebruiken, dit om het persoon die ze nodig heeft te redden. Ze halen echt geen organen eruit van iemand die nog prima kan leven. En die vrouw met "de auto stond al voor" denk je nou dat haar dochter alleen kan overlijden? Tuurlijk niet. Die stond er hoogstwaarschijnlijk voor een ander, die allang overleden was. En waarom vragen ze door? Omdat ze organen nodig zijn. Niet omdat die arts die verpatst op de zwarte markt. Maar omdat hij die wil geven aan bijv. Jouw moeder, of je dochter, of het zoontje van je buurman. Prima dat je geen donor wil zijn. Maar ga in hemelsnaam niet zulke idiote verhalen de wereld in helpen. Tevens vind ik ook, als jij geen donor bent (omdat je dit niet wílt, niet omdat je niet mag), je ook geen enkel recht hebt op een donatie van een ander. Dan mag jij dat lekker zelf uitzoeken.
Ik denk dit ook en iemand die roept zeker te weten van niet. sorry vind je het erg dat ik dat niet vertrouw. Ik heb er heel veel over gelezen ook vanuit andere landen en ik schrik me rot. Ook de manier van organen oogsten staat me enorm tegen (je bent niet dood) dus nee geen orgaandonor bij dood. Bij leven en ik zou iemand kunnen helpen met bv een nier ja hoor geen probleem.
Hersendood is een begrip ontworpen voor het organen doneren, heel veel mensen die hersendood verklaard zijn lopen nu toch weer rond.
Even een open vraag, zit geen oordeel in, zie je dan sterven alleen als een niet-werkend hart? Want bij deze mensen werken de hersenen niet meer. Ben benieuwd wanneer je iemand als dood beschouwt.
Uhm nou, heb een keizersnede gehad en hoe lief ik de kleine ook vind: ik heb echt die bevalling niet gedaan
Ik heb gisteren een wijntje gedronken met mijn buurman die huisarts is, en toen kregen we het hier ook over. Hij is geen donor, behalve huid en cornea (hoornvlies). De reden daarvan is dat hij in zijn praktijk zo vaak ziet dat na een transplantatie de kwaliteit van leven zo laag wordt dat hij tegen donatie is geworden, behalve huid en hoornvlies want dat is relatief eenvoudig te transplanteren en te accepteren door de donor. Ik snap de redenatie maar ben zelf wel donor omdat ik vind dat ieder zelf in staat gesteld moet worden die afweging te maken, en daarvoor moeten er dan wel voldoende donor organen zijn.