Hier ben ik het niet mee eens. Een (ingeleide) bevalling kan erg heftig voor je kindje zijn, de hele reden waarom je “vastgesnoerd” aan bed ligt; zodat ze je kindje goed in de gaten kunnen houden. Overigens had ik ook enkel rugweeën en ik vond het júist prettig om op bed te liggen. Dus zelfs al had ik wel een keus (ik was immers ook ‘vastgesnoerd’) had ik alsnog willen liggen op bed. Dat is voor iedereen anders.
Je hebt gelijk, uiteraard gaat ook de veiligheid van je kindje voorop. Maar het ziekenhuis houdt wel snel vooral géén rekening met de moeder, is mijn ervaring. Inmiddels zijn er ook draagbare CTG's, dan zou ik dus daar voor gaan. En ik vind het dan alsnog gek, dat alles dan aan alle kanten om je heen wordt geplaatst, terwijl bijv. ook alle snoeren rechts/links van je kunnen liggen. Qua liggen: ik heb eerlijk gezegd nog nooit gehoord dat je met rugweeen kan blijven liggen. Super fijn dat je kon liggen! Ik vond het niet fijn om alleen maar te kunnen staan, daar word je nóg vermoeider van en die rugweeen zijn al zo vervelend...
Ah ja dan waren onze situaties al anders Al mijn snoeren lagen naar links en waren behoorlijk lang, ik kon me dus best goed bewegen op bed Ai alleen maar kunnen staan lijkt me wel pittig ja Ik lag het prettigst op m’n linkerzij. Nu had ik natuurlijk wel de mazzel dat mijn bevalling heel snel was, dus misschien had ik ook niet kunnen blijven liggen als het langer duurde. Voor nu vond ik dat de fijnste houding
hey hey mijn kindjes zijn nooit ingedaald en heb bij alle 3 rug weeen gehad die ik toch echt liggend heb moeten op vangen na het breken van de vliezen. misschien niet de fijnste manier maar bevallen is ook helemaal niet fijn,
Ingeleid met 40.0 vanwege afnemend vruchtwater. 7.00 aankomst ziekenhuis, infuus prikken, CTG en echo 8.15 inwendig onderzoek. Blijk al 3 cm ontsluiting te hebben en bijna verwerkte baarmoedermond. 8.30 opnieuw CTG om te kijken of inwendig onderzoek geen onrust heeft veroorzaakt en inbrengen sensor op hoofdje baby 9.00 breken vliezen en afspraak dat men een uur kijkt of er iets op gang komt. (Mede ook op mijn verzoek omdat ik zo min mogelijk medisch-technische handelingen wilde als verantwoord was voor de baby) 9.30 eerste lichte weeën 10.00 inwendig onderzoek, nog steeds 3 cm maar wel volledige verweking. Gezien mijn verzoek en eerste weeën afspraak nog uur wachten of weeën sterker worden. Aangesloten op inwendige CTG ivm banden om buik omdat ik zoveel mogelijk bewegingsruimte had gevraagd. Kon iig 2 meter rondom bed lopen. 11.00 volop weeën, inwendig onderzoek 6 cm 11.45 weeënstorm komt op gang 12.15 persdrang, inwendig onderzoek ruim 9 cm 12.30: volledige ontsluiting 13.00 onze dochter geboren!!!! Ik zag enorm op inleiding en was dus blij dat ik al spontaan 3 cm had en men vliezen kon breken. Ik vond dat men erg goed meedacht met mijn bevalwensen (willen lopen, eventueel optie douchen, skippybal voor bewegen te stimuleren, (erg fijn als je niet kan of mag lopen!!), zo min mogelijk ingrijpen als nodig is). Spreek je wensen wel duidelijk uit, er kan echt meer dan ik op voorhand dacht
Bij de bevalling van mijn dochtertje ben ik met precies 39 weken ingeleid na HEEL veel aandringen dat ik er ECHT doorheen zat, ze was bij geboorte 4 kilo. Ik heb 3 keer zo'n tablet ingebracht gekregen, waardoor je wat meer ontsluiting hoort te krijgen en daarna hebben ze mn vliezen gebroken en me gelijk aan een infuus gedaan omdat ze haar nog wat omhoog konden duwen. Dit infuus stond echter op de laagste stand, dus hoorde niet echt wat te doen. Ik kreeg al snel sterke weeen, die snel achter elkaar kwamen en binnen 3 uur was mijn dochtertje geboren. Ben op mijn rug bevallen want kon niet echt goed in een andere positie komen met weeen die zo snel kwamen. Moet zeggen dat ik het niet erg vond dat t zo snel achter elkaar kwam, ik was er ook snel vanaf op deze manier en ja het was intens, maar ik gaf me er gewoon aan over als t ware. Veel mensen lijken ingeleid worden erger te vinden dan een bevalling die uit zichzelf begint, ik moet zeggen dat dit niet mijn ervaring is. Ik vond het fijn om alvast in het ziekenhuis te zijn, daar wou ik toch bevallen, en de verloskundigen waren kundig.
Door een zwangerschapsvergiftiging ben ik op dag 1 begonnen met een ballon katheter. En wat doet dat zeer! Dat viel me echt tegen. Dag 2 in de ochtend nog niets veranderd, de boel zat potdicht. Dus aan de tabletten, einde dag 2 minimale ontsluiting dus nog een dosis tabletten en de nacht in. Ochtend dag 3 vliezen gebroken en direct aan de weeopwekkers. Dat is van 0 naar 100 in 1 minuut! Met 5 weeën in 10 minuten vond ik het na 2 uur tijd voor pijnstilling. Ruggenprik gekregen en dat gaf veel rust! Om half 8 in de avond mocht ik persen, helaas om kwart voor 9 nog geen baby, ze daalde niet verder dan halverwege geboortekanaal. Uiteindelijk is de baby met een vacuümpomp en knip geboren. Tijdens dit alles heb ik de gynaecoloog nog horen zeggen dat de OK vrij gehouden moest worden indien dit niet ging lukken. Dit was mijn eerste bevalling en met goede begeleiding van het ziekenhuis. Ik kijk er niet vervelend op terug, maar kan het nog steeds in detail navertellen. Fijne artsen maken het zoveel meer dragelijker!
Hier opgewekt via infuus en lag ook aan van alles vast! ik mocht alleen geen pijnstilling niks noppes nada hoe hard ik ook smeekte. 15 min nadat infuus erin zat kwam ik in een weestorm terrecht op buik,been en jaja ook rug. Na 1 uur en 45 min weeen was ze geboren. 30 min na breken van vliezen riep ik voel haar tussen mijn benen nee mevrouw dat kan niet we hebben net gekeken en u was nog maar 6 cm.. Riep mn moeder mammm druk op het knopje ik voel dr weer ... Verpleegster ging toch even kijken terwijl weer op de achtergrond muppet zei mevrouw dt kan echt niet! Verpleegster schoot in paniek en ze konden haar nog net opvangen... Geen scheur of knip . Dit kindje word 2 weken van te voren voor de zekerheid gehaald dmv inleiding aangezien ze bang zijn dat als mijn vliezen spontaan breken ik er alleen voor sta
Ik word ook liever ingeleid hoor ben namelijk als de dood om er alleen voor te staan als vliezen breken ( kans is groot dat er dan niemand op tijd is ) Daarom hebben ze mijn dochter ook gehaald. En dat was niet voor niets. Mijn zoontje was het snelst en die heeft mijn moeder bijna moeten opvangen. Vk was net optijd 53 min inclusief weeen en persen .
Met 41+1 ingeleid, moest me om 7 uur sochtends melden. Eenmaal op de kamer bleek dat ik potdicht was nog en kreeg gel ingebracht. Volgende dag hetzelfde weer gel en ze hebben geprobeerd zover als dat ze er bij konden ook nog te strippen. Nou ja naar mijn idee weer een hele dag verspild. Maar toen om 23 uur s'avonds allemaal dokters op de kamer en hop naar de bevalkamers. Bleek de baby telkens zijn hartslag te stoppen. Toen bleek ook dat ik toch al 3 cm ontsluiting had. Dus vliezen gebroken en aan de weeënopwekkers. Ik heb het nog 00.30 uur zien worden en daarna ben ik de tijd kwijt geraakt. Had 1 grote weeënstorm en ik weet dat ze ook ergens de pomp hebben uitgezet omdat mijn lijf het helemaal zelf deed. Uiteindelijk sochtends om 11.08 uur bevallen naar 20 min persen op 41+3. En toen kwam helaas ook nog eens mijn placenta niet dus daar ook nog voor geopereerd. Het enigste wat ik echt vervelend vond was dat ik zo aan bed was gekluisterd. Ook omdat alleen als ik op mijn rechterzijde lag mijn zoons hart bleef kloppen. Ik hoop toch dat het deze keer een beetje anders gaat. Dat inleiden zou ik zo weer doen alleen hoop ik wel op wat meer bewegingsvrijheid deze keer. En dat er meer geluisterd word als ik zeg dat mijn baby het niet goed doet. Want ik bleek dus wel gelijk te hebben
Nou hier een groot drama met inleiden gehad, met oxytocine. Ik begon met 3cm ontsluiting, maar ik was wel pas 37+1, en mijn lijf was er absoluut niet klaar voor. Door een mislukte ruggenprik het in de weeenstorm 8u lang uitgeschreeuwd van de pijn. Ik dacht dat ik dood ging. Ook ik voelde me vastgebonden op bed. De banden mochten van mijn buik toen de vliezen gebroken werden, er werd een schroefje in zijn hoofd geplaatst zodat ze het daarvandaan konden monitoren. Maar ik had een bloeddrukmeter, een infuus en zo'n zuurstofknijper (die ik er af haalde bij iedere wee), en ik noest blijven liggen ondanks dat de ruggenprik niets deed. Staat voor nu dus expliciet in mijn bevalplan, dat ik niet op mn rug wil blijven liggen.
Hier ingeleid met 40+6. Ivm een klein kindje die de gyn niet te lang wilde laten zitten. Om half 6 zelf al begonnen met lichte weeën, 7 uur in het ziekenhuis aan de ctg, half 8 in de ochtend ballon gekregen met 1cm ontsluiting en die ben ik verloren om half 1. Door naar de kraamkamer en daar zijn mijn vliezen gebroken. Ieder uur 2cm ontsluiting erbij, maar op de 9cm bleef ik steken. Door de wisseling van de wacht een hork van een VK, 2 spoedjes en niemand die kwam toen ik om 7uur persweeën kreeg, maar pas iets voor half 8 iemand bij mijn bed kreeg, ik kon beginnen met persen. Mijn persweeën waren wel een beetje op, daardoor weeënopwekkers gekregen en een verhoogde dosis die ook niets deed. Uiteindelijk bleef de hartslag van mijn dochter laag, waardoor ik een knip kreeg en is ze uiteindelijk om 20.20uur geboren. Ook ik mocht niet een eigen houding kiezen, maar alleen tijdens het persen. Ik had beenweeën, dus kon toch niet veel bewegen. De inleiding heb ik zelf als prima ervaren en die zit er nu ook wel weer aan te komen. Ik vond het wel fijn een einddatum te hebben en niet te hoeven wachten of onderweg hoefde met weeën.
Hier ingeleid ivm mijn eigen gezondheid. Van inleiding tot geboorte: 9 dagen. Ook al was het nodig, baby en ik waren er beide écht niet klaar voor en ik zou er bij een volgende echt niet voor kiezen.
Ik ben ingeleid met 35 weken dus zowel baby als ik waren er niet klaar voor. Maar had PE wat uiteindelijk HELLP is geworden. Toch duurde de bevalling "maar" 12 uur en anders werd het een spoedkeizersnede. Ik snap dan ook niet hoe jouw inleiding 9(!!) dagen heeft kunnen duren als je vanwege gezondsheidsredenen werd ingeleid?
Onze eerste (19 jaar geleden) 2 weken overtijd ingeleid met infuus in de arm, vliezen gebroken, door een uitgezakte navelstreng werd het halsoverkop een keizersnede. Ik had op dat moment nog nauwelijks een wee gevoeld. Zo'n 5 jaar later bij de tweede, was ik 23 dagen overtijd , meer dan 3 weken dus, onverantwoord als je het mij vraagt, maar ik was nog vrij jong en dacht het zal wel goed zijn. Ik werd via een infuus ingeleid om 7 uur s'ochtends. Vliezen gebroken, en om 17 uur savonds had ik volledige ontsluiting en mocht ik meepersen. 17 minuten later was onze zoon geboren. 6 jaar geleden werd de jongste geboren, ik was 2 dagen overtijd, en had een aanhoudende knallende koppijn. Ik was al onder behandeling in het ziekenhuis, en het bleek dat ik tegen een zwangerschapsvergiftiging aanzat. Ik moest blijven en werd gestript eind vd middag. s'nachts werd ik rond 3 uur wakker, en op de verloskamer aangekomen bleek ik 3/4 cm ontsluiting te hebben. Ik kwam in een weeënstorm terecht en om 7 uur s'ochtends mocht ik meepersen, 9 minuten later was de kleine er al.
Daar had ik ook last van, dat ik bang was dat er niemand bij zou zijn want iedereen had een minimum reistijd van 1 a 2 uur, ik had geen vervoer en vertrouwde mn eigen verloskundigen niet echt. Gelukkig mocht ik uiteindelijk ingeleid worden en toen bleek mn dochter ook nog groot te zijn (zag bij de laatste groeiecho zelf ook al dat ze sjoemelde.. Echt fijne mensen), dus ik was blij dat t een week eerder mocht anders had ze nog hoger gezeten in gewicht.
Ingeleid op de uitgerekende datum vanwege minder vruchtwater en stagnerende groei van kindje. Om 18.00 u savonds ballonnetje gekregen. Ik had toen 1 cm ontsluiting. Meteen begonnen de weeen, om 23.30 u viel ballon eruit, zat toen op 4 cm ontsluiting. Daarna heftige weeen, rond 2.30 u op 5 cm en toen ruggenprik gekregen. Heerlijk was dat. Rond 5.00 u vliezen doorgeprikt want ontsluiting schoot niet meer op. Pas tegen 10.00 u volledige ontsluiting, ons meisje is om 11.08 u met vacuumpomp ter wereld gekomen. Nachtje doorgehaald dus, was erg zwaar.
Ingeleid met 37 weken. Het plaatsen van de ballon vond ik helemaal niet vervelend, toen hij eenmaal goed zat tenminste. 's ochtends was de ballon geplaatst. Begin van de middag begonnen de weeen. 's Avonds nog te weinig ontsluiting om te blijven, dus weer naar huis en daar goed kunnen slapen. De weeen stopten toen ik op bed ging. De volgende ochtend begonnen ze weer toen ik opstond. Toen genoeg ontsluiting om de ballon te verwijderen. Eind van de ochtend werden de weeen mij te heftig en heb ik om een ruggenprik gevraagd, maar dat was dat moment niet mogelijk en wachten duurde mij te lang, dus maar een pethidineprik genomen. 's middags iets na half vier bevallen na 9 minuten persen.
Bij m’n eerste kindje ingeleid met 37.3 ivm hoge bloeddruk, heb twee keer een ballon gekregen, beiden keren 1 cm ontsluiting. 37.5 hormoonveter ingebracht (24 uur lang weeen die weer kwamen en gingen) na die 24 uur 2 cm ontsluiting, dus ze konden eindelijk mijn vliezen breken. En ik kreeg gelijk infuus met weeen opwekkers. Ruggespraak gehad ivm weeen storm, Na 9 uur 3 cm ontsluiting, toen daalde de hartslag van de baby en kwam er een verpleegster binnenlopen, die mijn ontsluiting nogmaals wou controleren. Die controleerde en keek nog even naar de hartslag van de baby en zei ineens we gaan je nu klaar maken voor de OK dit word een spoed sectio. En toen werd ik zoooo boos ik wilde dat helemaal niet! Hallo ik ben hier al dagen mee bezig ben helemaal uitgeput en nu mag ik het zelf niet meer doen?? Heb de hele weg naar de ok, gezegd dat dit niet ging gebeuren en ik het zelf echt kon, en ik geen keizersnee wilde. ( helemaal van het padje af, achteraf) En ze is toch echt geboren op de ok! Met 38 precies, dus mijn inleiding tot bevalling duurde 5 dagen.. Bij de tweede een geplande keizersnee gehad, dus gelukkig niet weer ingeleid.
Ik werd ingeleid met precies 40 weken. Aangezien meneer nog niet echt aanstalten maakte om te komen en ik last kreeg van mn MS dus maar in laten leiden. Heb het niet als vervelend ervaren, alleen jammer dat het niet uit zichzelf is begonnen (na het strippen).Ik vond het alleen jammer dat de ruggenprik alleen links verdoofde en dus alle weeën naar rechts gooide. Uiteindelijk heb ik er 8,5 uur over gedaan. Dikke prima!