Er gaat niemand dood OM iemand anders te redden! Dit soort morbide uitspraken kloppen pertinent niet, ik vind ze echt verschrikkelijk ver gaan. Een hersendood persoon IS al dood. Zijn hart klopt enkel nog omdat het gekoppeld is aan een machine, er is geen zelfstandig leven meer in het lichaam. Verder 'lijdt' een persoon niks als hersendood intreedt, hersenen (en daarmee elk gevoel of zenuwactiviteit) zijn immers dood. Persoon zelf ook. Alleen het hart wordt aan de gang gehouden door een apparaat.
JIJ ziet dat zo, ik niet. En laten we eerlijk zijn: er is nog nooit een hersendode geweest die gedoneerd heeft die het kon navertellen toch?
Ik vind dat te simpel: ik zie het anders. Sommige dingen zijn gewoon bewezen. Een hersendood persoon is dood, dat kun je niet anders zien. Je kunt gewoonweg niet over wetenschap roepen: ik zie dat anders. Dan valt er echt nergens meer over te discussieren.
Als je ziet hoeveel schade het aan de hersenen geeft als ze even geen zuurstof krijgen. Bij een hersendood persoon stroomt al eeen hele tijd geen bloed meer naar de hersenen. De hersenen zijn dood. De persoon is overleden maar een machine laat het hart kloppen en het lichaam warm houden.
Maar ik snap wel dat mensen het lastig vinden hoor. Ik denk als mijn geliefde iets overkomt en hersendood wordt verklaard ik hem misschien ook niet als dood zie. Ookal weet ik dat het zo is. Zo iemand lijkt dan toch een stukje levend, al is het kunstmatig. Lijkt me heel moeilijk.
Het meten van wel of geen hersenactiviteit is echt geen mysterie hoor. DAAR zijn medici vrij duidelijk en unaniem over: dood is dood.
Ik heb niet het hele topic gelezen, wel zie ik dat er een enorme discussie over is. En dit wilde ik toch even kwijt: Zelf ben ik ook groot voorstander van deze nieuwe wet. Omdat in mijn ogen inderdaad iedereen alsnog een keuze heeft. Dus iemand die echt géén donor wil zijn, die kan dat gewoon aangeven. Echter is deze hele wet voor zover ik weet er juist gekomen om juist meer donoren te krijgen door -in mijn ogen- de grootste groep ook mee te pakken. Namelijk de mensen die zich er niet echt in verdiept hebben, ofwel de mensen die wel weten hoe het zit, maar het teveel moeite vinden om zich echt te laten registreren. Mijn vriend is er namelijk zo een. Hij is er niet fel op tegen, maar vindt dus de registratie doen ook weer teveel moeite. Het boeit hem totaal niet. En daar is mijn vriend lijkt me echt niet de enige in. Want ook, in mijn ogen, iemand die echt pertinent tegen is, die zal sowieso wel moeite doen om dat ook duidelijk aan te geven, in het oude systeem, maar ook in het nieuwe. Heb je geen zin om die moeite te doen, dan ben je ook niet zo pertinent tegen als je zelf beweert, vind ik.
Nee hoor, heeft niks met mij te maken, hersendood persoon is biologisch, fysiek (en mentaal helemaal) dood. Dat zijn feiten, geen geloof. Hersenactiviteit is meetbaar.
Maar hebben de dokters altijd gelijk als ze iemand hersendood verklaren? Er zijn gevallen bekend waarvan gezegd werd dat ze hersendood waren en toch herstelden. Dit is heel miniem maar mocht zoiets bij m'n zoon gebeuren zou ik toch hopen dat hij bij die 0.001% hoort Wel ben ik voor deze nieuwe wet.
Er zijn in Nederland geen gevallen bekend van mensen die hersendood zijn verklaard en daarna weer wakker zijn geworden, na het doorlopen van het wettelijk vastgelegde hersendood protocol.
En even een vraag voor diegene die o.a. zeggen dat hersendood dood en mening van mamabrie en mij neersabelen: Wat doen jullie als je kind hersendood verklaard wordt en aan de machines ligt. Je hebt aangegeven dat ze je kindje dr organen mogen oogsten. Zouden julljr dat werkelijk over jullie hart kunnen krijgen om je kind wat warm is, ademt en een hartslag heeft (al is het door machines) de OK in laten gaan om daar, zonder jullie bijzijn van de machines af laten halen? Sorry, ik zou dat niet kunnen. Als mijn kind dit zou overkomen dan blaast hij jn MIJN bijzijn, in MIJN armen zn laatste adem uit. Of hij nu hersendood is of niet, dat maakt voor mij absoluut geen verschil. Voor mij sterft diegene dan pas echt als de apparatuur uitgezet wordt en alsnog vindt ik niet dat dat op een OK moet gebeuren, zonder familie.
Dat lijkt me ook heel lastig. Ook voor de verwerking voor de nabestaanden. Ik vind het heel lastig in te schatten hoe je afscheid kunt nemen als je donor bent en wil daarom de keuze bij mijn nabestaanden laten en voor mijn man geldt dit ook. Al zal het voor de donor zelf waarschijnlijk niks uitmaken. Uit interesse: zijn alle overtuigde orgaandonoren ook bloed en stamceldonor?
Dat is uiteraard geen kwestie van ja doen we even. Iedereen zal het vreselijk moeiljk hebben. Maar hersendood is voor mij dood en de hel waar wij dan doorheen moeten dat gun ik geen enkele ouder, zelfs mn ergste vijand niet. Dus ja wij doen dat uiteindelijk wel. Al is het maar om 1 kind te kunnen helpen.
En zolang mensen niet door deze test komen zijn ze ook niet hersendood. Hebt het gevoel dat er veel termen hier door elkaar worden gehaald, met name coma en hersendood.
Maar @tuc, je vertelde net dat je nooit van tevoren kunt inschatten hoe je daadwerkelijk zal handelen wanneer je in zo'n situatie zit. Je vertelde bv heel stellig niet te geloven dat ouders die nu op dit moment zeggen geen organen te ontvangen voor hun kinderen het ook daadwerkelijk door zouden zetten als het eenmaal zover zou zijn. Hoe weet jij dan zo zeker dat jij jouw kinderen wel op die manier zoals hierboven werd beschreven zou laten gaan?
Omdat ik hier wel 100% van overtuigd ben, en ik niet alleen, mijn man ook. En daarmee hebben wij onze familie dit benadrukt, dat wij op dat moment heel moeilijk zo'n beslissing kunnen nemen en wij hen vragen om onze visie hierop nogmaals te benadrukken. Want we krijgen er later spijt van dat weet ik zeker.
Ik weet niet wat ik zou doen als mijn kind hersendood is en hoop het nooit mee te maken. Het enige wat ik weet is dat ze mijn organen mogen doneren. Dat heb ik laten registreren.