Bizarre gesprekken

Ken loopt door het lokaal te blèren. Hij zingt niet-bestaande liedjes over God en aardstralen en mensen zijn er niet bepaald van aan het genieten.

Ik: "Ken, je bent erg hard en onherkenbaar aan het zingen. Ik merk dat je groepsgenoten het een beetje vervelend vinden."
Ken: "Oh, sorry jongens, maar ik vind het hier zo lawaaierig en als ik zing hoor ik alleen mezelf."
Ik: "Zal ik dan even de gitaar erbij pakken, zodat we met zijn allen kunnen zingen? Dan kan de rest van de groep ook gezellig meedoen. Dan zingen we een liedje dat we allemaal kennen."
Ken: " Nou ja zeg! Ik zeg toch dat het veel te lawaaierig is hier? En dan gaat u ook nog eens gitaar spelen!"
Ik: "Maar dan mag jij het hardste zingen van iedereen."
Ken: "Okee, zo lang ik mezelf maar het hardste hoor vind ik het best. Maar ik houd u verantwoordelijk voor het algemene lawaai."

 

Er was ook iemand die zo reageerde op onze aankondiging. Ben na MMM zwanger geworden wat over het algemeen al bekend was.
Ik antwoorde met ‘als een papa en mama elkaar erg lief vinden...’

 

Ken wordt mijn lokaal binnen gebracht en de bewaarder die hem begeleid mompelt, met rood hoofd, iets van "Sorry, ik weet ook niet wat ik ermee moet".

Ik: "Hey Ken, wat is er aan de hand?"
Ken: "Ja mevrouw, ik moet u iets laten zien."
Hij haalt een vel papier uit zijn tas en rolt het uit op de tafel.
Ken: "Dit bent u."
Ik: "Ik zie het ja. Ik ben helemaal naakt!"
De bewaarder schuifelt een beetje ongemakkelijk rond de tafel.
Ik: "Waarom heb je dat getekend?"
Ken: "Ja, zo verscheen u in mijn dromen."
Ik: "Oh, wat ongepast van mij! Wat onprofessioneel om zo naakt in dromen te verschijnen! Goed dat je me ermee geconfronteerd hebt."
Ken knikt en rolt de tekening weer op.
Ken: "Ja, heel onprofessioneel. Ik moest u er gewoon mee confronteren," en hij overhandigt mij de tekening.
Ik: "Fijn dat we dit uitgepraat hebben. Ik stel voor dat ik niet meer in je dromen verschijn, gekleed of ongekleed. Ik hou werk en privé graag gescheiden."
Ken: "Dat is dan afgesproken."

 

Ik hou ermee op, ik voel me een topic-kaper. Sorry, TS.

 

Super zeg, hoe jij met “Ken” omgaat! Echt heel knap dat je zo adequaat weet te reageren op dit soort bijzondere situaties

 

Nee! Juist super leuk en interessant om deze gesprekken te lezen.
Vind het trouwens erg knap dat je zo netjes reageert en de gesprekken een positieve wending weet te geven.

 

Nee, ga door.... echt leuk om te lezen. Heel vindingrijk hoe je met die patiënt omgaat. Je kunt een boek schrijven denk ik

 

Echt waar?! Zal ik je zeggen dat ik nog serieus heb zitten twijfelen of het wel of niet waar was? Maar aangezien de rest van zijn verhalen zo bizar waren ging ik er maar van uit dat dit ook wel niet waar zou zijn. Erg eigenlijk

 

Mijn client had een nieuwe tv. Ik zeg: wat een mooie nieuwe tv. Client zegt dat hij weer een nieuwe moet, want op deze komt teveel reclame...

 

Uitspraak: Een mevrouw schrijft een boek over huishoudelijk geweld.

 

@SYRV, @Cin85 , Ik schrijf hier natuurlijk alleen de anekdotes neer waar het ook daadwerkelijk gelukt is om het gesprek positief bij te sturen he, dat lukt uiteraard niet altijd Maar je wordt er door de jaren steeds beter in. Jammer dat mijn functie wegbezuinigd werd. Nu voer ik alleen nog maar hele saaie, niet-bizarre gesprekken.

Edit: overigens is Ken niet 1 persoon hoor, dit zijn meerdere cliënten. Maar het is net zo leuk, zo niet leuker, om te doen alsof het 1 iemand is.

 

Nee, ga door alstublieft! Echt leuk om te lezen. Is het ook echt 1 persoon die dit allemaal gezegd heeft? Bijzonder persoon in ieder geval jij ook hoor, met hoe jij ermee omgaat!

 

Ik heb niet hele gesprekken maar meer uitspraken.
Een mevrouw vertelt dat het nu beter gaat in haar relatie. Ze slaat tegenwoordig terug

 

Dit zou ik gezegd kunnen hebben

 

Ik denk dat ik he vorige beroep weet. Echt top reactie.

k denk

 

Geloof me, je moet dit in een tokkiecontext zien.... dat maakte het erg grappig.

 

Nee hoor. Je verteld het leuk

 

Nee joh, juist super die verhalen!