Kinderwens, chronische ziekte en medicijnen, wie ook?

danabelle ik weet precies wat je bedoelt, ik heb in maart een bbz gehad en tijdens de operatie zag de gyn al dat mijn rechter eileider verkleeft lag (links hebben ze verwijderd). Ik werd naar huis gestuurd en na een paar maanden lukte het niet en mijn gevoel zei gelijk dat het niet meer zou kunnen. Mijn gyn nam mij gelukkig wel serieus en stuurde mij door voor een hsg en gelijk naar de fertiliteit. Ik kreeg het hsg onderzoek en de gyn die dat bij mij deed vond het allemaal te voorbarig en we moesten maar geduld hebben en als het niet lukte dan hebben we toch een zoon Zo werd het tegen ons gezegd, na het onderzoek zei hij het is maar goed dat je door gestuurd bent want het gaat niet meer lukken.

In mijn omgeving reageren de mensen ook heel raar, je hebt toch een zoon is het meest voor komende. Ook voor ik zwanger raakte van mijn zoon werd er geregeld gezegd dat ik blij moest zijn dat ik nog leefde en dat ik mijn kinderwens maar moest vergeten. Ik heb toch een zieke buik dus een kindje krijgen dat gaat er bij de meeste mensen niet in.

Onvoorstelbaar ik kan er echt heel boos om worden, ook nu we met ivf bezig zijn krijgen we weer raake opmerkingen. Waarom wij ons dat op ons hals halen terwijl we al zo veel mee gemaakt hebben en dat ik mezelf te niet doe door nog een kindje te willen enz.

Ik lig vaak in bed te huilen omdat ik me onbegrepen voel en mensen die het goed bedoelen toch hun mening mij vaak kwetsen.

 

hey hoi,

meid je bent niet de enige hoor, ik heb chronische pijnsyndroom en zit nu thuis met een wiplasch en zit ook aan de zware medicatie dus wij moeten ook tijdelijk onze kinderwens uitstellen dus weet hoe je een beetje voelt

 

Ik heb de ziekte SCA type 3.
Een afwijking in chromosoom nr. 14 waardoor mijn moteriek sterk en snel achteruit gaat door een afwijking in de kleine hersenen, dit is erfelijk.
Ik heb de kans van 50% dat het doorgegeven wordt aan de kleine en onze keuzes zijn dan ook erg moeilijk, ik heb een dochter van 7 jaar, ik wist toen nog niet dat ik deze ziekte had en we weten dus ook niet of zij ook een drager is of niet, pas als ze 18 is mag ze zich vrijwillig laten testen hierop, tot die tijd onzekerheid.
Toch wilden we graag een 2de kindje, ik werd snel zwanger na het stoppen van de pil, de 1e echo was perfect en het hartje klopt prima, tot gisteren de 2e echo daar bleek de baby te zijn overleden want het hartje was gestopt met kloppen, morgen heb ik een curretage angezien ik me nog op en top zwanger voel met alle symptomen erbij lijkt het niet dat het spontaan zal gebeuren helaas...
Nu hebben wij als gezin besloten na deze werkelijke klap in ons gezicht een aantal maanden te wachten voordat we het opnieuw gaan proberen voor een 2de kindje...en dan maar weer door de medische molen pfffffffff

 

Hai meiden,

Ik heb zelf fybromyalgie, een vorm van reuma. Ik ben zelf heel eigenwijs gestopt met de medicijnen, remeron. Ik kreeg onwijze buikpijn van die zooi. Nu slikken we eerst de pil nog even twee maanden door voordat we gaan klussen. Eerst eens kijken hoe het lichamelijk gaat zonder medicijnen.

Ondanks de pijn dagelijks heb ik er het volste vertrouwen in dat het straks allemaal goed gaat komen. Ik lees zelfs vaak dat vrouwen met deze vorm van reuma er tijdens de zwangerschap minder last van hebben.

Groeten,
Gaia

 

Hier ook een reumapatient...(bechtrew, reactieve artritis, en artrose....ik mocht kiezen )

Ben op dit moment van de medicijnen af......op eigen verzoek.....maar wel onder begeleiding van mijn reumatoloog...bij activiteit moet ik een pretnison injectie halen en na de bevalling moet ik zoiezo..of was het nou soieso..hihih....een pretnison injectie halen want na de bevalling krijg je vaak een terug slag bij reuma..dus meer als voorzorg...ik ga dan ook weer " gewoon " aan de medicijnen..wel andere ..omdat ik BV wil geven...
Het scheelt dat mijn kids al groter zijn..10 en 12...dat maakt de verzorging van onze tuttebel makkelijker..kan meer rust nemen etc.....

 

Zelf heb ik geen chronische ziekte, maar mijn vriend wel. Hij heeft reuma en slikt hier zware medicijnen voor. Van deze medicijnen is hij tijdelijk onvruchtbaar. En als ik al wel zwanger zou worden in die tijd, is er een grote kans op ernstige afwijkingen. Vorig jaar april is hij gestopt met de medicijnen en ik drie maanden later met de pil (dan zijn de bijwerkingen van zijn medicijnen uitgewerkt) We zijn nu nog steeds niet zwanger en de klachten van mijn vriend nemen inmiddels erg toe, tot bijna ondraaglijk. We zitten sinds januari in de MMM omdat onze situatie een beetje bijzonder is. Normaal kom je niet zo snel bij de gyn geloof ik. Inmiddels zijn we erachter dat ik nogal agressief slijmvlies heb en de zaadjes worden gedood. Waarschijnlijk wordt het nu iui (en eventueel zaad invriezen) zodat mijn vriend zo snel mogelijk weer zijn medicijnen kan gebruiken.

 

Ik heb ook fibromyalgie, en probeer daar zo min mogelijk voor te gebruiken. Ik heb wel diclofenac voor als het te erg is, maar probeer het nu met de paracetamol te redden aangezien die wel "mogen" als je zwanger bent.

Ook heb ik een scheefstaand SI gewricht, waardoor ik een instabiel bekken heb. Ik waggel nu al als ik er last van heb, dus waar ik heel erg bang voor ben is BI als ik zwanger wordt. Ik doe nu elke ochtend iig mn oefeningen om mn spieren daar zo goed mogelijk getraind te houden. Hopelijk werkt het! Verder hoop ik ook dat de fibromyalgie minder wordt als ik zwanger ben, soms is het zo, maar meestal ook niet. We zullen wel zien, het is voor mij iig geen reden om er niet aan te beginnen. Al moet ik de halve zwangerschap plat op mn bed liggen!

 

Hier nog iemand met CU (Colitis) .

Is bij mij zomer 2003 vastgesteld worden, gelukkig heel vroeg! Slik sindsdien Salofalk 500 (tablet) en alleen als het héél slecht gaat nog klysma's erbij.

Ik wist dat veel artsen bij deze ziekte tegen een zwangerschap zijn, maar ook dat er steeds meer positief tegenover een zwangerschap staan.
Toen ik m'n man had leren kennen en we besloten voor een zwangerschap te gaan, heb ik het thema gelijk met mijn internist besproken en hij gaf gelijk groen licht . Volgens hem werkte een zwangerschap en het leven met een kind zich meestal juist pòsitief op de ziekte uit!

Het gekke is, dat ik na een paar maanden een mega-terugval kreeg, waarbij ik in no-time 4kg verloor (en was al nooit een zwaargewicht) en lichamelijk dus behoorlijk uitgeput was... en juìst toen bleek ik dus zwanger te zijn geworden! \/ Tijdens de zwangerschap is het toen langzaam steeds beter gegaan en sinds de bevalling slik ik het minmum aan medicijnen (2 tabletten per dag), maar het gaat me beter dan ooit tevoren!

 

Ik heb CARA / COPD
Makkelijk gezegt houd dat bij mij in dat als ik (neus)verkouden ben, dat meteen daarna mijn longen ook vast zitten. en ik daardoor veel moet hoesten, zelf zo veel dat ik er bastende hoofdpijn van krijg en ook moet overgeven (slijm).
En ik gebruik daarvoor de volgende medicijnen (inhalator's/puffers) : Salbutamol, seretide en flixotide.
Nou heb ik er nu ook last van
Vandaag heb ik bij de dokter geweest, zodra ik over tijd ben moet ik terug komen en dan krijg ik een andere puffer.
Tot die tijd kan ik de medicijnen die ik nu heb gewoon blijven gebruiken.

Bron : http://www.haykeh.nl/astma/cara.html

CARA (Chronische Aspecifieke Respiratoire Aandoening) is de verzamelnaam voor een aantal ziekten van de luchtwegen.
De belangrijkste zijn astma, chronische bronchitis en longemfyseem.
Ongeveer één op de tien mensen heeft Cara-klachten.
Mensen met astma hebben vooral last van aanvallen van ( soms hevige ) benauwdheid.
Chronische bronchitis is een aandoening van het slijmvlies in de luchtwegen.
Mensen met bronchitis hebben last van veel hoesten en van het opgeven van slijm.
Bij longemfyseem zijn de longen slap en minder rekbaar geworden. Daardoor is iemand met emfyseem vaak al bij de minste inspanning kortademig.
Cara is chronisch. Dat betekent dat je er je hele leven last van kunt hebben.
Bij een aantal patiënten verminderen of verdwijnen de klachten in een bepaalde periode van hun leven. Maar de aanleg voor Cara blijft bestaan en dat betekent dat de klachten altijd weer de kop kunnen opsteken.

Tegenwoordig heet cara nu COPD wat staat voor Chronische Obstructieve Pulmonairing Deseas.
COPD: Een chronische(niet te genezen) obstructie van de luchtwegen. Wie het dus heeft komt er helaas dus noooooit meer vanaf.

Astma is ook een benaming die onder COPD valt.
Mensen met astma krijgen moeite met ademhalen wanneer ze worden blootgesteld aan prikkels zoals huisstofmijt, pollen, tabaksrook en parfum.
Astma heeft een enorme impact op het leven van kinderen en volwassen.
De meesten moeten dagelijks medicijnen innemen en zijn in hun vrijheid beperkt in sporten, sociale contacten en dagelijkse activiteiten.
Astma is ook een grillige ziekte.
Het kan een tijdlang goed gaan en dan steekt het weer de kop op, tot een ziekenhuis opname toe..
Meer dan 10% van de nederlandse bevolking heeft wel eens last van astmaklachten, zoals kortademigheid en 'piepen' op de borst.
Ruim 430.000 mensen in nederland hebben astma.
En 1 op de 10 kinderen krijgt astma. COPD (dus astma, longemfyseem, bronchitus etc.) is doodsoorzaak nr. in Nederland en de verwachting is dat door vergrijzing en rookgedrag het percentage met 40% zal gaan stijgen.

 

O vergeten ik heb ook COPD(astmatische bronchitis). Gaat de laatste tijd redelijk goed, dus vandaar dat ik het vergeten ben. Gebruik ventolin en flixotide ervoor (nu dus ff niet) weet eigenlijk niet een hoe het daarmee zit als ik zwanger ben. Zal de gebruiksaanwijzing eens opzoeken en het eens aan de HA vragen.

Ik heb dus ook altijd een verstopte neus (en gebruik voordat ik ga slapen altijd een halve dosis kinder neusspray van otriv$n, heb 10 soorten andere neusspray gehad en niks werkte) Als ik griep oid krijg lig ik ook meteen 3 weken plat, heb al een keer tegen longontsteking aan gezeten. Maar nu gaat het dus al een hele tijd redelijk. Verwacht binnenkort wel weer last te krijgen, heb altijd met de overgang van de seizoenen last. Mn neus is nu ook al weer erger. Zal er toch eens info over op gaan zoeken :-k

 

Hoi,

Heb ook astma en de ziekte van crohn.
Mijn astma medicijnen zijn wel wat aangepast, voor de crohn hoefde het niet.

merels

 

Ik ben ff druk met alle "ziektes" bezig die ik ooit gehad heb, ga volgende week ff naar de dokter nl. voor een preconceptie consult, op bijna al mn medicijnen staat dat ze niet samen gaan met zwangerschap.

Ik heb ook een jaar of 5 geleden de ziekte van graves (snel werkende schildklier) gehad en las nu op internet dat je dan voordat je zwanger wilt worden eigenlijk weer bloed moet prikken om de waardes te controleren en dat je ook tijdens de zwangerschap meer in de gaten wordt gehouden omdat het dan weer terug kan komen ?! Iemand hier meer info over?

 

Hoi Pila,

Je moet gewoon even langs de huisarts of specialist.
Die kan je er alles over vertellen, en wat je wel en niet mag slikken/nemen, en eventueel een ander medicijn voorschrijven.

 

Hi,
ik heb de ziekte van Crohn (een chronische darmontsteking).
Ik slik daar medicijnen (imuran = azathioprine) voor en het gaat allemaal heel goed.
Mijn arts zei gelijk dat ik gewoon zwanger kan worden en dat zijn wij nu dus ook flink aan het proberen. Hopelijk is het deze maand raak!

 

Hoi,hoi,

Ik heb neurosympatische dystrofie, beter bekend als CRPS.
Helaas ook nog eens de onbehandelbare vorm en door de ziekte ook nog eens atrophie en osteoporose.
Na 3 miskramen werd ons verteld dat ik nooit een zwangerschap zou uitdragen,de combi van de ziekte en zwangerschap zou te veel vergen van mijn lichaam,waardoor een zwangerschap sspontaan wordt afgebroken.

Maar ben een medisch wonder,want we hebben toch een gezonde zoon gekregen.
Wel 5 weken te vroeg geboren, maar met ruim 3kg was dat geen probleem.
Momenteel zwanger van nr 2, we hopen dat het nu blijft zitten want we hebben alweer een aantal miskramen gehad.

Medicijnen gebruik ik niet meer, ik slikte ophet laatst alleen nog bloedvatverwijderaars, maar die mogen niet.
Van de gyn mogen we het gewoon blijven proberen, ook zij is er van overtuigd dat het niet onmogelijk is.
Al zullen we wel heel streng onder controle blijven staan.

 

Dat ben je idd! 8)

En ruim 3kg bij 5 weken te vroeg is wel erg veel hoor! Had je 'groei-koek' ofzo? Ons zoontje was ook 5 weken te vroeg en met zijn goede 2,5kg al een aardige zwaargewicht!

Hoop dat alles nu ook goed blijft gaan en jullie strakjes 'gezonde beeb 2' in jullie armen hebben!

 

Groei koek
Hij was en is nog steeds een flinke knul,de kinderarts vroeg na bevalling ook f ik wel zeker wist dat ik nog maar 35 weken was.
We hadden het zelf al wel in de gaten hoor, bij de 20 weken echo liep hij al 2 weken voor op groei en toen ik bijna 30 weken was dacht iedereen al dat ik op mijn eind liep.

maar ik teken voor nog zo'n wonder en ik hoop dat het iedereen hier ook gaat lukken.
Danabelle veel succes bij de dokter!