Nav het stiekem sparen topic die ik soms verbaast heb gelezen ben ik nieuwsgierig geworden of er meer gezinnen zijn die financieel "alles op de grote hoop" gooien of die leven met het "mijn geld / jouw geld " pricipe. Of nog iets ertussen in misschien? Hoe doe jij het en vooral waarom? edit. Wij hebben alles op 1 grote hoop. Mijn man is de enige met een inkomen (maar toen ik nog werkte was het net zo). Ondanks dat ik geen eigen inkomen heb zie ik het niet zo als dat hij dus alles voor mij betaalt. Het is namelijk ons geld. Sparen doen we ook gezamelijk. Over het algemeen kopen we alle 2 wat we willen zonder op elkaar te mopperen en grote uitgaven doen we in overleg (hoewel ik sneller overleg met hem als hij met mij).
Hier idd ook alles op een grote hoop, alles komt op 1 rekening binnen en alles wordt ook van die rekening betaald. We krijgen allebei salaris, alleen werk ik een dag minder dan mijn vriend dus verdien ook iets minder. Sparen gebeurt ook gewoon op 1 rekening, dus van ons samen. We kopen in principe gewoon wat wij denken nodig te hebben. Grote uitgaven doen we samen beslissen (auto, vaatwas etc), en mocht iemand echt iets duurs will en kopen voor zichzelf (bv playstation 4), dan wordt dat even overlegd, maar in principe door de ander nooit tegen gehouden. Deze vorm van uitgave en inkomsten ben ik gewend van mijn ouders en afgestemd met mijn vriend toen we samen gingen wonen. Ik zie het geld ook echt van ons samen, we hebben samen een gezin en een toekomst, hier hebben we samen voor gekozen. Mijn geld/ zijn geld kan ik me dan ook niet in vinden, we leven gezamenlijk. Maar heb ook veel vriendinnen die het wel scheiden met hun vriend/man, en dat moet iedereen zelf weten, maar voor mij is dat niets.
Door de maand heen hebben wij de vaste lasten verdeeld. Hij betaald de grootste vaste lasten en een deel van de boodschappen. Daarnaast heeft mijn vriend zijn eigen spaardoel: een nieuwe auto. Ik heb de kleinere vaste lasten, een deel van de boodschappen en alles voor de kinderen voor mijn rekening genomen. Onze kleding en huisraad gaat van mijn rekening, maar ik ben toch degene die dat regelt. Daarnaast beheer en spaar ik voor de buffer. Ik vind het wel overzichtelijk om onze eigen 'taken' te hebben. We weten van elkaar hoe wij ervoor staan. Ik neem wat meer tijd om prijzen ed van eenmalige aankopen in de gaten te houden, dat zie ik hem niet zo snel doen. Alles op 1 grote hoop gooien zou voor ons geen toegevoegde waarde hebben. p.s. Ik overleg altijd over de aankopen die ik doe. Niet omdat hij dat graag wil maar omdat ik dat fijn vind. Hij doet dat uit automatisme ook.
Wij hebben een gezamenlijke betaal- en spaarrekening en beiden een eigen betaalrekening. Ik heb ook nog een eigen spaarrekening. Wij maken beiden naar verhouding elke maand een vast bedrag over naar de gezamenlijke rekening waarvan alle vaste lasten worden betaald en waar we van sparen. Beiden houden we dan nog een bedrag op onze eigen rekening over waarmee we kunnen doen wat we willen. Ik vind dit een prettige manier van de geldzaken verdelen. Mijn man kan zijn geld uitgeven aan zijn dure hobby zonder dat ik me eraan goed te ergeren dat er wéér een paar honderd euro, in mijn ogen, over de balk is gesmeten aan iets dat alleen hij leuk vindt. En ik kan als ik dat wil 2 paar schoenen en 3 broeken kopen als ik daar zin in heb zonder gefrons en rollende ogen van hem.
Wij hebben een gezamenlijke rekening en beide een eigen rekening. We hebben de vaste lasten etc zo verdeeld dat we ongeveer hetzelfde vrij te besteden hebben per maand, wat je daar mee doet is je eigen keus. Via de gezamenlijke rekening sparen we ook, al spaar ik ook zelf. Vakanties etc doen we niet van de gezamenlijke rekening en betalen we gewoon beide aan mee, dus sparen is wel handig
Hier gaat het ook zo en zeker het stukje van de dure hobby van manlief . Op deze manier erger ik me er ook niet aan dat hij weer geld uitgeeft aan zijn knutsel projecten
Alles op 1 grote hoop (muv eigen betaal- en spaarrekeningen van de kinderen). We hebben beide geen dure hobby's en geen eigen zaak. Hypotheek staat ook beide op onze naam. En we zijn geregistrerd partner in gemeenschap van goederen, dus alles is toch van elkaar. Ik regel thuis trouwens de financiën, zorg voor de belastingaangifte, regel dat er gespaard wordt, etc.
Alles op 1 hoop. Dat is gewoon een stuk makkelijker qua overzicht. Doen het zo sinds dat we getrouwd zijn.
Wij hebben het ook lekker ouderwets man verdiend ik geef uit zelf verdien ik ook maar alles is voor ons samen. Hij heeft een apparte rekening voor zijn eten ( voor onderweg ) daar stort ik elke mnd zelfde bedrag op zodat hij niet ineens zonder staat of ik verder regel ik alles bevalt prima zo.
We begonnen ooit logisch met beide een rekening. Toen we gingen samenwonen 1 gezamelijke waar we beide geld op zette en behielden we onze eigen.Toen we trouwden heb ik de mijne opgezegd en mijn geld kwam toen binnen op onze rekening. Mijn man heeft een rekening van zn bedrijf met bijbehorende spaarrekening. Hij zet nu elke maand geld over op onze rekening waarmee ik mn ding kan doen. (Ik ben thuis dus geen inkomen) Hier is het ons geld. Niet zijn of mijn. Als hij of ik eens iets duurs wil doen en het kan dan deel je dit even mee en doen we dat gewoon.
Hier is alles samen. Ik beheer eigenlijk al het geld. Ik zorg dat alle rekeningen betaalt worden en ik ben ook degene die eigenlijk alles koopt. Ik heb vaak ook mijn man zijn pasje en andersom ook. Als wij het principe jouw geld/mijn geld zouden hanteren dan leef ik in zware armoede omdat ik veel minder werk dan mijn man. Hij heeft een eigen bedrijf en doordat ik niet veel werk heeft hij ook de kans om zich daar veel op te richten. Wanneer mijn dochter naar school gaat wil ik ook wat meer doen.
Ik werk veel minder als mijn partner, Mijn partner betaald alle vaste grote lasten, ik betaal de boodschappen. En als ik leuke kleertjes zie voor de kids bvb dan koop ik die ook. Voor grote dingen als een vakantie oid sparen we saampjes maar is het niet perse dat we beide 50/50 moeten hebben oid. Soms betaal ik het meeste en soms betaald hij t meeste. Net hoe het uitkomt. We hebben bvb net een raskat gekocht, die heb ik betaald. Maar de nieuwe gordijnen heeft hij betaald. Hangt er net vanaf hoe het uitkomt en wat makkelijk is. Het is nu niet zo dat het "mijn" kat is en "zijn" gordijnen. Het is gewoon van ons saampjes.
Alles gewoon op 1 hoop. Vanaf het samenwonen zo gedaan maar pas met het kopen van een huis ook alles vanaf 1 rekening. Daarvoor was het steeds een gedoe met zijn pasje of mijn pasje. Had je net de verkeerde mee met het doen van de weekboodschappen Hij verdient sowieso meer en werkt volledig. Ik werk 20 uur en ben verder bij ons zoontje. Zou een mooie zijn als hij dan lekker dure spullen kon kopen en niks overhield. We zijn toch getrouwd en een gezin?
Ik werk overigens ook minder uren per week dan mijn man én heb een behoorlijk lager uurloon. Maar stel, hij brengt 65% van het gezamenlijk salaris in en ik de overige 35%, dan maakt hij ook 65% vd vaste lasten over naar de gezamenlijke rekening en ik 35%. Bovendien maakt hij daarbovenop nog extra over voor gezamenlijke spaarrekening. Hij houdt per maand wel meer eigen geld over dan ik, waar hij zich in eerste instantie niet zo prettig bij voelde, maar ik vindt dat geen enkel probleem. Ik kan prima toe met het geld dat ik vrij te besteden heb en hij heeft zoals gezegd dus ook een dure/duurdere hobby die ik hem gun. Hij werkt hard en geniet en ontspant van zijn hobby. Iedereen wordt er dus blijer van als hij zijn hobby kan blijven uitvoeren.
Bij ons komt ook alles op de grote hoop. Ik zag dat wel eens bij anderen toen we jong waren, dat we bijv bij de bios stonden en dat ze moesten overleggen van wie z'n rekening het af ging. Of dat de maand bijna om was en dat een deel boodschappen nog van de ene rekening kon en het andere deel van de andere. Ik vond dat altijd zo onhandig . En beide zijn wij van thuis uit gewend om alles op 1 hoop te hebben. Dus vanaf het begin direct als samen gedaan. We waren toen nog jong dus dan bouw je samen op, we runnen samen ons gezin.
in principe doen we alles samen. hebben 2 betaalrekeningen en 2 spaarrekeningen. 1 betaalrekening (mijn loon) gaan alle vaste lasten van af. wat overblijft gaat op de spaarrekening (gezamenlijk) 1 betaalrekening (man's loon) doen we de boodschappen van etc. wat daarvan overblijft gaat ook op de spaarrekening (gezamenlijk) en de kinderbijslag gaat op de andere spaarrekening voor ons kind. Voor studeren etc. Zo houdt ik het overzichtelijk. Man doet niets met de financiën. Vraagt alleen soms hoeveel op de spaarrekening staat.