Ik werk niet, alles gaat van mijn man zijn salaris. Elke maand maakt hij geld naar mij over voor de boodschappen en de variabele uitgaven. De kinderbijslag komt bij mij binnen, maar die sparen we dan weer voor de kinderen. Die rekeningen zitten aan mijn betaalrekening gekoppeld. Wij hebben wel 2 aparte spaarrekeningen bij verschillende banken. Hier staat altijd wel ongeveer evenveel op. Wij zijn destijds ons spaargeld kwijt geweest bij Icesave. Sindsdien dus deze constructie.
Hier ook alles bij elkaar. Dat mijn en zijn rekening heb ik ook nooit zo begrepen. Je kunt ook overzicht maken als alles op 1 grote hoop gaat. Wij hanteren 1 rekening voor de vaste lasten en 1 voor de boodschappen/kleding etc. En 1 spaarrekening.
Alles gaat via mijn rekening, zijn geld word automatisch gestort op mijn rekening aan het begin van de maand. Mijn partner heeft niks met financiën en zaken regelen dus daarom staat alles op mijn naam.
Wij hebben ook 1 gezamenlijke rekening en 1 gezamenlijke spaarrekening. Al kan ik niet zeggen dat dit zonder gezeur gaat. Ik vind het namelijk heel moeilijk dat mijn vriend €200,- in de maand uitgeeft aan sigaretten, terwijl ik ook wel €200,- zou willen uitgeven in de boekenwinkel (of nu in een babywinkel ).
Zijn geld = zijn geld. Mijn geld = mijn geld. Gezamenlijke lasten doen we 50/50. Een aantal zaken betaalt hij (auto gerelateerde vaste lasten bijvoorbeeld). Ook al zouden wij getrouwd zijn, dan vind ik nog niet dat alles maar op een grote hoop moet. Als de dag ooit aanbreekt dat ik hard op mijn hoofd val en opeens wél wil trouwen, dan gaat dat ook op voorwaarden .
Wij hebben een gezamenlijke lopende rekening en een gezamenlijke spaarrekening. Verder hebben we ook nog een eigen lopende rekening en spaarrekening. Waarom? Omdat we zelf graag geld uitgeven aan dingen waar wij van vinden dat een ander daar geen toestemming voor hoeft te geven. Wil je iets graag kopen voor jezelf? Prima, maar dan wel van je eigen rekening. Geeft ook een stuk vrijheid. Je hoeft niet eerst te overleggen of het "wel mag of kan". Hier dus nooit gezeur of gedoe over geld.
Hier ook nooit gezeur over geld en we overleggen ook niet alles, pas boven de 400 euro oid en wel alles gezamenlijk hoor.
We hebben ons eigen geld. De rekeningen worden 50/50 verdeeld. Ik zou echt niet alle geld op 1 hoop leggen.....mijn man heeft een gat in zijn hand.
Mijn man kan niet met geld omgaan. Dus alles gezamenlijk betekend weg spaarrekening. Aan het eind van de maand zonder benzine en boodschappen staan. Hij betaalt nu iets meer aan het huishouden. Ik spaar voor alle grote uitgaven. Werkt perfect. Man is ook niet zielig, geeft meer geld per maand aan kleding en hobby uit dan dat kleding van mij, dochter en onderhoud van de dieren kosten. Stel ik zou de hypotheek betalen en vragen aan man om te sparen, dan mag ik blij zijn als aan het eind van het jaar €100,- gespaard is. Kom ik te overlijden is ook de afspraak dat man gebruik gaat maken van budgetbeheer. Hij weet gelukkig zelf dat hij niet met geld om kan gaan.
Hier ook de traditionele verdeling, hij verdient, ik geef uit. En ik hou de controle, anders gaat het er met bakken uit
We hebben beide eigen en een gezamenlijke. Daarnaast ook nog samen een spaarrekening en een rekening waar de vaste lasten vanaf gaan. Ik betaal maar een klein deel mee aan de vaste lasten en mijn man de rest. Maar goed hij verdient bruto ook wel 15 x zoveel als mij in de maand . Mijn loon word op mijn eigen rekening gestort, klein deel daarvan gaat naar de gezamenlijke en de rest is voor mijzelf om vrij te besteden. Bij man komt alles binnen op zijn zakelijke rekening, hij betaald elke maand loon aan zichzelf uit. Deel gaat naar de rekening waar de vaste lasten vanaf gaan en een deel naar de gezamenlijke. Van de gezamenlijke gaan boodschappen ed af.
Spaarrekening samen. Gedeelde rekening voor alle vaste lasten en de boodschappen. Mijn man vult de gezamenlijke rekening en ik betaal de hypotheek en kleding van onze zoon. Wat we verder nog overhouden laten we lekker op onze eigen betaalrekeningen staan. Daarmee betalen we onze eigen studieschulden en doen we verder wat we willen.
Wij hebben allebei een eigen (spaar)rekening waar we en/of rekeningen van hebben gemaakt. Rekeningen worden betaald van de rekening waar op dat moment het meest op staat. Vaste lasten hebben we ongeveer verdeeld. Als we boodchappen doen en ML heeft op dat moment meerond op zijn rekening staan dan betaal ik met zijn pas. Net als hij weleens gaat tanken om met mijn pas te betalen. De spaarrekeningen houden we voor aparte dingen. Op de mijne sparen we door tot een groot bedrag, op de zijne voor onverwachte uitgaven.
Toen we gingen samenwonen hebben we er naast onze rekeningen een gezamenlijke rekening erbij genomen, waar we naar rato boodschappengeld op storten. Dat hebben we eigenlijk nooit aangepast na ons trouwen en eigenlijk klopt daar niks meer van natuurlijk, aangezien we inmiddels de nodige kinderen verder zijn en ik niet meer werk. Maar toch vind ik het wel prettig zo. Al het geld wat binnenkomt is van ons allebei, maar ik vind het wel overzichtelijker op gescheiden rekeningen. Man krijgt salaris op ‘zijn’ rekening, en ik heb ook een vaste inkomstenbron (geen salaris dus) die op ‘mijn’ rekening binnenkomt. Vaste lasten gaan van man’s rekening, boodschappen van de mijne. Ik kan inloggen op man’s rekening en vice versa. Dus dat ligt helmaal open voor beiden. Als ik iets wil kopen voor mezelf, dan doe ik dat met man’s rekening, zonder te vragen, want ik zou het complete onzin vinden om te bespreken dat ik nieuwe broeken oid nodig heb. Grote uitgaven doen we meestal wel in overleg. Eigenlijk zouden we die gezamenlijke rekening er wel uit kunnen gooien. Is alleen maar onoverzichtelijk en niet meer nuttig in hoe we het nu geregeld hebben. Overigens was ik laatst erg blij met het hebben van meerder bankpasjes. Ik had bij de AH blijkbaar mijn pas in de pinautomaat laten zitten. En daar kwam ik achter toen ik net getankt had en ging afrekenen Was ik even blij dat ik toch kon betalen
Alles is 1 grote hoop. Toevallig zijn onze salarissen gelijk aan elkaar maar als dat anders zou zijn zou nog alles 1 zijn. We sparen ook gezamenlijk. Hele grote uitgave overleggen we uiteraard wel even ( boven 250 euro ongeveer) Manlief bemoeit zich verder nooit ergens mee, zolang hij kan pinnen wanneer hij dat wil vind hij het allemaal prima
We hebben een gezamenlijke rekening waarom we allebei een deel van ons salaris storten. Hiermee betalen we alle vaste lasten, boodschappen en alles voor de kinderen. Op deze rekening worden ook alle toeslagen gestort. Ook gaat een gedeelte van ons salaris naar de spaarrekening. Dan hebben we elk nog onze eigen rekening. Ik de mijne die m’n ouders ooit voor me geopend hebben, waar ik m’n salaris op gestort krijg. En m’n man zijn eigen rekening voor z’n eigen zaak. Met het gedeelte van ons salaris wat er over blijft kan ieder doen wat ie wil. Maar hier betalen we ook gewoon extraatjes voor iedereen voor, kadootjes voor elkaar, enz. Ook al zijn we in gemeenschap van goederen getrouwd, ik zou niet anders willen als hoe het nu gaat. Van onze gezamenlijke rekening kunnen we heel goed leven met z’n viertjes, en wil ik me een keer te buiten gaan aan dure schoenen oid of m’n man aan z’n hobby, dan hoeft dit niet overlegd te worden en hoeft de ander zich ook niet schuldig te voelen. Wat ik uitgeef is geen geheim voor m’n man, hij vraagt er gewoon niet naar. En andersom ook niet. We werken er allebei hard genoeg voor en ons gezin kom niets tekort. Maar zoals ik al zei, wat er binnen komt op de gezamenlijke rekening is ruim voldoende, ook voor vakanties ed. Ik kan me voorstellen dat als je moeite hebt met rondkomen je meer controle wilt hebben op elkaars uitgaven. En we werken allebei even veel. Ik kan me ook voorstellen dat als 1 van de partners thuis blijft ivm met de kinderen (of heel veel minder is gaan werken) dat je het dan ook eerder allemaal op 1 hoop gooit. Zo gebeurde het bij mijn ouders ook.
maar als je alles op 1 rekening zou hebben zou hij diezelfde hobby toch nog steeds uit kunnen voeren?
Wij hebben beiden een eigen betaal- en spaarrekening. Mijn man heeft ook nog een beleggingsrekening. Mijn man betaald alle vaste lasten behalve de kinderopvang. We doen beiden boodschappen, sparen beiden en houden beiden geld over aan het eind van de maand. Ik ongeveer dubbel zoveel als hij omdat hij dus de vaste lasten betaald. Dingen als weekendjes weg, eventueel een kapotte wasmachine of een nieuw bed voor de peuter betaal ik gewoon van mijn lopende rekening. Ik koop ook de kleding voor de kids terwijl hij de kinderbijslag krijgt. Voor echt grote uitgaven (vorig jaar een auto en de tuin) kijken we hoeveel elk op de spaarrekening heeft staan en maken we allebei wat over.
We hebben eigenlijk vanaf moment 1 samen geld gehad. Bankpassen werden altijd uitgewisseld, of geld overgemaakt als dat nodig was. Sinds 3 dagen trouwens pas officieel een gezamelijke rekening, och we zijn pas 15 jaar bij elkaar. We hebben gewoon nooit de moeite genomen om naar de bank te gaan op dat te regelen. Afgelopen vrijdag waren we toevallig bij de bank, en hebben we het toch maar geregeld.
Alles gezamenlijk het is niet zijn geld of mijn geld maar ons geld we hebben 1 rekening waar alles op komt en naar onze spaarrekening en die van de kinderen gaat En thuis nog een potje voor wat we verkopen via marktplaats of centjes die overblijven