Typerend dat iemand die zo zelfstandig is er wel automatisch er vanuit gaat dat het de vrouw is die haar handje ophoudt.
Dat gevoel zou ik ook hebben als ik zonder werk thuis zou komen zitten en mijn man betaalt voor alles, dat ik mijn hand ophoud. Dat zou dan overmacht zijn en geen bewuste keuze. En dat is heel persoonlijk. Een ander mag daar bewust voor kiezen, maar ik zou daar heel bewust níet voor kiezen en ik zou het een vervelende situatie vinden. Straks voel ik me nog verantwoordelijk om al het huishouden op me te nemen omdat hij aan het werk is, zou ik echt geen zin in hebben. En dat zegt niks over iemand anders, dat zegt iets over hoe ik me daarbij voel.
@Amberxx Ik wacht even op de reacties van zp-ers waarbij gezegd wordt “maar als je met die gedachte een relatie aangaat, kun je net zo goed single blijven”. Dan doel ik met name even op het stukje waarbij het dan mis gaat Mijn moeder was zo’n thuisblijfmama, ook lekker afhankelijk van mijn vader (even terzijde of een ander het zo ziet, maar ik dus wel). Relatie ging stuk en waar stond mijn moeder? Lekker aan de zijlijn met haar bijstandsuitkering, 3 kleine kids en verder helemaal niets. Gelukkig hebben mijn opa en oma een heleboel voor haar en ons gedaan, maar van mijn vader was de hulp niet gekomen hoor. Die was alweer te druk om ZIJN geld uit te geven aan de nieuwe vrouw in zijn leven.... En daar heb ik dus geen zin in, nooit.
Vertel eens, wat probeer je hier nou te insinueren? Is vast heel lastig om ECHT inhoudelijk te reageren op een bericht zo in de ochtend.
Wij hebben een gezamenlijke rekening en een eigen rekening. We storten elke maand een vast bedrag (zelfde bedrag) op de gezamenlijke rekening. Daar worden de vaste lasten van betaald. Daarnaast betaal ik meestal de grote uitgaven als vakanties, meubels etc. Omdat ik wat meer verdien en dus meer overhoud. Niet heel erg over nagedacht verder, in het begin zo geregeld en zo gehouden.
???? Ik insinueer helemaal niks. Ik geef gewoon aan wat ik van de term vind. Is dat zo moeilijk voor jou te begrijpen?
Maar waarom? Waarom is dit zo fascinerend? Zie je dan hele rare taferelen voor je, hoe wij dit thuis geregeld hebben? Dus met de enorm overdreven/lachwekkende voorbeelden die dan genoemd zijn hier? Ik vermoed, maar dan spreek ik even voor mijzelf, dat wij het thuis niet heel anders geregeld hebben dan een gezin die alles wel op 1 hoop doen. Het enige grote verschil is dus de aparte rekeningen, maar wij declareren écht geen frietjes, drinken of andere zaken bij elkaar hoor.
Ja dat ligt helemaal aan jouw ervaringen. Hier was het andersom. Mijn moeder verdiende het meest. Mijn vader werkte wel, maar minder uren en zorgde meer voor ons. Hield hij daarom zijn handje op bij mijn moeder? Ik vind dat zo'n rare uitdrukking. En dat jouw vader je moeder zo liet stikken, zegt natuurlijk niet dat alle mannen dat doen.
Dit inderdaad, ik snap de fascinatie ook niet. Wij zijn ook op huwelijkse voorwaarden getrouwd, wat een zakelijk en liefdeloos huwelijk moeten wij wel niet hebbben!
Speel nou niet de de onschuld zelf. Het zou je sieren als je het beestje echt bij de naam noemt. Dat je zou zeggen " Ysabella, ik vind het belachelijk dat jij in de Wajong zit. Ook al weet ik de reden niet en ken ik je persoonlijke situatie niet. Misschien zou ik daar eens naar moeten vragen voordat ik een oordeel heb. "
@Manque zo zou ik mij ook voelen. Voor de één werkt dat wel en voor de ander gewoon niet. In een relatie ben je ongetwijfeld op bepaalde vlakken afhankelijk van elkaar, maar ik kies er bewust voor om op dat vlak nog afhankelijk te zijn. Maar wel of niet thuisblijven en dus wel alles moeten doen op het inkomen van je partner, is weer een heel andere discussie dan gescheiden rekeningen hebben Staat in mijn beleving echt los van elkaar.
Het is mijn keuze ook niet, maar ik snap ook niet waarom er altijd zo negatief moet worden gedaan over een volwassen stel dat er blijkbaar voor kiest om het anders aan te pakken. En soms heb je ook niet altijd een keuze. Kennis van mij heeft een gehandicapt kind, het is gewoon heel moeilijk te combineren met een baan, dus zorgt zij voor hun zoon. Niks handjw ophouden, maar hun zoon verzorgen zodat hij kan werken.
hier ook gescheiden rekeningen en 1 gezamenlijke. We storten naar rato (beidde 80% van ons inkomen) op de gezamenlijke rekening. De overige 20% blijft op ieders eigen rekening. Dit is nodig in ons geval i.v.m. eigen bedrijf. Bij problemen kunnen schuldeisers alleen bij mijn man aankloppen en niet bij mij. Voor ons is dit dus een gezondere situatie met minder risico dan alles op 1 grote hoop gooien. Dan zouden we als gezin veel groter financiële risico's lopen. In de praktijk, merk je er niks van. We doen alles van de gezamenlijke rekening en de extreme voorbeelden die hier genoemd worden komen niet voor bij ons.
Ik ben ook zo'n iemand in de categorie "handje ophouden". Wat ik binnen breng is zakgeld. En ik kan dat werk ook niet blijven doen als wij uit elkaar gaan of man niet meer kan werken. Verstandig? Financieel gezien misschien niet. Naar de kinderen toe: zeker weten. En het geluk van de kinderen nu gaat bij mij/ons voor op een "misschien..." in de toekomst. Kleine kanttekening: man verdient meer dan genoeg om naast alle vaste lasten nog leuke dingen te kunnen doen.
Grappig dat je dat zegt. Heb je wel gelezen wie hier in het topic het meeste “aangevallen” worden? Dat zijn niet de dames die alles op 1 hoop gooien. Ik heb niet gevraagd waarom wel en waarom niet, hoe jullie financieel iets regelen, flauwe grappen, etc. Die vragen/opmerkingen zijn toch echt gericht aan de dames die wel gescheiden rekeningen hebben. Alsof je dan dus 1 of andere mafkees bent... zal mijn vriend straks even vragen of hij nog geld wilt van de pizza gisteren....
Wie doet dat? Ik? Ik zou zo'n situatie voor mezelf absoluut niet willen, dat is alles wat ik zeg. Ik ervaar het persoonlijk als negatief. We hoeven daar geen consensus over te bereiken, hoor.
??? Ik snap er echt helemaal niks van. Volgens mij heb je mij ergens verkeerd begrepen hoor. Ik vind helemaal niks van iemand met een Wajong. Heb ik zoiets ergens gezegd? Ik snap echt niet wat je bedoelt en waar dit vandaan komt. Edit: ik werk bij een uitkeringsinstantie notabene, ik zou nooit iets over een wajong uitkering zeggen. Snap echt niet hoe je erbij komt.
Nee hoor. Ik bedoel jou niet persoonlijk. Jij schrijft heel duidelijk dat jij het zo zou voelen en dat is prima.