Ik was de vorige topic helemaal vergeten (oeps) fijn dat je het zegt ga dat eens even terug lezen. De maagzuurremmers helpen wel iets moet ik zeggen, maar ik heb een hoge dosering en wil dat eigenlijk niet dagelijks slikken. Operatie zie ik echt niet zitten. Momenteel heb ik wel wat spanning in me leven en daarom denk ik ook dat het iets psychisch is. Bedankt voor je reactie
Ik had het bij stress/ paniekaanvallen. Ging vanzelf weer over naar mate ik niet meer gestressed was.
Ik heb het ook heel erg gehad en heeft echt bijna een jaar geduurd. Ik denk dat dat kwam omdat ik helemaal gek werd van dat gevoel. Ik dacht echt dat er iets zat en ik heb alles laten onderzoeken. Uiteindelijk bleek het ook echt spanning te zijn en nu merk ik als ik erg druk of gestresst ben geweest dat het soms ineens komt op zetten. Omdat ik nu weet wat het is, maak ik me er niet meer druk om en zakt het al snel weg. Ik weet echt hoe frustrerend het is, maar het is ook een teken van je lichaam dat zegt dat de maat even vol is. Eigenlijk is het heel mooi hoe ons eigen lichaam ons dit vertelt. Maar dat maakt de klachten niet minder onprettig! Succes en het gaat echt op een dag weg
Bedankt voor je reactie. Het is inderdaad een erg vervelend gevoel. Ook ik ben er veel mee bezig waardoor ik het idee heb dat het er de hele tijd zit. Wil daarom ook niet naar de huisarts, omdat ik haast zeker weet dat dit psychisch is. Heb op dit moment geen stress maar wel druk en ren mezelf voorbij. Zoals gisteren nergens last van en vandaag weer wel. Welke onderzoeken heb jij allemaal gehad? Heb je ook een gastroscopie gehad? Dit vond ik erg vervelend!!!
Hier was/is het ook stress. Sinds ik thuis zit ivm ptss is het minder. Heel vervelend gevoel, maar ben stiekem erg blij dat het niet lichamelijk is.
Ik heb het tijdens de zwangerschappen (gelijk vanaf positieve test), maar dat is echt medisch. Door de hormonen heb ik reflux, waardoor maagzuur continu mijn slokdarm, maag en strottenhoofd irriteert. Dat geeft indd dat 'brok'-gevoel, maar ook een enorme druk op mijn borst. En 's ochtends vaak bloed in mijn keel en neus. Ik leef dus op maagbeschermers, zonder is geen optie. Op de dag ná de bevalling zijn overigens alle klachten verdwenen.
Nee dat snap ik dat je daar blij mee bent. Heb echt medelijden met de mensen waarbij het dus wel lichamelijk is. Enorm vervelende kwaal.
Wauw, dit is echt heftig zeg! Gelukkig dat het na de bevalling over is maar het lijken we wel 9 zware maanden!
Wat misschien ook mogelijk is.. Amandelstenen. Google maar eens daarop. En anders even langs de huisarts gaan. Dan weet je in ieder geval wat er aan de hand is. Sterkte!
Misschien is wat ik soms heb ook herkenbaar? Ineens uit het niks als ik slik kan ik een knoop voelen in mijn keel, vaak aan de rechterkant. Als ik met mijn hoofd heen en weer beweeg, mijn nek strek dan zakt het weer. Heel gek!
Dit topic komt als gelegen. Ik heb er vooral last van met slapen. Ik heb het gevoel dat het komt door wat overgewicht, maar lees hier dat het door een stress periode zou kunnen komen. Het is in 2016 voor het eerst gekomen toen ik zwanger was van de tweede, werd in de nacht wakker en dacht dat ik geen lucht meer kreeg. Ik moest het helemaal opboeren. Is even een periode gestopt en toen weer terug gekomen, het is dus alleen als ik in bed lig en wil gaan slapen. Nu de hele periode weer last, vooral gisteravond/vannacht en inderdaad hoe meer je er aan denkt hoe erger het lijkt. In de ochtend trekt het weer weg of later in de nacht. Ik zit nu wel midden in een burn-out, een zwaar jaar achter de rug met ons zoontje met zijn reflux, en periode met ons dochtertje waar het niet goed mee ging en in het ziekenhuis belande. Ik heb dus nog hoop als ik het hier zo leest. Het is echt een vervelend stik gevoel. Alsof er iets in je keel zit en weer moet opboeren en dan ga je liggen en begint het weer. Ook gauw last van maagzuur, zit ook echt in de familie en vrij grote amandelen. Geen idee of het daar aan ligt. Blij dat ik niet de enige ben die dit heeft. Hoop dat het gauw weg trekt.
Ik lees zeker wat herkenning. Vervelend dat het even minder gaat en je in een burn-out zit. Als ik het zo lees kan dit er zeker mee te maken hebben. Soms ben ik er niet mee bezig en dan lijkt het voor mijn gevoel er ook niet te zijn. Zodra ik eraan denk zit het er weer. Enorm vervelend. Als ik lig heb ik dit gevoel ook. Ikzelf heb een middenrifbreuk en ben dus goed bekend met maagzuur. Als je kijkt naar de symptomen van een middenrifbreuk dan staat ‘brok in je keel’ er ook bij. Dus dit dan zeker een verklaring voor je gevoel zijn.