Ik van een pyjama die vol met gaten zit omdat het katoen super dun is geworden. Maar het is zo'n super lekkere soepele veel te grote slobber pyjama die veel te lekker zit. Echt schandalig eigenlijk maar mijn man is gelukkig wat gewend en in t donker ziet die het toch niet of is die uit
Oh nee zo niet herkenbaar. Ik gooi makkelijk dingen weg. Als het niet meer mooi is of mooi zit neem ik afscheid. Soms vind ik het wel jammer als ik bijv. iets heel leuk vindt maar vaak komt er wel weer een vervanging voor terug Maar ik ben nogal een opruimerig type misschien speelt dat mee
Van een overtollige kilo of 20. Ik wíl er wel vanaf, maar ik kán het niet. Bourgondië heeft me stevig in zijn greep.
Een ring: van mijn opa & oma gekregen toen ik mijn havo diploma haalde. Waren 3 dunne ringen in verschillende kleuren goud aan elkaar vast. Het zijn er inmiddels nog maar 2. Ik draag hem al 22 jaar dag en nacht... Soms denk ik het wordt tijd voor iets anders, maar ik kan er geen afscheid van nemen.
Waar ik absoluut geen afstand van kan doen is het roze ziekenhuisbandje wat ik gekregen heb van de verpleging om als enige bij mijn moeder te kunnen zijn voor haar hersenoperatie. ( operatie was in Portugal) Ik heb het maanden om gehad en nu kan ik het absoluut niet weg doen. Grappige is dat zei ook zo'n bandje kreeg en dat wij het zonder overleg allebei op de zelfde dag hebben afgedaan.
Ik heb een leeg potje hashee kruiden staan. Mijn vader had die vlak voor zijn dood 5 jaar geleden gekocht en ggebruikt. Hij vond dat zo lekker. Herinnert mij er aan dat hij nog zo zin in het leven had.
Van mijn overleden hond. Ze staat op de kast, urn met foto en kaarsje. Ik kan haar gewoon niet uitstrooien.
Een trui die ik al 16 jaar draag.. En van mijn zwangerschapstrui die ik kreeg van mijn man in de tweede zwangerschap. Ik draag hem nog steeds.
Oh ja herkenbaar! Mijn slaap/huiskloffie’s zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Het meeste is al tijden rijp voor de vuilnisbak, maar het zit zo lekker!!
Mijn knuffeltje van vroeger. Ding is helemaal versleten en vies, maar echt niet dat die gewassen wordt ofzo Verder weinig dingen die ik echt niet kan missen, materiele dingen dan. Nouja misschien het portemoneetje van mn oma dan. Die kreeg ik een paar jaar gelden omdat ik die zo leuk vond en vind. Een ouderwetse knip, met allemaal kleine kraaltjes. Thuis ding laten zien en doe hem open, zit er nog een rennie in Die heb ik overigens weg gegooid.
Alles wat te maken heeft met de geboorte/ ziekenhuisperiode en het overlijden van onze oudste twee zoontjes en hun urntjes zelf uiteraard. Ieder formulier, iedere kaart (meer dan 300 stuks) is mij zo ontzettend dierbaar... Luchtiger (letterlijk en figuurlijk) : een hele fijne hardloopbroek, gekocht in NYC en vast vergelijkbaar nog te koop (Nike). Er zitten gaten bij mijn liezen, maar hij zit heel fijn en ik vind het zo zonde om geld aan een simpele zwarte tight uit te geven.
Een doos vol oude dagboeken, liefdesbrieven, foto's van 'toen', een kettinkje, leeg parfumflesje van mijn oma enzovoorts. Alles in één doos op de zolder, soms rommel ik er nostalgisch doorheen. Voor de rest kan het me niet zoveel schelen. Wat ik heb gebruik ik en als het stuk of versleten is knap ik het op of schaf ik het nieuw aan.
de aansteker van mijn vader, ik heb hem altijd in mijn broekzak en wanneer ik geen zakken heb, heb ik hem in mijn handtas daarnaast heb ik een knuffelbeestje, een girafje. Ik heb er destijds 2 gekocht: een is in het kistje meegegaan van L*, de andere heb ik naast mijn bed.
Mijn beertje, gekregen bij mijn geboorte van mijn oma. Het is nu alleen nog een hoofd, zonder de vulling