Ze willen niks anders dan een zak geld. Zelfs een voorstel om een deel van de toetsen te digitaliseren werd hier als een soort doodsvonnis ontvangen. Er is ook geen drang om het systeem te veranderen door de huidige docentenpool. Deze is aan het vergrijzen en logischerwijze niet te porren voor fundamenteel andere manier van werken. En Den Haag kan niks anders dan een pot geld geven, er zijn ook geen concrete plannen voor veranderingen. Ook niet hoe het beschikbaar gestelde geld in te zetten. Als ik deze topic moet geloven is het gegeven geld helemaal nutteloos. 'je kunt maar 0,4fte voor aannemen'. Dus hebben we er niks aan. Welke andere oplossingen mogelijk zijn lees of hoor ik helemaal niet. Net zoals ik nergens kan vinden dat uit onderzoeken blijkt dat mensen het vak niet kiezen vanwege geld. Juist andersom: er zijn onderzoeken uitgevoerd waarom jongens en mannen pabo links laten liggen. En de resultaten hebben niks met geld te maken.
Ik ben zelf niet op de hoogte van onderzoeken op dit specifieke punt, maar ik kwam het toch regelmatig tegen . b.v. hier: https://www.rtlnieuws.nl/nederland/mannelijke-leerkrachten-staan-nauwelijks-nog-voor-de-klas En hier: https://www.volkskrant.nl/opinie/aleid-truijens-docent-die-het-niet-voor-het-geld-doet-moet-ook-bij-zichzelf-te-rade-gaan~a4500082/ En hier: https://www.trouw.nl/home/meer-geld-en-meer-status-voor-juf-en-meester-dat-helpt-ook~a10b7d01/ Geld is dus echt wel een van de redenen hoor.
Vind dit toch echt te zot voor woorden. Ik een vakantiedag opnemen. En de leraren van onze basisschool. Die zijn gewoon thuis.... Wat heeft dat staken dan voor nut????? Bij ons in de straat wonen er twee leraren van onze basisschool. En alle twee zijn ze thuis. .. De 1 ging net een rondje fietsen. De ander zag ik rond 10 uur met ongekamde haren de krant uit de brievenbus halen..... En van beide leraren is het hun werkdag Ik vind het echt geen stijl. Sorry hoor maar dit vind ik geen staking. Lekker een dagje vrij!
"Uuz zei: ↑ Ik ben zelf niet op de hoogte van onderzoeken op dit specifieke punt" Maar gelukkig heb je niet altijd wetenschappelijk onderzoek nodig om dingen vast te kunnen stellen. Cijfers van cbs worden genoemd. Ervaringen van onderwijs specialisten.
Cijfers tonen aan dat mannen niet vaak voor de klas blijven staan. Dat is een gegeven. De reden waarom is gissen. De ervaring van een onderwijsspecialist, die ook nog eens heel voorzichtig is in zijn uitspraak, wordt genoemd. Dat noem ik niet echt representatief.
Er is de afgelopen jaren erg veel over gezegd en geschreven (ik kom uit een onderwijsmilieu). Daar kan je veel uit opmaken. Of niet. Dat is helemaal aan jou je komt alleen best vaak het woord 'salaris' of 'geld' tegen. Dus dat het helemaal geen rol speelt lijkt mij stug. En zeker niet bewezen
Cbs inventariseert dat het aandeel mannen in po zwaar afneemt, niet de oorzaken hiervan. Wat jij aanhaalt zijn opinies van leraren zelf. Maar de (grootschalige) onderzoeken die gedaan zijn onder de scholieren over hum motivatie om te kiezen voor pabo laten heel duidelijk zien dat het mannen-probleem heel ergens anders ligt: primair onderwijssysteem + opleiding zijn tegenwoordig volledig gericht op de denkwijze en aanpak van vrouwen. Er komt in geen enkel onderzoek naar voren dat een beetje meer loon prima zou zijn ook al blijft de instelling hetzelfde. En geen/weinig doorgroeimogelijkheden. Ik denk dat het concept: je wordt juf/meester en blijft dat tot je pensioen ook een grote struikelblok is. Dat is niet meer van deze tijd.
Getwijfeld of ik iets hier neer zou zetten. Maar vooruit,1 lang bericht dan Betreft een oordeel/mening vormen over werken in het onderwijs: Ik ben zelf ook leerkracht in het basisonderwijs. Ik staak overigens niet (want het valt telkens niet op mijn werkdag maar mijn school staakt wel.) Ik begrijp dat een staking in het onderwijs veel problemen meebrengt voor ouders/gezinnen. Ik weet ook niet of staken op deze manier zoveel zin heeft om de gezette doelen te behalen... Maar, hoe dan ook, mensen die zelf niet in het basisonderwijs werken (of de laatste 5 jaar hebben gewerkt) hebben werkelijk geen idee van wat men daadwerkelijk doet, beleeft en meemaakt. Hoe hoog de werkdruk wel/niet is. Of het salaris wel/niet passend is etc. Velen gaan uit van een kleine deel van wat met ziet van het onderwijs werk, of hoort van een aantal mensen, of leest in verslag/bericht en vormt zelf een mening dat het "dus" zo is in het onderwijs (hoe je er dan ook over denkt). "want men heeft het toch zelf gezien of gehoord van iemand(en)". Maar uiteindelijk nooit zelf ervaren.. Voorbeeld: Als je op ZOOVER een Hotel opzoekt en je ziet dat het Hotel een cijfer 4 heeft en dat er 100 negatieve meldingen over zijn gemaakt en maar 20 positieve, dan ga te toch twijfelen of dat wel een goede keuze is... Jij bent er niet geweest, maar zij hebben het als overwegend negatief ervaren. Je denkt dan meestal niet: die 80 personen hebben ongelijk, ik zag in de folder dat er mooie foto's waarop niets slechts te zien was. Ik ga er gewoon heen en verwacht dat het zo is zoals ik het heb gezien/gelezen in de folder. Men verwacht dat het onderwijs "zo" is (positief of negatief) van wat men aan de buitenkant ziet/hoort/leest, maar heeft het zelf niet ervaren. Maar of je nu positief of negatief over stakende leerkrachten denkt : Opvallend blijft dan wel dat er zoveel leerkrachten zijn (niet allemaal, maar wel heel veel) die tegen dezelfde problemen aanlopen. Zij zijn de gene die het doen en meemaken. Als zoveel mensen, met landelijke spreiding, dat zo beleven dan is er wel degelijk iets mis in de beroepsgroep/het vakgebied. Zij geven in de grote lijnen ook eensgezind aan waar ze behoeften aan hebben en wat er anders zou moeten. Dat is ook opvallend, een grote meerderheid uit 1 (beroeps)groep is het dus met elkaar eens over waar het 'em in zit. Heel veel mensen in dezelfde soort situatie, die dezelfde ervaringen opdoen en die daarover veelal dezelfde mening/beleving ervaren (positief of negatief), is altijd iets dat je niet zomaar kunt afdoen of bestempelen of negeren. Hoor je niet bij die groep, dan kun/mag er wel je eigen mening over vormen en uitspreken maar ben je ervan bewust dat dat jouw mening is en (waarschijnlijk) niet de volle realiteit. MAAR DAT IS MIJN MENING
Dus zou je op de gok de salarissen omhoog moeten gooien, op de gok extra geld aan scholen gaan geven voor werkdrukvermindering ( ook al niet aangetoond dat dit gaat werken). Zonder dat je weet of het gaat helpen. Dat is toch op zijn zachtst gezegd een beetje raar.
Maar betekent dat dan ook dat je geen suggesties mag doen? Dat je geen vragen mag stellen? Want ik (met de nadruk op ik) denk niet dat er mensen zijn die zeggen dat jullie leerkrachten geen drukke baan hebben.. en dat er dus niets in het onderwijs hoeft te veranderen. Alleen wat er dan moet veranderen dat is me nog steeds niet duidelijk. En ik hoor van die groep leerkrachten in mijn omgeving ook verschillende dingen. Meer handen in de klas, minder uren les, passend onderwijs weer afschaffen... maar het geld wat gevraagd wordt (en toegezegd) is vervolgens niet toereikend... Dus dan is er iets mis gegaan... lijkt mij. En zolang dat zo blijft en je je als buitenstaander ook vooral buitenstaander moet blijven voelen zonder dialoog te kunnen voeren, denk ik dat ik het als ouder nooit ga begrijpen.
Uiteraard kun je, als je het werk zelf niet doet, nooit 100% zeker weten hoe het is om leerkracht te zijn. Maar ook de ene of de andere leerkracht kan dingen anders beleven. Wat de 1 als problematisch ervaart, ervaart de ander misschien helemaal niet als problematisch. Daarnaast: als je in een groep ergens over gaat zitten " klagen" en dat vindt bijval, zie je vaak dat de rest ook in de klaagmodus gaat. Het werkt aanstekelijk. Je kunt daarbij de realiteit ook een beetje uit het oog verliezen. Zoals Amdaa al vaker schreef: binnen het onderwijs zelf gaan dingen vaak al jaren zoals ze gaan, er is weinig animo voor verandering/ vernieuwing en iedereen lijkt te blijven hangen in die klaagmodus. In dit topic heb ik nog niemand zien schrijven dat de werkdruk in het onderwijs er niet is. Dat wordt door iedereen erkent. Op de basisschool van mijn kinderen ( waar ik heel wat uurtjes per week meedraai) is die werkdruk er echt niet. Dat durf ik gerust te zeggen. Er zijn weinig zorgleerlingen ( het handjevol dat er wel is, krijgt goede en veel begeleiding), er wordt heel veel door ouders gedaan en de klassen zijn klein. De leerkrachten zijn op woensdagmiddag echt vrij en behalve de oudergesprekken en informatie avonden hebben ze thuis weinig tot geen extra werk te doen. Na 16.30 uur is hun werkdag klaar. Toch klagen ze bij ons op school ook. Het zegt mij dus niet zo heel veel dat als iedereen klaagt, het ook echt " de waarheid" is.
Waar zie je dat het WEL bepalend is voor de toename van instroom tot pabo? Vooral van mannen? Want daar gaat het om: Als we de lonen een paar % verhogen komen ze allemaal. Verder hoeft niks te veranderen aan de werkwijze, de opleiding, inrichting van het beroep enz. Want over de inrichting van de opleinding en het beroep en kromme cao wordt niet geklaagd door de zittende generatie. Tja, dit wordt nou eenmaal keihard tegengesproken door de onderzoeken onder de doelgroep die jullie naar de pabo willen halen. Huidige klaag-imago zal ook echt niet aanlokkelijk werken voor nieuwe generatie. Ook al bied je ze meer loon.
Het speelt een rol. Overal waar mensen werken, en ze loon krijgen of verwachten, speelt het een rol. Onderwijzers zijn wat dat betreft geen uitverkoren volk. En terecht ook trouwens: je salaris is de vergoeding voor je werk. Als die niet in balans is binnen een sector, of mannen krijgen meer dan vrouwen bijvoorbeeld, dan gaat men morren. Hele volksstammen doen dat dan ook. (Alleen onderwijzers mogen het blijkbaar niet, want die hebben stakingsrecht en dat is maar lastig.) Het speelt ook bij andere studies trouwens; ik ken zelf veel mensen die kunstgeschiedenis toch maar niet zijn gaan doen vanwege de arbeidsperspectieven. Of filosofie alleen als bijvak.
Die beperkte doorgroeimogelijkheden zijn inherent aan het beroep. In principe kan elke leerkracht zich opwerken tot ib'er, adjunct (directeur). Probleem is alleen dat er daarvan geen 10 nodig zijn op een school. Als je wil doorgroeien/carriere wil maken moet je in het bedrijfsleven gaan werken.
Mijn laatste bericht in dit topic: Precies dit!! Je ziet het van dichtbij en denkt dat je het beroep nu goed kent. Ik ben ook hulpouder op de school van mijn kinderen, maar dat wil niet zeggen dat ik achter de schermen weet wat de leerkracht allemaal op haar bordje heeft. Terwijl ik zelf ook leerkracht ben! Ook ik ga regelmatig op tijd naar huis om vervolgens thuis nog ruim 3 uur te werken in de avonden, ben ook wel eens in weekenden en vakanties hele dagen op school, maar dat zien anderen allemaal niet. Leerling aantal en aantal zorgleerlingen is slechts een klein deel van de werkdruk.. nogmaals... geen idee hoe het echt is. Maar denk vooral dat dat wel zo is Rest my case Ik zeg ook niet dat als de meerderheid iets vindt dat dat dan de waarheid is, ik zeg dat dat een duidelijk signaal is dat niet zomaar uit de lucht komt gevallen en serieus genomen moet worden (ongeacht het onderwerp)
Maar je weet helemaal niet of dat extra geld op gaat leveren wat de bedoeling is: werkdrukvermindering en meer (mannelijke) leerkrachten. Dat hoop je alleen maar.
Nou er zijn door leerkrachten in dit topic echt al heel veel voorbeelden genoemd van wat zij willen dat beter wordt of veranderd. Ik weet niet hoe vaak jij in gesprek bent met de leerkrachten van jouw kinderen of bij jullie op school,maar hier hebben ze daar een prima antwoord op. Het geld wat per school vrij komt daar worden nu al genoeg plannen voor gemaakt.