Nog 1,5 dag en dan is het een jaar geleden dat ons meisje overleed. Kan het bijna niet geloven dat het echt al een jaar geleden is. Er is zo veel gebeurd in dit jaar. Baby J. kwam 9 weken na haar overlijden ter wereld. In augustus begon ik met een opleiding waar veel tijd en energie in ging zitten, de drukte van alledag... en af en toe echt even de rust opzoeken om heel hard te janken en even echt te voelen hoe veel pijn het doet. En sinds een maandje of twee toch eigenlijk pas het besef van wat er allemaal is gebeurd en dat ze nooit meer terugkomt. Het leven gaat door, wij gaan door. En ik voel buiten het ongeloof over de tijd die al voorbij is gegaan sinds die ene dag, ook trots. Trots op ons meisje om wie ze was en wat ze ons heeft gegeven, maar ook trots op mezelf, want ik kom hier doorheen, en ik kan er wel wat van maken. We kunnen weer lachen en er zijn zelfs momenten dat ik er niet aan denk. Hoewel de tijd haar verder van ons af brengt en het gemis niet minder wordt, zie ik haar in de stralende ogen van mijn meiden, ik ruik haar in haar oude kamer, ik hoor haar lachen als er iets grappigs gebeurt, en soms voel ik haar als ik mijn ogen dichtdoe. En dan dansen we weer even samen door de kamer, mijn armen stevig om haar heen, haar hoofdje tegen mijn schouder, zoals we zo vaak hebben gedaan. Kon ik maar even terug naar vandaag precies een jaar geleden. De laatste normale dag. Dan zouden we de hele dag dansen. Zij en ik. Wij samen tegen de wereld. Voor altijd. Voor altijd werd voor vijf jaar, maar wat koester ik de momenten die we samen hebben gedeeld, ik koester elke zorg, elk gebaar, elke lach die ze mij schonk. Ik koester alles, diep in mij. Waar het voor altijd een plaats heeft en waar het nooit weg zal gaan. Daar waar die vijf jaar wel voor altijd is geworden. Lief meisje, ik mis je. Lynn 17-03-2017
Zat er toevallig gister aan te denken, dat het volgens mij alweer bijna een jaar geleden was. Moet nog regelmatig aan mooie Lynn denken. Weet niet zo goed wat ik moet typen, maar ik denk aan jullie ❤️
Heel mooi geschreven Shart. Ik weet ook niet zo goed wat ik moet typen. Sterkte en denk ook aan jullie.
Met tranen in mijn ogen lees ik je bericht! Je verwoord alles heel erg mooi. Vind je echt ongelofelijk sterk. Heel veel sterkte meis❤️
Ik lieg niet als ik zeg dat ik heel erg om je post heb moeten huilen. Die kwam bij me binnen. Wat een verdriet en wat een gemis moet dat voor jullie zijn. Maar wat mag je inderdaad trots zijn op jullie grote kleine meid èn op jezelf en de rest van het gezin. Heel veel sterkte gewenst.
De tranen rollen over m'n wangen. Heel erg mooi geschreven. Ik denk me de pijn in, de pijn om je kind te moeten verliezen en missen. Gelukkig weet ik niet hoe het écht voelt, maar ik leef wel met je mee. Je bent een sterke vrouw, en heb respect voor je hoe je het allemaal doet. Knuffel!
Heel mooi geschreven (ook hier tranen) en ik vind je een ongelooflijk sterke vrouw! Sterkte aankomende dagen en koester de mooie herinneringen die je aan jullie mooie meisje hebt.
De tranen rollen over mijn wangen. Ik vind jou onwijs sterkt. Heel veel sterkte voor jullie. Ik denk aan jullie.
Jeetje een jaar al... Wat heb je mooi geschreven. Ik zie nog die prachtige foto voor me die je toen deelde...mooie meid. Heel erg veel sterkte voor deze dagen en de dagen die nog komen!
Lieverd vreselijk veel sterkte, kracht en troost komende dagen. Wat is het gemis toch pijnlijk. Heb er verder geen woorden voor. Liefs