4 keer al, maar dat hoorde volgens de vorige gyn niet uit te maken. Richtlijnen zijn maximaal 3 keer voor een keizersnede, maar zij had ook al wel is iemand gehad voor de 5e of 6e keer
Ow, je heb het er dus wel met haar over gehad? Dan is het wel heel vreemd ja. Ik hoop einde van dit jaar mn 3e ks te krijgen dus schrik best wel van je verhaal.
Ik heb het weleens vaker gehoord ook de gevolgen ervan maar ben er zelf van overtuigt dat als je extra echo,s krijgt je de situatie in de gate kan houden maar dan zou je nog weleens veel eerder moeten bevallen dan je wil of nodig is Hopelijk valt het mee !!
Lief dat jullie het vragen ! Gisteren was dé afspraak. Het kon niet voor de paas ivm de drukte in het ziekenhuis. Paar keer gevraagd of het echt niet eerder kon ivm de stress en zenuwen maar de gyn had geen tijd eerder. Echo was goed, mooie vrucht mooi koppend hartje, maar wat een drama, deze gyn (meneer die al 30 jaar in het vak zit ) heeft ook gezegd dat hij dit ten zeerste afraad. We zitten dus nog steeds in een soort rollercoaster. De gyn heeft ook duidelijk aangegeven dat het vooral voor mij gevaarlijk is, scheuren van het litteken omdat het een zwangerschap en de rek niet aan kan, met alle gevolgen van dien, teveel druk op de buikwand etc etc. Hij heeft er zelfs nog een collega bijgeroepen en mee laten kijken, ook een vrouw met zeer veel ervaring. Hij ging vandaag bellen met het umcg voor een overleg met andere collega’s, dat vond ik wel erg lief. Het is tenminste niet zon botte vent die je meteen weg stuurt met slecht nieuws. Over het vorige Ziekenhuis en de gyn die ons nooit niets heeft verteld; zij heeft mij voor de paas gebeld met een excuus, maar daar koop ik natuurlijk niets voor. Begreep wel van mijn eigen gyn dat ze flink op haar falie heeft gehad omdat dit echt niet kan. Lang verhaal kort; ik weet nog steeds niet wat ik moet doen
Ik heb ook heel erg het idee dat ik word geleefd; alsof ik het totaal niet besef, alsof dit helemaal niet ons verhaal is. Ben er vrij kalm onder, maar raak wel enorm in paniek van het idee dat ik dit zou “moeten” afbreken
Meid wat een ontzettend nare situatie. Als meerdere specialisten het er over eens zijn dat dit echt écht een hele slechte situatie ja die ze echt afraden dan zou jk met gebroken hart luisteren naar ze. De risico’s zijn een gescheurde baarmoeder , met als risico dat zowel jij als de baby dat niet overleeft, en wanneer scheurt het, is dat met 20 weken of met 40. Ik denk det ik gezien het advies van meerdere specialisten deze Zwangerschap zou beëindigen als het risico echt zo groot is. Maar wat afschuwelijk. Wat een hartenzeer. Ik wou dat ik iets kon zeggen om je te troosten maar dr komt niks
Jeetje wat ontzettend heftig ik weet niet goed wat ik moet zeggen. En het lijkt me ook een hele zware moeilijke keuze wat je nu moet beslissen. Te bizar voor woorden dat er nooit iets over tegen je gezegd is. Ik heb twee keer een keizersnee gehad, en mijn gyn zei wel dat het na drie keer wel klaar is. Dat een vierde keizersnee ontzettend veel complicaties zou kunnen geven voor zowel moeder als kind. Zelfs de verloskundige die de na controles deed zei dat ik nog wel een derde kindje zou kunnen krijgen maar dat drie keizersnedes wel echt de max was. Dus ik vind het heel apart dat jou dat nooit verteld is, en vooral omdat je al 4 keer op dezelfde plek bent geopereerd. Tjonge wat een achtbaan voor jullie Heel veel sterkte.
Wat een vreselijke situatie. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Hopen op nog een goed idee van de andere gyn. Sterkte ❤️
Ik wil mijn ervaring wel met je delen. Mijn 1e keizersnede was een spoed. Mijn zoontje werd steeds zwakker na heel lang weeen gehad te hebben en de ontsluiting vorderde niet. Het was opgewekt ivm zwangerscjapsvergiftiging. En hij zou geboren moeten worden om die reden met 38 weken. Deze is dan heel snel en vrij slordig uitgevoerd. Mijn tweede zoontje wilde ik proberen op de normale weg. Dit mocht dan ook van de gyneacoloog. Maar na heel lang weeen en geen ontsluiting voelde het voor mij niet goed. Iets in mij zei dat het niet goed ging. Maar volgens de gyn ging het wel goed had alleen een ruggenprik nodig om te ontspannen volgens hem. Deze dan ook gekregen. Op een gegeven moment ging mijn buik zelfs raar staan tijdens een wee. Maar dat maakt toen niet uit volgens haar. Totdat mijn zoontje het ook weer slechter ging doen en ik na de dienstwissel overgebracht werd naar de ok voor weer een keizersnede. Op het moment dat ze me opende heb ik de gyn alleenmaar horen vloeken. Hij bleek los in mijn buik te liggen. Baarmoeder was gescheurd en placenta beschadigd door afknelling tijdens de weeen door de baarmoeder. Gelukkig heeft hij het overleefd en deed hij het na wat opstartproblemen weer super. En ik ook na herstel. Ze hebben toen de jongste 2 was nog een keer het litteken los gehad om een zenuwknoop er uit te halen. Bleef er last can houden namelijk. En toen kwam ik een aantal jaar later mijn huidige partner tegen. Eigenlijk wilde we samen nog 1 kindje. Dus naar de gyneacoloog hier waar ik nu woon. En overleg gehad. Aangezien ze op de ok tijdens de keizersnede riepen dat dit mijn laatste zwangerschap was en dus niet meer zwanger mocht worden en of ze alles er gelijk maar moest uithalen. Hiervoor gesprekken gehad en echos. Mijn baarmoeder is op de plek van de litteken heel dun. Maar zegt de gyn. Met strenge controle. Het voorkomen van weeen en harde buiken beperken en veel rust moet het kunnen en heeft ze er vertrouwen in. Dus wij gaan wel nog samen voor 1 kindje. Het scheelt dat het bij mij na de jongste 8 jaar en dus na het verwijderen van de zenuw 6 jaar geleden is en dus wel goed is genezen.
Wat een rollercoaster moet je door staan, jeetje.. ik hoop dat jullie de kracht en wijsheid kunnen vinden om een besluit te maken over hoe nu verder. Een hele dikke knuffel ❤️
Ik ben het hier mee eens. Als het risico desdanig groot is, moet je dat risico niet willen lopen/nemen. Je hebt ook nog 3 andere kinderen en een man die graag hun hele leven nog met jou willen doen. Hoe erg gewenst het kindje het ook is, maar ik had de zwangerschap ook afgebroken. Heel veel sterkte met deze moeilijke keuze!
Meid wat een ellende, wat een ontzettend moeilijke beslissing moet je nu maken. Ik denk ook echt dat niemand behalve jijzelf je hierin kunnen helpen met het maken van een beslissing. En wat die eerste gynaecoloog betreft, wat ontzettend slecht dat er niets is gezegd over een risico voor een nieuwe zwangerschap. Daar heb ik echt geen woorden voor. Als die gynaecoloog gewoon zijn werk had gedaan had jij nu niet voor deze onmenselijke keuze gestaan. Ik wil je heel veel sterkte wensen in de komende tijd.
Wat erg zeg, dit moeten jullie beslissen. Maar als ik denk aan alle artsen én die mooie kindjes die hun mama nodig zijn zou ik dit risico niet nemen. Hoe erg ook... als hun zeggen je leven staat op het spelbelasting en meerdere zeggen dit? Heb je gevraagd of met heel veel controles en wat eerder bevallen er geen goede kans is?? Sterkte met wat Julie ook besluiten
Jeetje wat een onmenselijke keuze .... goed in gesprek gaan met de gyneacoloog & daar uit een keuze maken. Hoe moeilijk die keuze ook gaat zijn ♡... Heel veel sterkte!
Zou idd vragen wat de opties zijn. Na zo'n medische fout mag je ook alle medische bijstand verwachten die er maar is. Lijkt mij dat de kans niet zo groot is dat het gevaar er al met 20 weken is, gezien de grote vann je bm op dat moment. Dus misschien vanaf 26 weken in het ziekenhuis liggen en met 35 weken halen ofzo. De situatie is echt niet ideaal maar ik zou het persoonlijk nooit weg laten halen. In de situatie van @Loesje1985 vind ik dat anders. Dan zou ik me denk ik schamen omdat ik zoveel medische kosten moet maken en ook verantwoordelijkheid in de handen van de medici leg. Al snap ik haar situatie wel. Dit is zon medische fout, waar ik vind dat jij die niet op hoeft te lossen. Maar het blijft nog steeds je eigen keuze. Hoeveel meningen je hier ook in krijgt. Maar ik moet er ook bij zeggen dat ik het feit dat je als 3 keizersnedes hebt gehad en dus bij de 3e een ontsteking heb gekregen (wat dus een complicatie is) en je dus nogmaals geopereerd ben op die plek, dan nog zwangerschap aangaan niet erg slim is. Dat hoeft toch niemand tegen je te zeggen?
Ik leg zeker geen verantwoordelijkheid in de handen van medici. Vandaar ook eerst gesprekken gehad en echo om te kijken hoe en wat. Ik sta zo ie zo ivm gezondheid en verleden onder medische behandeling. Controles heb ik toch al. Dus meer kosten zijn het in principe niet. De eerste 2 keizersnedes moesten helaas. De 2e had ik liever ook niet gewild. Wilde niet voor niets normaal bevallen. (De eerste wilde ik ook niet maar ja. Zoonlief levend was me nog dierbaarder) betekent wel dat ik daarsoor nu geen keus heb en wel moet gaan voor een keizersnede. Ben het daarom njet met je eens. Onze keuze is wel overwogen in samenwerking met de gyn.
@Muisjemeisje ik hoop dat je een beslissing neemt waarmee je kan leven. Het lijkt me de meest moeilijke keuze die je moet gaan maken.. Wat je ook beslist ik wens je er heel veel sterkte mee.. Liefs en een knuffel...