Ja heel erg blij, die dankbaarheid is niet in woorden te omschrijven en dat maakt het de moeite waard.
Wat een mooi antwoord van jouw moeder! Fijn dat je het bespreekbaar hebt gemaakt. Feitelijk gezien valt "reizen" inderdaad niet onder materialisme, daar heb je gelijk in. In dit topic is de term "materialisme" nu wat meer verschoven naar de betekenis van "geld uitgeven".
Misschien komt het toch wel beetje vanuit opvoeding? Ik kom van een boerderij, geen luxe maar wel een groot huis en ruimte genoeg. En nuchtere ouders die niets om spullen geven, wel om gezonde koeien en goede familiebanden. Andere familieleden (aangetrouwde ooms) waren bijv toch anders, bezig met spulletjes kopen enz. Daar snapten wij nooit iets van. Maar mijn moeder wilde met ons bijv wel per se elk jaar op vliegvakantie naar Italië of Griekenland enz. Terwijl anderen liever dat jaar een grotere tv kochten.
Ik ben materialistischer dan ik zou willen. Vooral wat betreft hobby-dingen, maar ik kan echt zooo blij worden van een mooie bol wol En van boeken. Dat soort dingen. En ik vind het heel lastig spullen weg te doen (verkopen/weggeven/weggooien), op zolder bv nog heel veel babykleertjes, babyspeelgoed etc. Dat moet gewoon weg, want het staat daar maar... En qua hobby kunnen mijn uitgaves ook wel omlaag
Dat valt niet onder materialisme vind ik. Zelf ben ik absoluut niet materialistisch, zo weet ik haast nooit iets voor mijn verjaardag en als we een miljoen zouden winnen zouden we een mooi vrijstaand huis bij het bos kopen, dat is het enige wat ik echt zou willen Ik hecht wel veel waarde aan vakanties, maar dat houden we ook nog redelijk goedkoop.
Ik wilde eerst “ja” typen, ik ben materialistisch. Maar nu ik om me heen kijk besef ik dat ik er tussenin zit. Ik houd van mijn huis en ben er veel mee bezig. Maar de helft is vintage, en ouwe meuk (ik houd van ouwe meuk). Ik houd wel van spullen maar meer met een gevoel erbij ofzo. Maar tegelijkertijd zijn er ook nog heel veel wensen etc. Ik “krijg” bijvoorbeeld binnenkort mijn eerste mini cooper, waar ik al 10 jaar om zeur. Maar zeker geen nieuwe dus dat dan weer niet. En dat boeit me dan ook niet. Dus ja ik houd van spullen. Maar niet perse duur. Ik zou bijvoorbeeld liever een Audi Q7 van 2005 rijden dan een nieuwe. Maar bijvoorbeeld wel een Q7 willen rijden Ik ben best raar.
Oke, ik had een heel verhaal getypt, moest ondertussen mijn zoon de laatste voeding geven en besefte mij opeens dat ik bepaalde dingen goed wilde praten, maar hey dat hoeft natuurlijk helemaal niet haha. Ja ik ben materialistisch en ik schaam mij er absoluut niet voor. Ik hou van mooie spullen en kleding, ik hou ervan als iemand hier nieuw binnen komt dat hij of zij zegt ''wow wat ziet het er bij jullie mooi uit.'' Ik hou er van als mijn zoon, man en ik er mooi uitzien. Maar het interesseert mij werkelijk waar niet als iets kapot gaat.
Misschien wel. Ik kom uit twee soorten families: de kant van mijn moeder was heel erg rijk, die van mijn vader juist heel erg arm. Mijn ouders waren welgesteld tot hun scheiding, daarna moest mijn moeder echt iedere cent 10x omdraaien. Ik ken dus letterlijk beide kanten. Maar wat voor beide kanten van de familie gold waren de familiebanden. Ik kom ook echt uit een megagrote familie (van mijn vaders kant alleen al ruim 60 mensen) en met iedereen heb ik een goede band (behalve met mijn moeder zelf, helaas) Ik ga regelmatig om met mijn neven en nichten. Mijn kinderen spelen met hun kinderen. Sommigen achternichtjes/neefjes zijn inmiddels volwassen en ik ken dus ook hun vriendjes. Zelfs mijn oudtante (of nou ja, de nicht van mijn oma) en haar man heb ik tot aan hun dood een heel goede band mee gehad. Is bijna uniek te noemen in een Nederlandse familie toch?
Dit vind ik echt heel erg mooi en word er emotioneel van. Zoon is morgen 9 maanden dus dan heb ik geen excuus meer hahaha (ontzwangeren, ahum.. ben gewoon een softy geworden)
Een beetje wel maar volgens mij niet heel erg. Ik hoef niet alles te hebben, hebben, hebben. Ik heb totaal geen interesse in trends of de nieuwste must-have en ik ben dol op de sale. Maar ik kan enorm genieten van het kopen van iets dat ik al heel lang wil hebben. Dat kan iets kleins zijn zoals een woondecoratie van Riverdale (groot fan) of iets groters zoals een nieuwe bank of het boeken van een vakantie. Ik kan ook erg blij worden van kleertjes kopen voor de kinderen en ik geniet me rot als ik ze er dan zo mooi in zie rondlopen. Ik koop niet veel en kan goed een koop uitstellen als het financieel niet uitkomt maar als ik dan iets moois heb blijf ik ernaar kijken en dan word ik daar ook echt blij van.
Nee. Ik heb twee jaar geleden mijn baan opgezegd en nu studeer ik en doe ik vrijwilligerswerk. We hebben best wat ingeleverd financieel, maar missen doen we het niet. De kinderen krijgen vaak ook een uitje voor hun verjaardag in plaats van spullen, daar kijken ze echt naar uit. Kleding krijgen we veel voor de kinderen, vind ik prima. We rijden 1 oude auto en in huis hebben we niet de nieuwste spullen en telefoons e.d. Maar ik vind het prima zo, ik ben zo ook opgevoed, dus voor mij voelt het normaal en goed zo.
Ik ben dus helemaal niet materialistisch maar dat heb ik niet van mijn ouders . Die zijn zo anders dan ik! Het zat er al jong in trouwens, ik kreeg van mijn vader toen ik een jaar of 8 was een walkman, zomaar. Ik snapte het niet zo (ik was toch niet jarig oid) en was er ook niet heel blij mee ofzo. Vond het uiteindelijk wel een leuk ding maar had niet gehoeven
Leuke vraag! Zit er over na te denken en ik weet het eigenlijk niet. Ik ben niet materialistisch in de zin dat ik graag mooie en dure dingen koop, wel word ik er gelukkig van dat ik iets kan kopen als ik het wil. Ik koop ook altijd gewoon wat ik nodig heb, maar let hierbij wel op de kosten. Ik hoef bv geen merkkleding of schoenen ofzo, maar vind het wel leuk om nieuwe kleding te kopen. Voor mijn dochter koop ik ook geen merkkleding voor de volle pond, maar bv wel in de sale. Ik ben blij dat we een auto hebben, maar het hoeft voor mij niet het duurste merk enzo te zijn. Geld uitgeven aan vakanties en uitjes doe ik zonder problemen, daar bespaar ik niet op (al houd ik natuurlijk wel rekening met acties en kortingen e.d.). Dus ja, betekent materialistisch nou dat je veel uitgeeft aan dure merken/producten en altijd het nieuwste van het nieuwste hebt of dat je gewoon gelukkig wordt van alle producten die je kunt kopen als je het nodig hebt, en dan het liefst voor een normaal (of met korting) bedrag? In het eerste geval zeg ik nee, ik ben niet materialistisch, maar in het 2de geval ben ik het zeker wel
Hèhè had je niet een paar uur eerder kunnen reageren? Ik zit al de hele avond te bedenken hoe ik het onder woorden kon brengen. Sluit me dus helemaal aan bij jouw reactie.
Hmm, heb er even over na moeten denken. Op dit moment hoeven we geen dingen te laten om iets te willen kopen, maar we kopen dingen als het nodig is. Al hebben we wel een hele andere slechte tijd gehad en bij elke uitgave 10x moesten nadenken. Kleding kopen we ook zomaar wel eens tussendoor, zonder dat het nodig is. Meubels zijn hier allemaal 2e hands, dat hoeft van ons niet nieuw. Vakanties geven we niets om. Witgoed kopen we pas nieuw als het echt kapot is. Ons gasfornuis komt uit het jaar nul, maar werkt nog prima. Maar we vinden het wel heerlijk om een middag te shoppen, lekker lunchen of uiteten. Ik hang er een beetje tussenin.
Ik ben niet heel materialistisch, wel heel erg verwend. Ik geef echt helemaal niks om status, merken etc. Ik vind iemand of iets leuk. Ik hecht wel heel veel waarde aan punten die vaak met geld wat eenvoudiger zijn. Op het moment zijn we bezig met een huis met meerdere bijgebouwen en veel grond. Het is een vrij statig huis in een duurdere wijk, maar dat doet me weinig. Wel kan ik nu al enorm blij worden van de plaats en de mogelijkheden die erbij horen. Lekker eten vind ik heel belangrijk, zo halen we altijd goed scharrelvlees bij de boer en letten we bij eten niet op de prijzen, maar op de smaak (kan dus ook heel goedkoop zijn hoor). Maar ik word heel gelukkig van met een tent op vakantie gaan. Ik ben dol op mijn auto (een omhooggevallen koekblik) en in mijn kledingkast zijn weinig echt dure merken te vinden.
Nee totaal niet. Na de wsnp (vriend), heb je bij wjze van geen nagel om aan je kont te krabben en dat went. Kan me totaal niet lekker maken met een nieuwe tv of een nieuwe telefoon of merk kleding. Voor ons is geluk niet koop en gezondheid ook niet. Liever dat onze jongste gezond is. Aan vakantie geven we wel geld uit. Dat is 2 weken ontspannen.