Hier een zoontje van 15 maanden. Elke nacht om half 2 soms half 4 wordt hij huilend wakker. Hij slaapt bij ons op de kamer(hebben maar 2 kamers) en als ik hem geen melk geef blijft hij huilen. Dus hier gewoon nog een lekker warm flesje snachts van 150ml. Ik krijg dat niet over mijn hart om hem zo te laten huilen.
Nee, zo lees ik het ook. En daar draag ik in mijn post hier mogelijke oplossingen voor aan. TS schrijft in haar openinspost dat het kind hard huilt en van uitputting in slaap valt. Maar zo te lezen kalmeert het kind wel op de arm. Dan is de oplossing toch simpel; pak het kind dan bij je (op de arm of in bed). Dat is toch een duidelijk signaal dat het kind bij TS wil zijn? Wij geven daar hier thuis aan toe. Maar het staat iedereen vrij daar anders mee om te gaan.
Of in ieder geval een signaal van troost zoeken ja. Misschien ook een paar andere kleine dingetjes nog om te proberen? Nachtlampje? Knuffel?Speen? Kroellap?
Hoi dat vervelend zeg! Slaap is zo lekker en belangrijk. Ik kan je alleen vertellen hoe wij het doen en misschien kan je er dat van gebruiken anders succes alvast. Als hij piept of jengelt doen we niks. Als hij echt krijst gaan we erheen en zetten zijn muziekje en sterrnelamp aan en gaan weer weg. Meestal gaat hij dan weer slapen. Blijft hij dan huilen dan gaat hij even bij ons op bed. Dat helpt meestal al en dan leggen we hem terug als hij dat dieper slaapt. Mocht nog steeds niks helpen dan een flesje melk en bij uiterste acute nood zetten de brandweerman sam op. (Geheel tegen de adviezen maar na 1 aflevering gaat hij vaak weer slapen) Over het algemeen slaapt hij echt heel goed, misschien 2 dagen in de week dat de naar boven moeten en misschien 1x per maand de acute sam oplossing.
Mij krijg je in ieder geval niet over je heen! Ik ben het volledig met je eens Met de oudste nooit problemen gehad, maar de jongste is een ander verhaal. Die is wat gevoeliger. We hebben een tijdje bij mijn ouders gewoond, omdat we een nieuw huis hadden gekocht waar we nog niet in konden en ons al hadden verkocht. Hij begon in de nacht te huilen. De eerste paar keren zn speen geven, aai over zn bolletje en weglopen ging prima, maar dat duurde helaas niet zo lang. We kregen hem vervolgens niet stil en het enige wat leek te helpen was om hem bij ons te nemen (ik ben daar persoonlijk niet zo van) want hij was gelijk stil en hij wilde ook perse bovenop mij liggen en in mn haar friemelen. Ik wilde mijn ouders ook niet teveel tot last zijn met zijn gebrul. Uiteindelijk in ons nieuwe huis toen we wat meer in rustig vaarwater zaten, heb ik hem dus laten huilen en na 10 minuten ging ik er steeds heen. Maar iedere keer als ik er heen ging, ging hij nog meer over de rooie. Dat was dus ook geen succes en heb hem laten huilen. Na 2 nachten was het klaar! Hij heeft nog steeds wel nachten dat hij begint te huilen, maar nu kunnen we tenminste weglopen zonder dat hij het op een brullen zet. Ik ben ook van mening dat ze nog niet bewust manipuleren, maar ze wennen snel aan dingen. Natuurlijk ga je je kind troosten als het huilt en geef je hem of haar geborgenheid, maar de nachten zijn om te slapen en ik ben van mening dat dat zoveel mogelijk in hun eigen bedje moet. Succes en ik hoop dat je snel een manier vindt om haar te laten slapen!!