Goedemorgen dames, Ik heb een collega die niet fris ruikt. En dat is zacht uitgedrukt. Het is eigenlijk al jaren zo en iedereen op het werk (collega's praten er dagelijks over) heeft er last van. Ik heb 4 leidinggevenden maar geen van hen wil met haar in gesprek gaan. Gister moest ik haar overnemen voor pauze en dus op haar stoel zitten. Er kwam een rotte vislucht af niet normaal.. (dit klinkt misschien niet zo aardig maar ik kan het niet anders omschrijven) de stoel was ook nattig dus ik heb mijn vest er op gelegd en ben toen gaan zitten. Toen ze terug kwam stonk mijn vest behoorlijk en was mijn broek vochtig. Als ze naar de wc gaat bijvoorbeeld kun je het eerste half uur nog ruiken dat ze is geweest.. het is gewoon niet leuk meer. Ik vind dat mijn leidinggevende met haar moet praten maar hij heeft al zoveel negatieve dingen met haar moeten bespreken afgelopen tijd dat hij het "geen goed moment vind". Ondanks dat ik het niet mijn taak vind neig ik er nu dus naar om met haar in gesprek te gaan.. Maar de vraag is HOE? En wat zeg je dan? Ze is iemand die momenteel veel te verduren heeft privé en zich gauw aangevallen voelt. Ik heb geen zin om de boeman te zijn maar ik wil ook niet nog langer last hebben van haar geur. Help?
Wat moeilijk zeg Je zou zeggen dat ze dit zelf ook door moet hebben, als haar stoel zelfs vochtig is.... Ik denk niet dat er echt een goede manier is om dit te zeggen, het zal hoe dan ook pijnlijk zijn. Ik zou het 1 op 1 doen, haar bv even vragen samen koffie te gaan drinken, dan aan geven dat je je zorgen maakt en het moeilijk vindt dit aan te geven, maar dat je je toch genoodzaakt voelt omdat je om haar geeft... Als het zo erg is, lijkt me dat ze naar de dokter moet voor onderzoek wat het veroorzaakt. Misschien kun je dat opperen? Maar nogmaals; het is niet makkelijk om zoiets tegen iemand te zeggen... hopelijk ziet ze je niet als boeman maar juist als iemand die wil helpen en eerlijk is.
Hoe oud is ze? Ik heb namelijk ook zo'n collega gehad en die zat in de overgang. De nare lucht die zij bij zich had, kwam door de overgang. Ze kon er echt niets aan doen, als ze bijvoorbeeld net met deo had gespoten, stonk ze alweer naar zweet. Zijn er wellicht andere lichamelijke oorzaken waardoor ze zo ruikt? Want dan is er niet veel aan te doen, vrees ik. Sowieso is dit iets wat je onder vier ogen en heel tactisch moet bespreken.
Hoe vertel ik zoiets eigenlijk? Een paar concrete tips! - Spreek de persoon op een vriendelijke manier aan en breng een “ik-boodschap” over. Geef ook duidelijk je gevoel over de hele kwestie aan en dat het een probleem is. Begin het gesprek bijvoorbeeld met “Ik wou je even spreken over iets waar ik wat mee verveeld zit en het is nogal delicaat. Ik heb nogal last van…”. - Doe een ‘aanval’ op de geur, niet op de persoon zelf. In 95% van de gevallen is het iets waar effectief iets aan gedaan kan worden: kleren meer wassen, (sterkere)deodorant gebruiken, vaker een proper hemd aan doen, kleren op droge en propere plaats opbergen, een douche nemen na de fietstocht naar het werk,… - Probeer de persoon te behandelen op een manier dat je zelf ook graag zou worden behandeld. - Benader de persoon alleen, in een apart lokaal en bij voorkeur op het einde van de werkdag. Zo creëer je een veilige omgeving om er samen over te praten. - Maak duidelijke afspraken met elkaar. In sommige gevallen kan het om een ziekte van de klieren gaan. Dan kan de persoon in kwestie erg weinig doen aan de geur. In zo’n geval bekijk je best samen even een paar alternatieve oplossingen, zoals bijvoorbeeld de mogelijkheid tot ’s middags nog een douche nemen op het werk. Deze heb ik van internet, misschien heb je er wat aan. Het blijft hoe dan ook heel lastig zulke dingen, voor haar en voor jou!
Ik vind dit zeker wel een taak voor je leidinggevende.. Natuurlijk is het voor hun ook geen fijn gesprek, maar je bent niet voor niks leidinggevende toch? Lekker makkelijk als je er 4! hebt en ze willen het geen van allen doen.. Dat moeten ze onderling dan maar uitvechten, maar lijkt me wel logisch dat zij degene zijn die het moeten bespreken met je collega.
Nou, lekker makkelijk van je leidinggevende. Natuurlijk is dat niet leuk om te bespreken maar dat hoort er wel bij als je zo’n functie hebt. Maar goed, als die het niet doet dan is het een idee om dat zelf te doen. Wat je omschrijft klinkt niet prettig. Kies in elk geval een rustig moment om het er over te hebben. En ook aan het eind van een dienst. Lijkt me heel ongemakkelijk voor haar als ze dit aan het begin van haar dienst hoort. Het is de vraag of ze zelf het doorheeft. Ik zou beginnen met te zeggen dat je iets wilt bespreken wat misschien niet zo leuk is maar dat je het zegt om haar te helpen en dat je haar niet wilt kwetsen. En dan je boodschap brengen. Er is geen zachte of makkelijke manier om dit te bespreken dus dan maar meteen melden waar het over gaat.
Idd bij jezelf houden. Begin eerst even met vragen hoe het met haar gaat. En daarna kun je aangeven dat je het vervelend vind dat je je collega ontwijkt omdat ze zo ruikt. Misschien heeft ze er ook wel veel last van en weet ze niet hoe ze het aan niet pakken. Waar songst ze eigenlijk naar? Ongewassen lijflucht? Zweet? Incontinentie? Combinatie? Geef aan dat je haar wil helpen met het vinden van een oplossing. Succes! Idd wel slap van de leiding misschien oppakken met hun leiding? Of meer eisen dat ze het zelf oppakken? Al verwacht ik dat hij het gesprek netter zal doen
Ze is midden 40 volgens mij. Ze verteld regelmatig dat ze weer eens last heeft van een schimmel, ingegroeide teennagel etc dus ik denk dat het echt een hygiëne dingetje is.. ze is eens aan haar hand geopereerd en moest naar de wc. en toen heeft ze tegen een collega gezegd "het is maar goed dat ik een zwarte onderbroek aan heb want ik kan er niet (goed) bij" Ik wil vanmiddag eerst even bellen met de vertrouwenspersoon. Even kijken wat zij ervan vind dat alle leidinggevende het gesprek niet willen voeren. Misschien kan ze me wel bijstaan. Mijn collega is deze week verder vrij dus dan kan ik me even goed voorbereiden hoe ik dat ga doen..
Het is gewoon echt een geur van rotte vis. alsof ze zichzelf niet goed van onder kan wassen (ze is echt heel dik, gok 150 kilo) en dat de boel daar wat aan het schimmelen is ofzo. Het is dus geen zweetgeur. Op sommige dagen kan ik haar op een paar meter afstand al ruiken, zo erg. maar ik vermoed dat ze dan ongesteld is want dat is maar een paar keer per maand.
Jeetje wat erg. Wat vervelend voor haar. Jammer dat er nooit iemand eerder met haar hier over heeft gesproken.
Heftig! Heeft ze geen ziekte? Er zijn mensen die naar rotte vis ruiken en dat is een bepaalde ziekte. Maar dit is echt niet fijn. Zacht gezegd. Hopelijk heb je wat aan deze tips hier van de dames
Oh joh.. dat is voor jullie echt heel rot, maar uiteraard ook voor haar! Ik ben benieuwd wat de vertrouwens persoon vindt. Mocht je het zelf gaan aankaarten zou ik inderdaad beginnen met het uitspreken van je zorg.. dat je je afvraagt of het wel helemaal goed met haar gaat.
Ik heb hier ook vaak last van (niet in die mate als hierboven beschreven mag ik hopen) maar dat ik vind dat ik heel erg stink als ik geplast heb. Ik denk dat het bij mij een onbehandelde infectie is (blaas of baarmoeder?) want het werd minder toen ik een antibioticakuurtje gehad heb. Helaas is er niks gevonden (dus geen geldige reden om antibiotica te krijgen, ik had een bronchitis toen ik de antibiotica kreeg) en komt het dus wel terug.
Gatverdamme dus die geur komt echt van daar beneden?? En haar stoel was vochtig? Dus dan heeft ze of heel veel afscheiding of incontinentie anders word die stoel niet vochtig... Sorry maar ik zou aangeven aan mijn leidinggevende dat ik niet meer met haar samen wil werken als er niks aan veranderd word. Dat je het al lang uithoud met haar maar dat een vochtige broek nadat je van haar stoel afkwam, voor jou echt de druppel is. Gatver ben al misselijk van jou beschrijving, laat staan als je er daadwerkelijk mee werkt
Ik vermoed dat ze smetvlekken heeft. Dat kan ook behoorlijk stinken als dat niet goed behandeld en schoongemaakt wordt.
Ik vind't vooral lullig dat iedereen er dagelijks over praat maar niemand iets tegen haar zegt. Snap dat het moeilijk is, om het gesprek met haar aan te gaan, daar heb je wel een bak lef voor nodig. Maar voor iedereen, ook voor haar, is het fijner als het aangekaart wordt. Stel dat ze zich er heel erg voor schaamt, kan het voor haar ook een opluchting zijn er open over te kunnen praten. Of ze weet het maar denkt niemand tot last te zijn/hoopt dat niemand het ruikt, of haar hygiene laat te wensen over. In alle gevallen mag je dan van haar verwachten dat ze er iets mee gaat doen. Als ik haar was, zou ik het alleen maar fijn vinden als mensen eerlijk tegen me zijn ipv er later achterkomen dat je het dagelijks onderwerp van gesprek bent. Denk ook dat het juist fijn is dat je het gesprek zelf aangaat, ipv je leidinggevende. Dan voelt het namelijk niet als zo'n groot dingetje... Ik zou van te voren vragen of ze tijd heeft, omdat je straks even met haar wil praten. Dan is de aankondiging van een (voor jou moeilijk) gesprek al gemaakt en dat is vaak het moeilijkst, die 1e stap zetten. En dan: Ik zag er tegenop om dit gesprek met je aan te gaan maar wil graag eerlijk tegen je zijn. Het valt mij en een aantal collega's op dat je last hebt van een onprettige geur. En in alle eerlijkheid: wij ruiken dat ook. Voordat er een roddelcultuur ontstaat, wilde ik dit met jouzelf bespreken... En dan maar afwachten hoe ze hier op reageert en hoe het gesprek verder gaat. Je hebt de opening in ieder geval gemaakt. Het hoeft natuurlijk niet precies zo maar zo zou ik het aanpakken denk. Succes!
Ik weet niet wat voor werk je doet, maar heeft ze ook met klanten te maken? Dit lijkt me echt 't probleem van een van de leidinggevenden. Maar ik snap dat je uiteindelijk zelf het gesprek aan zal gaan. Bah, wat vies, en vervelend voor haar.
Mooie tips van @LadyKikker ! Persoonlijk zou ik niet zeggen dat de andere collega's er ook last van hebben. Lijkt me heel naar om te horen dat er al achter jouw rug om over je is geroddeld over jouw stank. Verder moet ik kwijt dat ik echt respect voor je heb dat dit al zo lang voortduurt. Word stiekem al misselijk van jouw verhaal. Ik zou het nog geen dag uithouden. Ik vertel nieuwe mensen die ik ontmoet dan ook vrij snel dat ik een superneus heb .
Dit is een taak van de leidinggevende. Als er klachten over haar binnenkomen ook op dit gebied (want het verstoort de werkrelatie) dan moet de leidinggevende dit aanpakken en niet jij. Hoe goedbedoeld alle bovenstaande adviezen ook zijn, speel ze maar door aan je leidinggevende want straks wordt jij er op aangekeken of krijg jij op je donder dat jij je bemoeit met zaken die niet onder jouw takenpakket vallen maar onder die van de leidinggevende.
Oooh bah. Hier ook ooit eens met een jongen gewerkt die heel fel rook. En dan ook nog eens in een kleine steriele ruimte dus die geur bleef lekker hangen. Heb ook 1 keer moeten braken toen ik er niet tegen kon. Was gelukkig net de steriele ruimte uitgevlucht. Hij kookte heel graag en gebruikte ontzettend veel kruiden waarvan ik de namen nog niet eens kan uitspreken volgens mij. Dat kwam dus daarvan. Ik vind het wel de taak van de teamleaders.