Ook vervelend voor jou..begrijp dat je ook bewust de keuze hebt gemaakt geen contact meer te hebben. Ik heb nu ook al ruim een jaar geen contact meer..en het geeft enorm rust! Dat van de zwangerschapstesten etc ken ik ook..maar heb wel t stemmetje "als t maar allemaal gaat lukken".
Hier vandaag oppasdagje op beebje van 7 maanden van vriendin van me. Kunnen we alvast oefenen met 4 kids Hebben jullie nog allemaal de babyspullen bewaard of moeten jullie de boel weer aanschaffen? Hier is alles weg, op doos hydrofiele doeken na. Dus dat wordt weer shoppen als het zo ver is
Leuk zo'n oppasdagje Heb de hele babykamer nog. (Is maar 2 jaar gebruikt door onze jongste) Deze wilde we nog verkopen maar door de verhuizing uit elkaar gehaald en nergens geen goede foto kunnen vinden om te verkopen. Resultaat....ligt op zolder zonder koper. Dus ben blij dat ie er nog is haha. En ben heel erg....maar heb de kinderwagen al gekocht en een wiegje voor op onze slaapkamer. Heb met mijn man afgesproken dat wanneer het echt niet lukt dat we het wel weer verkopen
Bij de laatste zwangerschap was ik ook meer bewuster van het feit dat het ook verkeerd kan gaan... zo zie je maar hoe ouder je wordt je anders gaat denken over dingen. Voor en tijdens m'n derde zwangerschap waren we beide echt 100% zeker dat dit de laatste x zou zijn. Heb toen ook echt bewust genoten van de zwangerschap en de tijd erna .. Na een tijdje ben ik wat spullen gaan verkopen en toen de box eenmaal wegging kreeg ik een gevoel van maar wat als we het nog een keer nodig hebben? Kamertje hebben we nog, want daar maakt ons meisje nog gebruik van. Eigenlijk zouden we opnieuw een badje /box en kinderwagen moeten aanschaffen. En wat kleding maargoed dat zijn niet echt de kosten. Van beide geslachten hebben we nog wel wat klein spul in huis (van m'n dochter alles nog en van de jongens alleen waar ik echt geen afstand van kon doen haha) En ja... nu dan gestopt met de pil. Vanaf mei gaan we ervoor. Eerlijk gezegd nog steeds twijfels of we het wel moeten doen... puur alleen vanwege m'n werk (reactie en het probleem waar ik ze mee opzadel). De vorige keren waren de reacties prima hoor. Maar na de laatste kwam toch wel de vraag tis nu klaar he? Daarbij maakte ze zich de vorige x ook wel zorgen of ik niet weer eerder zou stoppen (bij tweede zwangerschap bekkeninstabiliteit gehad en met 13 weken volledig in de ziektewet), maar wonder boven wonder doorgewerkt tot en met 35 weken. Pfff dat ik me om de reacties nu al druk kan maken terwijl het nog niet eens zover is... en wie weet lukt het überhaupt wel niet meer..
Hihi dus eigenlijk heb je al best wel wat Ik ben wel rond aan het kijken welke kinderwagen, wiegje..mocht ik een wiegje bv voor een leuk prijsje tegen komen, dan koop ik hem wel..idd ook met het idee dat wanneer het niet lukt het ook zo weer verkocht is.
Die gevoelens tov werk, maar ook omgeving herken ik ook hoor. Ik zat bij de 1e met 17 weken thuis door BI, bij de 2e tot 34 weken gewerkt en bij de 3e tot 30 weken. Reacties zullen er vast komen..ook omdat ik mss in de ogen van andere "snel" zwanger ben van nieuwe relatie. Maar goed, dat mogen ze vinden..mijn leven toch?!
Ik begrijp dat wel. Vond het bij de 3e al moeilijk om op mijn werk te vertellen. Kreeg al opmerkingen van "ga je door tot een elftal ofzo" echt heel kinderachtig. Maar tis onze beslissing dus als ze dat deze keer "lastig" vinden. Helaas pindakaas.
Het zou wel heel erg zijn om er niet voor te kiezen alleen vanwege het werk toch?? Wordt er gewoon al onzeker van. Alsof ik eerst hun goedkeuring nodig heb ofzo. Ik weet dat ik dat naast me neer moet leggen...
Heeft helaas vaak te maken met het eigen ideaal beeld van mensen, maar ook de verwachting van de maatschappij. Een gezin met 2 kinderen is toch wel hét plaatje van een gezin voor veel mensen. Ik vond de reacties bij de 3e soms al niet mild..mensen denken ook niet na hoe je een ander daarmee kan kwetsen. Eigenlijk best gek..60 jaar geleden was een gezin met 11 kinderen nog de normaalste zaak van de wereld.. Hier nog ongi..hoop dat het donderdag weg is. Vind ik toch net wat prettiger bij de HA.
Bij ons in de omgeving zijn de gezinnen denk ik wat groter. Gemiddeld drie kinderen, maar een hoop ook vier of vijf kindjes. We vallen in ieder geval niet op
Hoi dames, Hier voor het weekend aan manlief verteld, was even een grote shock maar hij is er helemaal aan gewend en hij kijkt mee uit naar ons vierde wondertje.. Wat ben ik opgelucht.. Hier niet echt bang om het aan mijn werkgever te vertellen aangezien zij 5 kindjes heeft, maar voor enkele collega's denk ik wel dat ik me aan bepaalde opmerkingen kan verwachten...
Haha dan vallen jullie inderdaad niet op..hier in de omgeving wel veel gezinnen met 3..maar 1 gezin met 4. We hebben overigens een kinderwagen gekocht. Ik wilde er mee wachten, maar nu kwam er dus een leuke wagen op een fb verkooppagina voorbij voor een heel leuk prijsje.. desnoods weer verkopen als het niet mocht lukken. Hier nog behoorlijk ongi..baal er van. Voel me toch net wat prettiger als het morgen over zou zijn..
Ja eigenlijk viel het echt wel mee, gelukkig wel Ik voel me enorm gelukkig vooral door de stress die is weggevallen. En ja enorm misselijk natuurlijk en heel nieuwsgierig naar de eerste echo, hopelijk alles in orde.
Wat fijn dat je man positief reageerde dat moet inderdaad wel een opluchting zijn. Wanneer heb je de 1e echo? Hier toch weer wat bloedverlies na een weekje pil.. ben benieuwd hoe het lopen gaat de komende weken.